Υπαρχουν τελικα Μαστερ?

Re: Απάντηση: Re: Υπαρχουν τελικα Μαστερ?

Ευχαριστούμε!

 

Απάντηση: Υπαρχουν τελικα Μαστερ?

Χαίρομαι ιδιαίτερα που έγινε κατανοητό αλλήλοις ότι δεν διαφωνείτε, καθόσον κι εγώ, συμφωνώ απόλυτα μαζί σας... Σχέσεις που αναγκαστικά, λόγω συνθηκών και αντικειμενικών δυσκολιών συντηρούνται έως και γιά μεγάλα διαστήματα μέσα από το ίντερνετ και τα τηλέφωνα, μπορούν να είναι κάλλιστα μιά χαρά σχέσεις, όπως και οι κατά τέτοιο τρόπο σχετιζόμενοι, μιά χαρά παιδιά... Σχέσεις που αρχίζουν, αναπτύσσονται και τελειώνουν μέσα από τα σύρματα, χωρίς προοπτική ή διάθεση γιά να αποκτήσουν και να έχουν ενίοτε, φυσική, υλική, face to face και body to body υπόσταση, δεν μπορεί παρά να είναι ελλιπείς στο βασικότερο επίπεδο, και οι ρόλοι αυτών που τις απαρτίζουν, τουλάχιστον αμφισβητήσιμοι...

Αγαπητή μου llazouli, πιστεύεις όντως πως η βασικότερη δυσκολία γιά κάποιον που αποφασίζει ότι αυτό που θέλει, που του ταιριάζει στη ζωή του, είναι το να είναι σκλάβος, το να ανήκει ψυχή τε και σώματι σε κάποιον άλλο, είναι το πώς θα αντέξει "το ξύλο της αρκούδας"; Ή πως το κύριο προσόν ενός σκλάβου είναι να αντέχει τον πόνο, και το αντίστοιχο του Αφέντη, το να τον προκαλεί;

Αν ναι, σε πληροφορώ ότι αυτή είναι μία από τις πλέον συνηθισμένες βέβαια, αλλά και πλέον αφελείς παρανοήσεις σχετικά με το bdsm. Θα έλεγα ότι μάλλον αυτός ο εξαιρετικά επιφανειακός τρόπος θεώρησης των M/s σχέσεων, αποτελεί μιά από τις "παιδικές αρρώστιες" του bdsm...

Το θέμα λοιπόν κατ' εμέ -τα έχω ξαναγράψει αυτά προ λίγων μηνών, αλλά δεν μπόρεσα να εντοπίσω το ποστ ή το νήμα-, δεν είναι κατά πόσο κάποιος προσποιείται κάτι που δεν είναι, γιά να κερδίσει κάτι (ή κάποιον) που φαντάζεται ότι επιθυμεί. Είναι το κατά πόσο γνωρίζει τον εαυτό του πρωτίστως, ξέρει ποιά είναι η κλίμακα μέσα στην οποία κινούνται όντως τα ζητούμενά του, μέχρι πού είναι διατεθειμένος να φτάσει, γιά να νοιώθει ευτυχής και ολοκληρωμένος. Και επίσης, το κατά πόσο καταλαβαίνει σαφώς, το τί μπορεί και το τί δεν μπορεί να βρει, ψάχνοντας γιά την ευτυχία και την ολοκλήρωση, εκεί που ψάχνει.

Πολλές φορές έχουμε διαφωνήσει εδώ γιά την αναγκαιότητα ή μη, κοινής αντίληψης σε σχέση με τους όρους που όλοι μας χρησιμοποιούμε γιά να περιγράψουμε ή να ορίσουμε καταστάσεις, ψυχοσυνθέσεις, τάσεις, επιθυμίες, εμπειρίες κλπ. Δυστυχώς, το πρόβλημα της κοινής γλώσσας παραμένει άλυτο, διότι εδράζεται κατ' εμέ βασικά, στο ότι μέσα στα κεφάλια μας, οι bdsmικοί όροι είναι ιδιαίτερα συγκεχυμένοι και ασαφείς, ή εν πάση περιπτώσει, έχουν πολύ διαφορετική έννοια, από κεφάλι σε κεφάλι. Και το ζήτημα δεν είναι βεβαίως, ότι αυτό καταλήγει να δημιουργεί δυσκολίες στις συζητήσεις στο φόρουμ, δεν μας κόφτει και πολύ αυτό... Το ζήτημα είναι ότι η σύγχυση των όρων μέσα στο μυαλό μας, μπορεί πολύ εύκολα να οδηγήσει στο να εντάσσουμε τον εαυτό μας κάπου που νομίζουμε ότι ανήκει, ενώ στην πραγματικότητα δεν ανήκει, καθώς και στο να εκφράζουμε εσφαλμένα τις επιθυμίες μας προς τους άλλους, με τρόπο δηλαδή που άλλο εμείς εννοούμε, και άλλο εκείνοι καταλαβαίνουν.

