Υπαρχουν τελικα Μαστερ?

Master? αν υπαρχουν?
φυσικά, κ υπάρχουν δύο έχω κορνιζαρισμένα στο γραφείο μου... 

Συγνώμη, αλλά δεν μπόρεσα να συγκρατηθώ 


ΥΓ όσο υπαρχουν σκλάβες θα υπάρχουν Μαστερ και το αντίστροφο...

 

Το μέγα ερώτημα λοιπόν είναι το κατά πόσο υπάρχουν σκλάβες προκειμένου να εμφανιστούν και οι Masters. Μου θυμίζει λίγο το πρόβλημα του αυγού και της κότας, ένα άλυτο και αιώνιο πρόβλημα σχετικά με το τι έγινε πρώτο, το αυγό, ή η κότα. Σχετικά με το δικό μας πρόβλημα θα απαντήσω με μια μονολεκτική και λακωνική απάντηση και θα αφήσω την επεξήγηση σε εσάς. Τα δεδομένα υπάρχουν παραπάνω και όποιος θέλει μπορεί να τα αναζητήσει. Η απάντηση λοιπόν είναι "ΝΑΙ".

 

Απάντηση: Υπαρχουν τελικα Μαστερ?

Ψαξε,ψαξε........δεν θα με βρεις..........!!!!! 

 

Δεν πιστεύω στο "δώρο της υποταγής", δεν με εκφράζει το σκλαβοκεντρικό bdsm και δεν βάζω σε ζυγαριά τι δίνει ο ένας και τι δίνει ο άλλος.
Δεν μπορούν να συγκριθούν γιατί είναι διαφορετικά πράγματα.
Ο καθένας επενδύει και προσφέρει εκείνα που επιθυμεί και μπορεί, εκείνα που απαιτούνται από την ίδια την σχέση και τα άτομα που την αποτελούν.

Αν κάποια επενδύει ολόκληρο το ψυχισμό της σε κάποιον πριν αυτός αποδείξει πως είναι άξιος της εμπιστοσύνης της και άξιος να επενδύσει πάνω του οτιδήποτε, είναι το λιγότερο λυπηρό. Θα έλεγα με κατανόηση μεν, απόλυτα δε, πως όπως έστρωσε ας κοιμηθεί γιατί πιστεύω πως ο καθένας από μας είναι υπεύθυνος των επιλογών του.
Ας σκεφτόταν ΠΡΙΝ.

Αλλά θα πάω και πάρα πέρα, ακόμα και σε μια περίπτωση που δόθηκε η σκλάβα, επένδυσε και μετά από κάποια χρόνια (μήνες έστω) κάτι δεν δούλεψε.
Σημαίνει αυτόματα αυτό πως ο Αφέντης είναι δήθεν?
Είναι δηλαδή αυτόματα ικανή συνθήκη πως κάποια είναι σκλάβα και Κάποιος Αφέντης για να ταιριάξουν?
Και όσοι δεν ταιριάζουν με μας, είναι σώνει και καλά δήθεν?

Επίτηδες ίσως αλλά όχι συνειδητά.
Από φόβο εικάζω.
Από φόβο να ζήσουν αυτό το οποίο διατείνονται πως επιθυμούν να ζήσουν.
Από φόβο να αλλάξουν οτιδήποτε, να ξεφύγουν από όσα γνωρίζουν.

Πόσες και πόσες δεν υπάρχουν που για χρόνια ολόκληρα φλερτάρουν τον χώρο, υποδύονται και κάποιες ίσως και να πιστεύουν πως είναι υποτακτικές, παίζουν όσο τα πράγματα παραμένουν σχετικά ανώδυνα, στη σφαίρα της φαντασίας, άντε και στο τηλέφωνο, αλλά μόλις υπάρξει το κάλεσμα ακόμη και για μια απλή γνωριμία, την κάνουν με διάφορες δικαιολογίες - που πιθανόν να πιστεύουν και οι ίδιες?

Πόσες υπάρχουν που μετά από μια σχέση που δεν έκατσε για τους όποιους λόγους, αντί να κάτσουν να σκεφτούν τι έφταιγε απ τη δική τους τουλάχιστον πλευρά αυτήν που μπορούν να ελέγξουν στην τελική (γιατί αναμφισβήτητα και τα δύο μέρη φέρουν τις ευθύνες τους), αν ήταν η βιασύνη τους, αν ήταν η έλλειψη κριτικής σκέψης, αν ήταν οι αντιδράσεις των ιδίων, αν ήταν θέμα χαρακτήρα κ.ο.κ. απλά βγαίνουν και λένε α εγώ είμαι η τέλεια σκλάβα απλά εκείνος είναι δήθεν Αφέντης γι αυτό και μόνο δεν έκανα καμιά προσπάθεια?

