Το όχι

Πιο τραγικό ναι από αυτό δεν υπάρχει.
Απορώ πώς υπάρχουν Κ που ικανοποιούνται από τέτοιου είδους "συναινέσεις";

 

Εξάρταται από τον άξονα και τον κύκλο των κάθε στιγμών παθών ερώτων φιλιών ερωτήσεων απαντήσεων σχέσεων ανθρώπων άρα ένα όχι μπορεί να ειπωθεί ή και όχι.. Η σκλάβα στο κρεβάτι δεν πρέπει να πει όχι εκτός και είναι ηρωικό της ελευθερίας της στο ψυχολογικο κομματι παλι τα ιδια. Τώρα η υποτακτικη που ειναι ενδιαμεσης σημασιας σκλαβα θα πει οχι και ισως το μετανιωσει...Απλά εγώ μισώ το όχι δειλών βλέπε αγχόνη..

 

Οι σχέσεις D/s χαρακτηριζονται από μεγάλες ροες- ενέργειας, ανταλλαγής πληροφοριών, συναισθηματων και οπτικών. Οι εντολές, ο έλεγχος, οι αναφορές ενισχύουν την αμεσότητα της πρόσβασης του Κ στα δεδομένα της/του υ. Οι ροες λοιπον χτίζουν ένας κώδικα, στον οποίον οι συνηθισμένες λέξεις αποκτούν μερικές φορές ασυνήθιστο βάρος. Το "οχι" και το κάθε όχι είναι καταρχάς πάντα ένας προστατευτικος τοίχος καταμεσής του δρόμου. Ένα σταμάτημα της κίνησης - ενδεχομένως πριν εκδηλωθεί καν. Στην καθημερινοτητα μου λοιπόν το όχι το χρειάζομαι για να οριοθετισω πολύ άμεσα την παρούσα κατάσταση των πραγμάτων και την θέση μου. Δεν περιμένω από τον συνάδελφο, υπάλληλο, ακόμη και από τους οικείους μου να έχουν την απαιτούμενη γνώση για να αποφύγω το όριο. Το όριο χρειάζονται και αυτοί και εγώ για να συνεννοουμαστε άμεσα, με τις κάθε φορά απαραίτητες επεξηγήσεις.
Το D/s μου από την άλλη δεν είναι καθόλου έτσι. Ο Κύριος γνωρίζει την θέση μου, τις εξωτερικές καταστάσεις και τις εσωτερικές ροές καλύτερα από οποιονδήποτε άλλον. Κάθε φορά καλύτερα. .χωρίς να είναι στατικός ο ορισμός. Αυτό σημαίνει πως η διάθεση μου να υψωσω έναν τοίχο ή να ζωγραφίσω έναν περιοριστικο κύκλο θα ενέχει πάντα ένα μεγάλο ξαφνιασμα και για τους δύο- υπό κανονικές συνθήκες δεν έχει χώρο για να εφαρμοστεί. Υπό κανονικές συνθήκες δεν πρόκειται να ζητήσει κάτι που να με παραβλεπει και αντιστρόφως δεν υπάρχει περίπτωση να μην προλάβω να περιγράψω την οποία αλλαγή συνθηκών που να αλλάζει τα δεδομένα.
Υπάρχουν όμως και εξαιρετικές συνθήκες, οι οποίες κατ'εμε πάντα πηγάζουν απο μια ισχυρή και μη συνειδητη ένταση που προσπαθεί απεγνωσμένα να εκδηλωθεί. Το όχι της υποτακτικης είναι κατ'εμε ότι είναι ο πόνος για τον ανθρώπινο οργανισμο-ενα καμπανάκι κινδύνου και ένα κάλεσμα σε βοηθεια- "κοίτα, εδώ κάτι δεν πάει καλά."
Και βέβαια μην ξεχνιόμαστε, ως άνθρωποι καταφέραμε να αντλησουμε από τον πόνο ηδονή. .φανταστείτε με τι χρωματιζουμε ενίοτε τα όχι μας...

 

