Υποτακτικό παρελθόν...

Απάντηση: Υποτακτικό παρελθόν...

Αν μια υποτακτική επιθυμεί και ξενερώνει με το γεγονός πως ο Κυρίαρχος είχε υποτακτικό ή άλλο παρελθόν τότε εκφράζει κυριαρχικές τάσεις. Επιθυμεί δηλαδή έναν Κυρίαρχο που να υπηρετεί τις προδιαγραφές της. Συνεπώς αυτή είναι που έχει Κυριαρχικό παρόν. Δεν είναι κακό, αρκεί να μην το παίζει υποτακτική γιατί το Κυριαρχικό παρόν της υπό τον υποτακτικό μανδύα, είναι ξενερωτικό.

 

βασικα αν δεν δεχομαστε καποιο κυριαρχο με υποτακτικο παρελθον ή εναν υποτακτικο με κυριαρχικο παρελθον ουσιαστικα δεν ακυρωνουμε κατευθειαν τους switch?οποτε σε δευτερο επιπεδο λεμε πως δεν μπορουν να υπαρχουν τετοια ατομα και δε τυγχανουν της εκτιμησης μας και τα θετουμε και αυτα στο περιθωρειο...

θεωρω λογικο καποιος εαν το ακουσει αυτο να θελησει να δει αν οντως μπορει να λειτουργησει ο αλλος στον τρεχοντα ρολο περισσοτερο απο οτι καποιος που δεν εχει τετοιο παρελθον αλλα δεν ειναι λογος για ξενερωμα ή να ισχυριστει κανεις πω δε κανει για υποτακτικοσ ή κυριαρχος....

 

Απάντηση: Υποτακτικό παρελθόν...

περί ορέξεως....... κολοκυθόπιτα ............ εκτός βέβαια...... αν μιλάμε ρητορικά........
και βέβαια........ δεν έχει να κάνει αυτό με κανενός είδους εκτίμηση ή υποτίμηση προς το όποιο άτομο

 

Προσωπικά έχω αναπτύξει μια δική μου φιλοσοφία αναφορικά με τις προσωπικότητες και τη δυνατότητα κάποιου να έχει 2 ταυτόχρονα προσωπικότητες την απορρίπτω.

Δεν θα με ξενέρωνε αν ο Κ. είχε παρελθόν ως bottom, αν μέσα στα πλαίσια πειραματισμού δοκίμασε το ρόλο του υποτακτικού, δεν θα με ξενέρωνε αν ο Κ. είναι ακόμα και στο στάδιο που είναι μαζί μου ποδολάγνος,αν γουστάρει να τον κατουράνε να χρησιμοποιούν πάνω του στραπ-ον και γενικά έχει ένα κάρο φετίχ που συνήθως (λανθασμένα κατά τη γνώμη μου) αποδίδονται ως χαρακτηριστικά υποτακτικής προσωπικότητας.

Αλλά εαν έστω και μία φορά κάποιος βίωσε την ανάγκη απόλυτης υποταγής, όπως την βιώνω εγώ ως σκλάβα, τότε όχι μόνο θα ξενέρωνα, αλλά πιθανόν να γινόταν αυτό αιτία να μην συνάψω τη σχέση εξ αρχής. Κι αυτό γιατί πιστεύω πως δεν μπορεί κάποιος να κουβαλάει 2 προσωπικότητες. Μπορεί να είναι είτε κυριαρχική είτε υποτακτική μια προσωπικότητα, άσχετα με το τι ρόλους και παιγνίδια γουστάρει να παίζει.

Η υποταγή αντίθετα με τους ρόλους και τα παιγνίδια και αντίθετα από την ίδια την υπακοή, αφορά την επιθυμία πλήρους παράδοσης ελέγχου του είναι σου σε κάποιο.
Και Κάποιος με αυθεντικά Κυριαρχική προσωπικότητα είναι πιστεύω ανίκανος να παραδώσει απόλυτο έλεγχο των πράξεων και της ζωής του της ίδιας σε κανένα. Ακόμα κι αν δοκιμάσει όσο βρίσκεται υπό την επίρρεια έρωτα κάτι μέσα του θα πρέπει να αντιδράσει, αλλιώς η κυριαρχικότητα του πίνει νερό.
Όπως ακριβώς το θέτει και η Συρά επιθυμώ ο Ιδιοκτήτης μου να

