Υγιές και αρρωστημένο

Νομίζω πως είναι απόλυτα σαφές ότι αρρωστημένο είναι οτιδήποτε δεν είναι συναινετικό, σε αυτό συγκαταλέγονται φυσικά πέρα από τον βιασμό και η παιδεραστία και η κτηνοβασία. Όπου αφαιρείται το δικαίωμα της συναίνεσης, καταρρίπτεται και το υγιές της οποιασδήποτε επαφής.
Σε προσωπικό επίπεδο με κάλυψε πλήρως ο DeSade, όμως αυτό αποτελεί την υποκειμενική μου άποψη όσον αφορά στο τί είναι αρρωστημένο.
Αν θελήσω να είμαι αντικειμενική, ό,τι είναι συναινετικό παύει να είναι αρρωστημένο για εκείνους που το επέλεξαν, για τους υπόλοιπους... ευτυχώς έχουμε το δικαίωμα να κρίνουμε τι ταιριάζει σε εμάς και τι όχι.

 

RE: RE: Igies ke arrostimeno

Καλώς ήρθες λορελάϊ  

Το θέμα δεν είναι ότι πρόκειται για ορρωστημένη κατάσταση αλλά ότι πρόκειται για έγκλημα. Είναι πολύ μεγάλη ιστορία νομικά το συναινετικό έγκλημα (περίπτωση οδοντογιατρού και Μουρσελά που είχε συγκλονίσει την Ελλάδα - τελικά ο δολοφόνος πήγε φυλακή αλλά λιγότερο από άλλους δολοφόνους). Αλλά δεν έχει σχέση με το BDSM. Δεν είχε δηλώσει BDSM lifestyler ο Γερμανός κανίβαλλος. Τουλάχιστο δε βγήκε κάτι τέτοιο στη δημοσιότητα.

Εκτός από consentual το BDSM πρέπει να είναι και safe and sane. Και τα τρία μαζί αποτελούν αναγκαίες συνθήκες για τους πολλούς lifestylers.

Σε όλους τους χώρους. Από την μικρή μου εμπειρία, στο BDSM αυτά τα άτομα φαίνονται και αναγνωρίζονται.

Δεν νομίζω να μπορεί εύκολα να καταρριφθεί. Ούτε τα συναισθήματα έχει λόγο να απαρνηθεί κανείς.

Κατά την ταπεινή μου γνώμη πάντα:

Το BDSM απευθύνεται σε άτομα που διαθέτουν κρίση. Είναι άλλο πράγμα ο σκλάβος ή η σκλάβα να "εκχωρήσει" την κρίση του στον Αφέντη ή την Αφέντρα με κριτήριο πάντα τη δική του εμπιστοσύνη και είναι άλλο πράγμα η κρίση του υποτακτικού στοιχείου να έχει κατασταλεί.

 

RE: RE: RE: Igies ke arrostimeno

Με αφορμη τα ανωθεν-
η εννοιοα του αρρωστημενου δεν γινεται να καταρριφθει οτι και να συζητειται εδω, ειναι μια εννοια με πολλαπλες χρησεις που εκτεινονται περα απο την απλη αναγνωριση παθολογικων καταστασεων. Αλλα για να μην μακρυγορησω επ αυτου, ερχομαι στο σχολιο για το οτι σε ολους τους χωρους υπαρχουνε ψυχολογικα αρρωστα ατομα-αυτο ειναι φυσικα αληθεια. Πιστευω ομως οτι χωροι, σαν τον δικο μας, που λειτουργουνε υπο το radar της κοινωνιας και που χαρακτηριζονται απο ιδιαιτεροτητες η εξειδικευμενα ενδιαφεροντα, τεινουνε να ελκουνε μεγαλυτερους αριθμους ατομων που ειναι ασταθη κε που ψαχνουνε σε ασυνηθεις δομες ασφαλεια η χωρο αποδοχης. Ετσι, εχω παρατηρησει μεγαλυτερους αριθμους (αν κε σιγουρα δεν αποτελουν την πλειοψηφια) αρρωστων ατομων σε αυτον τον χωρο κε ειναι κατι που πιστευω οτι ολοι μας πρεπει να εχουμε υπ οψην.

 

RE: RE: RE: RE: Igies ke arrostimeno

Δεν είναι σχετικά εύκολα αναγνωρίσιμα αυτά τα άτομα Lady Phaedra; Αυτή την εντύπωση έχω, αλλά αν κάνω λάθος, θα ήθελα πραγματικά να το γνωρίζω.