Γιά να μην πω, πως το κύριο πρόβλημα δεν είναι το εάν καταλαβαίνουν οι άλλοι τί θέλουμε και τί ζητάμε, αλλά εάν κυρίως, το καταλαβαίνουμε εμείς οι ίδιοι... Θεωρώ λοιπόν τον εαυτό μου, ας πούμε, σκλάβο. Ξέρω όμως στην ουσία τί σημαίνει αυτό; Ή μήπως τυχόν νομίζω, ότι το να είμαι π.χ. μαζοχιστής, να αντέχω και να μ' αρέσει το ξύλο, αυτό αυτόματα μπορεί να με κάνει και σκλάβο, τίποτε άλλο δεν απαιτείται, τίποτε άλλο δεν θα μου ζητηθεί; Και, ως σκλάβος, τί ψάχνω να βρω φυσικά, αν όχι ένα Μάστερ; Αλλά κατανοώ το τί σημαίνει Μάστερ, ή απλά πιστεύω ότι είναι αυτός που θα μου λέει με ύφος βλοσυρό "γονάτισε" και θα μου κάνει τον πισινό μπλαβί;

Είχα γράψει κάπου γιά το "πακέτο" του bdsm, που περιλαμβάνει ένα κάρο πράγματα. Είναι πάρα πολύ βασικό, να εξετάζει αυτά τα πράγματα ο καθείς σχολαστικά, έχοντας πάντα στο μυαλό του εάν ταιριάζουν όντως πάνω του, ή όχι. Αυτό είναι κάτι που δυστυχώς, πιστεύω, δεν γίνεται, ή τουλάχιστον, επάνω στη σπουδή μας να βιώσουμε κάποια πράγματα, δεν το κάνουμε όσο θα έπρεπε προσεκτικά. Και καταλήγουμε έτσι, να τραβάμε απ' το πακέτο και να φοράμε το καπέλλο που γράφει "σκλάβος" κι ας μας στενεύει, ή τα χρυσά σειρίτια που λένε "Μάστερ", κι ας μας βαραίνουν τους ώμους κάνοντάς μας να καμπουριάζουμε... Και φυσικά, εκτός του ότι δίνουμε προς τα έξω μιάν απατηλή εικόνα, αυτοθαυμαζόμενοι κι οι ίδιοι καθημερινά στον καθρέφτη, αρχίζουμε να πιστεύουμε κι εμείς, πως όντως μας ταιριάζει το καπέλλο, ή πως μας πάει το καμπούριασμα... Ε, μα δεν είναι έτσι. Οφείλουμε να είμαστε λιγάκι πιό προσεκτικοί και ώριμοι, γιά τη ζωή μας πρόκειται, σε τελική ανάλυση...

Όχι. Όπως είπα πιό πάνω, όχι μόνο επιτρεπτό είναι να επιλέγει κανείς τα κομμάτια που του ταιριάζουν, αλλά επιβάλλεται κιόλας να το κάνει. Αλλά να επιλέγει σωστά. Και όχι στη βάση του ποιό είναι το ποιό ωραίο, μοδάτο, ή πιασάρικο... Όχι "slave", επειδή μας φαίνεται "μπανάλ" το "bottom". Όχι "Master", επειδή πιστεύουμε πως "πουλάει" πιό καλά από το "Top"...

Κι εδώ, υπάρχει μιά επιλογή: Προσπαθώντας να αποφασίσουμε ποιοί είμαστε και τί θέλουμε στην ουσία, μπορούμε είτε να δώσουμε βάση σ' αυτά που λένε κάποιοι που κατά τεκμήριο και γενική ομολογία κάτι παραπάνω ξέρουν γιά το τί ακριβώς είναι το κάθε πράγμα που περιέχει το πακέτο, που τα 'χουν ήδη δοκιμάσει πάνω τους, στο πετσί και στην ψυχή τους, ή να τους αγνοήσουμε παντελώς, κολλώντας τους μάλιστα τη ρετσινιά των "αυτόκλητων θεματοφυλάκων των μπιντιεσεμικών αξιών"... Προσωπικά πιστεύω, πως σ' αυτή την επιλογή, η πρώτη στάση, είναι προτιμότερη...