Συνειδητοποιημένες δεν σημαίνει έτοιμες.

(Συνειδητοποιημένες στο βαθμό του εκάστοτε επιπέδου στο οποίο βρίσκονται, μια και ακόμα και το επίπεδο συνειδητοποίησης αλλάζει.)

Αναφερόμουν σε εκείνες που πραγματικά εννοούν αυτό που λένε πως επιθυμούν. Το έψαξαν, το ανέλυσαν και κατέληξαν ακόμη κι αν δεν έχουν εμπειρία πως μάλλον αυτό είναι κάτι που θα ήθελαν να δοκιμάσουν, πως αυτό είναι κάτι που τους ταιριάζει.
Κι αν κάτι δεν επιθυμούν να έχουν το θάρρος να το αναγνωρίζουν και να το εκφράζουν.

Οι διδάξιμες, εκείνες που αντιλαμβάνονται πως για να υπακούς ή να υποταχθείς χρειάζεται πραγματική επιθυμία αλλά και θέληση να δουλέψεις πάνω σ αυτό. (Όπως χρειάζεται πραγματική επιθυμία και θέληση από την πλευρά του Κ. όπως χρειάζεται επιθυμία και θέληση για την οποιαδήποτε είδους σχέση).

Είναι εκείνες που δεν μπαίνουν στη σχέση λέγοντας "έτσι είμαι εγώ και δεν μπορώ ούτε και θέλω να αλλάξω", λέω πως είμαι σκλάβα και φάτο και αποδέξου με όπως είμαι κι αν δεν με ανεχθείς σημαίνει πως δεν είσαι Αφέντης.

Είναι εκείνες που δεν κάνουν τα αδύνατα δυνατά να πάρουν εξουσία, είναι εκείνες που δεν έχουν απώτερο σκοπό να πουλήσουν την δήθεν υπακοή τους έχοντας άλλα σχέδια - να τον κάνω να τρώει από τα χέρια μου, είπαν κάποιες σε κάποιο νήμα και θα έκανα τα πάντα να το πετύχω αυτό (μέχρι σήμερα δεν μπορώ να το καταπιώ αυτό όσες σόδες και να έριξα από πανω).

Και στην τελική είναι εκείνες που έχουν και κότσια και θάρρος να προσπαθήσουν πραγματικά και ειλικρινά για ότι λένε πως επιθυμούν κι αν δεν πετύχει απ΄ την πρώτη να έχουν το ψυχικό σθένος να ξαναδοκιμάσουν και όχι να κάθονται να κλαψουρίζουν πως δεν έφταιγαν τα καημένα εκείνα αλλά πάντα και κάτω από όλες τις συνθήκες οι άλλοι και δεν υπάρχουν Αφέντες και δεν υπάρχουν άντρες.

Οι στάσεις και οι συμπεριφορές σίγουρα αλλάζουν με την αλληλεπίδραση.
{Αλλά τι ποιότητα κουβαλά εκ των προτέρων κάθε άνθρωπος, είναι κατά την άποψη μου επίσης σημαντικό.
Πόσο η ίδια επιθυμεί να είναι αξιόλογη σαν άτομο, σαν προσωπικότητα, σαν ψυχή, άσχετα με υπακοές και υποταγές.}
Αναφερόμουν δε στο ποστ μου σε στάσεις και συμπεριφορές που κάποιες δεν επιθυμούν πεισματικά να αλλάξουν συνειδητά, είτε γιατί στην ουσία ποτέ δεν ήθελαν τίποτα από όσα έλεγαν και είχαν εξαρχής άλλη ατζέντα, είτε καθ’ οδών αντιλήφθηκαν πως επιθυμούν κάτι διαφορετικό, κάτι που μέσα στην άγνοια τους ή/και έλλειψη bdsm παιδείας, θεώρησαν πως είναι "λιγότερο" από το "καλύτερο" που επέλεξαν. (π.χ. θεώρησαν πως η υποτακτική είναι διαβάθμιση της σκλάβας και σκλάβα είναι το ανώτερο σημείο, οπότε δήλωσαν σκλάβες αλλά στις πρώτες κιόλας προσπάθειες εκπαίδευσης αρχίζουν να τσινάνε, όχι από αντίσταση η οποία μέσα από την αλληλεπίδραση διορθώνεται- αλλά επειδή τελικά η σκλάβα δεν έχει σχέση με αυτό που ήθελαν/ φαντασιώνονταν.) και αντί να το εκφράσουν ανοιχτά και να αποδεχθούν και οι ίδιες το μερίδιο ευθύνης που τους αναλογεί αναφορικά με την δική τους λανθασμένη αντίληψη και αξιολόγηση των καταστάσεων/επιθυμιών/προσδοκιών, όταν διαλύεται η σχέση παραξενεύονται και ρωτάνε μα γιατί και πως και αμέσως σπεύδουν να κατηγορήσουν τον άλλο για δήθεν.
Μα άμα ο Άλλος έψαχνε κάτι συγκεκριμένα, όχι perv, bottom, υποτακτική τέτοιου είδους, αλλά κάτι διαφορετικό και μέσα από την αρχική αλληλεπίδραση και μετά τις πρώτες ήδη προσπάθειες βλέπει πως δεν έχει απέναντι του αυτό που διαφάνηκε αρχικά, είναι δήθεν αν ειλικρινά δεν επιθυμεί να παραμείνει μαζί της? (Και ναι ισχύει και το αντίστροφο.)

