Υγιές και αρρωστημένο

Ο MasterJp ανεφερε" τελικά αυτό που προσδιορίζει το συναίσθημα της αυτοεκτίμησης είναι αυτό που κάνει το συγκεκριμένο άτομο να αποδέχεται τον εαυτό του και να νοιώθει ευχάριστα μαζί του."
Θα ελεγα πως ενα ατομο εχει υψηλη αυτοεκτιμηση οταν οι πραξεις του συμβαδιζουν με τις ηθικες του αξιες.

Ο MasterJp ανεφερε : "Η διαδικασία εκπαίδευσης μιας σκλάβας έχει, κατά την δική μου προσέγγιση, να κάνει με ακριβώς αυτό. Την αποδοχή από την σκλάβα εκείνων των ηθικών αξιών, που εκφράζουν καλύτερα αυτό που πραγματικά είναι δίνοντάς της την ευκαιρία να αποδεχθεί τον εαυτό της και αυτό που την εκφράζει καλύτερα ως άτομο άσχετα με τον αν οι ηθικές αυτές αξίες χαίρουν ή όχι κοινωνικής αποδοχής και εκτίμησης."
Θα ηθελα να εκφρασω τους προβληματισμους μου πανω σε αυτο.Πιστευω οτι η διαμορφωση και αλλαγη των ηθικων αξιων ειναι μια καθαρα προσωπικη υποθεση. Προυποθετει συνειδητοποιηση των αμφισβητουμενων υπαρχοντων ηθικων αξιων και θεληση για αλλαγη αυτων. Πιστευω οτι αν υπαρχουν οι προαναφερομενες προυποθεσεις μπορει ο Κυριαρχος να ενθαρρυνει την επερχομενη αλλαγη και να επηρεασει την ελλογη απορριψη των ετοιμορροπων ηθικων αξιων στο συνειδητο επιπεδο.
Ειμαι αρκετα επιφυλακτικος στο κατα ποσο ειναι θεμιτο η και εφικτο να γινει αποποιρα επηρεασμου του ασυνειδητου για να διαμορφωθουν οι επιθυμητες ηθικες αξιες.
Αφενος τιθεται το πρακτικο θεμα του πως μπορει καποιος να επηρεασει το ασυνειδητο καποιου. Αν δεν ειναι καποιος επαγγελματιας της ψυχικης υγειας που γνωριζει τετοιου ειδους τεχνικες(π.χ υπνωτισμος) τοτε πολυ απλα δεν μπορει και καθε αποπειρα ερασιτεχνικου πειραματισμου ειναι επικινδυνη αφου δεν θα μπορει π.χ να την ξυπνησει αν τελικα καταφερει να την υπνωτισει και ακομα και να το κανει δεν θα ξερει τις συνεπειες του υπνωτισμου.
Αν ειναι επαγγελματιας της ψυχικης υγειας μπορει να γνωριζει την τεχνη του υπνωτισμου οπου η προσοχη της υπνωτισμενης εστιαζεται εξολοκληρου σε ενα εξωτερικο ερεθισμα και ετσι ειναι ανοικτη σε προτασεις(suggestability) που περνουν ακατεργαστες στο ασυνειδητο της μια και δεν φιλτραρονται. Ετσι ομως προκυπτει το ηθικο διλλημα του κατα ποσο μπορει να χρησιμοποιειται μια ιατρικη θεραπευτικη κατα βαση μεθοδος για διαμορφωση της προσωπικοτητας καποιας χωρις να μπορει να ελεγξει η ιδια τι ειναι αυτο που περνα μεσα της μια και την στιγμη της υπνωσης ειναι σε κατασταση Trance.
Γενικα πιστευω πως στο συνειδητο επιπεδο της υποτακτικης μπορει να βοηθησει και να γινει φορεας αλλαγης ο Κυριαρχος αλλα οχι στο ασυνειδητο.Επεμβαση στο ασυνειδητο ειναι δυσκολη και τη βρισκω καπως αδιακριτη με την εννοια του προγραματισμου μιας προσωπικοτητας.Κατι σαν επεμβαση στο DNA του ψυχισμου της.

 

RE: RE: Igies ke arrostimeno

Μα δεν θίκτηκα! ειλικρινά απλά ρώτησα γιατί δεν καταλάβαινα τι εννοούσες με το ίσος προς ίσο, ζήτησα επεξήγηση γιατί νόμισες πως αναφέρομαι σε επικοινωνία και σου εξήγησα πως και για μένα η επικοινωνία είναι σημαντική και η απορία μου ήταν ως προς το "ίσος", μου το επεξήγησες, κατάλαβα και ευχαρίστησα.
Και το εννοούσα όταν είπα πως με βοήθησε να κατανοήσω σε τι ήμουν εκτός, σαν σκλάβα, όταν απλά χωρίς άδεια άρχιζα να μιλώ. Αυτό θεωρείτω σαν "ίσος προς ίσο" ενώ είχα την εντύπωση πως απ τη στιγμή που κρατούσα το πρωτόκολλο δεν ξέφευγα και δεν μπορούσα να κατανοήσω τι έκανα λάθος και Θύμωνε μαζί μου Ο Κύριος μου. Γι΄αυτό σε ευχαρίστησα.  

