Υπάρχει χώρος για Αξιοπρέπεια στο BDSM ?

Πάμε μία πάλι... (προχτές είδα ένα ανάλογο thread)
Η αξιοπρέπεια, αντιστοιχεί στην προσωπικότητα και αντιστρόφως. Αν δεν υφίσταται αξιοπρέπεια, δεν υπάρχει και προσωπικότητα.
Τι μένει;
Μυικές μάζες, κόκκαλα, τρίχες και... κενό.
Όλη ιστορία παίζεται στα εκκατομύρια φαιά μικρά κύτταρα που ήταν τόσο πολύτιμα για τον κο Πουαρώ

 

Όταν είσαι σκλάβος, δεν υπάρχει προσωπικότητα. Είσαι ένα απολύτως ετεροκαθοριζόμενο ον. Όταν δεν υπάρχει προσωπικότητα, δεν υπάρχει αξιοπρέπεια. Σε αυτό το σημείο συναντιέται το Μ/s με κάποιους θρησκευτικούς ή εσωτεριστικούς ασκητισμούς που σου λένε ότι η προσωπικότητα είναι κάτι κακό και πρέπει να την ταπεινώνεις εκμηδενίζοντας το Εγώ. Σε αυτές τις ιστορίες το κάνεις για τον όποιο Θεό, ενώ στο Μ/s το κάνεις για τον θεό-αφέντη. Μικρή διαφορά έχει. Ένας άνθρωπος που δεν παίρνει αποφάσεις μόνος του για το τι θα φορέσει, τι θα φάει, πώς θα το φάει, σε ποιά στάση θα κάθεται, πώς θα μιλάει, πότε θα μιλάει, πότε θα γράφει, πόσα κιλά θα είναι, αν θα καπνίζει, πότε θα χύνει κλπ. επιτρέπει σε κάποιον άλλον να ορίσει την αξία που του πρέπει και αυτό είναι κακό, είτε η αξία του Owner-Μaster είναι χαμηλότερη από την δική του, είτε περισσότερη. Oι άνθρωποι που αποζητούν να γίνουν σκλάβες-σκλάβοι ψάχνουν μικρούς θεούς, και φρουδικά όποιος ψάχνει θεούς, ψάχνει γονείς. Να τους τιμωρούν, να τους επιβραβεύουν, να τους περιορίζουν, να τους καθοδηγούν, ό,τι δηλαδή έκαναν και οι γονείς τους. Για αυτό και τόσοι πολλοί ¨σκλάβοι¨ και ¨σκλάβες¨ παραπονιούνται ότι δεν βρίσκουν εύκολα ταίρι, επειδή οι θεοί δεν κατεβαίνουν στη γη, υποθέτω θα ασχολούνται με θεές.

 

Πάω στοίχημα οτι η μοναδική αξιοπρέπεια που υπήρχε και βόλταρε που και που στο φόρουμ αποφάσισε να πάρει τον πούλο μετά απ' αυτά που έχετε γράψει μερικοί.

 

Είναι σαν να προσπαθούμε να στάξουμε τον ωκεανό σ'ένα φλιτζανάκι του καφέ...Συχνά η αξιοπρέπεια συγχέεται με τον καθωσπρεπισμό...άλλες με την υπερηφάνεια...Εγώ ίσως παντελώς ηλίθια ( και σίγουρα ουτοπικά ) θεωρώ ότι στο "συμπαντικό χρηματιστήριο" η "μετοχή" του καθενός μας, έχει την ίδια ακριβώς αξία με εκείνες των άλλων. Βέβαια, αυτό δεν μ'εμποδίζει ώρες ώρες ( και το παραδέχομαι, όσο και να μην με τιμά ) ν' αντιλαμβάνομαι εαυτόν "ανώτερο" κάποιου άλλου ( αλλά για καλή μου τύχη, στα "πέριξ" μου έχω κάποιους ανθρώπους που μου ρίχνουν μια "ξανάστροφη" και επανέρχομαι στη θέση μου...)...

Βουδουσουμικά μιλώντας και πάντα με το κλούβιο μου το κεφάλι...δεν υπάρχει τίποτε το αναξιοπρεπές, παρά μόνο επιλογές που ο καθένας μας κάνει...

