ΤσικνοΠαρασκευή.

(πρωτοδημοσιεύθηκε αλλού, πριν από κάμποσες ΤσικνοΠαρασκευές).

Τσικνοπέμπτη λοιπόν. Φάγατε, ήπιατε, γλεντήσατε, Κύριος οίδε τι άλλα αίσχη κάνατε, ενώ εγώ δούλευα. Ναι αγαπητοί εν ανωμαλία αδελφοί μου, δούλεψα ως τυμπανιστής και στρατολόγος της κοινότητάς μας!

Η Ξ. είναι δημόσιος υπάλληλος και εργάζεται σε υπηρεσία με την οποία συναλλάσσομαι καθημερινά. Άριστες σπουδές στην ημεδαπή και στο εξωτερικό, παντρεμένη με παιδάκια. Με φλερτάρει κομψά, σχεδόν από τότε που γνωριστήκαμε. Όταν λέμε flirt, μην βάζετε πολλά στο διεστραμμένο σας μυαλό... "- Μην μου φωνάζετε κε Nabokov! Εμείς στο τέλος θα γίνουμε φιλαράκια, θα δείτε! Αυτοκολλητάκια θα γίνουμε!". "- Γιατί δεν με κάνετε φίλη σας στο facebook;;; Θ' αποσύρω το αίτημα, να ξέρετε!". "- Γιατί τα χαρτιά σας στην Μαρία κε Nabokov; Γιατί με πληγώνετε έτσι, εγώ δεν σας κάνω;". Και τα τοιαύτα. Δεν της έδωκα ιδιαίτερη σημασία. Όχι ότι είναι άσχημη - απεναντίας. Αλλά μυρίζει vanilla κι αυτό το καρύκευμα το βαρέθηκα πριν από χρόνια. Κλασσικό cock-teaser. Τους υπαινιγμούς της και τα εγκάρδια χαμόγελα-Binaca τα θεωρεί μεγάλη σκανδαλιά, μην πούμε αμαρτία - θου Κύριε φυλακή τω στόματί μου! Η πείρα μου διδάσκει ότι τίποτε καλό δεν βγαίνει από δαύτες.

Ήρθε ψες στο αποκριάτικο μπαλ μασκέ του επαγγελματικού μου σωματείου με την συνάδελφό της την Μαρία. Φτου κι απ' την αρχή χαμόγελα, χειρονομίες "έλα, έλα!"... Τελικά στρώθηκε δίπλα μου. "- Άιντε κε Vladimir, πόσο θα φάτε πια;;". Στην πραγματικότητα δεν έφαγα σχεδόν καθόλου - κάποιος βλαξ γέμισε το πιάτο μου με κομφετί. Και το κυριότερο: δεν είχα όρεξη, το μυαλό μου ταξίδευε χιλιόμετρα μακριά, σ' Εκείνη. Ναι σε Σένα, που δεν πιστεύεις λέξη απ' όσα σου γράφω! Κι αντί για Σένα, δίπλα μου η Ξ... "Ώστε θέλεις να με παίξεις" σκέφθηκα. "Ωραία, ας παίξουμε!". "- Πόσων χρονών είσαι Ξ; - Σαράντα τρία" απάντησε χωρίς δισταγμό. Την είχα για μικρότερη. "Σαράντα τρία λοιπόν... Η πρώτη νεότητα πάει, έφυγε, πλησιάζεις πια στην ωριμότητα. Κι ακόμη ζεις για τους άλλους. Είσαι η κόρη που κάνει τους γονείς της περήφανους, η εργαζόμενη μαμά, η άμεμπτη γυναίκα του Τάδε. Μα είναι αυτή η ζωή που θέλεις;". Σοβάρεψε: "- Όχι... Πώς το καταλάβατε; Το γράφει στο μέτωπό μου;". "- Μην θαρρείς πως είσαι η μόνη με τέτοιες ανησυχίες. Όλη η γενιά μας, άλλος λίγο άλλος πολύ, τα ίδια σκεφτόμαστε. Ζούμε την ζωή των άλλων, μέχρι που η δική μας η ζωή καταντάει μια ξένη φορτική, που λέει κι ο ποιητής. Σε ψυχολόγησα σωστά;" "- Με ισοπεδώσατε... - Λυπάμαι, δεν ήτανε στις προθέσεις μου. - Και τι προτείνετε κε Vladimir; Να πιάσω γκόμενο να βγάζουμε τα μάτια μας;;; Θα βελτιώσει αυτό την ζωή μου;". Ώπα, κάτσε σκέφθηκα... Η κουβέντα μας δεν προιώνιζε το παραμικρό περί εξαγωγής οφθαλμών, γκόμενων, ξεσκισμάτων και άλλων τινών! Για δες, μπορεί να υπάρχει ακόμη ζωή σ' αυτή την γυναίκα... "- Δεν είμαι σε θέση να σου πω τι να κάνεις. Μόνη σου πρέπει να κάνεις μια ενδοσκόπηση, μια ειλικρινή αναζήτηση μέσα σου...". Είπα - κι έβαλα ένα ποτήρι κρασί. Σκέτος ξυδιάς, αλλά οι απειράριθμες αντανακλάσεις του κόκκινου μου 'φεραν στο νου Εκείνη. Χαμογέλασα, μόλις έστειλε SMS... Και μετά αμφισβητείς τον τηλεπαθητικό μας δεσμό! "- Αχ κε Vladimir αφήστε τώρα το κινητό, τι να κάνω, πείτε! - Ξ, έχεις ακουστά το ακρωνύμιο BDSM; - Όχι, τι είναι αυτό... - Κι εγώ το αγνοούσα, μόλις πρόσφατα διάβασα γι' αυτό, έπεσε ένα βιβλίο στα χέρια μου. Το βράδι, αφότου βάλεις την οικογένεια για ύπνο, τσέκαρέ το στο wikipedia! - Πώς το 'πατε; ODSM; - BDSM", επανέλαβα.