 

Ουπς i did it again που λέει και το τραγούδι.Τότε λάθος κατάλαβα. Thx για την επεξήγηση  .

 

Θα ήθελα με αυτό το post, κατά κάποιο τρόπο συνοψίζοντας σκέψεις που γράφτηκαν και παραπάνω, να γράψω για το τι είναι υγιές στο BDSM, έτσι όπως το αντιλαμβάνομαι. Γιατί ίσως είναι καλό να πούμε κάποια πράγματα καλά για Μ/μάς, αλλιώς ποιός θα τα πει; Ο παπάς της ενορίας Μ/μας; Λίγο απίθανο.  

Η γνώμη μου είναι ότι όλοι όσοι μπορούν να πουν ότι Τ/τους αφορά το BDSM στην ερωτική Τ/τους έκφραση, και αυτοί είναι πολύ περισσότεροι από τους BDSM lifestylers, δεν είναι ούτε χειρότεροι, ούτε καλύτεροι από τους άλλους ανθρώπους.

Ίσως, και το τονίζω το «ίσως», να είναι διαφορετικοί ως προς την έκφραση του ερωτισμού Τ/τους. Ποιό ψαγμένοι. Πιό τολμηροί. Αμφίβολο το αν είναι διαφορετικοί ως προς τις φαντασιώσεις. Εκεί και οι vanilla δεν υστερούν καθόλου. Άλλωστε τα μεγάλα BDSM fetish sites έχουν τεράστια επισκεψιμότητα – από ποιούς μόνο από τους lifestylers;

Τα παρακάτω μου φαίνεται ότι είναι βασικές αρετές αυτών που βιώνουν το BDSM, εννοείται βέβαια ότι δεν τις έχουν κατ’ αποκλειστικότητα. Τι είναι λοιπόν, για μένα, υγιές στο BDSM;

Η αυτεπίγνωση. Απ ότι έχω καταλάβει, δύσκολα μπαίνει κανείς στο συγκεκριμένο χώρο αν δεν έχει σκεφτεί πολύ καλά ποιός είναι ο προσανατολισμός Τ/του και αν δεν έχει ελέγξει ότι πραγματικά οι ροπές Τ/του τον ωθούν στο BDSM.

H αυτοπειθαρχία. Για να αποδεχτεί ένας υποτακτικός την κυριαρχία ενός τρίτου, στο βαθμό που απαιτείται για να μιλάμε για υποταγή στο BDSM, πρέπει να επιβληθεί σε ορισμένα ένστικτά του. Σε αυτά που τον οδηγούν να αποφύγει τον πόνο αντί να τον καλοδεχτεί, να προβάλει τον εαυτό του αντί να δώσει το προβάδισμα στον Κυρίαρχο κ.ο.κ. Αλλά και ο Κυρίαρχος έχει απόλυτη ανάγκη αυτοπειθαρχίας προκειμένου να τηρήσει τα όρια που έχει θέσει στον εαυτό Του.

Ο συναισθηματικός αυτοέλεγχος. Θα είναι πολύ θετικό αν οι lifestylers που βρίσκονται σε μία D/s σχέση, είτε Κυρίαρχοι, είτε υποτακτικοί αναγνωρίζουν τις συναισθηματικές Τ/τους ανάγκες και τις επιδιώξεις Τ/τους μέσα σε αυτή τη σχέση. Αν δεν είναι ερωτευμένοι αλλά βιώνουν την Κυριαρχία και την υποταγή, το αναγνωρίζουν και το δέχονται. Δε συγχέουν δηλαδή απαραίτητα τον έρωτα με το BDSM. Αλλά και πάλι, αν υπάρχει έρωτας, δεν του κλείνουν την πόρτα. Και μακάρι να ελέγχουν και την εξάρτηση.

Η τόλμη. Για να αποδεχτεί ένας υποτακτικός ότι ο πόνος θα είναι αναπόσπαστο πλέον μέρος της έκφρασης του ερωτισμού του – ακόμα και μαζοχιστής να είναι, πρέπει να μπορεί να αποδεχτεί την ιδέα του πόνου. Δεν είναι απλό και δεδομένο αυτό, είναι μία υπολογίσιμη υπέρβαση ενστίκτων και κατασταλαγμένων αντιλήψεων. Και ο Κυρίαρχος πρέπει να είναι τολμηρός για να αναλάβει τα ρίσκα που υπάρχουν σε μία D/s κατάσταση, όπως π.χ. να αναγκαστεί να πάει επειγόντως τον υποτακτικό στο νοσοκομείο και, πιθανά, να βρεθεί εκεί αντιμέτωπος και με νομικά προβλήματα.

