Υπόγεια Ρεύματα.

Πως φτιάχνουμε μουσακά.........  

 

Τρολλαρεισ στο νημα σου... ελα στο κλαμπ!

 

Αγαπητή @Queen87 δεν είναι όλοι όσοι περνούν απ' την ζωή μας σύντροφοι. Για κάποιους νιώθουμε περισσότερα, γι' άλλους λιγότερα.
Συνεπάγεται ότι, δεν ασχολούμαστε με όλους με τον ίδιο τρόπο/ένταση. Ότι κάποιος δεν είναι ειδικός ή "ειδικός", δεν σημαίνει ότι δεν θα ήταν και ικανός,
να διακρίνει κάποια "καμπανάκια", που για κείνον πάντα ίσως και να ήταν ένδειξη ανισορροπίας ή ψυχικής νόσου.
Αλλά...θα ήταν αυτό...ένδειξη. Δεν σημαίνει ότι θα το έκανε γαργάρα, όπως δεν σημαίνει, ότι θα ήταν σε θέση να βοηθήσει τον άλλο.
Και για βοήθεια, αναφέρομαι σε "χειροπιαστά" πράγματα και όχι σε "χτυπήματα στην πλάτη", σε "ανησυχίες" ή σε συνενοχές.
Έχει γραφτεί άπειρες φορές εδώ μέσα, ότι το φυσιολογικό είναι κάτι το υποκειμενικό. Στα παραδείγματα που αναφέρατε, για μένα ο βιασμός είναι πολύ χειρότερος απ' τ' όποιο γδάρσιμο του δέρματος ή τα παιχνίδια με το κερί ( ο πνιγμός απ' την στιγμή που δεν θα προκαλούσε ασφυξία και θάνατο, τον τοποθετώ στο ίδιο επίπεδο με τα κεροπαίγνια ). Κι εγώ είμαι της άποψης ότι πέρα και πάνω απ' τα πλαίσια του BDSM, είναι τα δικά μας πλαίσια, τα δικά μας όρια και το δικό μας μυαλό ( τουτέστιν, η δική μας λογική και η δική μας σύνεση ).

Ως προς την όποια σύντροφο μου - παρελθοντική, τωρινή ή μελλοντική - αν διακρίνω "υπόγεια ρεύματα" όπως λέτε κι εσείς, το πολύ να προσπαθήσω να τα κατανοήσω. Δεν θα υποδυθώ όμως μαζί της ένα ρόλο, που η εμπειρία ζωής που πια έχω, μου έχει μάθει ότι δεν θα μου ανήκε, δηλαδή του ψυχιάτρου ή του father keeper. Τεσπα, αν κάπου παραστράτησα απ' το νήμα, σας ζητώ ειλικρινά συγνώμη. Μέχρι εκεί φτάνει ο συλλογισμός μου, γι' αυτό και δεν μπορώ να δώσω παραδείγματα. Γιατί θα ήταν σαν να τοποθετούσα περίφραξη σ' ένα ζήτημα, που και πολύ προσωπικό θα ήταν για τον καθένα μας. Και θα διέφερε από σχέση σε σχέση και από ζευγάρι σε ζευγάρι ( κι ας παρέμενε ο ένας απ' τους δυο "πόλους" φαινομενικά απαράλλακτος ).

Υ.Γ.

Ο πυρήνας της σκέψης μου εξακολουθεί να βρίσκεται στην προηγούμενη μου παρέμβαση.  

 

Διακρινω μια ταση να διαταξουμε σε νοσηρες ή μη τις bdsm πρακτικες.

 

Πρώτον, ποια κοινότητα;
Δεύτερον, επαέ πέφτουν συλλήβδην αφορισμοί. Είναι ο καθείς και η καύλα του βασικά, οι άλλοι να κάνουν λίγο πέρα.

 

Για να πιστέψει κανείς σε ψυχικές νόσους, σε ψυχο-λογίες, ψυχο-αναλύσεις, ψυχώσεις και άλλα τινά απαραίτητη προϋπόθεση να πιστεύει κανείς πως η ψυχή είναι συστατικό της δομής του ανθρώπου.

Η θεωρία για την ύπαρξη της ψυχής είναι πολλή παλιά.

Κάποιοι κάποτε την επινόησαν και από τότε η θεωρία της ψυχής έχει γίνει εργαλείο χειραγώγησης.

Η ψυχή λοιπόν είναι κάτι το άυλο.

