Φεμινισμος και bdsm...

Σε αντίθεση με σας ποτέ μου δεν ένιωσα την ανάγκη να ανήκω κάπου..παρά μόνο στον εαυτό μου και στα θέλω μου.

Ίσως στην αρχή της πορείας μου σε μικρή ηλικία,πριν πολλά χρόνια όταν ακόμα ήμουν σε κατάσταση αναγνώρισης/ανακάλυψης τι θέλω και τι όχι, ποιες είναι οι ανάγκες μου....όπου και έκανα μια προσπάθεια K/u σχέσης, όπου και απέτυχε παταγωδώς διότι δεν μπορούσα να αποδώσω στο 100% αυτό που όριζε το τότε δοκιμαστικό μου στάτους.
Και όλο αυτό ερχόταν σε σύγκρουση με τον χαρακτήρα μου,με αυτά που ήθελα που είχα ανάγκη να νιώσω καλά.

Μου πήρε αρκετά χρόνια να αποδεχτώ την διαφορετικότητα μου..
Πως η ανάγκη μου δεν ήταν να είμαι υποταγμένη όπως με ειχαν γαλουχήσει η πατροπαράδοτη οικογένεια με τις δικές της προκαταλήψεις/παιδικά βιώματα κ.ο.κ.

Με τα χρόνια ωρίμασαν οι σκέψεις μου και διεπίστωσα πως δεν είναι κακό να έχεις διαφορετικά θέλω και ανάγκες.
Πως δεν είμαστε πλασμένοι να θέλουμε όλοι το ίδιο,και δεν είναι απαραίτητα κακό.
Πως η αυτή η διαφοροποίηση δεν μας κάνει ούτε ανώτερους η κατώτερους ούτε καλύτερους ανθρώπους από κάποιους άλλους....απλά μας κάνει διαφορετικούς.

Εξού και εξηγώ πως οι ανάγκες και τα βιώματα του καθενός δεν είναι κατακριτέα και ο καθένας μπορεί να ορίσει την μοίρα του όπως εκείνος θέλει.

 

Γυναίκα με δύναμη του μέσου όρου και του λόγου σου;   

 

Απολύτως σεβαστό.
Έκαστος εφ´ω ετάχθη.

 

Δεν καταρρέει, υπάγεται  

 

Βασική προϋπόθεση να υπαγάγει είναι να υπάρχει βαθιά το αίσθημα αυτό σε βαθμό κακουργήματος  

 

Δεν είναι όλες οι υποτακτικές μεγαλωμένες σε πατροπαράδοτες οικογένειες. Εγώ σίγουρα δεν ήμουν.

 

Νομίζω ήταν ξεκάθαρο πως δεν μιλούσα για το σύνολο, αλλά για την δική μου προσωπική εμπειρία/οικογένεια κτλ.
Επίσης στην δική μου ανάγκη να εναντιωθώ στις αντιλήψεις τις οποίες είχα γαλουχηθεί.

 

Τα δυο είναι άσχετα μεταξύ τους. Ελευθερία επιλογών θέλουν και οι βδσμ σκλάβοι: την ελευθερία να επιλέξουν τη σκλαβιά.

Αν με "κυρίαρχος" εννοείτε ό,τι είπατε και πιο πάνω, βεβαίως, αλλά αυτό δεν ταυτίζεται με την εν βδσμ κυριαρχία.
Ή εννοείτε ότι εφόσον μόνο οι βδσμικοί κυρίαρχοι έχουν την ελευθερία των επιλογών τους, συνεπάγεται ότι (θα πρεπει να) είναι και φεμινιστές;

Πάλι non sequitur. Στις ασύμμετρες σχέσεις βεβαίως το υ/σ ορίζει τη μοίρα του και όσα από αυτήν προκύπτουν: ορίζει να τον ορίζει άλλος  

Άσχετοι μεταξύ τους, φεμινισμός και ελευθερία επιλογών.

 

Επιλέγουν να είναι σκλάβοι όχι την αυτονομία τους.
Σαφώς είναι και αυτή μια επιλογή.
Ωστόσο δεν βλέπω τον συνειρμό με τον φεμινισμό.

Οχι... εννοώ με την κυριαρχία του εαυτού μας..να είμαστε ελεύθεροι να επιλέγουμε ανάμεσα σε κυριαρχία η σε πλήρη αυτονομία.

Καμία αντίρρηση επί αυτού.
Επιλογή και αυτή...να ορίσω να με ορίσει ο άλλος.
Δεν βλέπω κάπου να διαφωνούμε..

 

Στην προηγούμενη ανάρτηση μιλήσατε για ελευθερία επιλογών, όχι γι' αυτονομία.
Άλλο το ένα, άλλο το άλλο.

Προφανώς, αφού έτσι και αλλιώς δεν υπάρχει  

 

Μα αυτό προσπαθώ να πω ...πως και η αυτονομία είναι και αυτή μια επιλογή.
Όπως κάθε μας άλλη επιλογή που κάνουμε αρκεί να μας κάνει να νιώθουμε πλήρες και να καλύψει τις οποίες ανάγκες μας.