Και αφού Αναφέρθηκες στις έτοιμες σκλάβες - που δεν υπάρχουν κατά την άποψη μου γιατί από Αφέντη σε Αφέντη πολλά αλλάζουν και το έτοιμο του ενός είναι άχρηστο για τον άλλο κ.ο.κ.- θα ήθελα να αναφερθώ στους έτοιμους Αφέντες που πολλές επίσης αποζητούν.
Έχω δει περιπτώσεις να ταμπελώνονται ως άχρηστοι και άσχετοι Κάποιοι, μόνο και μόνο επειδή δεν είχαν εμπειρία διαδυκτιακού πρωτοκόλλου, ή δεν είχαν δοκιμάσει την μια ή την άλλη πρακτική.

Προσωπικά θα προτιμούσα Κάποιον που να μην γνωρίζει πως να μαστιγώνει καν, αλλά να είναι πρόθυμος να μάθει χωρίς να παίζει τον παντογνώστη, εάν έχει άλλες Κυριαρχικές ικανότητες.

Κανένας Αφέντης δεν γεννήθηκε και γνώριζε τα πάντα από την κοιλιά της μάνας του.
Όλοι από κάπου ξεκίνησαν, όλοι από κάπου και με τη βοήθεια κάποιων έμαθαν.

Στο συγκεκριμένο νήμα με ενόχλησε πολύ η στάση ορισμένων γυναικών, που όπως λέει και η elfcat μου θυμίζει κάποιες γυναίκες που μαζεύονται και αρχίζουν να λένε, δεν υπάρχουν πλέον άντρες ή όλοι οι άντρες είναι γουρούνια κ.τ.λ. (άσχετα αν είναι αρκετές απ΄αυτές είναι έτοιμες να κατασπαράξουν η μια την άλλη μόλις εμφανιστεί οτιδήποτε αρσενικό στον ορίζοντα).

Θα επαναλάβω λοιπόν εδώ τη λαϊκή ρήση που έγραψε η σαπφώ στο νήμα για δήθεν Αφέντρες και δήθεν σκλάβες:

Τα μεταξωτά βρακιά θέλουν κι επιδέξιους κώλους.

Τα παράπονα ξεκινούν όταν κάποιοι κώλοι για να καλύψουν την αδεξιότητα τους - αντί να δουλέψουν για την επιδεξιότητα, κλαίγονται πως δεν υπάρχουν μεταξωτά βρακιά.

Αφέντες όπως και σκλάβες υπάρχουν.
Διαφόρων ειδών, διαφόρων κατευθύνσεων, διαφόρων σχολών.

