Τυψεις

Αν και η σεξουαλική μου δράση για όλη μου τη ζωή ήταν μόνο με γυναίκες για αρκετά χρόνια έπιανα τον εαυτό μου να ερεθίζεται διαδικτυακά και με άτομα του δικού μου φύλλου κάνοντας μάλιστα πολλές φορές παιχνίδι με κάμερες. Όπως και εσύ έτσι και εγώ πάνω στην καύλα έφτανα συχνά σε οργασμό αλλά την επόμενη αμέσως στιγμή ένιωθα φοβερές ενοχές και ήθελα να κλείσω αμέσως μέχρι την επόμενη φορά που θα ξανά ένιωθα καύλες. Πάντα στο μυαλό μου υπήρχε η επιθυμία να δοκιμάσω αλλά περά από το γεγονός ότι είχα σχέση με κοπέλες υπήρχε και ο ενδοιασμός για το πώς θα ένιωθα εάν ποτέ το επιχειρούσα. Θα ήξερα ότι θα ήταν κάτι χωρίς επιστροφή και επίσης πως θα αισθανόμουν εκείνη την στιγμή που θα έφευγε η καύλα και εγώ θα ήμουν δίπλα σε έναν άντρα σε σχέση με την κάμερα που απλά θα την έκλεινα. Αφού έφτασα σε περίοδο της ζωής μου να είμαι ελεύθερος από σχέσεις και αφού συνέτρεξαν κάποιες προϋποθέσεις που τις είχα ως στάνταρ προκειμένου να δοκιμάσω να πειραματιστώ όπως σωματότυπο κοντά στα θέλω μου, άγνωστος σε μία περιοχή πολύ μακριά από την δική μου προκειμένου να εξασφαλίσω την πλήρη ανωνυμία πριν δύο χρόνια σε κάποιες διακοπές μου σε ένα νησί κατάφερα και έκανα πράξη αυτό που χρόνια είχα στο μυαλό μου. Μπορώ να πω ότι αμέσως μετά την πράξη ούτε αηδία ένιωσα, ούτε ενοχικά ένιωσα απέναντι τόσο στον εαυτό μου, όσο και στον περίγυρο μου που τους κρύβω κάτι τέτοιο. Βέβαια αμέσως μετά είπα ότι οκ, εγώ τελείωσα πλεόν με αυτό το θέμα, ωστόσο τον επόμενο χρόνο στο ίδιο νησί ξανά έκανα φάση με άλλον άγνωστο και μπορώ να πω ότι μου άρεσε ακόμα περισσότερο. Τότε πλέον πείστηκα ότι είμαι bi. Βέβαια αυτό έχει να κάνει αποκλειστικά στο άτομο, απλά εγώ σου είπα την δική μου εμπειρία πάνω στο θέμα.

 

...αλλά δηλώνετε straight????

 

Nope αγαπημένε. Δεν θα συμφωνήσω. Μεταξύ δύο κακών είναι λύση το "λιγότερο" κακό; Το ενοχικό άτομο είναι φαρμάκι τόσο ως προς τον εαυτό του όσο και ως προς τον περίγυρο του. Δυσλειτουργικό και όσο αφήνει ενοχές και τύψεις να δρουν μέσα του ανενόχλητα καταντάει τοξικό.

 

Δυοίν κακοίν προκειμένοιν, το μη χείρον βέλτιστον.
Πλαύτος, 254-184 π.Χ., Ρωμαίος κωμωδιογράφος

Σε κάθε περίπτωση η σύγκριση γίνεται μεταξύ τύψεων και απωθημένων, δεν υιοθετεί κανείς πως οι τύψεις είναι προτιμότερες από την απενοχοποίηση, θέλω να πιστεύω, τουλάχιστον...

 

Μερικές φορές το λιγότερο κακό είναι φυσική επιλογή, εν προκειμένω όμως είναι διαφορετικά πράγματα και παράγουν διαφορετικά αποτελέσματα (μιλώντας πάντα για τα ίδια μεγέθη τύψεων κι απωθημένων). Οι τύψεις είναι μονοδιάστατες (άμεση σχέση αιτίου - αιτιατού) και συνήθως είναι φθίνουσες, οφείλονται σε συγκεκριμένα γεγονότα τα οποία μπορούν ακόμα και να «επιδιορθωθούν» ή να περάσουν σταδιακά στη λήθη ή να εξαγνιστεί ο πάσχων από αυτές με διάφορους τρόπους. Οι τύψεις δεν δημιουργούν ενοχικά άτομα . Αντίθετα θα έλεγα τα απωθημένα λειτουργούν αυτόνομα από εμας και τις πράξεις μας και μετά από κάποιο σημείο με σύμμαχο τον χρόνο απλώνονται προς πολλές κατευθύνσεις, γίνονται πολυδιάστατα και δεν ταυτίζονται άμεσα με τις γενεσιουργές αιτίες τους. Κατά βάση αυτά δημιουργούν τα ενοχικά άτομα με όσα τοξικά τους συνοδεύουν, όπως σωστά αναφέρατε