Υπάρχει απόλυτη ισότητα σε μια σχέση;

Αγαπητή μου @brenda επέτρεψε μου να μοιραστώ μια σκέψη μου μαζί σου χωρίς καμία διάθεση αντιπαράθεσης, διόρθωσης, ή προσβολής της σκέψης σου.

Σε διαβάζω από καιρόν εις καιρόν και φαίνεται πως προσπαθείς να αρθρώσεις λόγο .

Γράφεις πως «Δεν υπάρχει ισότητα γιατί δεν είμαστε ίσοι, και δεν είμαστε ίσοι, γιατί δεν είμαστε ίδιοι, συνεπώς δεν τίθεται τέτοιο ζήτημα».

Ξεκινάς την πρόταση με ένα defacto. Για να μοιάζει αντικειμενικό.

Όμως πως ορίζεται το αντικειμενικό; Ειλικρινά δεν έχω την απάντηση. Αδυνατώ να το ορίσω.

Το μόνο που μπορώ να κατανοήσω είναι την υποκειμενική σκέψη. Και αυτό γιατί όλοι μας έχουμε σκέψη.

Θα θεωρούσα ως αντικειμενικό την ταύτιση και συμφωνία πολλών υποκειμενικών σκέψεων. Όμως αυτό δεν είναι εξορισμού η μια και μοναδική αλήθεια. Μπορεί η ταύτιση και η συμφωνία πολλών υποκειμενικών σκέψεων να είναι ένα μεγάλο ψέμα. Σου θυμίζω πως έως το 1564 που γεννήθηκε ο Γαλιλαίος οι άνθρωποι πίστευαν πως η γη είναι επίπεδη, και το κέντρο του κόσμου. Αυτή τους η αντικειμενική αλήθεια είχε σαφώς κοινωνικές και πολιτικές προεκτάσεις.

Με την ανακάλυψη του Γαλιλαίου πως η γη είναι στρογγυλή και γυρίζει καταρρίφθηκε ένα μεγάλο ψέμα.

Σου θυμίζω πως εκατομμύρια Γερμανοί από το 1926 και μετά πίστευαν πως ανήκουν σε μια ανώτερη φυλή και αυτό το θεωρούσαν ως αντικειμενικό. Με το πέρας της ναζιστικής κτηνωδίας καταρρίφθηκε μια σκέψη που φάνταζε ως αντικειμενική αλλά στην ουσία μετέτρεψε την ανθρώπινη υπόσταση σε μια φρικαλέα προσωπικότητα.

Η σκέψη σου είναι και σκέψη πολλών άλλων. Πως δηλαδή δεν υπάρχει ισότητα. Ή ότι δεν μπορεί να υπάρξει. Αυτή η συμφωνία πολλών υποκειμενικών σκέψεων δημιουργεί μια αντικειμενική αλήθεια.

Υπάρχει όμως μια άλλη σκέψη. Εκείνη που θεωρεί πως υπάρχει ισότητα και πως η ισότητα είναι εγγενές ανθρώπινο γνώρισμα και πως απλά η εξουσία και τα παρακλάδια της διατηρούν την εντύπωση της ανισότητας ως κάτι το φυσικό του ανθρώπου για να εξυπηρετηθεί οι σκοπός της, που δεν άλλος από την χειραγώγηση των μαζών.

Η άλλη σκέψη απλά είναι μια καθαρά υποκειμενική σκέψη που βασίζεται στην απόφαση του καθενός να πει στον εαυτό του « εαυτέ μου δεν θα επιτρέψεις σε κανέναν να σε εξουσιάσει και να σε χειραγωγήσει και δεν θα εξουσιάσεις και δεν θα χειραγωγήσεις κανέναν άλλον άνθρωπο» . Αν το σκεφτείς αυτό τότε αμέσως υπάρχει ισότητα.

Αλλά για να το κάνεις αυτό θα πρέπει να αφήσεις τη δουλειά σου, είτε γιατί είσαι εργάτης είτε γιατί είσαι προϊστάμενος.

Θα πρέπει να βρεις άλλους τρόπους να οργανώσεις την δουλειά σου και την ζωή σου για να είσαι πιστός στην υπόσχεση που δίνεις στον εαυτό σου. Να συνεταιριστείς με άλλους σαν και εσένα. Που έχουν δώσει την ίδια υπόσχεση. Θα πρέπει μια γυναίκα που βιώνει καταπίεση από τον άντρα-αφέντη της να χωρίσει, και να βρει μια άλλη σχέση, ανεξάρτητη, ελεύθερη όπου ο καθένας θα κρατά την αυτονομία του. Και πολλά άλλα παραδείγματα… πάρα πολλά.

