Φαντασίωση και Πραγματικότητα

ή τα καλαμαράκια  

 

Η φαντασίωση είναι για εμένα μία αναλώσιμη σκέψη, όταν πραγματοποιείται δεν είναι πια φαντασίωση.

Οι φαντασιώσεις μου ήταν ανέκαθεν (από τα 8-9) σαδιστικές. Δεν είχα κάποια ιδέα σχετικά με το πώς γίνεται η ερωτική πράξη, μέχρι τα 14, οπότε είχα την πρώτη μου ερωτική επαφή. Έκανα τεράστια προσπάθεια να τις συμβιβάσω με το σεξ και σε ένα βαθμό το πέτυχα.

Στο βαθμό που το πέτυχα μπορώ να πω πως κάθε φαντασίωση που πραγματοποιείται, δίνει τη θέση της σε μία άλλη, πιο έντονη.

Στο βαθμό που δεν το πέτυχα λυπάμαι, τόσο για την μη πραγματοποίηση της φαντασίωσης, που δεν την αφήνει να ξεθωριάσει και να ξεχαστεί, όσο και για την ίδια τη φαντασίωση. Η μεγαλύτερη επιθυμία μου είναι να σκοτώσω το σκλάβο μου κατά τη διάρκεια του σεξ. Αυτήν την ευχαρίστηση δεν θα την έχω ποτέ, αυτή την επιθυμία θα την έχω πάντα.

 

για να μην γραφω τα ιδια ... οτι λεει η tender συμφωνω απολυτα .....
στο κατω κατω η φαντασιωση ειναι κατι προσωπικο .....
στις δικες μου εμφανιζεται ανεξηγητα και ενας πινγκουινος ο οποιος με χαιρετα σα να με ξερει απο χρονια και φευγει ...... τον συνηθισα .... τωρα τον εχω κανει και ατραξιον στην φαντασιωση ....