Το σύστημα

Στην αρχή είναι αδιόρατο.
Με τον καιρό ο ιστός βαραίνει και ίσως αυτή να είναι και η πρώτη ένδειξη για την πηγή προέλευσης.

Στην αρχή φαντάζει κλουβί βγαλμένο από τα παραμύθια.

Φωνάζουμε για αυτό, αλλά δεν πιστεύουμε σε αυτό.

Μετά ανακαλύπτουμε ότι δεν υπάρχουν παραμύθια.

Τότε πιστεύουμε σε αυτό, αλλά δεν φωνάζουμε για αυτό.

Ο άνθρωπος έρχεται ως βρέφος.
Δεν διεκδικεί την ελευθερία του.
Δεν διεκδικείς κάτι που το θεωρείς αυτονόητο.

Θωρεί τα εμπόδια.
Του δίνεται ένα εύλογο χρονικό διάστημα.
Ώστε να μάθει για τον ιστό.
Τον ιστό του συστήματος.
Και αυτό αντιδρά.

Για να προστατευθεί φτιάχνει τον δικό του ιστό.
Παλεύει να αντισταθεί στο σύστημα.
Με τον καιρό γίνεται ένα αντάξιο μέλος του.
Και όταν έρθει το επόμενο βρέφος.

Του δίνει ένα εύλογο χρονικό διάστημα.
Ώστε να μάθει για τον ιστό.
Τον ιστό του συστήματος.

Το να πολεμήσεις ενάντια στο σύστημα.
Σημαίνει ότι θα πολεμήσεις ενάντια στον εαυτό σου.

Υπάρχουν πιο εύκολοι.
Πιο βολικοί τρόποι.
Να αρνηθείς την σχέση σου με το σύστημα.
Να πεις ότι είσαι κάτι πολύ μικρό μέσα σε αυτό.
Και ότι δεν φέρεις καμία ευθύνη.

Να συρθείς στο πάτωμα.
Για να αποδείξεις την μικρότητα σου μέσα σε αυτό.
Ό,τι χρειαστεί.

Σκουλήκι μικρό ίσως να ‘μαι.
Αλλά με τίποτα κρίκος αλυσίδας.
Πόσο δε η ίδια αλυσίδα.

Και τελικά το σύστημα.
Επιβιώνει για άλλη μία φορά.
Με την άρνηση.
Ισχυρό.
Όσο υπάρχει ζωή.
Και δειλία.

Αν εμείς τα μέλη του.
Είμαστε οι υποτακτικοί του συστήματος.
Αναρωτιέμαι.

Ποιοι να ‘ναι άραγε οι κυρίαρχοι;
​

Υ.Γ. Φρονώ ότι το συγκεκριμένο νήμα αφορά την συγκεκριμένη κατηγορία που τοποθετήθηκε και θα παρακαλούσα τον Δάσκαλο, όταν θα το διαβάσει, να συμμετέχει σε αυτό. Χρειάζομαι μαθήματα.

 

Απάντηση: Το σύστημα

Αυτό που βρίσκω περισσότερο άξιο σχολιασμού, είναι το εξής:​

Χρειάζομαι μαθήματα.​

... από τα πιο συγκινητικά πράγματα, είναι το άκουσμα της λέξης "χρειάζομαι" από το στόμα ενός ανθρώπου. Αφοπλιστικότατο(ς).​

 

Απάντηση: Το σύστημα

Καλά θα κάνουν να μάθουν οι οποιοιδήποτε επίδοξοι και μη «δάσκαλοι» πριν επιχειρήσουν να «διδάξουν», πως η «τάξη» αποτελείται από τους ίδιους μαθητές που υπήρχαν και πριν. Και η συμπεριφορά αυτών θα παραμείνει ίδια.


Όπως και το... σύστημα.

 

Δεν υπάρχουν κυρίαρχοι στο σύστημα γιατί δεν είναι δυνατόν να κυριαρχήσεις σε οτιδήποτε
όταν και εσύ ανήκεις σε αυτό. όταν αποτελείς τμήμα του.