@Κύριε Γ. με το να γνωρίζω ποια είμαι και τι θέλω έχω, με το να είμαι επιλεκτική αναφορικά σε ποιόν θα παραδώσω την ζωή μου, ποιανού κτίση θα είμαι για το υπόλοιπο της ζωής μου και να έχω βασικές προδιαγραφές δεν νομίζω να εκφράζει Κυριαρχικότητα. Εκφράζει επιλεκτικότητα και αποδεικνύει πως παρά το γεγονός πως για μένα είναι σημαντικότερο το Ms, δεν είμαι μύλος που όλα τα αλέθει για χάρη ακόμη και του ίδιου του Ms.
Αν όμως κάποιος θεωρεί πως το γεγονός πως είμαι εκλεκτική έρχεται σε αντίθεση με την υποτακτική φύση όπως ο ίδιος την ερμηνεύει, τότε αποποιούμαι τέτοια υποτακτικότητα μετά χαράς.

 

Απάντηση: Υποτακτικό παρελθόν...

Η ερώτηση του poll είναι διαφορετική από την ερώτηση του πρώτου post

Είναι αρνητική η εικόνα ενός/μιάς Κυριάρχου/ης που έχει υπάρξει υποτακτικός/η?

ναι

οι παραπάνω ερωτήσεις είναι υποθετικές... και σε αυτή τη βάση (υποθετικά) θα απαντήσω: δε θα άνηκα ποτέ σε κάποιον που στο παρελθόν υπήρξε υποτακτικός

@ G_E:  

 

Re: Απάντηση: Υποτακτικό παρελθόν...

Σε βρίσκω πολύ σωστή και περίμενα ότι όλες οι απαντήσεις απο τις υποτακτικές θα ήταν σαν την δικιά σου όμως η ψηφοφορία έδειξε άλλα αποτελέσματα. Συμφωνώ σε αυτό που λές ότι μπορεί να υπάρξει μία προσωπικότητα αλλά αν στην πορεία σε κάποια ηλικία του βγεί Κυρίαρχος απο υποτακτικός τότε δεν έχει πισωγυρίσματα, ειδικά αν το status αφορά γυναίκα που τις περισσότερες φορές έτσι γίνετε, έχω δεί πολλές νυν Αφέντρες να έχουν υπάρξει υποτακτικές και να μην θέλουν να βιώσουν κάτι παρόμοιο, να μην τις γεμίζει, ξαναλέω ότι μιλάω για προσωπικότητα και όχι για βίτσια.

Δεν νομίζω να έγραψα κάτι διαφορετικό έτσι και αλλιώς η Ελληνική γλώσσα μου δίνει την δυνατότητα να γράφω κάτι με πολλές σημασίες, ακόμα και το όνομα που έβαλες το "Σαπφώ" έχει πολλές σημασίες και οι γνώμες ακόμα διίστανται για το τι σημαίνει...

Ευχαριστώ για την ξεκάθαρη απάντηση σου.  

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Υποτακτικό παρελθόν...

δε νομίζω πως είναι της παρούσης να συζητήσουμε για την προσωπικότητα της Σαπφούς και εν πάση περιπτώσει θεωρώ το σχόλιό σου άστοχο

 

Στην αρχή μπορεί να είχε έναν προσανατολισμό που δεν την/τον εξέφραζε. Αυτό μπορεί να το βρει στην πορεία. Να το ανακαλύψει. Τελικά αν καταλάβει ότι αυτό είναι που θέλει,να είναι Κυρίαρχος/χη, και μείνει σε αυτό, το δικαιολογεί και είναι σταθερή/ος, τότε δεν υπάρχει πρόβλημα. Όπως επίσης δεν υπάρχει πρόβλημα αν είναι και τα δύο. Τελικά, αυτό που έχει σημασία είναι τι εισπράττει κανείς με την εαπφή μαζί του/της, τόσο πενυματικά όσο και σωματικά. Αν αυτό που εισπράττει τον εκφράζει, τότε τι πρόβλημα να υπάρχει;

 

Re: Απάντηση: Υποτακτικό παρελθόν...