Η ψυχή είναι πνεύμα, η ψυχή είναι συμπαντική ενέργεια, η ψυχή είναι το φύσημα του θεού στον άνθρωπο….

Πολλές ερμηνείες για να ισχυροποιηθεί η θεωρία…

Επίσης η θεωρία της ψυχής, όποια και αν είναι η ερμηνεία, πρεσβεύει την ψυχική νοσηρότητα…

Τα φιλοσοφικά ιερατεία που πρεσβεύουν και διαδίδουν την θεωρία της ψυχής, παπάδες, γιόγκι, μάγοι, πνευματιστές, ψυχαναλυτές, ψυχίατροι, αστρολόγοι, χαρτορίχτρες και μέντιουμ σε ένα πράγμα συμφωνούν, πως η ψυχή που πρεσβεύουν νοσεί.

Η νοσηρότητα της ψυχής είναι η κοινή συνισταμένη των πρεσβευτών της.

Και όλοι οι παραπάνω διαλαλούν τις πραμάτειες τους στους πιστούς της ψυχής που δεν είναι τίποτε άλλο από ηθικούς νόμους και κανόνες, από μαντζούνια και τσάγια, από πανάκριβες ψυχαναλύσεις, από χάπια φαρμακοβιομήχανων και από θυμιάματα μέχρι διαλογισμό.

Αν τα ακολουθήσεις όλα αυτά και ταχθείς σε ένα από τα περί της ψυχής δόγματα τότε μόνο θα καθαρίσει η ψυχή σου και δεν θα νοσεί.

Όλοι οι παραπάνω τσαρλατάνοι χειραγωγούν έξυπνα ανθρώπους χιλιάδες αιώνες τώρα.

Μέσα από την θεωρία της ψυχής διαμορφώνονται οι κανόνες για την σύσταση του υγιούς ανθρώπου.

Όποιος είναι έξω από την νόρμα λαμβάνει και το στίγμα του ψυχικά άρρωστου και νοσηρού ανθρώπου.

Το εκκλησιαστικό δόγμα περί καθαρής ψυχής που δέσποζε στον δυτικό κόσμο για αιώνες ήρθε να αντικαταστήσει το δόγμα των φροϊδικών, των ψυχολόγων και των ψυχιάτρων. Ένα τσούρμο τσαρλατάνων που κατηγοριοποιούν τις ανθρώπινες συμπεριφορές σε ένα βιβλίο που το ονομάζουν DSM και έχουν το θράσος να βγαίνουν ως οι σοφοί της ανθρωπότητας και να λένε πως το να σου αρέσει να δέρνεις είναι νοσηρό αλλά το να σου αρέσει να πηγαίνεις στο στρατό και να βρίσκεσαι στο Ιράκ να σκοτώνεις ανθρώπους που δεν σου έχουν κάνει κάτι προσωπικά, είναι πατριωτικό.

Αυτοί είναι οι σοφοί που ορίζουν την ψυχική υγεία και στιγματίζουν ανθρώπους ως ψυχικά νοσούντες.

Μήπως όμως ο άνθρωπος είναι δια-νοητικός;

Μήπως είναι δια-νοούμενος;

Μήπως του φτάνει η λογική του και δεν χρειάζεται την ψυχή για να ορίσει την συμπεριφορά του;

Αναρωτιόμαστε αν κάποιος που αποζητά να του ράψουν το μουνί επειδή έτσι καυλώνει ή να τον χαρακώσουν στην πλάτη είναι ψυχικά ασθενής και δεν αναρωτιόμαστε αν κάποιος που θέλει να έχει στην κατοχή του 500 στρέμματα για να παίζει γκόλφ την στιγμή που κάποιοι άλλοι λιμοκτονούν, αν είναι στα καλά του.

Οι σοφοί του DSM λοιπόν έχουν ένα ευρύ ακροατήριο σε ολόκληρο τον πλανήτη.

Γιατί η ανθρωπότητα στο σύνολο της πιστεύει πως έχει ψυχή και προσπαθεί να την κρατήσει καθαρή και αμόλυντη από τις νόσους.

Προσωπικά το βρίσκω κουραστικό να προσπαθείς να κρατήσεις σε υγεία κάτι που είναι ανύπαρκτο.

