Υπόγεια Ρεύματα.

παράτα το ή λύστο.
προσωπικό είναι.

 

Αντιλαμβανεσαι πόσο στεναχωρο (και ίσως και λίγο προσβλητικό) είναι αυτό που λες?

Καταρχάς η ψυχιατρική is not an exact science. Και μπορεί να μην είμαι ψυχίατρος αλλά είμαι επιστήμονας. Κανείς ποτέ δεν χρησιμοποίησε την ψυχιατρική ως μπούσουλα για το σωστό και το λαθος!

Επίσης ποιο σωστό και ποιο λάθος?

Τι είναι σωστό? Αυτό που λέει η ηθική (ποιανού και πότε?), η παιδεία (που την διαμορφώνει και την ορίζει ποιος ? Το υπουργείο? ) , η εκκλησία (ποια απολες!?!? και με τι θράσος?)...

Όταν γίνει σαφές ότι αυτοί οι μηχανισμοί μόνο το σωστό δεν θέλουν, ούτε το παράγουν, ούτε το επιδιώκουν, ούτε και είναι και το ζητούμενο τους δλδ , τότε αυτό που οι ίδιοι παράγοντες ορίσαν ως μη κανονικό θα είναι ένα τσιγάρο δρόμος.

Κάτι τελευταίο, η εμπειρία δεν είναι το μόνο κριτήριο για την αλήθεια και ο νοων νοείτω.

 

Να το κάνω πάαααρα πολύ απλό..?
Δεν μπορεί να λυθεί κανένα πρόβλημα αν δεν κατανοηθεί τι είναι το πρόβλημα...
Για να κατανοηθεί χρειάζεται να οριστεί το πεδίο του προβλήματος.
Για να οριστεί χρειάζεται να εκφραστεί.
Για να εκφραστεί χρειάζεται να έχει βιωθεί κλπ κλπ...

Αν δεν, επί της ουσίας δεν υπάρχει πρόβλημα, υπάρχουν άναρθρες κραυγές, λογικότατο.
Αν κάποτε θα ισχύουν τα παραπάνω, ίσως κάποτε να γίνουν λόγια.
Κι άμα γίνουν λόγια τότε είμαστε σε δρόμο καλό.

Κι όταν γίνουν λόγια, το άτομο που έχει το πρόβλημα, χρειάζεται να το πει...
Δεν χρειάζεται να λέει αυτό που πιστεύει πως είναι η λύση σε αυτούς που πάει να τους ζητήσει μια κάποια λύση...

Πόσο πχια φραγκοδίφραγκα...

_________________
Ένα μπράβο σε όσους κολύμπησαν σε αυτό το κουβεντολόι ξι ας είπαν ό,τι είπαν κι ας ήταν τρολιά, παπαριά, οτιδήποτε...
Αν μη τι άλλο αποτυπώνονται, από την όποια συμμετοχή, αυτά τα ακατάληπτα και αρχιδάτα ανάκαρα της κοινωνίας μας...

 

@MauveDelastrange

Να κεράσω μια ηρεμίτα; τι παραλήρημα είναι αυτο;

Όχι δεν το αντιλαμβάνομαι... πόσο είναι; Προσβλητικό; για ποιόν για σένα;
Αν για τον χ,ψ λόγο εσύ τα έχεις αποτινάξει όλα απο πάνω σου... ήθικη,παιδεία,θρησκεία κτλπ σημαίνει οτι εγώ δεν μπορώ να εκφράζομαι;

Ούτε σε έβρισα, ούτε σε έθιξα για να προσβληθείς...

  Πραγματικά τώρα θέλεις απάντηση; Το με τι θράσος με ξεπερνά...  
Δεν θα μπώ κάν στον κόπο να απαντήσω.... όχι προς μη σεβασμό ως προς το προσωπό σου αλλα διότι αντιλαμβάνομαι έναν εκνευρισμό ανευ λόγου και αιτίας...

Ας κάνουμε μια επανάσταση για την αδικία που επικρατεί σε αυτόν τον κόσμο....

