Φεμινισμος και bdsm...

Η απάντηση αυτή έχει δοθεί ποικιλοτρόπως.

 

Μερικές σκόρπιες σκέψεις… που δεν ήξερα σε ποιο νήμα να τις βάλω.

Για τον Φεμινισμό; Για τις Σχολές; Στο νήμα του Νταλκά;

Και η αλήθεια είναι ότι αποφάσισα να τις βάλω σε όποιο νήμα βγήκε πρώτο στη λίστα…

Άλλα τα διάβασα αναλυτικά, άλλα διαγώνια. Ωστόσο, είναι μια από τις πάγιες απορίες μου. Που μου επανέρχεται συχνά ακόμη και από τοποθετήσεις μελών που θεωρώ έμπειρα:

Αυτό με τα κουτάκια, τα πεδία της Κυριαρχίας, τα σύνορα που γνωρίζει ή δεν γνωρίζει…

Ο άνθρωπος, κάθε άνθρωπος (δεν διαχωρίζουμε υ, Κ και κλπ) δεν είναι κάτι ενιαίο, μια οντότητα; Όσα τον (συν)διαμορφώνουν και επηρεάζουν δεν ενοποιούνται τελικά εντός του; Είναι άλλο η προσωπική του ζωή, άλλο η δουλειά του; Άλλο η ηθική του και άλλο η αισθητική του; Άλλο η συναισθηματική (όχι ερωτική, γενικά σε συναίσθημα αναφέρομαι) ζωή του κι άλλο το μυαλό του;

Όταν ένας άνθρωπος επηρεάζει έναν άλλο (ανεξάρτητα από Κ/υ αλληλεπίδραση) δεν τον επηρεάζει συνολικά;

Δηλαδή αν κάποιος σε τσαντίσει στο δρόμο μπορείς πριν περάσει κάποιος χρόνος να μιλήσει σε ένα επαγγελματικό τηλεφώνημα και να μην κάνεις προσπάθεια να μην σου βγει τσαντίλα; Αν στη δουλειά σε κάνουν πύραυλο, μπορείς χωρίς την παραμικρή προσπάθεια να μπεις σπίτι και να τα αφήσεις όλα πίσω; Διακόπτης; Switch σε άλλη προσωπικότητα;

Αν ισχύει το παραπάνω, πώς ένας άνθρωπος που δέχεσαι ότι θέλεις να υπάρχει στη ζωή σου, δεν δέχεσαι ότι ΑΝΑΠΟΦΕΥΚΤΑ θα επηρεάσει το σύνολο της ζωής σου, ακόμη και αν σε κάποιον τομέα δεν ανακατευτεί ενεργά;

Αν έχεις ένα παιδί ας πούμε δεν βλέπεις αλλιώς πια τη δουλειά σου; Δεν βλέπεις αλλιώς τον κόσμο γύρω σου; Δεν επηρεάζει το πώς είσαι με τους φίλους σου;

Αν λοιπόν συνειδητά πεις για μια σχέση ας δοκιμάσουμε, ας δοκιμάσουμε έστω να ορίσει ο Άλλος κι εγώ να ακολουθήσω, πώς μπαίνει φραγμός; Ακόμη κι αν Αυτός σου πει «Εγώ δεν θα σου πω ποτέ τι να κάνεις στη δουλειά σου/στο γυμναστήριο/στην εκλογική κάλπη κ.ό.κ.;».

Και αν επιλέξεις συνειδητά να δοκιμάσεις να βάλεις αυτόν τον άνθρωπο στη ζωή σου, γιατί να τον στήσεις απέναντι; Γιατί να τον βάλεις στον τοίχο; Ναι, οι άμυνες υπάρχουν και είναι φυσιολογικές. Αλλά από αυτό μέχρι να βάζεις από την αρχή ένα ναρκοπέδιο για να τον δεις να ανατινάζεται απέχει πολύ. Πάρα πολύ.

Στην τελική γιατί να ανοίξεις δρόμο για κάποιον; Κλείσε την πόρτα ευγενικά. Αν δεν θέλεις τη σχέση, δηλαδή το κοινό, μην το κάνεις. Αλλά το να μπει κάποιος στη ζωή σου σημαίνει να την αλλάξει. Σε ελάχιστο ή τεράστιο βαθμό. Αλλιώς περνά και δεν ακουμπά. Τι χαμένη ζωή! Τι χαμένος χρόνος! Τσάμπα οι ρυτίδες που μαζεύουμε δηλαδή…

 

Πφφφφ ναι, σου δείχνουν όλο φωτογραφίες των παιδιών τους κι εσύ βαριέσαι αφόρητα γιατί δεν είναι γάτες ή σκύλοι.

  

 

Don't feed the drama queen.

 

Να επισυνάψει και φωτογραφία του στο CV, να μη φάει "άκυρο" και καταλήξει στην Κλαυθμώνος σαν δημόσιος υπάλληλος άνευ μονιμότητος, το κακόμοιρο το κυριαρχικούλ(ι)ι...

 

μαλάκες. τι να πεις;

 

eteros said: ↑
Αν μια γυναίκα βγάζει 100 χιλιάδες το χρόνο από τη δουλειά της και εκείνος 20 πως θα της πει σταμάτα τη δουλειά;

Μπορούμε όλοι να ηρεμήσουμε και να ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΟΥΜΕ να καταλάβουμε ΠΟΣΟ καλό ήταν αυτό το σχόλιο;;; Εγώ θεωρώ μάλιστα ότι παίζει να αποτελέσει σημείο κοινής αναφοράς και σύγκλισης για το μετάχααχαχαΑΧΧΑΧΑΧΑΧ. Εντάξει σταματάω αλλά ήταν καλό και θα πάει χαμένο όπως παει το νήμα!!

 

Ξέρετε προσωπικά αν ακούσω μία γυναίκα να λέει οι άνδρες είναι μαλάκες δεν θα θιχθώ διόλου, διότι είμαι βέβαιος πως δεν εννοεί πως είναι όλοι και σίγουρα μέσα μου τουλάχιστον, δεν θα νιώσω πως με τοποθετεί σε αυτή την κατηγορία, θα το αφήσω απλώς ασχολίαστο γιατί δεν με αφορά.
Μόνο αν είχα λόγους να πιστεύω πως ανήκω σε αυτή την κατηγορία θα ένιωθα ενόχληση και θα το σχολίαζα.

 

είναι αλήθεια ότι υπάρχουν άντρες μαλάκες και γυναίκες μαλάκες, πιο συγκεκριμένα άντρες ηλίθιοι και γυναίκες ηλίθιες, και φαίνονται με μια ματιά.

 

Ανέραστοι με την πρώτη ματιά  

 

Θέλω κι εγώ αυτή την υπερδύναμη.  

 

Το κόλπο είναι να τους κοιτάξεις βαθειά στα μάτια. Αν δεις σβέρκο έχεις την απάντηση