Η αξιοπρέπεια είναι ένας από τους ατελείωτους κανόνες που προβάλλεται επάνω μας σαν ταινία...απ' "έξω"...από τους άλλους...Βλέπε "αξιοπρεπής ζωή", "αξιοπρεπές επάγγελμα", "αξιοπρεπή εμφάνιση"...Στους περισσότερους ανθρώπους ( σε κάποιους λιγότερο, σε άλλους περισσότερο ) φαίνεται ότι αρέσει ιδιαιτέρως να τους ορίζει ο περίγυρος τους...η κοινωνία...
Μάλλον χωρίς "αλλότρια πνευμόνια" δεν μπορούν ν'αναπνεύσουν ( λέγε με επιβεβαίωση/επιβράβευση/ανήκειν σε μια μεγαλύτερη η μικρότερη αγέλη )...Και το να δίνουμε τυφλά βάση στο τι λέει ο οποιοσδήποτε για εμάς...αν επικροτεί η όχι ( και ) τις σεξουαλικές μας προτιμήσεις, χρησιμοποιώντας σαν κριτήριο ( και άλλη ) μια αόριστη και εντελώς υποκειμενική στην ερμηνεία της έννοια...Δεν είναι ότι μας κάνει περισσότερο αξιοπρεπείς...σίγουρα όμως μας κάνει περισσότερο δούλους...( γιατί εντελώς ελεύθερος κανείς δεν είναι )

Βέβαια αν η "αλήθεια" είναι αποκλειστικά στα μάτια εκείνου που παρατηρεί και όχι εκείνου που βιώνει...Προτιμώ ερωτικά να είμαι για τον "κόσμο" αναξιοπρεπής ( από την στιγμή που η σεξουαλική μου σφαίρα αφορά μονάχα εμένα και την σύντροφο μου ), και για μένα απλά "ολόκληρος"...Γιατί το "κρεβάτι μου" δεν το έχω για ομπρέλα...Και αν τύχει να βρεθώ κάτω από την "βροχή" με κάποιον που η ομπρέλα μου δεν θα του άρεσε ( ούτε δική του θα είχε )...Ας μην δεχόταν να "κουρνιάσει" έστω και λίγο κάτω από την δική μου...Αν κάποιος προτιμά να "βρέχεται", από φόβο να μην τον πουν "αναξιοπρεπή"...δικό του θέμα...

Τεσπα, ζητώ συγνώμη αν βγήκα εκτός θέματος...

 

Η αξιοπρέπεια ορίζεται βάσει κοινωνικών κανόνων. Είναι η ιδιότητα του αξιοπρεπούς ανθρώπου. Και όπως είναι προφανές το bdsm κοινωνικά αξιοπρεπές δεν είναι. Και είναι εύλογο το γιατί.
Η κοινωνία δεν αναγνωρίζει ιδιαίτερη αξία σε ανθρώπους που δέχονται να είναι σκλάβοι ή να (αυτο)ονομάζονται αφέντες. Η συμπεριφορά τους δεν συνάδει με τους κανόνες της ορθής συμπεριφοράς.
Στην κοινωνική του ζωή βέβαια κάποιος ο οποίος δεν μεταφέρει τις ιδιαιτερότητές του σ' αυτήν, σαφώς και μπορεί να αναγνωριστεί ως αξιοπρεπής.

 

Ο χώρος του bdsm έχει αξίες και σεβασμό προς τον ανθρώπο,οπότε αυτομάτως είναι ένας αξιοπρεπης χώρος!

 

Αυτός είναι «αυτοπροσδιορισμός». Για ρώτα και τους έξω που είναι η πλειοψηφία. Αναγνωρίζουν έναν άνθρωπο ως αξιοπρεπή όταν τις τρώει επειδή π.χ. έκανε κάποιο λάθος;

 

Έχεις δίκαιο σε αύτο όταν δεν γνωρίζεις έναν χώρο οι εκτιμήσεις που κάνεις είναι λάθος(η άγνοια είναι κακό πράγμα)

 

Ειναι πως το βλεπει κανεις ..
Αν δε το δεχομαστε εμεις σαν αξιοπρεπες που το ζουμε τοτε πως θα το δει η πλειψηφια;;;

 

Μα από την στιγμή που κάποιος δεν θα μπορούσε να βλάψει παρά μόνον τον εαυτό του...Πως το βλέπει η κάθε πλειοψηφία...Σαν "αναξιοπρεπές" η όχι...Το λιγότερο που θα είχε να κάνει...Θα ήταν την πλειοψηφία, να την έγραφε σε σημείο, που μελάνι δεν φτουράει...

Τουτέστιν...παρά εδραιώνουμε ιερείς στους όρχεις μας ( Για να το πω με τρόπο αξιοπρεπές )... χαχαχα...  

 

Τι ακριβώς θα αλλάξει αν γνωρίσουν οι έξω το χώρο στο παράδειγμα που ανέφερα; Θα αναγνωρίσουν ότι μπορεί να «του άξιζε»;
Δεν είναι υποχρεωτικό η κοινωνία να βλέπει ως αξιοπρεπείς ανθρώπους που η συμπεριφορά τους δεν είναι σύμφωνη με τους κανόνες της. Από την άλλη, εντάξει, δεν είναι κι ό,τι χειρότερο.

 

Για μένα η αξιοπρέπεια συνδέεται με τον σεβασμό εαυτώ και άλλων, αλλά προτίστως εαυτώ.
Οπότε ναι , η αξιοπρέπεια χωράει στο BDSM