 

Πρώτη φορά σε βλέπω να εξάπτεσαι για τέτοια θέματα, για οποιοδήποτε θέμα εδώ που τα λέμε. Το σκέφτηκα πολύ γιατί να γίνεται αυτό άραγε. Η μόνη εξήγηση που μπόρεσα να βρω είχε σχέση με μία υφέρπουσα αντίληψη στο φόρουμ ότι το στάτους βανίλλα είναι κατά κάποιο τρόπο "κατώτερο" των υπόλοιπων στάτους. Ότι τα άτομα που είναι καθόλα ευτυχισμένα με "βανίλλα" σχέσεις και προσεγγίζουν τον χώρο ακριβώς επειδή γοητεύονται από κάποια στοιχεία του BDSM, χωρίς να είναι απαραίτητο να θέλουν να γίνουν "σκληροπυρηνικές" σκλάβες, χωρίς να έχουν τα ίδια έντονες μαζοχιστικές τάσεις, άτομα δηλαδή που αναζητούν ακριβώς όπως λες μόνο κάποια στοιχεία που τα συγκινούν, δεν είναι "άξια" να βρίσκονται εδώ.

Μου είναι σαφές ότι αυτά τα άτομα έχουν κάθε δικαίωμα να βρίσκονται εδώ, και μου είναι πολύ ευχάριστο το ότι βρίσκονται εδώ. Δεν υπάρχουν θεματοφύλακες των μπιντιεσεμικών αξιών, διότι δεν υπάρχουν αυτές οι αξίες. Ο καθένας, κατά την άποψή μου, παίρνει αυτό που εκφράζει τον ίδιο, βρίσκει τα άτομα που του ταιριάζουν και αγωνίζεται να φτιάξει την δική του σχέση, όπως μπορεί και όπως ξέρει αυτός καλύτερα. Δεν υπάρχει ο καλύτερος Αφέντης και η καλύτερη σκλάβα, όπως δεν υπάρχει και η καλύτερη βανίλλα. Ο κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός και η κάθε σχέση είναι μοναδική. Δεν υπάρχει το "σωστό" BDSM, ο καθένας θεωρεί τον τρόπο που το κάνει αυτός σωστό και τελειώνει η ιστορία.

Η διαλλακτικότητα και η ανοχή στις προτιμήσεις των άλλων είναι θέμα ανατροφής και παιδείας. Και το ξαναλέω. Live and let live.

Από την άλλη, είναι όντως δύσκολο για κάποιον που βλέπει κάπως απ' έξω τα πράγματα, να κατανοήσει αυτά που για κάποιους άλλους αποτελούν βιώματα, μέρος της ύπαρξής τους, του τρόπου που αντιλαμβάνονται τις σχέσεις, του τρόπου με τον οποίο προσεγγίζουν την σεξουαλικότητα. Μου είναι πολύ δύσκολο να εξηγήσω σε άλλες γυναίκες γιατί με καυλώνει η ιδέα του household, εννοώντας πολλές γυναίκες υπό τον ίδιο Αφέντη. Μου είναι δύσκολο να εξηγήσω γιατί δεν μπορώ να βιώσω το αίσθημα της ζήλειας προς κάποια άλλη γυναίκα στην οποία θα εκδήλωνε ενδιαφέρον ο άντρας με τον οποίο εγώ έχω σχέση. Θα έπρεπε να εξηγήσω τί μου συνέβη, πώς έγινε ο χειρισμός αυτού του πραγματικά ψυχοφθόρου και άχρηστου συναισθήματος, πώς κτίστηκε η δική μου αυτοπεποίθηση σιγά σιγά, πώς έγινε αυτοπροσδιοριζόμενη. Επίσης θα έπρεπε να εξηγήσω πώς κάθε φορά που κάτι τέτοιο προκύπτει, τα πράγματα μπορεί να εξελιχθούν ομαλά ή να υπάρξουν και στιγμιαίες παλινδρομήσεις σε τέτοια ψυχοφθόρα συναισθήματα, ανάλογα την περίπτωση, αλλά πως συνήθως με την κατάλληλη στήριξη αυτά ξεπερνιούνται και όλοι καταλήγουμε να είμαστε πιο ευτυχισμένοι από ότι αν προσεγγίζαμε το θέμα σαν παιδάκια σε "παιδική χαρά", για να δανειστώ τα λόγια σου, παιδάκια που τους έκλεψαν τους βώλους τους. Μου αρέσει να μοιράζομαι τους βώλους μου. Δεν τους κρατώ σφιχτά στην χούφτα μου, από φόβο μην τους χάσω. Και πάλι, δεν προσεγγίζουν όλοι το θέμα κατ' αυτόν τον τρόπο στο BDSM. Αυτή είναι η δική μου προσέγγιση, και κάποιων άλλων από ότι είδα από τις ανωτέρω απαντήσεις. Αλλά όχι όλων.

