Τρολλαροντας τους βανιλα

Πριν μερικά χρόνια είμασταν μαζεμένοι σε ένα φιλικό σπίτι για "παιχνίδι".
Κάποια στιγμή και ενώ εχουμε χαλαρώσει αποφασίζουμε να παραγγείλουμε.
Καθώς περιμένουμε και έχοντας μια διασκεδαστική διάθεση όλοι,
ένας από τους Κ της παρέας σκέφτεται πως θα ήταν ωραίο την στιγμή που θα φτάσει ο ντελιβερας να τον υποδεχθούμε με bdsmικη υποδοχή.
Έτσι κι έγινε.
Χτύπησε το θυροτηλέφωνο.
Εγώ μαζί με ακόμα μια υ είμαστε στα γόνατα κοιτάζοντας η μια την άλλη γυμνοστηθες με τα κολάρα μας στο λαιμό και τα χέρια στα γόνατα.
Ανοίγει η πόρτα.
Ο ντελιβερας τα χάνει για μια στιγμή αλλά δεν του αφήνει πολλά περιθώρια ο Κ που ήταν από πάνω μας.
Δίνει τα λεφτά και λέει στον ντελιβερα να αφήσει την παραγγελία στα χέρια μας.
Εκείνη τη στιγμή σηκώνουμε τα χέρια και ο ντελιβερας προσεχτικά και με χέρια που έτρεμαν άφησε την παραγγελία.
Με μια κλέφτη μάτια είδα το αμυδρό χαμόγελο ευχαρίστησης στα χείλη του.
Ακόμα και σήμερα σκέφτομαι και γελάω το τι μπορεί να είπε στους συναδέλφους του όταν επέστρεψε στη δουλειά.

 

Εγώ δεν το θεωρώ αστείο αυτό .θεωρώ αγενεια να φέρνεις κάποιον στην δουλειά του σε δυσκολη θέση για το δικό σου/σας παιχνιδι .

Είναι άλλο πράγμα να είναι μέσα στο κόλπο κάποιος και άλλο να πρέπει να ζήσει κάτι τέτοιο ο άλλος που δουλεύει όλη μέρα .

Εγώ δεν θα γελούσα καθόλου, θα μου είχε πέσει η μούρη.

 

καλέ αχ!... ο σωστός άνθρωπος...  

 

Αν και συμφωνώ κατ'αρχήν δε φρονώ ότι στην παραπάνω ιστορία χαλάστηκε ο ντελιβεράς.

Με το παραπάνω θυμήθηκα μια βραδιά στο Κουκλάκι που ο σερβιτόρος στα πλαίσια του πειράγματος μου έδωσε ένα cane και με προκάλεσε να το χρησιμοποιήσω στην @Keiko Mika

Μόνο που απάντησα στην πρόκληση και άλλαξε 15 χρώματα πριν μου πάρει το cane από τα χέρια.

Είχα ανοίξει και σχετικό thread το 2010.

***edit***
Το βρήκα!!! https://www.greekbdsmcommunity.com/threads/bdsm-και-μέσος-νεοέλληνας-Έχουμε-πολλά-ψωμιά-ακόμα.34403/

 

Κοίτα, παρότι έχουν περάσει πολλά χρόνια το θυμάμαι σαν σήμερα. Θέλω να ευχαριστήσω εσένα και την παρέα σου, που μου δείξατε το δρόμο για να ανακαλύψω ότι το bdsm σχετίζεσθαι είναι αυτό που μου ταιριάζει και με διασκεδάζει. Θα περάσω πάλι σήμερα το απόγευμα από το ίδιο σπίτι, την ίδια ώρα να σας φέρω 5 πίτσες γίγας 4 εποχές και 10 μπύρες.
Κερασμένες από μένα.

Εχω πει σε όλους τους συναδέλφους μου τα καλύτερα λόγια.

Να στε πάντα καλά.

Ο Ντελιβεράς  

 

Πιστεύω ότι πρόσφερατε κοινωνικό έργο στον σκληρά εργαζόμενο ντελιβερα. Μπορέσαμε έστω για μια στιγμή να του απόβάλλετε το άγχος της δουλειάς. Εύγε. Πάντα τέτοια.

 

Στις περισσότερες περιπτώσεις είναι απλώς γυμναστικές επιδείξεις... Συνήθως έχουν τη πλάκα τους...

 

δεν θα τον πιστεψε κανεις... οτι και να ειπε

 

ειναι και λιγο παιδικό " κοιτά τι κανουμε εμείς και εσυ όχι .. "

 

Θα αφήσω να απαντήσει μια από τις αγαπημένες μου καλλιτέχνιδες για τους αθώους βανιλα...
Να συμπληρώσω ότι η τέχνη της ήταν πάντα για μένα έμπνευση και κίνητρο.
Ευχαριστώ πολύ θα χαρώ να διαβάσω τις εμπειρίες όλων όσων θα ήθελαν να τις μοιραστούν.