____________

 

ευχαριστούμε.... μπράβο και σε σένα που σπατάλησες τόσο ηλετρονική μελάνη σε ένα νήμα που δεν έχει θέμα και δεν έχει οριστεί το πρόβλημα....

 

Τι θέλεις να πεις σε αυτό το μήνυμα;

 

Εγώ πάντως έχω έναν δείκτη: τη μανία με την τάξη και την τακτοποίηση. Είτε βανίλια, είτε βδσμ, αν διαπιστώσω ότι ο άλλος παραείναι της τακτοποίησης χτυπάει καμπανάκι μέσα μου και είμαι σε εγρήγορση!

Ίσως έχω επηρεαστεί από το Νύχτες με τον εχθρό μου που είχα δει σε μικρή ηλικία.

Έχω κι έναν δεύτερο παράγοντα, πιο υποκειμενικό, το βλέμμα κατά τη διάρκεια κάποιων πρακτικών.

 

1. Για ποιο λόγο το θέτεις, εδώ, το θέμα και όχι εκεί που θα μπορούσες να είχες τον οποιοδήποτε μπούσουλα;
2. Τώρα το "κοινώς¨το έχεις γράψει λάθος. (Εδώ είναι επίθετο ουδέτερο στην αιτιατική, ενικού και γράφεται "κοινό").
3. Πρώτα ο "καθένας¨ βρίσκει έναν "σύντροφο" στα μέτρα του. Χωρίς σύντροφο ασχολείται με τους θεωρητικούς συντρόφους των "άλλων".

 

Ποιος εκνευρισμός και ποια προσβολή και ποιο θιξιμο? Έλαβες δλδ ως προσωπική επίθεση και σε εθιξε η προσωπική μου τοποθέτηση για τους παράγοντες σχολείο και εκκλησία?.......... Τι να πω.............

Είχα την εντύπωση ότι είσαι από εκείνους που διαβάζουν με ενδιαφέρον αυτό που έχει να πει ο άλλος και που πραγματικά θέλουν να συζητάνε.

Μάλλον έκανα λάθος.

Επίσης όταν κάποιος κάνει τον κόπο να βάλει την ενέργεια να σας πει τη γνώμη του για ενα θεμα που ανοιξατε η στοιχειώδης ευγένεια επιβάλλει να μην απαντήσετε passive aggressively.

Και αυτά περί επανάστασης και αδικίας, λες και είμαστε 12 χρόνων............

"Έθιξα " την εκκλησία και εσύ το πήρες σαν προσωπική επίθεση και ως απάντηση μου επιτέθηκες εσυ. Τουλάχιστον παραδεξου αυτό στον εαυτό σου και σκέψου τι σημαίνει αυτό για εσένα με βάση τα ερωτήματα που έθεσες.

Καλή συνέχεια στο νήμα.

 

Χαχαχα τι συμπλεγματα εχουμε!κι εγω στην αρχη ελεγα ωραιο αλλά δεν ειναι σα της μανας μου...μ' απογοητευση.Μεχρι που λιγο αργοτερα ειπα,καλα γαματο,καμία σχεση με της μανας μου.Χαχαχα
Απλως ειναι πολυ διαφορετικο απ αυτο που εχεις συνηθισει,δε παει να πει οτι δεν ειναι τελειο.....πχ αν τρως το ρυζι λαπα απ τη μανα σου,θα θες το ρυζι λαπα και το σπυρωτο θα σου φαινεται μπλιαξ,αν ετσι εχεις συνηθισει.Χαζο παραδειγμα αλλά ετσι ειναι.Θελεις χρονο προσαρμογης κι εσυ,το διαφορετικο δε σημαινει ασχημο απαραιτητα 

 

Ποιο σημείο της παραγράφου είναι αυτό το οποίο δεν σου είναι κατανοητό? Μπορείς σε παρακαλώ να εστιάσεις ή να διαβάσεις τη ροή γιατί αποτελεί μέρος της? Πραγματικά θα με διευκολύνεις  

 

...και πολύ καλά κάνεις!  

ΨΥΧΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΗ ΚΑΤΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΗ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑΣ

Κλινικά χαρακτηριστικά. Διάγνωση

Η «Ψυχαναγκαστική καταναγκαστική» διάσταση που ενδεχόμενα μπερδεύει, θα λέγαμε ότι περιλαμβάνει τρία επίπεδα: 1) την Ψυχαναγκαστική Καταναγκαστική Διαταραχή (ΨΚΔ) (που λεγόταν παλιότερα Ψυχαναγκαστική Καταναγκαστική Νεύρωση), που περιγράφουμε στις Αγχώδεις Διαταραχές (βλ. σχετικά) 2) τον «ψυχαναγκαστικά καταναγκαστικό τρόπο (ή στιλ) ζωής», που περιλαμβάνει στοιχεία/ χαρακτηριστικά της Ψυχαναγκαστικής Καταναγκαστικής Διαταραχής της Προσωπικότητας - τελειοθηρία, επιμονή, εμμονή στις λεπτομέρειες, τάξη, ακρίβεια, συστηματική εργασία κτλ., που είναι όμως στα φυσιολογικά όρια και είναι ιδιαίτερα προσαρμοστικά (πολλοί τεχνικοί, γιατροί, δικηγόροι και άλλοι επιστήμονες εμπίπτουν στην κατηγορία αυτή) και 3) την Ψυχαναγκαστική Καταναγκαστική Διαταραχή της Προσωπικότητας (ΨΚΔΠ), όπου τα ψυχαναγκαστικά καταναγκαστικά στοιχεία /χαρακτηριστικά είναι άκαμπτα και παραβλάπτουν τη λειτουργία

Διαγνωστικά κριτήρια

Ένας εκτεταμένος τύπος έντονης ενασχόλησης του ατόμου με την τάξη, την τελειοθηρία και τον ψυχικό και διαπροσωπικό έλεγχο, σε βάρος της ευελιξίας, της ανοιχτοσύνης και της αποδοτικότητας, ο οποίος αρχίζει νωρίς στην ενήλικη ζωή και είναι παρών σε μία ποικιλία καταστάσεων, όπως φαίνεται από τέσσερα (ή περισσότερα) από τα παρακάτω:

(1) το άτομο έχει έντονη ενασχόληση με λεπτομέρειες, κανόνες, λίστες, την τάξη, την οργάνωση ή τα προγράμματα, σε βαθμό που το κύριο σημείο της δραστηριότητας χάνεται

(2) εμφανίζει τελειοθηρία που παρεμποδίζει την ολοκλήρωση μιας εργασίας (π.χ. το άτομο είναι ανίκανο να ολοκληρώσει μία προγραμματισμένη δουλειά επειδή δεν πληρούνται οί δικές του υπερβολικά αυστηρές απαιτήσεις)

(3) είναι υπερβολικά αφοσιωμένο στην εργασία και την παραγωγικότητα με αποκλεισμό των δραστηριοτήτων του ελεύθερου χρόνου και των φιλικών σχέσεων (που δεν εξηγείται από φανερή οικονομική ανάγκη)

(4) είναι υπερβολικά ευσυνείδητο, λεπτολόγο και άκαμπτο σε θέματα ηθικής, ηθών ή αξιών (που δεν εξηγείται από πολιτισμική ή θρησκευτική ταυτοποίηση)

(5) είναι ανίκανο να πετάξει φθαρμένα ή χωρίς αξία αντικείμενα ακόμα και όταν δεν έχουν συναισθηματική αξία *

(6) είναι απρόθυμο να κάνει καταμερισμό καθηκόντων ή να δουλέψει με άλλους, εκτός εάν αυτοί υποταχθούν στον ακριβή δικό του τρόπο που κάνει τα διάφορα πράγματα

(7) υιοθετεί ένα τσιγγούνικο τρόπο στο ξόδεμα των χρημάτων, τόσο για τον εαυτό του, όσο και για τους άλλους τα χρήματα θεωρούνται σαν κάτι που πρέπει να συσσωρευτεί και διαφυλαχθεί για μελλοντικές καταστροφές

(8) εμφανίζει ακαμψία και ισχυρογνωμοσύνη

http://www.psychologia.gr/disorders/personality disorders.htm