Δεν μου έχει τύχει η περίπτωση. Θεωρώ όμως πως ναι. Πιστεύω πως θα ήταν ακόμη πιο δυνατό. Πολύ πιο δυνατό.

 

Μια χαρη σας παρακαλω.Οταν τελικα καταληξετε σε απαντηση,στειλτε μου ενα pm να μαθω κι εγω τελικα αν υπαρχουν ή οχι Masters

 

Απάντηση: Υπαρχουν τελικα Μαστερ?

@ dora salonica.
Χωρίς να θέλω να διαφωνήσω αλλά έχω βαθύτατες επιφυλάξεις, κατά πόσο ο χώρος φιλοξενεί κατά κόρον ολοκληρωμένους, πλήρεις και με επίγνωση ανθρώπους, Μια απλή ματιά στο φόρουμ, μάλλον δείχνει το αντίθετο... (άλλοτε με προφάνεια και άλλοτε δεν έχεις παρά να ξύσεις ελαφρώς το λούστρο)

Προσωπικά σε εμένα μου δίνει ακριβώς την ίδια εντύπωση που μου δίνει η πλειοψηφία όλων των σχέσεων (vanilla, kinky, bdsm), ήτοι πλήρη σύγχιση...

 

Re: Απάντηση: Υπαρχουν τελικα Μαστερ?

Έχεις δίκιο. Αλλά είχα την τύχη να γνωρίσω μερικά φοβερά άτομα. Σε αυτούς αναφέρομαι, κυρίως. Με αυτούς συνομιλώ, με αυτούς κάνω παρέα, μαθαίνω από αυτούς και αγωνίζομαι κι εγώ, όπως όλοι μας, να μετατρέψω την σύγχιση σε διαύγεια, όσο μπορώ. Δεν έχω λόγο να φτύνω όσους τελούν υπό πλήρη σύγχυση, αντιθέτως, τους εύχομαι ότι καλύτερο και ελπίζω να μπορώ και να βοηθώ, όπου με παίρνει. Καταλαβαίνω πώς το εννοείς, δεν τους φτύνεις, είναι απλά μια πικρή διαπίστωση. Την συμμερίζομαι, αλλά με θετικότητα σκέψης, όχι με πικρία. Διαλέγουμε προσεκτικά τις παρέες μας και τις σχέσεις μας και προχωράμε.

 

ναι, θα ήταν εξίσου δυνατό. εξαρτάται βέβαια από το αν θα ταίριαζαν οι υπό και από τις ισορροπίες που θα κρατούσε ο Ίδιος.

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Υπαρχουν τελικα Μαστερ?

Μόνο μια διαπίστωση... ούτες πικρή, ούτε γλυκιά...  

 

Απάντηση: Υπαρχουν τελικα Μαστερ?

Εχουν γραφτεί 177 ποστ και ακόμη ψάχνουμε τους Master...

Η αποψή μου ειναι πως ναι υπάρχουν Master αλλα δεν βγάζουν τον πραγματικό τους εαυτό στις απόψεις τους που γράφουν εδω ή στις διάφορες γνωριμίες η σχέσεις που κάνουν με μέλη αυτου του φόρουμ φοβούμενοι ισως ο,τι θα παρεξηγηθούν, η θα θεωρηθούν επικίνδυνοι απο ολους εμας εδω τους φύλακες και προστάτες...του bdsm.

Και πιστεύτω οτι η αιτία ειναι οτι το φόρουμ αυτό τίνει να ευνουχίσει το bnsm και κυρίως το S/M μέσα απο τις διάφορες αμπελοφιλοσοφίες μας για συνεχόμενες συναινέσεις κ.λ.π.