 

Ναι ξέρω ότι το παράδειγμα ήταν extreme αλλά όσο παρανοϊκό και αν φαίνεται θα μπορούσε κανείς να πει ότι από την στιγμή που υπήρχε κοινή συναίνεση και πήραν ευχαρίστηση και οι 2 τι μας αφορά εμάς; Εγώ είχα ακούσει ότι υπήρχαν και Sm πρακτικές αλλά μπορεί και να κάνω λάθος.Ομως τα πράγματα δεν είναι και τόσο απλά γιατί και σε περιπτώσεις bdsm θα μπορούσαν όσοι συμμετέχουν να παίρνουν ευχαρίστηση απο πρακτικές που είναι επικίνδυνες με το πρόσχημα της συναίνεσης. Και αυτοί θα μπορούσαν να σου πουν ότι επειδή δεν μπορείς εσύ να το καταλάβεις η ότι επειδή δεν ερεθίζεσαι δεν σημαίνει ότι είναι κάτι αρρωστημένο. Ομως ο κίνδυνος είναι ορατός σε κάποιες τεχνικές και άμεσος. Φυσικά και σε όλους τους χώρους μπορούν να εισχωρήσουν διαταραγμένα άτομα αλλά ο χώρος του bdsm είναι πιστεύω πιο πρόσφορος. Και θα συμφωνήσω με την Phaedra ότι δεν είναι πάντα τόσο εύκολο να τους καταλάβεις.Eυχαριστώ tenderlilly για το καλωσόρισμα  .

 

Σκεφοτμουν ν α ανφερω το παραδειγμα του Γερμανου Κανιβαλλου αλλα με προλαβε η Lorelei. Την καλοσωριζω με τη σειρα μου και δηλωνω οτι οι αποψεις της ταυτιζονται με τις δικες μου. Ο κανιβαλλος αφαιρεσε τα γεννητικα οργανα του αλλου με την συμφωνη γνωμη του θυματος ο ποιος ηταν μαζοχιστης.
Η συναινεση ειναι απαραιτητη αλλα δεν αρκει μονο αυτη. Το Sane kai safe δημιουργουν την τριαδα του ασφαλους παιχνιδιου που σεβεται την ανθρωπινη ζωη ως υπερτατη αξια.

 

Υπάρχουν κάποιες στατιστικές για το ότι στο bdsm εισχωρούν περισσότερα άρρωστα ψυχικά άτομα, παρά σε άλλους χώρους, όπως κάποια είδη θρησκειών, αιρέσεων κ.ο.κ?

η λάρα Του

 

RE: RE: Igies ke arrostimeno

Πολύ αμφιβάλλω. Η κοινωνία δεν πολυασχολείται με το BDSM, αυτό δεν "καίει την κοινωνία" τόσο όσο η ομοφυλοφιλία και ο λόγος είναι απλός:

ο "σαδιστής" και η "μαζοχίστρια" ή "η σαδίστρια" και "ο μαζοχιστής", μπορούν κάλλιστα να παντρευτούν και να κάνουν παιδιά και να πασχίσουν να τα μεγαλώσουν, όπως και όλοι οι άλλοι άνθρωποι. Αν μπορούν να ζήσουν το 24/7 στο γάμο τους και με τα παιδιά τους, είναι δικό τους πρόβλημα, όχι της κοινωνίας. Και αν οι παραπάνω πασχίσουν να κρατήσουν κρυφό ότι είναι και BDSM partners, τόσο το καλύτερο για την κοινωνία, ένα ερώτημα προς επίλυση λιγότερο.

Άρρωστα ψυχικά και συγχρόνως εξωστρεφή άτομα, δηλαδή που θα βλάψουν τρίτους με την ψυχασθένειά τους, πολύ αμφιβάλλω προσωπικά αν υπάρχουν στο χώρο, για τον απλούστατο λόγο ότι η τάση είναι να ασχολούμαστε με μεγάλη λεπτομέρεια με πολλά θέματα και να περνάμε από τα 40 κύματα κάποιον προκειμένου να γνωριστούμε r/l οι δε "επικίνδυνοι" tops είναι σαφώς πιό προσεκτικοί από τους "ακίνδυνους" bottoms.

Εσωστρεφείς "ψυχασθενείς" που όμως δε θα εξωτερικεύσουν τα πάθη τους είναι πολύ πιθανό να βρίσκουν καταφύγιο στο χώρο, προσφέρεται από πολλές πλευρές. Πολλή συζήτηση, πολλή ανάλυση, τροφή στη φαντασία κ.λ.π. δίνουν τροφή σε διάφορες νευρώσεις.