Απλά συμβαίνει κάποτε να μην μπορούμε να βρούμε αυτό που ψάχνουμε, είτε επειδή δεν γνωρίζουμε τι ψάχνουμε (ακόμα?), είτε επειδή έχουμε μη ρεαλιστικές προσδοκίες (συνειδητά ή ασυνείδητα), είτε επειδή ότι συναντήσαμε μέχρι σήμερα δεν είναι αυτό που ακριβώς θέλουμε, είτε επειδή χρειάζεται επαναξιολόγηση το τι θέλουμε, είτε επειδή απλά δεν είχαμε την υπομονή να συνεχίσουμε να ψάχνουμε μέχρι να βρούμε το δικό μας, αυτό που χωράει και είναι για τον δικό μας κώλο μεταξωτό, είτε επειδή στη συγκεκριμένη περίοδο δεν επιθυμούμε τίποτα απ΄αυτά, είτε ακόμα επειδή ήδη γνωρίζουμε πολύ καλά τι επιθυμούμε και δεν συμβιβαζόμαστε με κάτι διαφορετικό.
Αυτή είναι η ζωή!

Οι αυθαίρετη κατηγοριοποίηση όλων των αντρών ή γυναικών, ή όλων των Αφέντων και σκλάβων αυτό το τσουβάλιασμα, που βασίζεται στην προσωπική υποκειμενική εμπειρία του οποιουδήποτε πάντοτε με ενοχλούσε.

Και άντρες υπάρχουν και Αφέντες υπάρχουν και γυναίκες υπάρχουν και σκλάβες υπάρχουν.
Κάποιοι βρίσκουν, αυτό σημαίνει πως υπάρχουν.
Αν δεν βρίσκουν (γιατί κάποιοι απλά δεν ψάχνουν) όλοι δεν σημαίνει σώνει και καλά πως εξαφανίστηκαν από προσωπου γης, απλά σημαίνει πως ίσως δεν ψάχνουν κάποιοι όπως πρέπει, εκεί που πρέπει, 'ισως και όταν πρέπει.

Υ.Γ. Επαναλαμβάνω, δήθεν υπάρχουν Αφέντες και πολλοί.
Απλά θεωρώ επίσης πως αντίστοιχο ποσοστό υπάρχουν και δήθεν υποτακτικές/σκλάβες.
Και ειλικρινά πιστεύω πως ο καθένας όπως στρώσει κοιμάται…

 

Απάντηση: Re: Υπαρχουν τελικα Μαστερ?

παρόλο που υπερασπίζομαι το σκλαβοκεντρικό μοντέλο προσέγγισης-εκπαίδευσης (και όχι το σκλαβοκεντρικό bdsm), συμφωνώ απόλυτα με τα παραπάνω...

lara[E-p], με κάλυψες πλήρως

 

Απάντηση: Re: Υπαρχουν τελικα Μαστερ?

Πολύ ωραίο ποστ αγαπητή μου, χαίρομαι που γράφτηκε με αφορμή τα ερωτήματά μου...

Μιά ένσταση μόνον. Όταν λες:

προφανώς το ερώτημα είναι ρητορικό, και δεν απευθύνεσαι σε 'μένα, έτσι; Γιατί εγώ έχω ήδη απαντήσει σ' αυτό, στην τελευταία γραμμή του ποστ μου το οποίο σχολίασες...





.

 

mmm I Feel a Disturbance in The Force....  


http://www.galaxyfaraway.com/Sounds/SEEKYODA.WAV

 

You always feel a disturbance in the Force. But yeah – I feel it too...  ​

 

http://www.galaxyfaraway.com/Sounds/FORSBWU.WAV

 

Κάποια στιγμή πολύ θα ήθελα να μιλούσαμε για το συγκεκριμένο μοντέλο.

Ναι, ρητορικό είναι  

 

lara[E-p], πολύ καλό το post.

 

Συμφωνώ με τη προσέγγισή της camera_obscura στο θέμα και τη βρίσκω εξαιρετική. Θα ήθελα να προσθέσω μόνο ότι εκτός από "δομική" η σχέση, είναι και μεταβλητή. Συνεχώς ρέει και μεταβάλλεται, αλλάζοντας την ισχύ των δεσμών. Επίσης να διευκρινίσω, ότι ο-η σκλάβος-α δεν "κατασκευάζει" ακριβώς τον Master αλλά με την συμπεριφορά, την υποταγή και τον χαρακτήρα του-της τον βοηθά να μεταβάλλεται, ως προς τις πεποιθήσεις του, τις προτιμήσεις του, κλπ κλπ. Η λέξη "κατασκευάζει" δεν είναι ακριβής διότι ο-η σκλάβος-α δεν κάνει κάτι συνειδητά, δεν έχει το δικαίωμα να κάνει κάτι για να «κατασκευάσει»… απλώς ο Master μεταβάλλεται και δημιουργείται μέσα από το αμφίδρομο και την αλληλεπίδραση της σχέσης…