Το bdsm είναι τόσο ποικίλο οσο..;

Τις τελευταίες μέρες διαβάζουμε πολύ ωραία θέματα και ενδιαφέρουσες απαντήσεις. Σε πολλά από τα θέματα ξεκίνησα να γράφω μια απάντηση, και διαπίστωσα ότι κάποιες μου ενστάσεις επαναλαμβανόταν σε πολλά διαφορετικά threads. Για να μην γράφω λοιπόν σχεδόν τα ίδια παντού εστιάζω σε ένα καινούριο topic την βασική μου ένσταση.
Είδα αρκετές απόψεις για προχωρημένα θέματα στο bdsm, όχι επιφανειακά. Και είδα μια αντιμετώπιση του πως πρέπει να είναι και να φέρονται οι Masters, Doms ή οι slaves, subs κλπ και ακόμη μια τάση να βγάλουμε τίτλους και να βάλουμε ταμπέλες. Και όσο κι αν μου κέντρισαν το ενδιαφέρον οι απόψεις, οι κριτικές και τα σχόλια όλων, είδα την τάση να βγάλουμε ένα συμπέρασμα, και εδώ είναι η ένστασή μου. Γιατί πρέπει να καταλήξουμε κάπου, στο «σωστό» ορισμό για το καθετί και να συμφωνήσουμε όλοι; Μα η διαφορετικότητα και η ποικιλία δεν είναι ένα από τα γνωρίσματα του bdsm; «το bdsm είναι τόσο ποικίλο όσο οι άνθρωποι που το κάνουν» . Ποιος διαφωνεί σε αυτό; Νομίζω κανείς. Είναι τρομερά δύσκολο να βγάλουμε μια κοινή γραμμή σε αυτόν τον χώρο. Ο καθένας εκφράζεται με τον δικό του τρόπο και πολλές φορές παρασυρόμαστε και ψάχνουμε τα πρέπει. Π.χ., το να πεις ότι σε μια σχέση D/s δεν υπάρχουν όρια, είναι ένα όριο. Και μόνο που κάποιος λέει ότι «έτσι είναι, έτσι πρέπει», βάζει ένα όριο στην ζωή του, την ώρα που υποστηρίζει ότι είναι no-limit. Αντίστοιχα, σε πολλά άλλα θέματα, όπως το status, κανόνες συμπεριφοράς, τιμωρίες, switching, οι απόψεις ποικίλουν και καμία δεν νομίζω ότι μπορεί να θεωρηθεί λάθος. Είναι απόψεις που εκφράζουν τον καθένα ξεχωριστά, και δεν σημαίνει ότι πρέπει όλοι να συμφωνούν.
Να σας πω με λίγα λόγια και την δική μου ιστορία για να καταλάβετε την ένστασή μου. Πριν λίγα χρόνια ξεκίνησα μια σχέση με μια κοπέλα, και από την αρχή περιείχε . καμιά ιδέα δεν είχε κανένας μας για το bdsm. Ένα εξάμηνο μετά , αφού είχαμε ήδη προχωρήσει σε πρακτικές που χαρακτήριζαν την σεξουαλική μας επαφή σχεδόν διεστραμμένη, άρχισα να ψάχνω κάποια πράγματα στο internet, και από εκεί διάβασα πολλά σχετικά με το bdsm. Βρήκαμε τον εαυτό μας σε πολλά από αυτά που διαβάσαμε. Το αξιοσημείωτο είναι ότι βρήκαμε τον εαυτό μας όχι μόνο στις πρακτικές που χρησιμοποιούσαμε, αλλά στο πως αισθανόμασταν γενικά ο ένας για τον άλλο. Ήμουν όντως γι αυτήν ο άνθρωπος που θαύμαζε, ο δυνατότερος και ο ανώτερος όλων. Ασκούσα απεριόριστη επιρροή πάνω της και είχα αυξημένο το αίσθημα της ευθύνης απέναντί της. Και πολλά άλλα από αυτά που ακούω ως χαρακτηριστικά των Masters. Όμως, το θέμα είναι ότι δεν ήμουν Master. Ούτε καν Dom. είχαμε ρόλους swich, και δεν είχαμε ανάλογη συμπεριφορά στη ζωή μας γενικότερα, εκτός από προκαθορισμένα παιχνίδια που κάναμε, όπου για λίγες ημέρες ήταν σαν να είχαμε 24/7 σχέση. Γενικότερα όμως στη