Φανταστική ιστορία

frendy ελπίζω να μην αποροφηθείς από τις φωτογραφίες και αραιόσεις τις συνέχειες της ιστορίας πάλι..!

 

Απάντηση: Φανταστική ιστορία

44ο μέρος

Η Αφροδίτη άνοιξε την ντουλάπα. Όλα της τα ρούχα ήταν εκεί που τα είχε αφήσει από την τελευταία φορά που είχε βρεθεί στο διαμέρισμα της Βούλας. Φόρεσε ένα κολλητό τζιν, ένα μαύρο πουλόβερ ζιβάγκο και φυσικά ένα ζευγάρι ψηλοτάκουνες μαύρες μπότες. Πήρε στα χέρια της και μία γούνα, από τις πολλές που τις είχε κάνει δώρο ο Βίκτωρας και κατέβηκε στο καθιστικό. Ο Βίκτωρας την περίμενε γονατιστός μπροστά από τον καναπέ. «Σήκω», του είπε. «Λίγδωσε το αντεράκι μου. Πάμε να τσιμπήσουμε κάτι επιτέλους και επειδή είναι περασμένη η ώρα θα πάμε για μεσημεριανό και όχι για πρωινό. Άλλωστε έτσι τα κατάφερες».

Επιβιβάστηκαν στην κόκκινη Ferrari του Βίκτωρα και κατευθύνθηκαν προς την Βουλιαγμένη. Έφτασαν σε ένα ακριβό ξενοδοχείο της περιοχής (διαφήμιση δεν κάνουμε) και πήγαν κατευθείαν στο εστιατόριο. Το ξενοδοχείο που ήταν πολυτελείας ήταν σχεδόν γεμάτο αλλά ήταν τυχεροί και βρήκαν τραπέζι για να καθίσουνε. Μετά από λίγο έφτασε και ο σερβιτόρος με τους τιμοκαταλόγους. «Δεν θα χρειαστούμε καταλόγους», του είπε η Αφροδίτη και παρήγγειλε. Το ίδιο έκανε και ο Βίκτωρας.

Μετά από λίγο έφτασε και το φαγητό. Ο σερβιτόρος, όπως επιτάσσουν οι τρόποι καλής συμπεριφοράς, σέρβιρε πρώτα την Αφροδίτη και στη συνέχεια τον Βίκτωρα. «Φέρτε μας και ένα μπουκάλι κρασί», είπε η Αφροδίτη και το γκαρσόνι εξαφανίστηκε. Η ΑΦΕΝΤΡΑ άρχισε να τρώει και μόλις ο Βίκτωρας έκανε κίνηση να πάρει το πιρούνι τον αγριοκοίταξε. «Τι κάνεις;» του είπε. «Δεν νομίζω να μου ζήτησες άδεια για να φας;». «
«ΑΦΕΝΤΡΑ μου, μου επιτρέπεται να φάω;», είπε ο Βίκτωρας. «Ούτε να το σκέφτεσαι», του απάντησε με αυστηρό ύφος η Αφροδίτη. «Μετά τα όσα λάθη έκανες έχεις και την εντύπωση ότι θα φας; Ο μόνος λόγος για τον οποίο είσαι εδώ μαζί μου είναι για να πληρώσεις τον λογαριασμό», του είπε και συνέχισε το φαγητό της.

Ο Βίκτωρας έμεινε να την κοιτάζει την ίδια στιγμή που έφτασε και ο σερβιτόρος με το κρασί. Σέρβιρε την Αφροδίτη η οποία δοκίμασε και του έκανε νόημα να φύγει. Στη συνέχεια προσπάθησε να σερβίρει και τον Βίκτωρα. «Καλά δεν καταλαβαίνεις; Σου είπα να φύγεις. Ο κύριος δεν θα πιει σήμερα. Οδηγεί», του είπε η Αφροδίτη και ο σερβιτόρος έφυγε. Αφού τελείωσε το φαγητό της η ΑΦΕΝΤΡΑ είπε στον ΣΚΛΑΒΟ της να πληρώσει τον λογαριασμό. «Πάω στην τουαλέτα. Πλήρωσε και μην διανοηθείς να φας τίποτα γιατί αλλοίμονο σου», του είπε και έφυγε. Ο Βίκτωρας πεινούσε σαν τρελός αλλά δεν μπορούσε να κάνει τίποτα. Πλήρωσε και περίμενε την Αφροδίτη για να φύγουν.

…συνεχίζεται.

Για να μην έχει παράπονο ο alex greece2 ο οποίος δεν μου είπε και το ποιά θα ήθελε να είναι η ΑΦΡΟΔΙΤΗ... 

 

Προτιμώ στο ποστ 127 τη δεύτερη πάνω από αριστερά, για ευνόητους λόγους (που έχουν καταλάβει όσοι ξέρουν τι slave είμαι τι ιδιοκτησία).