ειναι ευθυνη του Κ το οχι να γινει ναι. αρνηση της αρνησης και συνθεση. αυτο ειναι που ζηταει ενα υπο οταν φερνει το οχι στον Κ. αυτο πρακτικα αν και μπορει να ακουγεται ευκολο η γοητευτικο η ακομα και διεγερτικο στην πραξη θα συνατησει σοβαρους τοιχους και ακομα μεγαλυτερη αρνηση και αυτο γιατι το οχι απο καπου πηγαζει. απο μια βαθυτερη αιτια που στην πορεια της αλληλεπιδρασης σε μια Κ/υ σχεση ξεκινησε αργα αλλα σταθερα να βγαινει προς τα εξω και να εκφραζεται με μερικα ανοδυνα και αδιαφορα αρχικα οχι που ομως οσο δεν δινεται η σημασια που χρειαζεται τοσο θα τροφοδοτουν την βαθυτερη αιτια η οποια και τελικα θα αναδειχθει στην επιφανεια και μαλιστα με ανεξελενκτη δυναμικη. τα οχι του υπο για εμενα προκειπτουν απο τρεις διαφορετικες αφορμες. ειτε αδυναμια του Κ να αναλλαβει την ευθυνη, ειτε εξελιξη της σχεσης που μεσα στο καινουργιο πλαισιο που αθελα εχει μπει προκυπτουν νεες αναγκες η ακομα βαθυτερα επιθυμιες ειτε απλα σε καθαρα εξωτερικους παραγοντες οι οποιοι ομως εχουν τον χωρο λογο τις βαρυτητας τους να διεισδησουν η ακομα και να δηλητηριασουν μια Κ/υ σχεση .πως αντιμετοπιζεται το οχι? χρειαζεται διαυγεια συνεπεια και ευθυνη απο το Κ μελος να πατησει παυση. να δωσει τον χωρο για μια υγιη συζητηση στην οποια θα ανδειχθει η γεννησουργος αιτια ωστε να μπορεσει το οχι να γινει και να δωσει τη δυναμικη εκεινη που θα εκτοξευσει την αλληλεπιδραση και θα θεσει τις βασεις για την περαιτερω εξελιξη της σχεσης

 

Είναι πολύ χρήσιμο και σε συγχαίρω.
Είναι ένα θέμα που σκέφτομαι πάρα πολύ από τότε με τη φασαρία με τα όρια σε άλλο νήμα.

Πίσω από κάθε άρνηση όπως και από κάθε όριο,κρύβεται φόβος ουσιαστικά πιστεύω.

Είναι δυνατόν λοιπόν ένα υ να καταρρίπτει τον ένα φόβο μετά τον άλλον με τη μία ή και με ζόρι έστω; Γνωρίζει όλους τους φόβους του; Δε βρίσκει "νέους" φόβους στη πορεία; Αν βρεί και του είναι δύσκολο να τους αντιμετωπίσει,τί γίνεται; πρέπει οπωσδήποτε να φύγει; αυτό έτσι κι αλλιώς δε θα σταθεί εμπόδιο κι αν πάει αλλού; Το ότι βρίσκει ανακουφιστικό αν κι όχι ευχάριστο το να αρνηθεί μια δεδομένη στιγμή,μήπως σημαίνει ότι δεν είναι υ; Μήπως χαλάει στιγμιαία το όλο νόημα της d/s κατάστασης και πρέπει να σκεφτεί αν είναι ικανός να βρίσκεται εκεί; Γιατί πολλά μπορεί να θέλουμε αλλά δε σημαίνει ότι τα μπορούμε... (ειλικρινείς οι απορίες,χωρίς διάθεση σαρκασμού)

Επιπλέον, αν εξ' αρχής ένα άτομο με υ τάση γνωρίζει ότι έχει πρόβλημα σε αρκετά κι ότι θα υπάρξουν στιγμές αντίρησης αναπόφευκτα ή χειρότερα να αποδεχτεί πράγματα απλώς επειδή "παρασύρθηκε" απ' τον εαυτό του,μήπως αυτό να είναι κι ένδειξη ότι δε θα ήταν καλό για το ίδιο να γίνει υ; ωστε να αποφευχθούν δράματα...

Το πήγα ένα βήμα παραπέρα το θέμα με την άρνηση,τόσο που μπορεί και να ξέφυγα απ' το θέμα...

 

Ναι είναι.

Εξαρτάται το μόνο εμπόδιο ειναι ο έαυτός μας, στην προκειμένη περίπτωση, όχι τα ζόρια που βάζει ο Κ.

 

Αυτός ο εαυτός είναι μεγάλο θέμα τελικά....

 

Πάντα επίκαιρο και ενδιαφέρον θέμα, δεν διάβασα όλες τις σελίδες αλλά τις περισσότερες και είδα και εδώ πολλές απόψεις πράγμα αναμενόμενο. Προσωπικά συντάσσομαι με την άποψη της @kinsha no onna στην 5η απάντηση του νήματος , αν και στην πράξη έχω συναντήσει πολλές φορές την άρνηση. Τη θεωρώ άποψη ξεκάθαρη και κατασταλαγμένη, όπως θα ήθελα την υ μου.

Την αιτιολογημένη άρνηση μπορώ να τη δεχτώ και να τη συζητήσω, γιατί αν μη τι άλλο, δείχνει κάποιον που ξέρει τι ζητάει και μπορεί να το υποστηρίξει. Η άρνηση από φόβο ή από άγνοια όμως δείχνει μη εμπιστοσύνη και πολύ δρόμο στη σχέση για να δέσει. Να πω εδώ πως επίσης προβληματικό θεωρώ και το ναι σε όλα από αδυναμία άρνησης κάποιου. Το μέτρο είναι πάντα άριστο.

Ιδανικά μπορώ να το παρομοιάσω με ένα εστιατόριο που η υ επιλέγει να φάει, χωρίς να παραγγέλνει από τον κατάλογο, αλλά εμπιστεύεται τον σεφ και ότι αυτός της προτείνει κάθε φορά.

 

πολυ ωραια η απαντηση σου και απο καρδιας

 

Να σαι καλά!