 

Απάντηση: Το σύστημα



Ποτέ δεν κατάλαβα τον πανικό.
Έχω δει γυναίκες να σκίζουν τα χέρια του με σπασμένο γυαλί.
Δεν κατάλαβα την φρίκη.
Είδα έναν από τους πιο αγαπημένους μου ανθρώπους στο νεκροτομείο, διαλυμένος από την σύνθλιψη.
Δεν ήθελα ποτέ στο τιμόνι να κάθομαι.
Τα παραμύθια μου πάντα πίστευα ότι είναι εικόνες που φέρνουν την ηρεμία…
…και όχι πόνο, θλίψη, μανία, δίψα για λύτρωση σε όποιον προσπαθούσε να με αγγίξει.

Είμαι σίγουρα αλλιώτικος από τους ανθρώπους που με περιτριγυρίζουν. Εγώ τους δίνω λουλούδια και αυτοί νοιάζονται για τα αγκάθια.

Δεν θέλω ποτέ να καταλάβω πως μπορεί οι άλλοι να υποφέρουν από μένα, όταν εγώ έχω τόσο τρυφερά πράγματα να τους προσφέρω.

Το μόνο που απαίτησα ως αντίτιμο, ήταν ένας χορός στο σεληνόφως.

Θεωρώ πράξη λύτρωσης το να ζει κάποιος.

Να σκύβει.
Να πίνει.
Να ανάβει το σπίρτο.
Να φλέγεται.

Ένας χορός στο σεληνόφως.

Ήθελα να πιστεύω ότι είμαι ένας φιλελεύθερος άνθρωπος.
Μέχρι που είδα τους άλλους να υποφέρουν, όταν τους επέβαλα αυτό το δόγμα μου.

Κομμάτι του συστήματος είμαι.

Δειλός.
Σαδιστής.
Και απόλυτα ικανοποιημένος.

 

Απάντηση: Το σύστημα

Είμαι μια πόρνη που σέρνει το βήμα εδώ κι από εκει,
είμαι αράχνη που δένει το θύμα της στην σκηνή.
με θέλουν πρόσωπα χίλια, με παίρνει ο πιο δυνατός,
κι απ' την μισάνοιχτη γρίλια, κρυφοκοιτάζει ο στρατός.

Σε μια στροφή έχω βάλει δολώματα,
είμαι σκιά και καπνός,
έχω αλλάξει πολλά γυναικεία ονόματα,
και δεν με νικάει εμένα ποτέ ο καιρός.

Σπέρνω ελπίδες στον δρόμο, είμαι σειρήνα γυμνή,
θερίζω πτώματα μόνο, είμαι φριχτή μηχανή.
είμαι ο λόγος που σβήνει, του έρωτα η ορμή,
είμαι η σκέψη που δίνει αιτία σ' ένα κορμί.

Σε μια στροφή έχω βάλει δολώματα,
είμαι σκιά και καπνός,
έχω αλλάξει πολλά γυναικεία ονόματα,
και δε με νικάει εμένα ποτέ ο καιρός.

 

Στίχοι: Ελένη Βιτάλη
Μουσική: Ελένη Βιτάλη
Πρώτη εκτέλεση: Ελένη Βιτάλη

Γεννήθηκα στην Κιβωτό
μαζί με τ' άλλα ζώα
και τώρα εδώ σας τραγουδώ
δαιμόνια κι αθώα

Γεννήθηκα και μου 'δωσαν
για προίκα μια μαγκούρα
να τη βαράω με δύναμη
στου νου την καμπούρα

Είμαι εξάρτημα εγώ της μηχανής σας
κι ο γιος μου τ' ανταλλακτικό
θα 'ναι εντάξει μια ζωή στη δούλεψή σας
είναι από άριστο υλικό

Γεννήθηκα με ένα γιατί
μες την καρδιά κρυμμένο
ποιους μάγκες εξυπερετώ
ποιοι μ' έχουν κουρδισμένο

Με φέρανε και μου 'πανε
ποτέ μιλιά μη βγάλω
πως είναι που γεννήθηκα
προνόμιο μεγάλο

Είμαι εξάρτημα εγώ της μηχανής σας...