 

Απάντηση: Φανταστική ιστορία

Αν ο Βίκτωρας είχε κανά 2CV (ντε-σε-βο) ή κανά hyundai 15ετίας θα γούσταρε η "κυρία"?
Γιατί μέσα σε αυτή την φράση κρύβεται ολόκληρο το σύμπαν!

 

Απάντηση: Φανταστική ιστορία

45ο μέρος

Η Αφροδίτη μετά από λίγο επέστρεψε. Πήρε την τσάντα της και έκανε νόημα στον Βίκτωρα να την ακολουθήσει. Μπήκαν στο αυτοκίνητο. Ο Βίκτωρας έβαλε μπροστά την μηχανή και πήρε τον δρόμο προς την επιστροφή. «Που πας;», του είπε η Αφροδίτη. «Δεν θα πάμε σπίτι. Θέλω να πάμε σε μία ερημική παραλία να απολαύσουμε την θέα». Ο Βίκτωρας χωρίς να πει κουβέντα άλλαξε πορεία και κατευθύνθηκε προς τα λιμανάκια στην Βάρκιζα. Πάρκαρε σε μία ερημική παραλία και κατέβηκαν από το αυτοκίνητο.

Είχαν πάει σε μία μικρή παραλία με μία στενή λωρίδα αμμουδιάς και βράχια αριστερά και δεξιά. Το κρύο ήταν τσουχτερό. Άλλωστε πριν λίγες ώρες είχε χιονίσει στην Αθήνα για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια. Μόλις; Έφτασαν στην αμμουδιά η Αφροδίτη ζήτησε από τον Βίκτωρα να γδυθεί. Ο ΣΚΛΑΒΟΣ χωρίς να φέρει την παραμικρή αντίρρηση άρχισε να βγάζει τα ρούχα του τρέμοντας από το κρύο. Αυτό όμως, φαίνονταν πως διασκέδαζε την ΑΦΕΝΤΡΑ του. Μόλις ο Βίκτωρας έβγαλε τα ρούχα του η Αφροδίτη του είπε να ξεφορτωθεί και τα εσώρουχα του. Το θέαμα που αντίκρισε την έκανε να ξεσπάσει σε γέλια. Ο πούτσος του ΣΚΛΑΒΟΥ της ήταν μαραζωμένος από το κρύο.

Παίρνοντας και πάλι το αυστηρό της ύφος του άστραψε δύο χαστούκια φορώντας τα μαύρα δερμάτινα γάντια της που την προστάτευαν από το κρύο και του είπε. «Ρε παλιοξεφτιλισμένε γιατί δεν φοράς το κολάρο που σου είχα πάρει και που σου είχα πει να το φοράς πάντα;». Ο Βίκτωρας δεν είπε κουβέντα. «Μου φαίνεται πως έχεις ξεπεράσει τα όρια μου. Δεν είχα σκοπό να σε τιμωρήσω σήμερα αλλά δεν μπορώ να κάνω διαφορετικά. Μπες στην θάλασσα και μην διανοηθείς να βγεις έξω πριν σου το πω εγώ», του είπε η ΑΦΡΟΔΙΤΗ.

Ο Βίκτωρας προσπάθησε να μπει στην θάλασσα αλλά με το που έβαλε τα ποδιά του στο νερό δάκρυσε από το κρύο. «Σας παρακαλώ ΑΦΕΝΤΡΑ. Το νερό είναι παγωμένο. Δεν μπορώ να μπω μέσα».
«Έχεις 10 δευτερόλεπτα να μπεις στην γαμημένη την θάλασσα. Αν δεν μπεις θα πρέπει να με ξεχάσεις για πάντα. 10,9,8,7…», του είπε η ΑΦΕΝΤΡΑ χαμογελώντας. Ο Βίκτωρας έκλεισε τα μάτια του και βούτηξε στα παγωμένα νερά. Έτρεμε, αλλά η ΑΦΕΝΤΡΑ η οποία είχε ανάψει ένα τσιγάρο, έδειχνε να απολαμβάνει το μαρτύριο στο οποίο είχε επιβάλλει τον ΣΚΛΑΒΟ της.

…συνεχίζεται.

Τί θα γίνει φιλοι μου; Θα μου πείτε ποιά θα θέλατα να είναι η ΑΦΕΝΤΡΑ της ιστορίας μου;

 

Απάντηση: Φανταστική ιστορία

Ρε σύ... ΕΛΕΟΣ! Καταντάει βάρβαρο!!!

 

Απάντηση: Φανταστική ιστορία

Αγαπητέ frendy!
Τι αξία έχει η γνώμη μας???
Δική σου η έμπνευση της κ α τ α π λ η κ τ ι κ η ς ιστοριας, οποτε.... ΔΙΚΗ ΣΟΥ και η Αφροδιτη!!!