Ενας πραγματικός Master ξέρει οτι η σκλάβα συναινεί μόνο μια φορά στο να επιλέξει τον Αφέντη της, απο εκεί και πέρα υπακούει τυφλά σ΄αυτόν και τα θέλω του χωρίς αλλες συναινέσεις, εδω αυτο ισχύει μόνο στα γραπτά, στην πράξη μόλις η δήθεν σκλάβα βρει τα ζόρικα ειτε σε σωματίκο πόνο ειτε σε ψυχικό τότε γι΄αυτην φταίει ο Master...

Ας μάθουμε πρώτα ο,τι η σχέση Κυριαρχίας υποταγής, και κυρίως σχεση Αφέντη σκλάβας δεν ειναι σπορ για ολους/ες και μετά θα δούμε και τους πραγματικούς Master αλλα και τις πραγματικές σκλάβες, το S/M αγαπητοί μου συμφορουμίτες εμπεριέχει βία (ερωτική), πόνο, ταπηνώσεις, εξευτελισμούς, ακρότητες, φυσικά ολα αυτα με (ssc) μπορούν να τα δώσουν οι Κυρίαρχοι/ες αυτά αλλα και να τα δεχθούν αγόγγιστα οι σκλάβες/οι;

Αν ναι, τότε ας μιλήσουμε και για Master αλλιώς ας αρκεστούμε στις φιλοσοφίες μας, στις βαλλινομπιντιεσμζίδικες σχέσεις μας με γατουλιάσματα...με υποσχέσεις απο το "υ" μέλος "για πάντα σκλάβα σου" με ημερομηνία λήξης ομως... με συνεχόμενες συναινέσεις, βανιλλα σχέσεις κατ΄ουσία δλδ και οχι σχέσεις Αφέντη σκλάβας.

Oι πραγματικοί Master εχουν φύγει προ πολλού απο αυτό το φόρουμ, και οσοι εχουν μείνει κάνουν απλώς την πλάκα τους διαβάζωντας ορισμένους μάστερ ράτσας μονάχους μονάχους... να προσπαθούν απεγνωσμένα να προσελκύσουν κανένα θηλυκό μπας και πηδήξουν, γράφοντας καθημερινά σχεδόν στο 90% των νημάτων κάθε είδους φιλοσοφία θέλoντας να αποδείξουν οτι γνωρίζουν τα πάντα για το bdsm.

Το bdsm ευνουχισμένο φίλτατοι δεν εχει ουτε Master, Mistress, αλλά ουτε σκλάβες/ους



Y.Γ. Τα άνωθεν ειναι δικές μου διαπιστώσεις και απόψεις και δεν εχουν σκοπό να μειώσουν την αυθεντικότητα και τις γνώσεις για το bdsm των μελών του φόρουμ, ο καθένας μπορεί να βλέπει το bdsm απο την δικιά του οπτική γωνία.

 

Δώρα, γνωρίζω πόσο ''γενναιόδωρη'' είσαι με τους γύρω σου και αντιλαμβάνομαι πλήρως πώς προσεγγίζεις το θέμα της ''μοιρασιάς''. Οι βόλοι να μοιράζονται, ναι, να μην τους αρπάζει μονάχα ο ένας κάνοντας το δικό του παιχνίδι, μονά ζυγά δικά του. Πολύ βαρετό να ξέρεις απ' την αρχή πως δεν υπάρχει καμία περίπτωση να υπερισχύσεις, χάνεται κάθε ενδιαφέρον.
Συμφωνώ απολύτως για το ψυχοφθόρον της ζήλειας, αλί και τρισαλί σε όποιον τον καταδυναστεύει, δεν έχει χώρο για τίποτα άλλο. Από την άλλη τα θεωρητικά οικοδομήματα που με κόπο κατασκευάζουμε πολλές φορές πάνε στο βρόντο εν ριπή ομθαλμού. Τα ένστικτα αποδεικνύονται πολύ πιο ισχυρά παρόλες τις αγωνιώδεις προσπάθειες να τα εκλογικεύσουμε.

 

Re: Απάντηση: Υπαρχουν τελικα Μαστερ?