σχέση μας είχα Κυριαρχική συμπεριφορά η οποία δεν στηρίζονταν σε τύπους και πρακτικές μη σεξουαλικές, αλλά στο είναι μου. Φρόντιζα να επιβάλλομαι με τον δικό μου τρόπο, και αυτή μου την επιβολή εκείνη λάτρευε και θαύμαζε. Της άρεσε να είναι στην σκιά της επιβολής αυτής, άφηνε τον εαυτό της να την κυριεύσει και έψαχνε να γίνεται όλο και καλύτερη στα δικά μου μάτια, και αυτό με έκανε περήφανο, γιατί με την βοήθειά μου τελικά γινόταν. Όλα αυτά όμως χωρίς να υπάρχουν οι ταμπέλες του Κυρίου και της σκλάβας και γενικότερα του bdsm. Οι λεπτομέρειες αν και πολλές, δεν είναι και τόσο απαραίτητες, όμως η ουσία είναι ότι είχαμε πολλά στοιχεία του lifestyle σε ένα πακέτο που με την πρώτη ματιά φαινόταν πιο vanilla. Έτσι το νιώσαμε εμείς. Έτσι το απολαύσαμε για 4 χρόνια, και δεν το μετανιώσαμε καθόλου.
Ο καθένας σίγουρα κρίνει την ιστορία μου αυτή διαφορετικά. Ήταν σχέση vanilla; Όχι; Ήμουν switch; Dom; Master; Μπορούσα να είμαι switch και σεξουαλικά να μου βγαίνει Dom; Ποιος μπορεί να πει με σιγουριά; Και τώρα τι είμαι; Τώρα δηλώνω Dom γιατί μου βγαίνει καθαρά η Κυριαρχική μου φύση, και δεν θέλω να πάρω τις ευθύνες ενός Master σε αυτή την φάση της ζωής μου. Διαπίστωσα ότι μπορούσα να έχω τον υποτακτικό ρόλο μόνο απέναντι σε μια πολύ ισχυρή προσωπικότητα, όπως ήταν η κοπέλα μου , και σε κάποια που πραγματικά έχει κερδίσει τον θαυμασμό μου. Αλλά και οι μετέπειτα της σχέσης μου επαφές μου με στοιχεία bdsm, απέδειξαν ότι είμαι ξεκάθαρα Dom. Το θέμα είναι ότι δεν με νοιάζει να βάλω μια ταμπέλα στο τι είμαι. Δεν νομίζω ότι είμαι ή σκέφτομαι «λάθος ή σωστά». Μακάρι να είμαι και ο μόνος που έχω τον συγκεκριμένο τρόπο σκέψης, γιατί αυτό με κάνει μοναδικό και ιδιαίτερο στο θέμα αυτό.
Τελειώνοντας, θα ήθελα να τονίσω ότι δεν απορρίπτω τους «διαξιφισμούς» στο forum, αλλά νομίζω ότι δεν χρειάζεται να επιμένουμε όταν βλέπουμε διαφορετικές οπτικές. Κανείς μας δεν είναι λάθος. Αντίθετα, όλοι είμαστε σωστοί, όσο ακολουθούμε βασικούς κανόνες του bdsm, οι οποίοι είναι κοινοί. Οι λεπτομέρειες ίσως δεν πρέπει να είναι και τόσο κοινές!!
Και επειδή μπορεί να χαθήκατε με όλα αυτά που έγραψα, το θέμα μου είναι το αν είναι τελικά η διαφορετικότητα στο ένα από τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του χώρου αυτού, αν θεωρείτε ότι πρέπει να υπάρχει ένα όριο για να υπάγεται ένα παιχνίδι στο bdsm, και τέλος αν υπάρχει ένα ανώτατο αποδεκτό μέγεθος της απόκλισης των απόψεων. Είναι λοιπόν το bdsm τόσο ποικίλο όσο οι άνθρωποι που το κάνουν; Ή είναι λιγότερο;
Σ.Σ. Επειδή αναφέρθηκα γενικά σε posts άλλων threads, οφείλω να τονίσω ότι δεν είχα σκοπό να θίξω κανένα προσωπικά, ούτε τις απόψεις του. Μπορεί να διαφωνώ με κάποιες, όμως ούτε τις κατακρίνω, ούτε τις θεωρώ περιττές. Αντίθετα, το να τις διαβάζω, με κάνει να προβληματιστώ και να ψάξω τον εαυτό μου περισσότερο.

