Υποταγή και συναισθηματισμός

Έχω λόγο που το λέω. Έχω πάρει τέτοιες υποταγες και δεν είναι ούτε sane ουτε safe. Δεν αρκει το consensual. Αν μπορειςνα διαβάσεις τα αισθήματα τους αλλά εσύ δεν έχεις γι αυτές, μπορεις να τις παίξεις σα φτηνές κιθάρες και αυτό είναι ΑΠΑΝΘΡΩΠΟ.

Ευτυχώς μεγάλωσα .

 

Κάτι δηλαδή σαν τα φάρμακα που λένε στα ΜΜΕ.

Να θέλει την υποταγή (φάρμακο), αλλά να μη τη νοιάζει η μάρκα (άτομο που θα την ικανοποιήσει), αν φυσικά όμως όλες οι μάρκες σε αυτό είναι πιστό αντίγραφο του πρωτότυπου δηλαδή το ίδιο πράγμα.

Σωστά σε έπιασα;  

 

...μάλλον φοβάμαι ότι λάθος σε έπιασα, τώρα είδα την απάντησή σου man...

 

Θα ρωτουσα, με όλη την καλή διάθεση για διάλογο και όχι για αμφισβήτηση, πώς μπορεί να είναι σίγουρο ακόμη και αν ο παράγοντας έρωτας βγει από την εξίσωση.
Και το Υ πώς θα μπορούσε δηλαδή αλλά ίσως αυτό είναι άλλη συζήτηση  

 

Αγαπητη @margarita_nikolayevna αν ένα πράγμα εμπέδωσα στην ζωή μου, είναι ότι τα σιγουρα δεν υπαρχουν όσον αφορά τις σχέσεις των ανθρώπων.
Οι θεσεις μου αναφορικα με το αγαπω και υποτασσομαι ή υποτασσομαι και αγαπω, ειναι οι ιδιες εδω και 20 χρονια. Εγω ερωτεύτηκα και μετά υποτάχθηκα και βλεπω απο την δικη μου εμπειρια, πως αυτο ειχε τα θετικα αλλα ειχε και πολλα αρνητικα.Αν ποτε επελεγα να δημιουργησω βδσμ σχεση ξανά, πιστέψτε με όταν σας λέω με κάθε ειλικρίνεια και με το χέρι στην καρδιά, ότι ο έρωτας δεν είναι καν μέσα στις 5 πρώτες προτεραιότητες και κριτήριά μου. Δεν σημαινει αυτό, ότι το κατακρίνω, απλά για μένα αλλα είναι τα κριτήρια δημιουργίας μιας σχέσης.
Είμαι 50 ετων, έμαθα να ελέγχω τον εαυτό μου, τα συναισθήματα μου, τις αναγκες μου και τις ενορμήσεις μου σε μεγάλο βαθμό. Δεν είμαι κοριτσάκι να ψάχνω γαμπρό για μένα, πατέρα για τα παιδιά μου και τον ιππότη στο λευκο αλογο να με σωσει. Έχω σώσει τον εαυτό μου, δεν θα ξαναπαντρευτώ ποτέ στην ζωή μου εκτός κι αν γίνει θαύμα και τα παιδιά μου ενηλικιωθηκαν και ειμαι πολυ ικανοποιημενη με την δουλεια που εκανα. Εζησα τεραστιους ερωτες στην ζωη μου και τους απόλαυσα τα μάλα. Και ψιλοκαψουρευομαι από καιρού εις καιρό.

Αλλά για να δηλώσω πρόθεση υποταγής -γιατί πρόθεση δηλώνουμε κι απ εκει και περα κανει ο καθενας οτι τον φωτισει- τα σημαντικά είναι για μένα άλλα. Ο έρωτας μπορεί να γεννηθεί, μπορεί να μην γεννηθεί, αλλά όταν απέναντί μου έχω κάποιο άτομο που μου ξυπνά την επιθυμία να αποδεχτώ την εξουσία του στην ζωή μου, ένα είναι βέβαιο. Η αγάπη θα ρθει. Και απ τις δυο πλευρές.

Αυτό μου λέει τουλάχιστον η μέχρι σήμερα εμπειρία μου. Πάντα αφήνω ανοιχτό το ενδεχόμενο να αλλάξω άποψη, αν υπάρξουν καινουρια δεδομένα.

