Απόκρυψη ανακοίνωσης

Καλώς ήρθατε στην Ελληνική BDSM Κοινότητα.
Βλέπετε το site μας σαν επισκέπτης και δεν έχετε πρόσβαση σε όλες τις υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες για τα μέλη μας!

Η εγγραφή σας στην Online Κοινότητά μας θα σας επιτρέψει να δημοσιεύσετε νέα μηνύματα στο forum, να στείλετε προσωπικά μηνύματα σε άλλους χρήστες, να δημιουργήσετε το προσωπικό σας profile και photo albums και πολλά άλλα.

Η εγγραφή σας είναι γρήγορη, εύκολη και δωρεάν.
Γίνετε μέλος στην Online Κοινότητα.


Αν συναντήσετε οποιοδήποτε πρόβλημα κατά την εγγραφή σας, παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μας.

Το φως και το σκοταδι

Συζήτηση στο φόρουμ 'BDSM Art and Literature' που ξεκίνησε από το μέλος perfect_number, στις 26 Μαρτίου 2007.

  1. perfect_number

    perfect_number Regular Member

    Το ηξερα τη στιγμη που τον ειδα.Το ηξερα οτι απο εκεινη τη μερα και για την υπολοιπη ζωη μου θα συνεκρινα οποιον εβλεπα με το αγορι που στεκοταν στην απεναντι πλευρα του δρομου.

    Δε πρεπει να ηταν πανω απο 18 χρονων,αποκλειεται να ηταν.Το φως ενος τετοιου πλασματος η μοιρα και ο χρονος φροντιζουν να το στερησουν πρωτο,δινοντας την ευκαιρια σε εμας τους υπολοιπους να χαρουμε τα νιατα μας για λιγο περισσοτερο...αλλα δεν το ειχαν κανει ακομα,ισως επειδη ειχαν κι αυτοι σαστισει με αυτο που αντικριζαν.

    Περιμενα απο στιγμη σε στιγμη η μορφη του να λιωσει μπροστα στα ματια μου,οπως η ομορφια μιας περιτεχνης νιφαδας χιονιου.Μια τετοια υπαρξη,αν ηταν σταθερη και μονιμη,θα ηταν σιγουρα ενα μεγαλο αστειο εις βαρος ολων μας,ενα μετρο συγκρισης που απορροφα τα παντα στο διαβα του ' μια λαμπερη,σαρκινη μαυρη τρυπα.

    Θα πιστευε κανεις οτι δεν ηταν αποτελεσμα γεννας,οτι αποκλειεται τα γονιδια των θνητων γονιων του να συνδιαστηκαν με τετοιο τροπο ωστε να υπαρξει αυτο που προσπαθουσαν να δεχθουν τωρα τα ματια μου.Οχι!Πρεπει να ηταν συσσωρευμενο φως που ζηλεψε την υλη και αποφασισε να ζησει μεσα σε γκριζο-ροζ μαρμαρο...αλλα σιγουρα δεν ηταν.Σιγουρα το πρωτο που εβαλε στο στομα του ηταν η θηλη της μανας του και τα πρωτα δακρυσμενα ματια που αντικρυσε θα ηταν αυτα του περηφανου πατερα του.

    Ξαφνικα ενιωσα ενα θανασιμο μισος για αυτους....Για τη μητερα του για ολα τα μπανια που τον ειχε κανει καθως μεγαλωνε,για τον πατερα του που σιγουρα πιστευε οτι μπορουσε να μεταδωσει καποια απο τη σοφια και γνωση του.Μια απεχθεια για οσους τωρα περνουσαν απο μπροστα του ,χωρις να κοντοσταθουν να κοιταξουν και να αγριευτουν στη θέα του.Και πιο πολυ για μενα,που εζησα τοσα χρονια χωρις να φτασει το μυαλο μου οτι θα ερχοταν αυτη η στιγμη.


    Ετσι,μετα απο λιγες στιγμες,εκανα να διασχισω το δρομο και να βρεθω κοντα του.Γιατι το μονο που ηθελα μεσα σε αυτη την ευδαιμονικη βροχη,το μονο που ειχε πια σημασια για μενα σε ολη τη πορεια της ζωης μου,ηταν να δω αυτο το αγορι,αυτο το ελαφρυ αποσταγμα των φαντασιωσεων μου, να με παρακαλαει να σταματησω.....
     
  2. perfect_number

    perfect_number Regular Member

    Απάντηση: Το φως και το σκοταδι

    ..