Δύσκολο; Βουνό; Ακατόρθωτο;

Δεν ξέρω.

Εγώ αυτή την υπόσχεση την έχω δώσει στον εαυτό μου. Και ζω σε περιβάλλον ισότητας. Μέσα μου πρώτα, και κατ επέκταση με τους ανθρώπους που έχω φτιάξει μαζί τους μια μικρή αλλά παραδειγματική κοινωνία ισότητας.

Αν και γνωρίζω πως η σκέψη μου δεν είναι αντικειμενική σε διαβεβαιώνω πως ισότητα υπάρχει.

Αρκεί να το πιστέψεις.

Iagos
 

 

Η διαφωνία φυτρώνει μόνο μέσα στον κήπο του διαλόγου, είναι γόνιμο όμως συνήθως το αποτέλεσμα.
Ωστόσο, δε νομίζω ότι είναι εκ διαμέτρου αντίθετες οι τοποθετήσεις μας.
Η ελεύθερη βούληση και μόνο είναι αυτή που καθορίζει το σωστό και το λάθος, όλα τ΄άλλα είναι προσωπικές απόψεις, συμπεριλαμβανομένης και της δικής μου.
Ο καθένας πιστεύει ότι θέλει, ένα από τα προνόμια της ελευθερίας και της ισότητας είναι κι αυτό.
Η ασυνεννοησία ξεκινά όταν μπαίνουμε στην διαδικασία να εξηγούμε συνεχώς τα αυτονόητα.
Συνεπώς, είμαι βέβαιη ότι αμφότεροι κατανοούμε τον υποκειμενισμό των τοποθετήσεών μας.
Καλή σας συνέχεια, απόλαυσα τον διάλογό μας. 

 

Και εγώ αγαπητή @brenda σε ευχαριστώ που μου δίνεις την δυνατότητα να διαλαλήσω την πραμάτεια μου στις αγορές των υποκειμενικών σκέψεων.

 

Εδώ το ένα μάτι είναι πιο μικρό από το άλλο, το ένα χέρι πιο μακρύ από το άλλο. Ο ίδιος μας ο εαυτός είναι άνισος. Γιατί θέλουμε την ισότητα στις σχέσεις;
ΓΙΑΤΙ;;;

 

Βρε τη φράση του που έβαλες λέω να διαβάσεις... αρκεί  

Ακριβώς λαμβανομένων όλων των παραγόντων υπόψιν (αν το κοιτάζαμε από μια οπτική ίσως και να είχε δίκιο, ίσως), για να πει ότι ελέγχει τη σχέση όποιος ενδιαφέρεται λιγότερο, πρέπει να έχει φάει πολλή πίκρα στη ζωή του.
Και να μη βρήκε ποτέ τη σχέση που ήθελε  

 

Για αρχή:
@lexy @Iagos
Ένα like στα ποστς σας δεν φτάνει!!!!!!!      

Σκέφτηκα διαβάζοντας το ποστ αυτό ότι το απειροστό είναι η έκφραση του απείρου στον κόσμο αυτό, του δυνατού (όχι με την έννοια του ρωμαλέου βέβαια  ).
Αυτή θα ήταν η απάντηση μου στο γιατί.  

 

Σε κάθε συζήτηση περί ισότητας είναι υποχρεωτικό να αναφέρεται και το μέτρο σύγκρισης,βάση του οποίου αυτή κρίνεται.
Κατά τη γνώμη μου ισότητα στις σχέσεις υφίσταται μόνο σε ό,τι αφορά στο δικαίωμα του ευ ζειν.

 

Αυτό που ανακάλυψε ο Γαλιλαίος είναι αντικειμενικό ή υποκειμενικό; Ίσχυε και πριν το ανακλύψει ο Γαλιλαίος ή ήταν αποτέλεσμα της υποκειμενικής σκέψης;

 

Η κότα έκανε το αυγό ή το αυγό την κότα;

Γιατί παπά παχύ έφαγες παχιά φακή;

Πολλά τα ερωτήματα που προκύπτουν αγαπητή και με έπιασε πονοκέφαλος.

Νομίζω, αγαπητή @elfcat πως αν ψάξετε προσεκτικά σε αυτό που γράφετε θα δείτε πως ήδη έχετε δώσει την απάντηση μόνη σας.

Απαιτεί λίγη οξυδέρκεια αλλά σας έχω εμπιστοσύνη, θα τα καταφέρετε και θα την βρείτε την απάντηση.