Η κιθάρα έπαιξε τα πρώτα ακκόρντα από το "Πεθαίνω για σένα" του Μαχαιρίτσα, παραγγελιά για Κείνη. Με προτροπή του τραγουδιστή ανέβηκα στην σκηνή, μου προσέφερε το μικρόφωνο. "Δε πα να είσαι ψέμμα, εγώ σε λέω Αγάπη...". Πανζουρλισμός από κάτω, "για ποια πεθαίνεις ρε Nabokov;". Μπιιιπ - δεύτερο SMS Της: "Μην πίνεις μόνο, φάε και κανά κοψίδι!". Τι συγχρονισμός Θε μου! Και τι ρομαντισμός! Εγώ πεθαίνω για Σένα κι εσύ κρακ! κοψίδια! Κατέβηκα μέσα σε αποθέωση. Κάποτε είχα φωνή, αλλά οι καταχρήσεις την κατέστρεψαν, τώρα ογκανίζω μεν, αλλά δίνω πόνο με συναίσθημα! Κάθουμαι στην θέση μου, η Ξ. σκυμμένη πάνω από το τηλέφωνο: "- Αχχχ δεν πιάνει 4G εδώ μέσα!!! - Όχι εδώ βρε χαζούλα, σπίτι, αργά το βράδι! Είναι το πρώτο σου τασκ. - Το ποιο;". Χαμογέλασα, πήρα την καπαρντίνα μου κι έφυγα. Σου τηλεφώνησα, δεν απάντησες... Έφτασα σπίτι ζαλισμένος από τον θόρυβο και το άθλιο κρασί. Σωριάστηκα στον καναπέ, ξύπνησα κοντά στα μεσάνυχτα. Τηλεφώνησε! Ξαναβρήκα το κέφι μου και μπήκα στο φόρουμ να Την καληνυχτίσω.