Αν και το σχόλιο του Κυρ-Πέρρι είναι αντιφατικό ,, αν και θα άγγιζε τα όρια της προσβολής με τον συλλήβδην τρόπο που αντιμετωπίζει τα θέματα που βάζει,.. αν και ακολουθεί ότι δηλώνει ότι μάχεται,, αν αν αν ... εν τούτοις σημειώνει ένα κύριο ερώτημα - την συναίνεση ή την ανυπαρξία της συναίνεσης ή την στιγμή διαβάσεως από την μη-συναίνεση στην συναίνεση και το πόσο καθορίζει αυτή η ύπαρξη, ή και ανυπαρξία της συναίνεσης, το είδος του bdsm που ο καθείς ακουλουθεί. Από αυτό το σημείο ορίζεται ο τύπος του κάθε μαστερά και μετριέται το πόσο είδος υπό εξαφάνιση είναι.

Θεωρώ ότι ορθά ο Κυρ-Πέρρις σημειώνει τον κίνδυνο ευνουχισμού όταν λέει [/QUOTE]Αν ναι, τότε ας μιλήσουμε και για Master αλλιώς ας αρκεστούμε στις φιλοσοφίες μας, στις βαλλινομπιντιεσμζίδικες σχέσεις μας με γατουλιάσματα...με υποσχέσεις απο το "υ" μέλος "για πάντα σκλάβα σου" με ημερομηνία λήξης ομως... με συναινέσεις, σχέσεις της πλάκας δλδ...[/QUOTE] και δεν είναι τυχαίος ο όρος - αφού η απεμπόλιση της βίας που εκ προοιμίου περιέχεται στον bdsm - τον καθιστά ανίκανο να λειτουργήσει.

Όμως παράλληλα ας μην ξεχνάμε ότι ο bdsm (συναινετικός ή όχι) βαδίζει στα όρια μιας παραβατικής συμπεριφοράς και ότι τα συμβόλαια που εφευρέθηκαν και άνθισαν εν Αμερική, απαντούν στο εκεί νομικό / ποινικό θέμα. Εδώ εξακολουθεί να είναι παραβατικός και αυταπάγγελτος (νομίζω) και κάθε επίκληση της κρυπτόμενης εν αυτώ και εν δυνάμει εκφρασμένης βίας του είναι πρόσκληση σ' αυτή, και ως τέτοια θεωρείται και επίσης διώκεται - κοινωνικά και ποινικά.

Ακροβατούμε λοιπόν ανάμεσα σε με μια εχθρική πραγματικότητα που μας απαγορεύει - και καλά κάνει - την ακαία άσκηση του βδσμ και σε μια αχαλίνωτη (οι τυχεροί) φαντασία που υπερβαίνει το πραγματικό. Και καλούμαστε να δημιουργήσουμε μια σχέση που να συγκεραινει και τα δύο άκρα .. ε .. δεν γίνεται! Και το πιο εύκολο ολίσθημα είναι προς την πλευρά της γατουλίασης και της αιώνιας πίστης - λες και αυτό που αναζητάς σε μια βδσμ σχέση είναι ακριβώς αυτό!

Συνεπώς καλές μου κυρίες - με προεξάρχουσα την κυρία δώρα την σαλονικιά - τα ερωτήματα και θέματα που θίξατε είναι εκτός ύλης. Απαντούν σε άλλα ερωτήματα και όχι στο πρωταρχικό που έθεσε - ορθά επαναλαμβάνω - ο Κυρ-Πέρρις .. "τι είδους Αυθέντη αναζητείτε;" απαντήστε σε αυτό πρώτα και μετά βλέπουμε αν και πόσο έχει εκλείψει.

Γνωρίζετε ότι διατελώ υμέτερος άλλωστε, για αυτό και περιμένω μια ευθεία απάντηση

 

Απάντηση: Υπαρχουν τελικα Μαστερ?

SensualTorturet δεν ξέρω που τραβάς ζόρι φίλτατε και ειρωνεύεσε τις δικές μου απόψεις και διαπιστώσεις για τον χώρο του bdsm, άλλωστε το avatar σου αγελάδα δείχνει... και οχι φώκια μονάχους μονάχους...για να παρεξηγηθείς...

Αν ομως εχεις δικές σου απόψεις για το θέμα φίλτατε μπορείς αν θέλεις να μας τις γράψεις και να ξέρεις οτι θα ειναι σεβαστές τουλάχιστον απο εμένα και ας διαφέρουν απο τις δικές μου.

Τους φιλικούς μου χαιρετισμούς φίλτατε.