 

Ετσι όπως λες ότι λειτουργήσατε στη σχέση σας βρίσκω προσωπικά ότι είναι το καλύτερο απ όλα. οι ονομασίες όμως μήπως είναι απαραίτητες για συνεννόηση, δηλαδή αντί κάποιος να περιγράφει τι του αρέσει, χρησιμοποιεί την ονομασία ή ταμπέλα όπως λες. Εχω ρωτήσει κάποια πράγματα εδώ μέσα για να πάρω χαμπάρι ποια ονομασία ταιριάζει σε ότι μ αρέσει, αλλά μόνο για να ξέρω πώς να ζητάω αυτό που θέλω. από κει και πέρα όποιος θέλει ας μιλάει στον πληθυντικό πχ ή στον ενικό ανάλογα με το πώς γουστάρει. Για μένα υπάρχει ένα πρέπει κι ένα δεν πρέπει: πρέπει να γίνει όπως μας ευχαριστεί, δεν πρέπει να γίνει όπως μας βλάπτει. παίρνουμε υπ οψιν τις ανάγκες μας και ή ταιριάζουμε ή δεν ταιριάζουμε.

 

Το BDSM σαν ορισμός και σαν τρόπος ζωής είναι λίγο πολύ για όλους μας το ίδιο. Η διαφορετικότητα πιστεύω εστιάζεται περισσότερο στις τεχνικές και στις ανάγκες που έχει ο καθένας μας. Όπως και σε οποιονδήποτε άλλο τομέα της ζωής μας βέβαια. Όπως ήδη αναφέρθηκε υπάρχει η ανάγκη κοινών ορισμών για να μπορούμε να επικοινωνούμε και να βρίσκουμε ευκολότερα ανθρώπους με τα ίδια ενδιαφέροντα.

Το όριο για την ένταξη ενός παιχνιδιού στο BDSM προκύπτει πιστεύω από τον ίδιο τον ορισμό του. Οι αποκλίσεις στις απόψεις μπορούν να είναι τεράστιες. Ο κάθε άνθρωπος αντιλαμβάνεται τελείως διαφορετικά κάποιες καταστάσεις. Γενικότερα από τη μέχρι τώρα πορεία του φόρουμ, οι απόψεις ναι μεν είναι διαφορετικές αλλά θεμελιώνονται με επιχειρήματα που μας βοηθούν να τις κατανοήσουμε. Αλλωστε είναι καλό, ειδικά για τους καινούργιους στο χώρο, να ακούγονται όλες οι απόψεις και μέσα από αυτές να μπορούν να σχηματίζουν τη δική τους.

Σίγουρα το BDSM είναι τόσο ποικίλο όσο και οι άνθρωποι που το ζούν και έτσι πρέπει να είναι κάτα την άποψη μου.

 

Oloi imaste afto pou imaste os prosopikotites.Oi leksis ine tampeles otan xrisimopiounte gia stigmatismo ton atomon kai oxi otan xrisimopiounte os prosdiorismos tou ti pragmatika imaste. Ta prepi kai den prepi den mpori stin ousia kanis na ta prosdiorisi afou afta tha prosdioristoun apo ta atoma oso afta tha gnorizonte kalitera kai tha niothoun megaliteri empistosini o enas gia ton allo. Gia paradigma (isos akreo alla dixni afto pou enow) an gia kapion prepin na iparxei needleplay den ine aparetito oti to idio prepi na isxii kai gia emena i kapion allo. An prepi na iparxi seksoualiki epafi isos na isxii gia emena kai oxi gia kapion allo. Ta prepi orizonte apo ta atoma os prosopikotites!

 

Προσωπικά θα συμφωνήσω με την αγαπητή Mistress_4F_subs στο οτι το BDSM είναι τόσο διαφορετικό όσο οι άνθρωποι που το κάνουν, γιατί πολύ απλά η εξάσκηση του απαιτεί τόσο φαντασία όσο και γνώσεις. Δεν μπορείς να περιμένεις από κάποιον που μόλις ξεκίνησε τα βήματά του να έχει τις άπειρες γνώσεις, αλλά μπορείς να περιμένεις να έχει κάποια Χ φαντασία γιατί είναι κάτι που διαθέτουμε όλοι μας στην τελική.