Που είναι μια κατασκευή της ανθρώπινης νόησης από την εποχή που ο άνθρωπος τρόμαζε από τους κεραυνούς και τους απέδιδε σε κακά πνεύματα που έσφαζε πτηνά για να θεραπεύσει το κακό πνεύμα που το θεωρούσε υπεύθυνο για τον υψηλό πυρετό στον συνάνθρωπο του, και αυτό γιατί δεν γνώριζε την ελονοσία.

Η θεωρία της ψυχής είναι ένα ιστορικό και κοινωνικό κατάλοιπο εκείνων των μακρινών εποχών της ανθρωπότητας.

Δεν υπάρχουν ψυχικά νοσούντες.

Διανοητικά διαταραγμένοι φυσικά υπάρχουν.

Και αυτοί δεν είναι στα ψυχιατρεία αλλά χρηματοδοτούν την βιομηχανία όπλων ή πουλάνε ψυχοφάρμακα.

Και φυσικά υπάρχουν και οι νοητικά στερημένοι.

Οι άνθρωποι χωρίς παιδεία, μόρφωση, καλλιέργεια.

Οι φοβικοί άνθρωποι.

Οι άνθρωποι που μισούν.

Που αγνοούν.

Που δεν μπορούν να έχουν κριτική σκέψη.

Ένας πολιτισμός δια-νοούμενων θα ήταν μια καλή απάντηση στον πολιτισμό των ψυχάκηδων και των οπαδών τους κατά τη γνώμη μου.

Έως τότε καυλώστε, καυλώστε, καυλώστε…

Δεν νοσείτε…

Απλά σκέφτεστε και πραγματώνετε τις επιθυμίες που γεννά η σκέψη σας….

 

 

@Tenebra_Silente

Θα ήθελα να μιλάμε στον ενικό αν δεν έχεις πρόβλημα.
Δεν χρειάζεται καμία συγνώμη δεν βγήκες εκτός θέματος. Ευχαριστώ πολύ για την συμμετοχή.
Απορίες εκφράζω και μοιράζομαι... έχω μάθει οτι τπτ δεν είναι δεδομένο...

@Dark_Explorer αναφέρομαι στην κοινότητα του BDSM.

@Iagos

Η εικόνα αυτή είναι για να καυλώσουμε; ή απλά θέλεις να μας πνίξεις;  

 

Απλά μου ταιριάζει στο κείμενο...

Εγκεφαλικοί συνειρμοί, τίποτε λιγότερο και τίποτε περισσότερο από αυτό...

 

Ως τώρα η επίγευση του ζουμιού των ποστ, μού κάνει κάτι στο "όποιος δεν θέλει να ζυμώσει, δέκα μέρες κοσκινίζει"...
Η μπόλικη αναφορά σε ψιλοακραίες ή ακραίες περιπτώσεις πιο πολύ μού φέρνει σε υπόθεση εργασίας που σχηματίζεται σε μη έμπειρα παιδιά, που μέσα από την εξτρεμαδούρα πάνε να προσεγγίσουν αυτό το κάτι που κουνιέται από τον χώρο της φαντασίωσης ως την επίκληση σε κάτι με σκοπό μπας και το ακουμπήσουν έστω, από μπανιστήρι ως "αληθές αφήγημα"...
Κοσκίνισμα δηλαδή έτσι κι αλλιώς...
Γύρω και εξ αιτίας ενός κάτι τις που δεν έχει καν ονοματεπώνυμο, πιο άγνωστο και ομιχλώδες κι από τους γραφικούς ανώνυμους, καλή τους ώρα, τέλειωσε η μπογιά τους ή έμειναν από μάσκες...

 

"sounds creepy" εμπεριέχει μια κρίση, αρνητική μάλιστα. Για ποιο λόγο;
"δεν κάνει για μένα" είναι μια απάντηση που είναι πιο αντικειμενική, γιατί αναγνωρίζει το προσωπικό της επιλογής του καθένα, το δικό της και το δικό σου.

Δεν είναι λίγο αστείο να λέμε "εξτρήμ είναι ότι δεν μου αρέσει";

 

Αγαπητή @estelwen δεν χρησιμοποιώ "απαντήσεις κονσέρβας".
Είμαι ελεύθερη να εκφράζομαι όπως θέλω/πιστεύω και φυσικά ελεύερος/η είναι και η άλλη που θέλει να τον/την θαύουν ζωντανό/η να κάνει τα γούστα του/της.
Δεν βλέπω πουθένα κάποιο άστειο... Όντως ότι δεν μου αρέσει είναι και εξτρήμ για μένα.

 

Ποια κοινότητα του BDSM;