 

Έρωτας είναι η διαδικασία αποφετιχοποιησης υπό το πρίσμα ότι πλέον το πρόσωπο μπαίνει μπροστά και τα φετίχ παύουν να υπαρχουν. Το να έλθει αυτό μέσα από το χώρο του βδσμ είναι ότι πιο όμορφο και δυνατό μπορεί να συμβεί. Πρακτικά και για τα δύο μέλη σημαίνει το τέλος μιας διαδρομής (και παράλληλα την εκκίνηση μιας άλλης). Είναι εφικτό να συμβεί? Τα πάντα είναι εφικτά αν και θεωρώ ότι είναι μια εξαιρετικά εποδυνη διαδικασια. Από πλευράς Κ απαιτεί την συνειδητή αυτοαναιρεση του ρόλου του ενω το υπό θα κλειθει να δώσει στον Κ ότι πιο πολύτιμο έχει...το συναίσθημα του. Δεν είναι καθόλου εύκολο και θα έλεγα μπορεί να γίνει και επικυνδινο. Είναι τελείως διαφορετικό να εκχωρεις την κυριαρχία του σώματος ή ακόμα και να επιθυμείς να αφήσεις τον εγκέφαλο σου στις ορέξεις ενός Κ και άλλο να τον αφήνεις να διεισδύσει στη ψυχή σου. Το υπέροχο με το βδσμ είναι ότι στην περίπτωση που συμβεί ουσιαστικά θα χτυπήσει, αγγίξει πάνω στα σκληρά όρια (η μοτίβα) που διέπουν τα μέλη της σχέσης. Η σύγκρουση των μοτίβων έχει ισχύ μεγατόνων και οφείλουν και οι δύο να είναι έτοιμοι να δώσουν χώρο ώστε να πέσουν απαλά. Η δυναμική που απαιτείται, η πίστη και η αφοσίωση είναι που θα κρίνουν και την έκβαση της πιο εντονης βδσμικης συνεδρίας. Όμορφο διαβάζεται δύσκολο είναι.

 

Πιστεύω ότι το να υποταχθείς σε κάποιον έπειδη έχεις δεθεί συναισθηματικά μαζί του δεν είναι υποταγή με την πραγματική έννοια είναι εξάρτηση η φόβος να μην το χάσεις κ άρα αναγκάζεσαι να συμβιβαστείς-υποταχθεις σε ότι σου ζητάει!Στις bdsm σχέσεις υποτάσσεται κανείς στον Κ του επειδή ο ίδιος του το βγάζει,επειδή αναγνωρίζει την <<ανωτερότητα>>του η ίσως καμία φορά επειδή έχει την ανάγκη να υποταχτεί απλά σε κάποιον!Τι γίνεται όμως όταν ο Κ εκμεταλλευτεί το συναισθηματικό δέσιμο του υποτακτικού ατόμου ;

 

Εμ, εδώ είναι. Τι είναι δηλαδή τελικά Κυρίαρχος και τι "Κυρίαρχος".
Μάλλον καλύτερα: άνθρωπος που θέλει κανείς να είναι μαζί του, από άνθρωπο που νομίζει κανείς ότι θέλει να είναι μαζί του.

 

Εν αρχή είναι ο θαυμασμός
έπεται η εμπιστοσύνη, ο
έρωτας και η υποταγή.
Οχι απο φόβο μην τον χάσω,
μου βγαίνει αυτόματα.
Δεν εχω λόγο να υποταχθω σε κάποιον που δεν μου εμπνέει συναίσθημα.
Πολύ κόσμο θαυμάζω και εμπιστεύομαι, δεν τους υποτάσσομαι κιόλας.
Ο έρωτας έπειτα μετουσιώνεται σε αγάπη, ακόμη πιο βαθύ συναίσθημα και μόνιμο.
Αν δεν γίνει αγάπη τότε δεν ήταν έρωτας, ήταν ενθουσιασμός.

 

!!!!!!!!!!!!!!!!!!
+1.000.000 likes!

 

Διαφωνώ.
Ερωτεύεσαι τον άλλον με όλο το πακέτο που έχει.
Ένα πρόσωπο είναι το σύνολο του, δεν διαλέγουμε κάποια κομμάτια του και πετάμε κάποια άλλα.
Για να τον ερωτευτείς σημαίνει πως ανταποκρίνεται σε αυτό που έχεις εσύ στο μυαλό σου σαν "ιδανικό ταίρι" .
Μια sub δηλαδή γίνεται να ερωτευτεί έναν sub εφόσον δεν της αρέσει αυτός ο τρόπος ερωτικου συσχετισμού?
Εκτός κι αν εννοείται άλλο και κατάλαβα άλλο.