Φααη

-πως περασες στο ραντεβου;
-Δεν πηγα.
-Δεν μπορω να υποκρινομαι αλλο Γιωργο.
-Τι εννοεις;
-Ειμαι ερωτευμενος μαζι σου.
Τον ακουσα να γελαει.
-Δεν κανω πλακα!
Μου το εκλεισε το τηλεφωνο.
Με τον Γιωργο δουλευουμε μαζι. Τον γνωρισα πριν μερικα χρονια. Ειναι πενηντα ετων, γεροδεμενος, καραφλος. Ειμαι τριανταπεντε. Γυμνασμενος κι εγω. Μερικους ποντους πιο κοντος του. Ειχα παντοτε σκεψεις για ανδρες, αλλα με το που τον γνωρισα εχω μονο αυτον.
Περασε μια ωρα. Δεν τολμησα να τον παρω. Χτυπησε το δικο μου.
-Σου περασε.
-Οχι Γιωργο, συγγνωμη δεν θα ξαναπω κατι τετοιο.
-Κριμα
-Κριμα;
-Ακου Μαριε αν κανεις πλακα θα σε τσακισω. Αν οχι, ανοιξε μου την πορτα γυμνος.
Χτυπησε τη πορτα του σπιτιου μου. Δεν το σκεφτηκα καν. Γδυθηκα στο δευτερολεπτο κι ανοιξα την πορτα.
-Γιωργο, Λουκία;
Δεν το πιστευα οτι εβλεπα την Λουκια μπροστα μου.

 

-Κυρια Λουκια, ηλιθιε. Απαντησε αυτη και μπηκε μεσα κοιταζοντας με απο πανω μεχρι κατω.


Πριν δυο χρονια.
-Μαριε η Λουκια ανοιξε επιτελους το γραφειο ψυχολογου που ηθελε. Εμενα ειναι φιλγ μου. Εσενα οριακα δεν επιτρεπεται.
-Να της στειλω;
-Κανονισα να πας. Μπορεις;


-Λουκια μου φαινεται παραξενο.
-Κυρια Λουκια σε παρακαλω.
Μου κοβε καθε οικειοτητα.
-Εσεις αν θελετε ομως μιλατε μου ενικο Κυρια Λουκια.

7 μηνες μετα την πρωτη συνεδρια.

-Κυρια Λουκια πλεον μπορω να σας μιλησω.
Με κοιταξε στα ματια. Εκεινη τη μερα φορουσε δερματινο μαυρο παντελονι, τα μαλλια της λυτα, μακρυα.. λευκο πουκαμισο, ειχε ανοιξει δυο κουμπια. Το εκανε επιτηδες, σιγουρα.
-Ναι
Παντα ελεγε ναι, αυστηρα. Αχ και να βρισκα το θαρρος να γονατισω.

 

Πέρασαν μερικά δευτερόλεπτα πριν βρω οποιοδήποτε θάρρος.
-Είμαι υποτακτικός.
Με κοίταξε στα μάτια, την ίδια στιγμή χαμήλωσα το βλέμμα μου κοιτάζοντας το πάτωμα.
-Ναι
Το ξαναεπανέλαβε, λίγο πιο έντονα από πριν.
-Έχω μέσα μου την διάθεση να προσφέρομαι, θέλω να είμαι βοηθητικός, χρήσιμος.
-Ηρέμησε. Πάρε μια πολύ βαθειά ανάσα. Κλείσε τα μάτια σου.
Ακολουθούσα πιστά τις οδηγίες της.
-Μετέφερε μου το πρώτο πράγμα που σου γεννάει η λέξη υποτακτικός.
-Ντρέπομαι.
-Μίλησε μου.
-Είμαι γυμνός, γονατιστός, περιμένω να διαταχθώ.. αυτό Κυρία Λουκία.
-Άνοιξε τα μάτια σου.
-Σας ευχαριστώ!
Χαμογέλασε..


Σήμερα

Ο Γιώργος ήρθε κοντά μου. Με άγγιξε στο στήθος.
-Είμαι παρθένος..
-Το ξέρω, μου μίλησε η Κυρία Λουκία.
Τον κοίταξα. Γδύθηκε. Φορούσε ζώνη αγνότητας. Η πλάτη του γεμάτη σημάδια από μαστίγιο. Γονάτισε δίπλα μου!