Ελπίζω να βοήθησα

 

Διαβάζοντας σας, υποψιάστηκα, ότι τα πάντα είναι υποκειμενική σκέψη και δεν υπάρχει αντικειμενικότητα, οπότε, πρέπει να συμπαρασταθούμε, στους αντιεξουσιαστές (αφού πάνε κόντρα στην εξουσία των πολλών) του flat earth society, που καταπιέζονται από την 'αντικειμενικότητα' που είναι η υποκειμενικότητα των πολλών άσε που είναι και μειονότητα, όπως οι bdsmers. Απορώ πώς μας έχουν ξεφύγει μέχρι τώρα αυτοί οι συνάδελφοι αναξιοπαθούντες, κατατρεγμένοι από την εξουσία που ασκεί η 'αντικειμενικότητα' των πολλών, όπως εμείς. Να τους κάναμε κανένα νήμα; Απατο θα πάει μάλλον, άμα ένα νήμα δεν έχει συμπεριφορές και εξωτερικότητες επί των οποίων να μαλλιοτραβηχτούμε για το αν δείχνουν προσωπικό βίωμα ή γνήσια διαφορετικότητα που βάλλεται δεν πιάνει τηλεθέαση στο φόρουμ. Ποιός ασχολείται με τη διαφορετικότητα στη σκέψη άμα δεν φαίνεται στο ντύσιμο....

Για την ισότητα πάντως που λέει το νήμα, θα λεγα και γω το προφανές: για να πω αν δυό πράγματα είναι ίσα, πρέπει να ξέρω με ποιό μέτρο τα μετράμε.

 

μια σχεση χρειαζεται 2...εκεινοι και μονο αποφασιζουν πως θελουν να παιχτεί το παιχνιδι...
όμως παντα θα υπαρχει καποιος-οια στη σχέση, όπως και αν ονομάζεται η σχεση αυτή, που θα καλειτε ενίοτε να εχει τον πρωταγωνιστικό ρόλο..
γιατι καλη η ισοτητα, αλλα όταν έρχεται η ωρα αποφασεων και αναληψης ευθυνων το 50-50 δεν φαινεται να λειτουργει...
ο κάθε ενας από εμας..είναι υπεύθυνος για τον εαυτο του, τις πραξεις και τις αποφασεις του..και αναλογα τον ανθρωπο που εχουμε απέναντι μας κανουμε την κινηση μας και τις επιλογες μας..

 

να ξεκινήσω λέγοντας ότι τα γραφόμενα ειναι καθαρα προσωπική μου άποψη και μόνον.
Μια σχέση δεν μπορεί να ειναι σε απόλυτη ισότητα . πχ δεν μπορει μια κοπέλα να κάνει τα ίδια με έναν αντρα. και τι εννοώ με αυτο .
δεν μπορει μια κοπέλα ( μυική δύναμη ) να σηκώσει μόνη της ενα μεγάλο χαλί. ναι το ξέρω οτι ακούγετε πολύ κυνικό αυτο που λέω αλλα ειναι ενα αληθινό παράδειγμα και πιστεύω οτι με
μια δεύτερη ανάγνωση να γινει κατανοητός ο τρόπος που το θέτω. απο εκει και πέρα με αυτο και μονο το παράδειγμα νομίζω οτι η λέξη ισότητα έχει πάψει να υπάρχει,
απο την άλλη όμως υπάρχει μια πολύ ομορφη λέξη που θα εξυπηρετούσε το πόστ πολύ καλύτερα.
και αυτη η λέξη ειναι η " ισοτιμία "
Ναι λοιπόν ισοτιμία μπορει να υπάρξει , ο ένας να καλύπτει τα κενά και τις αδυναμίες του άλλου. Με καλή θέληση και απο τις δύο πλευρές μπορεί μια σχέση να ειναι ισότιμη και για τα δύο μέλη της.
Σε μια D/s σχέση τώρα η ισότητα δεν μπορεί να υπάρξει εκ του προκειμένου μιας και ο ένας απο τους δύο έχει παραχωρήσει κάποια περισσότερα θέλετε να τα πούμε δικαιώματα στον άλλον θέλετε να το πούμε ευθύνες ας το πούμε όπως θέλετε.
αλλα και εκει μπορεί να υπάρξει ισοτιμία .. ! πώς? με το να σέβεται και ο Κ και ο υ τις επιλογές ο ένας του άλλου. το όρια που έχουν τεθεί απο την αρχή .
αυτο μπορει να δώσει ισοτιμία . Μιας και οι δύο έχουν απο την αρχή ορίσει τι και τι οχι δεν θέλουν μέσα σε μια σχέση .
ευχαριστώ για τον χρόνο που δώσατε να διαβάστε την απάντηση μου.