Γεννήθηκα στην Κιβωτό
εννιά και δεκατρία
την ώρα που οι πλανήτες μου
βαράγαν μα...

Μαρία με τα κίτρινα
με βάση τα δεδόμενα
εδώ ο πλανήτης χάνεται
κι εσύ το παίζεις γκόμενα

Είμαι εξάρτημα εγώ της μηχανής σας....
​

 

Το σύστημα έχει τον τρόπο του με ολους και όλα!
Αργα η γρήγορα θα σε καταβάλλει επειδη εκείνο έχει πολλα χρονια ζωής και εμπειρίας ενω εσύ μολις μερικες δεκαετίες.

Την υπαρξή του ή θα την αντιληφθεις ή οχι.

Εαν οχι θα είσαι ευτυχισμένος στην ηλιθιότητα,
εαν ναι, αλλοι ανθρωποι θα στην μάθουν,
ανθρωποι που το είδαν να περνάει απο πάνω τους αργά,
ανθρωποι δειλοι και ικανοποιημένοι στην μικροαστυκότητα και τον καταναλωτισμό,
ανθρωποι δυστυχισμένοι μεσα στην γνώση τους οτι δεν μπορεί κανείς να ξεφύγει.


Ευγε Ηλιας
Την καλημέρα μου σε ολους

 

οπως διαβασα σε ενα τοιχο, εδω στην Πολίχνη, το συστημα διδασκαλιας ειναι η διδασκαλια του συστηματος..

 

March Ör Die

The beast behind our eyes is loose,
The day has come, the day has come,
We march to Armageddon, hungry for the war
I see the hated enemy, I see what I was taught to see

And one of us will bend the knee
We understand the law

The blood lust jerks our legs to march,
Fife and drum, fife and drum
Our eyes are fixed and fearless
Searching for the war
Our statesmen deal in blood and lies
100 million stifled cries, 100 million wasted lives
Already gone before

So March or Die, March or Die
The stench of death is in the sky
We never fail to satisfy
We rend with tooth and claw

Sword and shield and jackboot heel
We love to kill, we love to kill
We love to taste our own blood
Squirm in our own gore

Children weep and widows wail,
Our education systems fail,
To hide our guilt we build more jails,
and we shall build still more
Our forests die, the stranglehold
That we put on the earth for gold
Will yet increase ten thousand fold
And no one knows what for

March and die, March and die
Defecate, despoil and lie
Cheat, dissemble, preach & spy
Build your house of straw

Laugh and cry, laugh and cry
Bloody sunset drowns the sky
For earth the heal then we must die
No-one deserves it more

I tell you we are doomed my friends
Our time is come, our time is come
We live within a charnel house
Rotten to the core
We glorify lust, greed & pain
We drown our hope in poison rain
We point the finger, shift the blame
Ambition makes us whores

March or croak, march or croak
All your lives a cosmic joke
Fill your days with piss and smoke
The wolf waits at your door

Burn and dance, burn and dance
Sex, death, torture, false romance
Whoop and howl, you have no chance
Burn & rise no more

 

Απάντηση: Το σύστημα

Oταν δεν αντεχουμε να κανουμε ....marching on..... η ποιηση ειναι αναγκαια....!!!!
Οσο για το συστημα,ακουστηκε οτι καποιους φοβαται(μπορει και ναναι λαθος).....???!!!!
Οταν τους βρειτε.....πεστε μου....!!!!!

 

Απάντηση: Το σύστημα

Σε αυτό το φόρουμ το σύστημα μυρίζει ρατσισμός.

Η επιβολή της αισθητικής των πολλών, με την βία στους "κάφρους".