Το fetish της μυρωδιας

εχω ενα κακο-καλο...οπως το παρει κανεις...
εαν δε μου αρεσει η μυρωδια του σωματος του συντροφου μου ειτε καθαρος ειτε ιδρωμενος τοτε ξενερωνω αφανταστα......
το θεωρω ακρως σημαντικο να μας ελκυει η μυρωδια.μη ξεχναμε οτι στο ζωικο βασιλειο η οσφρηση παιζει μεγαλο ρολο στο παιχνιδι της αναπαραγωγης....

 

Οντως τελικα ο καθε ανθρωπος ακομη και μπανιαρισμενος εχει μια χαρακτηριστικη μυρωδια!
Σαν τον πρωην μου που οποτε ερχοταν σπιτι κοιταζα να δω αν καποιος τσοπανης περασε το κοπαδι με τους τραγους απο το σαλονι μου!

 

Βασικό για μένα.... αν η μυρωδιά ενός ανθρώπου δεν μου "αρέσει"...... δεν μπορώ συνήθως να είμαι κοντά του....νοιώθω να θέλω να φύγω, να κάνω κάτι άλλο να απομακρυνθώ.

Όταν ακόμα μιλούσαμε στο νετ με τον Κύριό μου μου είχε πει πως τον ερωτεύομαι....θυμάμαι του είχα απαντήσει...."μα δεν Σας έχω μυρίσει καν....πως είναι δυνατόν?"  
Δεν χορταίνω να "ρουφάω" την μυρωδιά Του κάθε πρωί.
Αλλά και σε άλλες περιπτώσεις με βλέπω να θέλω να μυρίσω, π.χ. μια νέα γεύση φαγητού, ποτού κλπ. Πρώτα θα μυρίσω μετά θα δοκιμάσω.

Έχω μιλήσει με αρκετούς ανθρώπους για αυτό κι έχω καταλάβει πως είναι γνώρισμα πολλών και σε πολλές περιπτώσεις γίνεται χωρίς να το έχουν πάντα υπόψιν τους πως το κάνουν.
Κάποιοι άλλοι το έχουν συνειδητοποιημένο και πολλοί το μεταφέρουν στα "γούστα" της ερωτικής τους ζωής.
Π.χ. ένας φίλος τρελαίνεται με την μυρωδιά του ιδρώτα στις γυναικείες μασχάλες, ενώ άλλος με την μυρωδιά του σαπουνιού στο ίδιο σημείο και ξενερώνει με οποιαδήποτε "άσχημη" μυρωδιά.
Προσωπικά όταν μου "αρέσει" η μυρωδιά κάποιου, και ιδιαίτερα αν είναι ο σύντροφός μου, μου αρέσει και κάθε "άρωμα" του.  

 

Απάντηση: Το fetish της μυρωδιας

τιποτα δεν ειναι τυχαιο σ αυτο τον κοσμο κ η μυρωδια δεν υπαρχει τυχαια

 

Δεν υπάρχει ωραιότερο πράγμα απο το να απολαμβάνεις κα το άρωμα των γυναικείων ποδιών στη ώρα μάλιστα που γλύφεις ή βυζαίνεις τα δάχτυλά τους Εγώ βασικά τρελλαίνομαι και καυλώνω φοβερά, τι ωραίο πράγμα νοιώθω την ώρα που ενώ βυζαίνω τα δάχτυλά τους και ιδίως τα μεγάλα ή όταν έχω χώσει όλο το πόδι στο στόμα μου, να απολαμβάνω παράλληλα την πλούσια γεύση τους καθώς και το υπέροχο άρωμά τους με απογειώνει φοβερά δεν με νοιάζει αν το πόδι φορά κάλτσα αφού το μυρίσω κάμποση ώρα και το βάλω στο στόμα μου αφού το χορτάσω θα βγάλω την κάλτσα με το στόμα μου για να μπορεσω επιτέλους να απολαύσω την πλούσια σε άρωμα και γεύση σάρκα του υπέροχου αυτού γυναικείου ποδιού.
Αυτά εκ μέρους μου να είστε καλά και καλό ποδογλύψιμο στους λάτρεις του είδους.

 

Απάντηση: Το fetish της μυρωδιας

δεν ξερεις που λενε οτι οι κλανιες μυριζουν για να τις καταλαβαινουν οι κουφοι???


τελικα δικιο εχεις... τιποτα δεν ειναι τυχαιο


οι κλανιες μυριζουν για να τις καταλαβαινουν οι κουφοι!!

 

Εμενα παλι εαν η μυρωδια ενος ανθρωπου δεν μου αρεσει, τον φασκελωνω και μετα τον χαστουκιζω!

 

Βεβαίως και συμφωνώ επι της ουσίας με συγχωρείς επί της μυρωδιάς ήθελα να πω.

 

Απάντηση: Το fetish της μυρωδιας

εγειρει τις αισθησεις μου. αρκει να ειναι στα ορια του παραδεκτου.παρ οτι μαστερ,τι πιο ωραιο απ ενα ιδρωμενο κυλοτακι που συνθλιβεται και τριβεται αναμεσα στους μηρους και στο αιδοιο του mate για μια ολοκληρη μερα της στη βιοπαλη στα ρουθουνια σου.εχω κρατησει ενα δυο τετοια,απο το my ex grfriend.ασε που εχω φετιχ τις ιδρωμενες μασχαλες.και να τις οσμιζομαι και να τις γευομαι.νομιζω οτι προσομοιαζουν μαλιστα και ως προς την δομη και ως προς την εμφανιση με το αιδοιο.τρυφερες και ομορφες.λεμε ναι στις μυρωδιες.

 

To fetish της μυρωδιάς του σώματος..οκ το καταλαβαίνω! Το fetish όμως, της βρώμας του σώματος -και δη των ποδιών- δεν μπορώ να το καταλάβω! Δηλαδή,αν τα πόδια είναι πεντακάθαρα,εσείς οι εραστές του "αθλήματος",ξενερώνετε??  ​

 

Αν εννοείς ότι τα πεντακάθαρα πόδια μιας γυναίκας θα πρέπει να μυρίζουν διάφορα σαπούνια, αφρόλουτρα, κρέμες ή λοσιόν.. τότε για ποιά φυσική μυρωδιά του σώματος μιλάμε; Για μένα σε αυτήν την περίπτωση χάνεται κι οτιδήποτε ερωτικό ή ερεθιστικό θα μπορούσε να προκύψει από τη φυσική μυρωδιά του γυναικείου δέρματος/σώματος.
Επίσης, καλό θα ήταν να λάβουμε υπόψη πως δεν έχουν όλες οι γυναίκες την ίδια φυσική μυρωδιά σώματος (και ποδιών), ούτε κι ότι η φυσική μυρωδιά ενός ανθρώπινου σώματος γενικότερα χαρακτηρίζεται αποκλειστικά είτε βρώμικη, είτε καθαρή. Δεν υπάρχει άσπρο ή μαύρο σε τέτοιες περιπτώσεις. Υπάρχουν πολλές "διαβαθμίσεις" ενδιάμεσα των δύο καταστάσεων, οι οποίες κατά τη γνώμη μου καθιστούν το θέμα της φυσικής μυρωδιάς ενός ανθρώπινου σώματος - γενικότερα - αρκετά σχετικό, ιδιαίτερο και υποκειμενικό, ανάλογα και το επίπεδο της διέγερσης που προκαλεί στον καθένα η αίσθηση της όσφρησης.