 

Απάντηση: Φανταστική ιστορία

Απλά θα ήθελα και την γνώμη των άλλων ...

46ο μέρος

Μόλις η ΑΦΕΝΤΡΑ τελείωσε το τσιγάρο της και βλέποντας τον Βίκτωρα να έχει σχεδόν μελανιάσει από το κρύο του είπε να βγει έξω από την θάλασσα. Φυσικά αυτό ήταν ακόμη χειρότερο καθώς το κρύο ήταν τσουχτερό και φυσικά δεν υπήρχε η παραμικρή περίπτωση η Αφροδίτη να του επιτρέψει να σκουπιστεί ή να φορέσει τα ρούχα του. Τουλάχιστον όχι ακόμη. Ο Βίκτωρας βγήκε από την θάλασσα και γονάτισε μπροστά στην ΑΦΕΝΤΡΑ του, τρέμοντας από το κρύο.

«Δεν θα ευχαριστήσεις την ΑΦΕΝΤΡΑ σου;», του είπε η Αφροδίτη και ο Βίκτωρας άρχισε να της φιλάει τις μπότες. «Γλύψε γουρούνι. Με την σκόνη εδώ κάτω έγιναν χάλια. Θέλω να γυαλίζουν όταν θα σου κάνω αυτό που έχω στο μυαλό μου», του είπε και ένα σαρδόνιο χαμόγελο σχηματίστηκε στα χείλη της. Τον άφησε εκεί γονατισμένο να της φιλάει και να της γλύφει τις μπότες για περίπου 15 λεπτά και ενώ ο λίγος ήλιος που υπήρχε είχε αρχίσει σιγά σιγά να δύει μειώνοντας την θερμοκρασία.

«Αρκετά», του είπε. «Σήκω όρθιος να δω αν τελικά ο πούτσος σου σηκώθηκε. Άλλωστε δεν είναι και λίγο πράγμα να μου φιλάς τις μπότες. Θα πρέπει να υπάρχει κάποια βελτίωση». Ο ΣΚΛΑΒΟΣ σηκώθηκε όρθιος αλλά το αποτέλεσμα δεν ήταν αυτό που περίμενε η ΑΦΕΝΤΡΑ. Από το πολύ κρύο το πέος του Βίκτωρα έμοιαζε με τυρογαριδάκι. «Τραγικό», είπε χαμογελώντας η Αφροδίτη. «Ξάπλωσε μπρούμυτα τώρα μπας και καταφέρουμε τίποτα», του είπε. Ο Βίκτωρας ξάπλωσε ανάσκελα στην αμμουδιά και η Αφροδίτη άρχισε να του πατάει τον πούτσο με τις μπότες της. Του τον έπαιζε πάνω κάτω ακουμπώντας τον στο στομάχι αλλά και πάλι δεν γίνονταν τίποτε. «Φαίνεται πως το κρύο σε αναγκάζει να αρνηθείς την ηδονή που σου προσφέρω. Πλέον δεν υπάρχει άλλη λύση από το να τιμωρήσω τον πούτσο σου για την άρνηση του να καυλώσει», του είπε πατώντας τον με δύναμη στα αρχίδια. Ο πόνος που διαπέρασε τον Βίκτωρα ήταν αφόρητος αλλά δεν μπορούσε να φέρει την παραμικρή αντίρρηση σε αυτά που του ζητούσε η ΑΦΕΝΤΡΑ του.

Η Αφροδίτη κατευθύνθηκε στα βράχια και έκανε νόημα στον Βίκτωρα να την ακολουθήσει γονατιστός πάνω στα χαλίκια. Αφού μελέτησε τον χώρο έκατσε επάνω σε έναν βράχο μια πρόσταξε τον Βίκτωρα να ακουμπήσει τον πούτσο του σε ένα μικρότερο βράχο που βρίσκονταν μπρος στα πόδια της.

…συνεχίζεται.

 

Απάντηση: Φανταστική ιστορία

Συγγνωμη για την διακοπη..
Εχω μια ερωτηση.. τετοιες αφέντρες φανταζεστε κ θέλετε?

 

Re: Απάντηση: Φανταστική ιστορία

μεσα στο μυαλο μου εισαι.... Οσο τη διαβαζω αυτο μου ερχοταν στο μυαλο μου...

 

Απάντηση: Φανταστική ιστορία

Όταν λέμε οτι οι άνθρωποι είναι φετιχιστές, ακούμε απλά θεωρίες για αγρίους.
Ας είναι. Not my prob anyway

 

Απάντηση: Φανταστική ιστορία

Τελικά εμείς συμφωνούμε.....