Υποτακτικό παρελθόν...

Το ερώτημα είναι απλό, αν μαθαίνατε ότι ο/η Κυρίαρχος/η που υπηρετείτε ήταν στο παρελθόν υποτακτικός/η πώς θα αντιδρούσατε? Θα άλλαζε κάτι στην σχέση σας? Θα ξενερώνατε με λίγα λόγια ή μπορεί και να σας άρεσε?
Αν γνωριζόσασταν τώρα και το μαθαίνατε θα συνεχίζατε μαζί του/της?

  

 

Πολύ ενδιαφέρον νήμα..., αλλά τα πράγματα είναι μάλλον απλά...
Όταν η τωρινή κατάσταση είναι σεβαστή, τότε οτιδήποτε προϋπήρχε ήταν απλά ο δρόμος για την τωρινή κατάσταση. Ο Κυρίαρχος είναι αυτό που είναι, γιατί ήταν αυτό που ήταν στο παρελθόν και ο υποτακτικός νοιώθει σεβασμό.

 

Θεωρω πως ενας κυριαρχος που εχει υπαρξει υποτακτικος αλλα και το αντιθετο ειναι σεβαστο και πραγματικα κατι καλο γιατι μπορει να καταλαβει και να δει περισσοτερα πραγματα καποιος που εχει υπαρξει και στις δυο θεσεις.
οπως παντα αυτη ειναι η δικη μου ταπεινη γνωμη και αποψη

 

Το ζητούμενο σε κάθε είδους σχέσης είναι,να περνάμε καλά. Να κάνουμε αυτό που μας ευχαριστεί.

Προσωπικά,αν μια σχέση με καλύπτει,λίγο με νοιάζει αν στο παρελθόν,ο σύντροφός μου, είχε αντίθετες τάσεις από αυτές που δείχνει τώρα σε εμένα. Είτε μιλάμε για Κυρίαρχους είτε για υποτακτικούς.

Ψήφισα "όχι".
​

 

μια χαρα θα ηταν.να μην σου πω και καλυτερα.ξενερωτο ειναι για μενα να ειναι απο κουνια κυριαρχηκη και να ζη στον κοσμο τις.Σαν να μιλας με καποιων που δεν εχει κανει φτωχος και σου μιλα για λιτοτητα.

 

Τόσο το καλύτερο. Ο πρώην υποτακτικός γνωρίζει πολύ καλά την ψυχολογία, τις ανάγκες, τις επιθυμίες, τα όρια, την τεχνική και έτσι γίνεται πολύ καλός κυρίαρχος.

 

Όχι δεν με ενοχλεί μια υποτακτική προϊστορία στα πλαίσια του πειραματισμού και της αναζήτησης ειδικά από την στιγμή που έχω μια αντιστρόφως αντίστοιχη (χεχε) κυριαρχική προϊστορία.

 

Γιατί κάποιος σαδιστής* "θήτευσε" και ως υποτακτικός, είναι και αλγολάγνος και αν ναι τί θα σημαίνει αυτό για τη σχέση που θα έχει ως Κυρίαρχος και τί θα συνεπάγεται για τα καθήκονται του υποτακτικού Του απέναντί Του; Έγινε Κυρίαρχος επειδή "δεν άντεξε αυτά που απαιτούσαν από αυτόν όσο ήταν υποτακτικός"; Τί κουβαλάει μέσα Του από την εποχή που υπήρξε υποτακτικός, είναι στοργή για το είδος "υ" ή ακριβώς το αντίθετο;

Από την απάντηση σε αυτό το "γιατί" θα εξαρτάται η στάση μου διότι δεν θεωρώ ότι δικαιούμαι να είμαι αρνητική χωρίς να αφήνω περιθώρια. Άλλωστε, οι ενδείξεις που έχω από πραγματικά δεδομένα είναι ακριβώς 50-50...

* γράφω για σαδιστή Κυρίαρχο, γιατί μου είναι απαραίτητο κάποιος να είναι σαδιστής και να το γνωρίζει και να ξέρει να το χειριστεί προκειμένου να Τον εμπιστευτώ να με κυριαρχήσει.

 

Ψήφισα ανάλογα.Και το αναλύει η αγαπητή tender lilly .

 

Από αυτό καταλαβαίνω ότι σε ενδιαφέρει το τι σόι κυριαρχικός είναι ουσιαστικά, όχι το από που πέρασε. Ο λόγος που σε νοιάζει η ιστορία του είναι για να τον καταλάβεις αυτόν τώρα, όχι για να κρίνεις την προϊστορία του.
Φυσικά και μπορεί να μη σου κάνει κάποιος που τυχαίνει να ήταν και υποτακτικός στο παρελθόν, αλλά ο λόγος δεν είναι το ότι ήταν υποτακτικός, όπως και δε μπορούμε να πούμε πως “κάποιος μας κάνει, αφού ήταν σε όλη του τη ζωή κυριαρχικός”.

 

Απάντηση: Υποτακτικό παρελθόν...

σεβαστό..... σεβαστότατο........ αλλά θα ξενέρωνα την ίδια στιγμή που θα το μάθαινα.....

 

Ψήφισα "όχι". Το ότι κάποιος στο παρελθόν ενήργησε και στο ρόλο του υποτακτικού ή ακόμη υπήρξε υποτακτικός δεν σημαίνει ότι ως Μ θα είναι αναξιόλογος. Έχω συνανατραφεί σκλάβο, που είχε εξαιρετική άποψη για την προηγούμενη κυρία του, η οποία υπήρξε υποτακτική, δεν δήλωνε ποτέ κυριαρχικής ψυχοσύνθεσης και δεν ήταν σαδίστρια, πλην όμως επέλεξε να εντρυφήσει σε αυτό τον τρόπο ζωής γιατί, εικάζω, αποκομίζει από αυτό ενδιαφέρουσες εμπειρίες και συναισθήματα. Ίσως μάλιστα έχοντας βιώσει και τις δύο θέσεις, να είναι κανείς περισσότερο ικανός να συναισθάνεται τον άνθρωπο που βρίσκεται απέναντί του.

Από την άλλη πλευρά αντιλαμβάνομαι το σκεπτικό του χρήστη depie cd και την αναγκαιότητα ενός υποτακτικού ανθρώπου να γνωρίζει ότι ο κύριός του απολαμβάνει αυτό το είδος σχέσης, έχει εγγενή κυριαρχικότητα και όσα πράττει δεν είναι προϊόν προγραμματισμού ή επιθυμίας για πειραματισμό, αλλά απόρροια κάποιου "φυσικού" του χαρακτηριστικού.

Θα πει κανείς πως εν τέλει αυτό το ιστορικό προηγούμενου status αξιολογείται αρνητικά. Δεκτό. Πλην όμως νιώθω αυτό το "αρνητικά" μοιάζει περισσότερο να αξιολογεί τον έτερο σε μια κλίμακα "μου αρέσει / δεν μου αρέσει" παρά "είναι σωστό / είναι λανθασμένο".