Τo BDSM, είναι - εμπεριέχει ηδονή ή είναι λογιστική πράξη;

Για την όποια υπάρχουν διφορούμενες απόψεις καθώς έχω την αίσθηση ότι άλλα ήθελε να μεταφέρει με το μύθο του πιθαριού της Πανδώρας ο μπάρμπα-Ησίοδος

 

Το θέμα είναι "πώς κλείνει το πιθάρι;".

 

Λίγο πολύ, ασχέτως βδσμ, όλοι και όλες έχουμε υπάρξει Αγαθονίκες. Με τον έναν ή τον άλλον τρόπο όλοι έχουμε μετρήσει και γευτεί σκαλοπάτια.

Θα έλεγα στην φίλη σου, πως είναι μεγάλη τύχη και ευκαιρία που ξανασυνάντησε τον «αμετανόητο» τσάμπα μάγκα που την έκανε να μετρά σκαλοπάτια. Αντί να ξερνάει και να χαλιέται, μπορεί με την δύναμη που έχει κατακτήσει μετρώντας αυτά και πιθανόν άλλα σκαλοπάτια στη ζωή της, να τον αντιμετωπίσει όπως του πρέπει, από την θέση που βρίσκεται τώρα. Όχι σαν Αγαθονίκη, όχι σαν θύμα, αλλά σαν ένας νοήμων, υγιής, δυνατός και συγκροτημένος άνθρωπος που μπορεί να σταθεί άρτια απέναντι σε κάθε "ακράτητο Τίτο".

 

Δεν έχουμε αναλύσει διεξοδικά, εαν:

Τo BDSM, είναι - εμπεριέχει ηδονή ή είναι λογιστική πράξη;

1.εαν μια λογιστική πράξη, όπως εγγραφή στα βιβλία ή συμπλήρωση τιμολογίου, εμπεριέχει bdsm

2.εαν μια λογιστική πράξη, όπως εγγραφή στα βιβλία ή συμπλήρωση τιμολογίου, εμπεριέχει ηδονη

 

Το BDSM, είναι - εμπεριέχει ηδονή ή είναι λογιστική πράξη;

Αν είσαι ικανός να αντλήσεις ηδονή, το BDSM είναι γεμάτο.
Αν το βλέπεις σαν λογιστική πράξη, τόσο μπορείς τόσο φτάνεις.
Μην πέσεις και στα πατώματα να κλαις.
Τόσα μοναστήρια έχει η Ελλάδα.
Χώρια τα παλαιοημερολογίτικα.

 

ορισμένα τπυ είναι καύλα. εκατέρωθεν.

 

Γι αυτό σφουγγαρίζουν σφουγγαρίζουν και όλο μούσκεμα είναι το πάτωμα.

 

Για μένα είναι ευνόητο.
Η συμπλήρωση ενός τιμολογίου, εμπεριέχει ηδονη. Όταν ζητάς μεγάλα ποσά. Σαδιστικα τιμολογεις μια ώρα μπλα μπλα και ζητάς 150€.

Αντίστροφα, η λήψη ενός τιμολογίου, με μεγάλα ποσά, εμπεριέχει bdsm.
Όποιος απολαμβάνει αυτή τη διαδικασία, ας δηλώσει "μαζοχιστής".

 

αυτό διαψεύδει την ίδια τη θεωρία σου.
μας δείχνει οτι εφ όσον το άπειρο υ δεν καταλαβαίνει εξ αρχής, δεν θα καταλάβει ούτε μετά το σεσσιον. δεν είναι θέμα σεσσιον.

απ την αρχή σου εξήγησα οτι γράφεις ανακόλουθα, αντιφατικά και αυτοϋπονομευτικά. αν δεν θέλει να καταλάβει το άπειρο υ την εξήγηση, αν δεν μπορεί, οποιαδήποτε προσπάθεια, οποιοδήποτε σεσσιον, δεν θα βελτιώσει την αντίληψή του. δεν θα αντιληφθεί το απειροελάχιστο μετά το σεσσιον.

ωστόσο, μην κρίνεις απ την "δική σου" αντίληψη. το οτι δεν καταλαβαίνεις στο απειροελάχιστο, ούτε πριν ούτε μετά το σεσσιον, δεν σημαίνει οτι όλα γενικώς τα άπειρα υ δεν καταλαβαίνουν ούτε πριν ούτε μετά, πάρα πολλά μιά χαρά καταλαβαίνουν, εξ αρχής μάλιστα.

 

Καθαρά θέση θέασης. Οταν θέλεις να ακολουθήσεις, βρίσκεις Οδηγό που γνωρίζει. Αν ο Οδηγός δεν ξέρει που πηγαίνει ή που/πως θέλει να σε πάει, ή αλλάζει γνώμη για το που/πως... θέλει να πάει, σύμφωνα με το τι του λένε διάφοροι, τότε ώρα καλή στην πρύμνη σου κι αέρα στα πανιά σου. Ισως από τύχη ανακαλύψεις κάτι... Ισως πάλι, θα αναλωθείς να κάνεις συνεχώς τον ίδιο κύκλο.

Αλλο είναι ο Οδηγός, άλλο η ακόλουθος. Ο Κ οδηγεί και πηγαίνει την υ του, εκεί που θέλει αυτός, με τους τρόπους που ορίζει αυτός... Οχι το αντίθετο. Αν για σένα δουλεύει αλλιώς, δεν μου πέφτει κανένας λόγος.

 

παρακολουθώ κάποτε να με λέει η γουαναμπη ακόλουθος, με γαμάτε τα νήματα, με κακοπαίρνετε, δεν με μιλάτε καλά, δεν με κάνετε τα χατήρια, όλο μαζί μου τα βάζετε, εγώ να σε πώ ήρθα, δεν καταλαβαίνω τίποτε.
ατάκα καταλαβαίνω έναν σωρό πράγματα, όχι απειροελάχιστα, καταλαβαίνω πχ οτι η γουαναμπη δεν ταιριάζει σ αυτήν την παραλία, όσο και να γουαναμπη, κοροϊδεύεται. με βγαίνει εκεί ένας κυριαρχικός σαδισμός και πάει ο καθένας στην παραλία που ταιριάζει, ξεκαθαρισμένα. όσο και να με τρίβεται, όσα νήματα και να πλέκει, όσο και να επιμένει, είναι εκτός πλαισίου, ζητάει να υφαρπάξει, να χειραγωγήσει, δεν κάνει γιά παραλία. ας πάει στη "δική της". ας πάει για γυμναστική, ξερωγω.

 

Ας βρει πρώτα μία και μετά βλέπουμε αν θα την πάει εκεί που λέει.