Το τρίτο πρόσωπο..

Ακούτε η σκέφτεστε την έκφραση "το τρίτο πρόσωπο". Ποίοι συνειρμοί ακολουθούν;

 

Αυτός που γαμάει την υποτακτική όταν ο αφέντης δε βλέπει.

 

Ένας από τους δύο συνεβρίσκεται με άλλο πρόσωπο κρυφά, από τον/την σύντροφο.

 

Θρίλερ του Χίτσκοκ μου θύμισε. Αν και εκεί το πρόσωπο δεν ήταν τρίτο αλλά άλλος αύξων αριθμός που προσώρας μου διαφεύγει.

Αν σου πω ότι τότε το τρίτο πρόσωπο είναι το ξένο αντικείμενο;
Υποσημείωση: Η έννοια "αντικείμενο" διαφέρει από την έννοια "πρόσωπο"

 

1η περιπτωση: εκεινος και αυτη. εκεινος μπλεκει παραλληλα με αλλη. αυτη το μαθαινει και ξεσπαει κολαση ή αποχωρει διχως κουβεντα.
2η περιπτωση: αυτος και εκεινη. εκεινη μπλεκει παραλληλα με αλλον. αυτος το ανακαλυπτει και την διωχνει κακην κακως ή της δινει τα παπουτσια στο χερι.
3η περιπτωση: αυτος και αυτη. εκεινος μπλεκει παραλληλα με αλλη. αυτη και η αλλη το μαθαινουν τυχαια και τον κατασπαραζουν εφοσον πρωτα εχουν συνεννοηθει.
4η περιπτωση: εκεινος και εκεινη. και οι δυο ειναι σε παραλληλες σχεσεις μπλεγμενες. το μαθαινουν και αλληλοκατηγορουνται ως που επερχεται η ληξη.
I'm not proud of it αλα εχω υπαρξει στα τρια απο τα τεσσερα. στο πρωτο ως αυτη στο δευτερο ως εκεινη και στο τριτο ως αλλη .

 

Συμφωνώ σε αυτό. Απλά σαν έκφραση "το τρίτο πρόσωπο", εμένα προσωπικά μου βγάζει κάτι μη συναινετικό-κρυφό.

 

και εμένα κάτι απειλητικό, αν το δω ως την κλασική έκφραση που χρησιμοποιούσαν παλιά για τις εξωσυζυγικές σχέσεις. Άλλωστε "δένει" και με τον περί Χίτσκοκ συνειρμό, αν είναι ποτέ δυνατό!  

 

Καλό θα είναι ο αύξων αριθμός του καθένα μας να είναι και αυτονόητος αλλά και γνωστός...

 

όλα εξαρτώνται από το αρχικό σχήμα.

 

Ω, υπέροχη πολυσημία...

 

Κάποιο έργο του Πίντερ (αλλά δε θυμάμαι ποιο).

 

Ίντριγκα (αν μιλάμε για Ελλάδα)