Το τσιμπούκι ως ψυχαναλυτικό μεθοδολογικό εργαλείο..

εμείς οι ενσωματωμένοι, ρωτάμε πρώτα!

"- Κύριε, σας έπεσε! να το πάρω στο στόμα μου;"

 

Φαίνεται πως έχετε μελετήσει πολύ καλά τον Φρόιντ αγαπητή μου....

 

Το τσιμπούκι για μένα είναι ψυχαναλυτικό, με συγκινεί μέχρι δακρύων, ειδικά οταν φτάνει, βαθυά στον εσωτερικό μου κόσμο! Μεθοδολογικό δεν θα το χαρακτήριζα γιατί, βασίζεται στην ιδέα της εμπειρικής αντιπροσωπευτικότητας και δεν στοχεύει σε μετρήσιμα αποτελέσματα.
Πιό εμπεριστατωμένα, έχει δυό κατηγορίες συμπεριφοράς απο'μένα. Όταν έχω μπροστά μου όλο το μεγαλειώδες αναστημα. Τότε του απονέμω πρώτα φόρο τιμής!!! Απολαμβάνω τη θέα του, μετά τη λεπτή και απαλή υφή του σε αντίθεση με τη δυναμική σκληρότητα. Εκεί δεν αντέχω να μην ακουμπήσω την άκρη της γλώσσας μου στην ευαίσθητη γραμμούλα του κεφαλιού. Σκιρτάει...και επαναλαμβάνω γύρο γύρο με πολύ σάλιο και γύρο απο τα χείλει, να τρίβεται στο piercing. Όλο το μήκος του πρέπει να τιμηθεί απο τη γλώσσα μου ως τη βάση του. Να ακουμπά η μύτη μου την παλάμη μου που χουφτώνει τις μαλακές μπαλίτσες απο κάτω. Οοοοοοχι κύριοι!!!!! Δεν είναι για χαλάρωση ένα ψυχαναλυτικό τσιμπούκι! Για'υτό θ ανοίξω απότομα το στόμα μου, με τη γλώσσα έξω για να νιώσω αυτό το μεγαλείο στα βάθη μου, να παιζει η σταφύλη με το κεφάλι και να μπαίνει πιο βαθυά. Η γλώσσα να κινείται δεξιά, αριστερά στη βάση κοντά στ αρχίδια! Μόνο σε τέτοια ένταση και βάθος σχέσης, έρχονται τα πολυπόθητα δάκρυα! Τότε ξέρουμε οτι είμαστε στο σωστό δρόμο.
Αξίζει να σηκωθεί στιγμιαία το δακρυσμένο βλέμα για να μοιραστούμε την απόλαυση. Στο βογκητό που θα προκύψει, αρχίζει η μουσική συμφωνία. Όλες οι μουσικές θέλουν ρυθμό, ανοίγω πιο πολύ το στόμα και καρφώνω ρυθμικά με δύναμη, να ακούγεται καθαρά το γκλούκ γκλούκ! Κάποιες φορές ρουφάω το πάνω μέρος σαν να πίνω το ποτό μου σε μπάρ, ενώ η γλώσσα χαιδεύει το σημείο κάτω απο το πετσάκι!
Ω! Ναι! Η ένταση και η ταχύτητα, είναι αποτέλεσμα της αμφίδρομης επικοινωνίας με το μεγαλείο!!!! Το κρεσέντο αναπόφεκτο. Η ζεστή προσφορά ενέργειας η επιβράβευση!!! Ένα τελευταίο φιλί, σαν να λέμε στο επανιδείν!      
Ένα άλλο και τελείως διαφορετικό κεφάλαιο, είναι όταν το μεγαλειώδες ανάστημα γενιέται στο στόμα μου........ Αλλά αυτό όπως είπα είναι άλλο κεφάλαιο.     

 

          ζωγράφισες λέμε  

 

Αυτό όμως αγαπητή μου δεν είναι Φροιδικη προσέγγιση αλλά ομολογώ πως είναι άκρως ενδιαφέρουσα....είς το επανιδείν σου λοιπόν και είς ανωτέρα..... 

 

Εκλαψα

 

Από τότε που μπήκαμε στην ψηφιακή εποχή, η φωτογράφηση της πίπας σε κάθε στάδιο είναι κάτι που αποτελεί πλέον κοινό τόπο...
Εκατομμύρια φωτογραφίες κυκλοφορούν στο διαδίκτυο...
Τραβηγμένες για τους όποιους λόγους, που οι ψι όλου του κόσμου ερμηνεύουν, οι διανοητές απολαμβάνουν, οι σπουδαρχίδες κωλώνουν, οι διαφημιστές χαίρονται, οι καλλιτέχνες τρελαίνονται και οι υπόλοιποι, άρρενα και θήλεα, γουσταρίζουμε ανυπερθέτως...
Εν προκειμένω κάνω τον ...κινέζο, που η παροιμία τους η κινέζικη λέει: "μια εικόνα, χίλιες λέξεις"...
Άντε να μη σας κατακλύσω με εικόνες, που η κάθε μια από μόνη της αποτελεί Τέχνη υψηλότατη, κι ας μην το ξέρουν οι πρωταγωνιστές της..!

 

Προδημοσίευση το λένε αυτό, μπορείτε να το εκλάβετε και ως ...απειλή κατακλυσμού από εικόνες επί του θέματος...
Προς το παρόν διαλέξτε το καρέ της αρεσκείας σας και πείτε δυο λόγια, αν θέτε βεβαια...

 

 

5\δ "το βλεμα"

 

Μεγαλο ταλεντο λεμε η κιουρια!! Τι που; Στην ψυχαναλυση    

 

Σαρκό, κυρίως