Δεν αλλάζει η προσωπικότητα. Όχι σε ενίληκα άτομα. Πως ορίζω την προσωπικότητα έχω αναλύσει αλλού, δεν θα επαναλαμβάνομαι εδώ.
Αν έχει υποτακτική προσωπικότητα, θα την κουβαλά και στο ρόλο της ως Αφέντρα.
Μπορεί όμως και να μην είχε ποτέ προσωπικότητα υποτακτική και να πειραματιζόταν, μέχρι να βρει το δικό της, είναι δυσκολότερο για μια γυναίκα έχοντας υπόψη το φυσιολογικό γυναικείο μαζοχισμό χωρίς τον οποίο καμμιά δεν θα γινόταν μητέρα ας πούμε, να αντιληφθεί και να αναπτύξει τις Κυριαρχικές της τάσεις, από έναν άντρα. Το να δοκίμασε το ρόλο της υποτακτικής και να αποφάσισε για διάφορους λόγους πως δεν τον επιθυμεί δεν σημαίνει τίποτα ιδιαίτερα.
Αν και δεν πρέπει να παραβλέπει κανείς πως ένα πολύ μεγάλο μέρος που διατείνονται πως είναι Αφέντρες, μπορεί να είναι υποτακτικές που ποτέ δεν μπόρεσαν να νικήσουν τον εγωισμό τους σε βαθμό που να μπορούν να είναι αξιόλογες υποτακτικές, ή υποτακτικές που ένιωσαν πως πιέστηκαν υπερβολικά και τους βγαίνει αντίδραση, ή ακόμα γυναίκες που ουδεμία σχέση δεν έχουν με το bdsm αλλά προσπαθούν με κάθε τρόπο να βρουν κάτι που να τους επιτρέπει να έχουν μια σχέση.
Κι υπάρχουν κι εκείνες που γουστάρουν να παίζουν με υποτακτικούς, αλλά μόλις δουν ένα ενδιαφέρων Κυρίαρχο τους τρέχουν τα σάλια και αρχίζουν να μιλάνε στον πληθυντικό και να γονατίζουν. Υπάρχουν βέβαια και αντίστοιχοι άντρες.
Κανένας εξ αυτών δεν πιστεύω να ένιωσε ή να έχει τις πρώτες ύλες που απαιτούνται για να γίνει κάποιος σκλάβος ή Μάστερ- όπως ερμηνεύω εγώ τους δύο όρους.
Η υποτακτικότητα δεν προϋποθέτει υποταγή όπως η σκλαβιά, προϋποθέτει υπακοή κι αυτή υπό όρους και περιορισμούς τόσο ποιοτικά όσο και ποσοτικά. Είναι ευκολότερο κάποιος να την "δοκιμάσει" πειραματικά χωρίς να προϋποθέτει πως έχει υποτακτική προσωπικότητα.
Γι αυτό τόνισα πως θα με ενοχλούσε αν ο Κ ένιωσε ποτέ την απόλυτη ΑΝΑΓΚΗ (και όχι επιθυμία) υποταγής. Αυτό θα σήμαινε πως η Κυριαρχικότητα του δεν είναι αμετάβλητη, αυτούσια. Και προσωπικά εγώ δεν έχω καμία διάθεση να είμαι με κάποιο, να του παραδώσω έλεγχο της ζωής και του είναι μου και να ξυπνήσει μια καλή πρωία και να νιώσει πως έχει ανάγκη να παραδοθεί, να υποταχθεί.
Είναι αντίστοιχο με κάτι που είχα δει σε μια ταινία, κάποια που παντρεύτηκε και μετά από 10 χρόνια ο άντρας της αποφάσισε να κάνει εγχείρηση αλλαγής φύλου, επειδή πάντοτε ένιωθε γυναίκα.
Δεν θα ήθελα να ζήσω κάτι τέτοιο, χωρίς βέβαια να μπορεί κανείς να είναι ποτέ απόλυτα ασφαλής, μπορεί θέτοντας κάποια κριτήρια και προδιαγραφές να μειώσει τις πιθανότητες.

 

Γιατί να επηρεαστεί κάποιος/α αν το κυρίαρχο μέλος υπήρξε υποτακτικό;
Εδώ πολλές φορές δεν τον πειράζει αν ο Κυρίαρχός του είναι δουλοπρεπής.