 

Το θέμα δεν είναι πιστεύω το τι είναι πραγματικά bdsm γιατί αυτοί που ανήκουν στον χώρο ξέρουν τι είναι. Το θέμα είναι πως χρησιμοποιείται απο κάποιους για να βγάλουν στην επιφάνεια τον διαταραγμένο εαυτό τους. Οταν συμβαίνει το οτιδήποτε που συγχέεται με αυτόν τον χώρο - όπως στην περίπτωση του Γερμανού - η κοινωνία, μέσα σε αυτήν και κάποια άτομα που θα ήθελαν να ασχοληθούν με αυτόν τον χώρο, δηλώνει αποστροφή γιατί πολύ απλά πιστεύει ότι το bdsm είναι σε μεγάλο βαθμό αυτές οι αποτρόπαιες πράξεις. Συμφωνώ ότι το τι νοείται αρρωστημένο πρέπει να βασίζεται σε αντικειμενικά κριτήρια τα οποία όμως κρύβουν και μια δόση υποκειμενικότητας μέσα τους αφού κάποιες φορές δεν εξυπηρετούν το γενικό καλό αλλά το συμφέρον κάποιων "εκλεκτών". Οπως και να έχει,οτιδήποτε δεν είναι συναινετικό και εμπεριέχει κινδύνους για τη ζωή του ίδιου που το εξασκεί η αυτού που το δέχεται είναι και αντικειμενικά αρρωστημένο. Ευχαριστώ DeSade για την υποδοχή σου. Καλώς σας βρήκα κι εγώ  .

 

Η έννοια του αρρωστημένου δεν περιορίζεται μόνο σε περιπτώσεις όπου τα άτομα συμπεριφέρονται βίαια κλπ. Έχετε ήδη καλύψει τις περιπτώσεις αυτές και θα ήθελα να προσθέσω κάτι επιπλέον. Κάτι που γίνεται εμμονή μπορεί να χαρακτηριστεί αρρωστημένο όπως σωστά προειπώθηκε. Άτομα που έχουν εντοπισει καποιες bdsm τάσεις τους, σε συνδυασμό με τον καταιγισμό άπειρου πορνογραφικού υλικού που είναι εύκολα διαθέσιμο πιά, τείνουν να υιοθετήσουν μια αλλοτριωμένη εικόνα του bdsm, την οποία αν δεν καταφέρουν ή αν δεν τύχει να την βιώσουν real υπάρχει κίνδυνος με γίνει εμμονή. Αυτό με την σειρά του προκαλέι στο άτομο ιδιαίτερα αυξημένες ενοχές, έχει επιπτώσεις στην αυτοεκτίμηση και αυτοπεπείθηση, και κατ επεκταση και στην σεξουαλική του ζωή. Σε πιό προχωρημένο στάδιο μπορεί το άτομο να έχει διαταραχές και στην συμπεριφορά του γενικότερα. Σίγουρα αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι επικίνδυνοι (χωρίς αυτό να σημαίνει οτι δεν μπορούν να γίνουν, σε προχωρημένα στάδια όμως). Προσωπικά όμως το θεωρώ άρρωστο να παγιδεύονται σε προσωπικά τους αδιεξοδα. Ίσως να πρέπει απλά να το φιλοσοφίσουν ή να ενημερωθούν περισσότερο και πιό σωστα, για να τολμήσουν και να καταφέρουν να κάνουν πράξη τις φαντασιώσεις τους, να ξεφύγουν απο τις εμμονές και να αποκτήσουν μια ορθότερη οπτική για το bdsm.

 

RE: RE: RE: Igies ke arrostimeno

Οχι. Υπαρχουνε ομως πολλες τετοιες στατιστικες και ερευνες που δειχνουνε οτι δεν υπαρχει σημαντικη στατιστικη διαφορα σε επιπεδα ψυχοπαθολογιας στον χωρο μας σε σχεση με τον γενικοτερο πληθυσμο. Οι ερευνες αυτες ομως ειναι μεθοδολογικα προβληματικες. Οι παρατηρησεις μου κινουμενη σε διαφορες κοινοτητες εδω, επιβεβαιωνουνε αυτα τα μεθοδολογικα προβληματα.

Οσον αφορα στην ερωτηση της tender lilly αν ειναι ευκολα αναγνωρισιμα τα ατομα που ασθενουν ψυχικα, η απαντηση ειναι εξαρταται-απο τον τυπο της ψυχικης ασθενειας, και απο το ποιος ειναι ο παρατηρητης. Σε καποιο ατομο χωρις ειδικη εκπαιδευση, ειναι δυνατον ενα ατομο που ειναι πολυ αρρωστο να μην ειναι αναγνωρισιμο μεχρι να γινει συμπτωματικο, και ακομα και τοτε ειναι δυνατον να μην ειναι αντιληπτη η ασθενεια του.