Rhythm 0 (1974)

Αυτή είναι η Μαρίνα Αμπράμοβιτς. Σε ένα από τα έργα της παρέμεινε ακίνητη για 6 ώρες και κατέστησε σαφές ότι δεν θα κινούνταν ανεξάρτητα από το τι θα συνέβαινε στην ίδια. Σε ένα τραπέζι έβαλε 72 αντικείμενα, αυτά περιλάμβαναν ένα τριαντάφυλλο, φτερό, άρωμα, μέλι, ψωμί, σταφύλια, κρασί, ψαλίδι, νυστέρι, καρφιά, μεταλλική μπάρα και ένα όπλο με μια σφαίρα. Κάλεσε τους ανθρώπους να χρησιμοποιήσουν τα αντικείμενα που ήθελαν με τον τρόπο που προτιμούσαν.

Η Αμπράμοβιτς είπε ότι το έργο «έσπρωξε το σώμα της στα όρια». Οι επισκέπτες ήταν ευγενικοί στην αρχή, προσφέροντάς της ένα τριαντάφυλλο ή ένα φιλί. Ο κριτικός τέχνης Thomas McEvilley, ο οποίος ήταν παρών, έγραψε:

"Ξεκίνησε ήρεμα. Κάποιος την γύρισε από την άλλη. Άλλος πέταξε τα χέρια της στον αέρα. Κάποιος την άγγιξε κάπως προσωπικά. Την τρίτη ώρα όλα τα ρούχα της είχαν σχιστεί με ξυράφι. Την τέταρτη ώρα οι ίδιες λεπίδες άρχισαν να εξερευνούν το δέρμα της. Κάποιος είχε χαράξει τον λαιμό της, ώστε να πιπιλίσει το αίμα της. Διάφορες σεξουαλικές μικροκακοποιήσεις πραγματοποιήθηκαν στο σώμα της. Ήταν τόσο αφοσιωμένη στο κομμάτι που δεν θα είχε αντισταθεί σε βιασμό ή δολοφονία. Φοβούμενο την σιωπηρή ψυχολογική της κατάρρευση, ένα προστατευτικό γκρουπ ξεκίνησε να σχηματίζεται στο κοινό. Όταν μάλιστα το φορτωμένο όπλο σημάδεψε το κεφάλι της Μαρίνας με το δικό της δάχτυλο να δουλεύεται γύρω από τη σκανδάλη, ξέσπασε ένας καβγάς ανάμεσα στους επισκέπτες".

Η Αμπράμοβιτς είπε: "Αυτό που έμαθα είναι ότι αν αφήσεις την απόφαση στο ακροατήριο, μπορεί να σε σκοτώσει. Αισθάνθηκα πραγματικά βιασμένη, με κομμένα τα ρούχα μου, έχοντας "φυτεμένα" ρόδινα αγκάθια στο στομάχι μου, έναν να σημαδεύει με ένα όπλο το κεφάλι μου, κι έναν άλλον να το παίρνει μακριά. Είχε δημιουργηθεί μια ατμόσφαιρα επιθετικότητας. Μετά από 6 ώρες σηκώθηκα και άρχισα να περπατάω στο ακροατήριο. Οι άνθρωποι έφευγαν. Δεν θα με κοίταζαν στο πρόσωπο. Έτρεχαν μακριά από την αντιμετώπιση των πράξεων τους".

Αυτό το έργο αποκαλύπτει κάτι φοβερό για την ανθρωπότητα, παρόμοιο με αυτό που ήδη απέδειξε το πείραμα της υπακοής του Stanley Milgram. Δείχνουν πόσο γρήγορα μπορεί κάποιος να βλάψει κάποιον υπό ευνοϊκές για τον ίδιο συνθήκες.

Δείχνει πόσο εύκολο είναι να αποκτηνωθεί από άλλους ένα άτομο που δεν αγωνίζεται, ο οποίος δεν μπορεί να υπερασπιστεί τον εαυτό του.

Δείχνει ότι εάν παρέχεται το κατάλληλο σενάριο, οι περισσότεροι άνθρωποι, φαινομενικά φυσιολογικοί, δεν θα έχουν συνείδηση της σκληρότητας που διαπράττουν άλλοι, που με τη σειρά τους φαίνονται φυσιολογικοί.

Πηγή ⚘: https://en.m.wikipedia.org/wiki/Rhythm_0  

 

..

Ενδιαφέρον project.
Αθώοι βανίλα ή απλώς η κοινωνία;

 

Άνθρωποι. Το πιο μοχθηρό ύπουλο και αδίστακτο είδος στον πλανήτη .