Η κοινή λογική. Στη σκέψη μου είναι ένα σημαντικό τμήμα του όρου “sane” στο τρίπτυχο «sane, safe and consensual». Και μπορεί να είναι πολύ χρήσιμη όταν Κ/κανείς αξιολογεί τους κάθε μορφής κινδύνους στους οποίους εκτίθεται.

Η αντοχή στη μοναξιά. Χωρίς περαιτέρω εξηγήσεις. Αλλά δένει και με τον έλεγχο της εξάρτησης.

Η προστασία της ιδιωτικής ζωής. «Το ότι δεν είμαστε παρανοϊκοί, δε σημαίνει ότι κανένας δε θέλει να μας βλάψει». Το να ξέρουμε να προστατεύουμε την ιδιωτική Μ/μας ζωή, χωρίς υπερβολικές μυστικοπάθειες αλλά και χωρίς να αφήνουμε να διαφαίνονται χαρακτηριστικές λεπτομέρειες είναι κι αυτό ένα ταλέντο.

Ίσως να υπάρχουν κι άλλα, αυτά μου φάνηκαν τα πλέον χαρακτηριστικά...

 

Βρισκω το post σου πολυ ενδιαφερον tenderlilly.θα ηθελες να εξηγησεις το κομματι που λες για την αντοχη στη μοναξια?

 

Ευχαριστώ για τον καλό λόγο DeSade  

Εννοώ ότι στην εποχή που ζούμε είναι δύσκολο να στήσουν δύο άνθρωποι μία ικανοποιητική και ισορροπημένη vanilla σχέση παρά το ότι μπορεί να το θέλουν πολύ και οι δύο. Για μία D/s σχέση οι πιθανότητες είναι ενδεχομένως λιγότερες - δε βοηθάνε οι αριθμοί βλέπεις.

Και καλά όσο είμαστε νέοι... δε Μ/μας απασχολεί τόσο. Όταν μεγαλώνουμε όμως;

 

Τι παει να πει αρρωστημενο και υγιες ? Εμενα και του συζυγου μου (και προσωπικου μου σκλαβου) μας αρεσει υπερβολικα το BDSM, το απολαμβανουμε στον μεγιστο βαθμο χωρις ενοχες και κανενα ταμπου μεταξυ μας !!! Και χωρις φυσικα να βλαπτουμε κανεναν αλλο και ουτε να προκαλουμε ! Το τι κανουμε στο σπιτι μας μεσα, ας μην ενδιαφερει κανεναν αλλο, εκτος απο μας και μονο ...

 

H tenderlilly ανεφερε: "Εννοώ ότι στην εποχή που ζούμε είναι δύσκολο να στήσουν δύο άνθρωποι μία ικανοποιητική και ισορροπημένη vanilla σχέση παρά το ότι μπορεί να το θέλουν πολύ και οι δύο. Για μία D/s σχέση οι πιθανότητες είναι ενδεχομένως λιγότερες - δε βοηθάνε οι αριθμοί βλέπεις.
Και καλά όσο είμαστε νέοι... δε Μ/μας απασχολεί τόσο. Όταν μεγαλώνουμε όμως;"

It's sad but it's true.....

 

Νομίζω οτι ισα - ισα μεγαλώνοντας στήνουμε πιό ισορροπημένες και ικανοποιητικές σχέσεις γιατί ξέρουμε καλύτερα τί θέλουμε και τα όριά μας. Δεν υπάρχει ίσως η ευκολία που στήναμε μια σχέση ως νεώτεροι πράγμα που πιστεύω οτι οφείλεται τόσο σε μας (πιό εκλεκτικοί, πιό δύσκολοι -επιφυλακτικοί ίσως και πιό εγωιστές -καλοπερασάκηδες) όσο και στην κοινωνία (πιό κλειστή - ατομιστική χωρίς "μαζικούς χώρους" με κονσερβαρισμένες εκδηλώσεις )

 

RE: RE: Igies ke arrostimeno

Θα συμφωνήσω με τους coupleds. Κι εγώ έτσι το αντιλαμβάνομαι. Μέσα από παλιές σχέσεις και βιώματα, αν πάρουμε τα μαθήματα που υπήρχαν εκει για μας, τότε μεγαλώνοντας μόνο καλύτερες και ουσιαστικότερες μπορεί να είναι οι σχέσεις. Μπορούμε βέβαια να΄επιλέξουμε τη μεμψιμοιρία και την αυτολύπηση-και μαλλον ολοι το κανουμε κατα καιρους- τον θυμό και την προβολή και επίρριψη ευθυνών στον αλλο, τον εγωισμό μας κοκ με αποτέλεσμα οποιον μπαίνει στη ζωή μας να τον βλέπουμε σαν τη "συνέχεια" των προηγούμενων η ακόμη χειρότερα εκεινον που θα "πληρώσει" κάθε αμαρτία που θεωρούμε πως έκαναν οι άλλοι. Όταν μπαίνουμε σε μια σχέση έχοντας συναισθηση του ποιοι είμαστε και τι αναγκες εχουμε τότε και οι αλληλεπίδραση μεταξύ μας είναι καλύτερη.