 

Είχα διαβάσει σε ένα post ενός Αυστραλού Master, που του είχαν θέσει το ίδιο ερώτημα του τύπου "ποιά είναι τα όρια και ποιά η ειδοποιός διαφορά μεταξύ μίας vanilla και μίας BDSM κατάστασης", την απάντηση ότι BDSM υφίσταται όταν υπάρχει η πρόκληση από την πλευρά του Κυρίαρχου και η αποδοχή από την πλευρά του υποτακτικού α) του πόνου β) της ταπείνωσης και γ) της δυσφορίας.

Συγκεκριμένα, είχε πει "if there is not pain, humiliation, discomfort then it is not BDSM" .

 

Συμφωνώ και πάλι με Τον MasterJp.

Αναμφισβήτητα το BDSM είναι ποικίλο, είναι διαφορετικό, αλλά δεν μπορούμε να χρησιμοποιούμε τους ίδιους ορισμούς και να εννοεί ο καθένας τα δικά του.
Σ΄ αυτό επιτρέψτε μου να επιμένω… 

Από κει και πέρα, ο καθένας είναι ελεύθερος να κάνει και να είναι ότι επιλέξει και τίποτα δεν είναι καλύτερο ή χειρότερο…απλά είναι διαφορετικό.

 

Το θεμα εκμεταλευσης νομιζω ειναι ενα ιδιαιτερο ευαισθητο θεμα και απ οτι εχω παρατηρησει και σε αλλα post σε αυτο το forum, προκαλει μεγαλο αγχος και αντικειμενο πολλων συζητησεων σχετικα με το τι ειναι και τι οχι BDSM και το αν κατι ειναι ¨σωστο¨ η ¨λαθος¨. Σε αυτο το πλαισιο νομιζω οτι πρεπει να κοιταξουμε ποσο σοβαρα παιρνουμε το ερωτημα της συναινεσης. Θεωρουμε για παραδειγμα οτι ενας ενηλικος αντρας ειναι (η πρεπει να ειναι) ικανος να παρει καποιες αποφασεις; Αν οχι, τοτε το κριτηριο που αποτελει την βαση του BDSM δεν πληρειται, και δεν υφισταται BDSM. Αν ναι, τοτε υπαρχει καποιο σημειο περα απο το οποιο λεμε, απο εκει και περα χανει την ικανοτητα informed consent? Και αν αυτο ισχυει ποιο ειναι αυτο το σημειο; Αν μιλαμε για συνεδρια το subspace ισως ειναι ενα απο αυτα. Αν ομως οχι; Σε ενα αλλο thread για παραδειγμα καποιος μιλησε για financial slavery και το consensus (συμπεριλαμβανομενης και εμου) ητανε οτι τον εκμεταλευοντουσαν. Και η απαντηση του ητανε, το ξερω και αυτο θελω. Αυτη η σταση, ιδιως οταν καποιος το ξερει, θετει το ερωτημα (που πιστευω εχει σοβαρες προεκτασεις) αν η συναινεση του ατομου αυτου να δωσει καποια χρηματα σε καποια γυναικα (ως play μπορω να το δω, οχι ως lifestyle φυσικα) δινεται ελευθερα (και μιλαω για συναισθηματικες, ασυνειδητες πιεσεις, οχι μονο εξωτερικη ελευθερια) και ποσο σοβαρα μπορει η πρεπει να ληφθει. Το παραδειγμα αυτο συζητηθηκε σε εκεινο το thread αλλα το παραθετω εδω, γιατι ειναι κατι που προκαλει ολους μας να σκεφτουμε ποια ειναι η θεση της συναινεσης στο BDSM και στο που (αν καπου) βαζουμε τα ορια των πολλαπλων εκφανσεων του BSDM σε σχεση με αλλου τυπου συνδιαλλαγων που δεν ανοικουν σε αυτο.

 

σημ: Τα B δικά μου.

Δεν έχω έτοιμη απάντηση στο ερώτημα της Miss Phaedra, το σκέφτομαι ακόμη, αλλά θα ήθελα να ακούσω ποιές είναι οι δικές σας σκέψεις γι΄ αυτό?