Η Ξ μου τηλεφώνησε πριν από λίγο: "- Πού είστε κε Nabokov; Χτες φύγατε χωρίς να μας χαιρετήσετε! Και κυρίως, χωρίς να μας ακολουθήσετε! - Τι κάνατε δηλαδή. - Εεε δεν έχει σημασία ΤΙ αλλά ΠΟΙΟΙ το κάναμε! Δεν μπορείτε να χαλάτε το παρεάκι!!! - Ξ. λυπάμαι, έχεις δίκιο, είμαι γαϊδούρι! Να με συγχωρείς όμως, ήπια πάαρα πολύ και ζαλίστηκα... - Εντάξει, αφού το παραδέχεστε ότι είστε γάϊδαρος καλύφθηκα! Και να σας πω; Πότε θα ξαναβρεθούμε; Τι καλά που περάσαμε χτες! Τι λέτε για του Αγ. Βαλεντίνου;;" Χαμογέλασα. "- Δυστυχώς, έχω κανονίσει. Αλλά υπόσχομαι να σας βγάλω για φαγητό, να σας αποζημιώσω για χτες, που ήμουνα γάϊδαρος!".( Μην ελπίζεις, δεν θα σε διευκολύνω, ρωτώντας σε για το BDSM...) Το τηλεφώνημα έβαινε προς το τέλος του. "- Αυτό που μου 'πατε χτες; Με τ' αρχικά; Δεν το βρήκα... - Πρέπει μάλλον να κλείσεις τον γονικό έλεγχο στο PC, Ξ. - Γιατί καλέ, τι είναι, τσόντες;;; - Έχει και τσόντες, αλλά κατά βάση είναι μια υποκουλτούρα με δική της λογοτεχνία, δικό της σινεμά, φιλοσοφία, lifestyle... Τσέκαρέ το, μπορεί να σ' ενδιαφέρει... Πωπω όταν πίνω χάνω τον έλεγχο! Μέχρι και για BDSM μίλησα ο αθεόφοβος;". Ψέμματα, φυσικά. Είμαι γερός πότης και μερικά ποτήρια φτηνό κρασί δεν επιδρούνε πάνω μου. Φωνές από το βάθος: "- Η Μαρία λέει ότι το ξέρει αυτό το BDSM! - Τι μου λες, πολύ ενδιαφέρον! Δεν της το 'χα! Ίσως το διδάξει και σε μένα! Κανονίστε, πότε θέλετε να σας πάω στη "Μπριζόλα", να μιλήσουμε για BDSM και ό,τι άλλο μας καπνίσει!!". Ευχαρίστησε κι έκλεισε. Στοχάστηκα ικανοποιημένος. Παραμύθια για κοριτσάκια με σιδεράκια στα δόντια: "- Όχι εγώ, η φίλη μου η Μαρία...". Ό,τι πεις, Ξ. μου! Τσικνοπέμπτη χτες; Μέχρι την 25η Μαρτίου που θα φάμε τον μπακαλιάρο, σε βλέπω στο φόρουμ!

Ούτε ένα μήνυμά Της σήμερα. Στριφογυρνάω την συσκευή σα μπεγλέρι... Να στείλω; Και τι να γράψω; Σκέψου κάτι έξυπνο, κάτι που θα Την κάνει να γελάσει αβίαστα με το γάργαρο γέλιο Της κι όχι με το κατά συνθήκην   Της. Να την θαμπώσεις με την μαστεριά σου δεν γίνεται. Κι ύστερα μην ξεχνάς, είναι ειλικρινής μαζί σου, με τον τρόπο Της στα είπε όλα.

Μεσημέριασε και δεν τέλειωσα την δουλειά. Δε βαριέσαι, θα την τελειώσω στο σπίτι. ΤσικοΠέμπτη εχθές; ΤσικνοΠαρασκευή σήμερα και καλό σ/κ!:

 

Λοιπόν έβλεπα μια γερμανική τσόντα στην οποία μια mistress έκανε session στην σκλάβα της.
Μην γνωρίζοντας γερμανικά (δεν είχε αγγλικούς υπότιτλους) την πέρασα γρήγορα την ταινία. Μετά από καιρό την ξανά είδα με μεγαλύτερη υπομονή. Άξιζε που το έκανα.
Η mistress κάνει την σκλάβα να χύσει και να έρθει σε οργασμό μιλώντας της και δίνοντας της δυνατές βιτσιες στον κωλο.
Ο φωτισμός ήταν νουάρ, η εδυματολογια κλασική bdsm, και τα σημάδια από τις βιτσιες στον κωλο της σκλάβας σε συνδιασμό με τους σπασμούς της καθώς έχυνε. Σκέτη Ποίηση.