Φεμινισμός και Υποτακτικές γυναίκες.

Βρείτε τα με τον εαυτό σας, πριν κάνετε μια τόσο σοβαρή επιλογή...
Κάποιες έννοιες δεν χωρούν ερμηνείας όπως μας βολεύει...
Κι αν βλέπετε "φαντάσματα", κάποιες φορές είναι μόνο στο μυαλό σας...
Ένα είναι σίγουρο, οι άλλοι δεν θα δώσουν λύση στις εσωτερικές σας διαμάχες...
Ούτε φταίει ο καθρέφτης, αν το είδωλο σας δεν σας αρέσει...
Αυτοκριτική, ενδοσκόπηση, τελική αποδοχή του εαυτού...
Αυτά...γενικά...

Επαναφορά...πολύ ενδιαφέρον νήμα...

 

το femdom θα μπορούσε να συνδέεται με το feminism?

 

Λοιπόν, σίγουρα θα γράψω σεντόνι...Όποιος/α δεν θέλει, δεν το διαβάζει...
Ξεκινώ από το "κλασικό" μου που έγραψα μόλις πριν λίγα λεπτά...
Πρώτα σκεφτείτε ποια είναι η βαθύτερη σας "φύση"...Κάντε το, γράφοντας εκεί που δεν πιάνει μελάνι τι θα ήθελαν από εσάς οι άλλοι, καθώς και η κενωνία...
Η ζωή είναι δική σας και δεν αγοράζει κανείς μας δεύτερη στο super market....Δικές σας οι λύπες, δικές σας οι χαρές, με την μούρη σας ξυπνάτε και κοιμάστε...
Ζείτε για τον εαυτό σας, για κανέναν άλλο/η πόσο μάλλον από την στιγμή που δεν κάνετε "κακό" σε κανέναν/καμία άλλο/η...

Εντάξει μέχρι εδώ? Αν καταφέρατε να βάλετε αυτό στο μυαλό σας...Που θα ήταν το θεμέλιο του "οικοδομήματος" εσείς...
Προχωράτε πια στους "ορόφους"...Σαν ανθρώπινα όντα έχουμε όλοι/ες την ίδια αξία/βάρος...
Όποιος/α κάνει διακρίσεις βάσει του φύλου, συγχωράτε με αλλά είναι ηλίθιος/α...
Και το συγχωράτε με, το έγραψα έτσι...όχι γιατί το πιστεύω...
Η γυναίκα μπορεί κάλλιστα να κάνει τα πάντα, το ίδιο αν όχι και καλύτερα από τον άντρα...
Ο όποιος άνθρωπος που θα τύχαινε ν' ανήκει στο γυναικείο φύλο, όχι όμως βάσει του φύλου του, αλλά βάσει των ικανοτήτων του...
Θα μπορούσε να είναι καλύτερος από έναν οποιονδήποτε άνθρωπο άνδρα, που θα είχε λιγότερα προσόντα/ικανότητες...
Και κάποια προσόντα δεν είναι έμφυτα, αλλά επίκτητα...
Κάποια τα έχει, επειδή τα κυνήγησε και τα ίδρωσε...

Η όποια γυναίκα επιλέγει, αν θέλει να γίνει "πολυεργαλείο", να φέρει εις πέρας από μόνη της όλες τις πιθανές της υποχρεώσεις ή όχι...
Αν θα είχε τον χρόνο, την ενέργεια, την διάθεση...Ακριβώς όπως θα έκανε κι ένας άντρας...

Η όποια υποταγή προσφέρει κάποια σε κάποιον και υπογραμμίζω το σε κάποιον, δεν σημαίνει ότι την κάνει κατώτερη του...
Πόσο μάλλον ότι μειώνεται όλη της η ύπαρξη, που να την κάνει "λίγη" έως και αόρατη στον περίγυρο της, ή στο επαγγελματικό της περιβάλλον...
Η πιθανολογούμενη υποταγή της πάντα σε κείνον τον κάποιο, είθισται να είναι αποτέλεσμα συνειδητής της επιλογής, συνειδητής και το υπογραμμίζω...
Επειδή εκείνη και υπογραμμίζω το εκείνη, θεωρεί εκείνον άξιο του να έχει μια κάποια εξουσία επάνω της...
Και την οποία εξουσία μπορεί να του την αφαιρέσει, αν και όποτε κρίνει ότι για κείνη, θα ήταν η καλύτερη λύση...

Μετά και το ξαναγράφω, οι ασύμμετρες σχέσεις δεν είναι ισότιμες...Και εκεί είναι η "ομορφιά" τους...Εκείνο ζητάμε όλοι/όλες μας, όταν σε μια τέτοια σχέση μπαίνουμε...
Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι λείπει ο σεβασμός...Η ότι είναι δυσλειτουργικές by default...Μπορεί να μην υπάρχει ισοτιμία, αλλά υπάρχει ισορροπία...
Και ισορροπία δεν σημαίνει τα δυο μέρη της ζυγαριάς να βρίσκονται σώνει και καλά στο ίδιο ύψος, αρκεί το ένα από τα δυο να μην ακουμπάει στο "έδαφος"...
Την όποια ισορροπία την συναποφασίζουμε, γιατί καλώς η κακώς εκείνον/η που είναι δίπλα μας τον/την κρίνουμε καθημερινώς...
Τουτέστιν, τον/την αξιολογούμε...Και το δικαίωμα αξιολόγησης δεν το εξαλείφει η υποταγή...

Για να κλείνω, το ένα χέρι νίβει τ' άλλο και τα δυο το πρόσωπο...
Το "κιβώτιο" Κυριαρχία/υποταγή είναι πολύ βαρύ για να το σηκώσει από μόνο του ένα μόνο χέρι, εκείνο του Κ...
Χρειάζεται και το χέρι της υ...

Και μπορεί κάλλιστα μια γυναίκα και φεμινίστρια να είναι και υποτακτική κάποιου να είναι και δυναμική να παραμένει και τα προσόντα της να έχει και την ξεχωριστή της οντότητα...
Αλλά όλ' αυτά είναι δικές της επιλογές, δική της πορεία και δικός της μόχθος...Κανενός άλλου...
Και αν στην σεξουαλική/συναισθηματική της σφαίρα διάλεξε ένα ρόλο που να δίνει την εντύπωση ότι την "μειώνει", σε κείνους/ες που δεν το καταλαβαίνουν...
Είναι πρόβλημα αυτών των τελευταίων, όχι εκείνης...

Οι άνθρωποι δεν είναι μονοδιάστατα όντα...Η δεν θα έπρεπε να είναι...Και η μια "διάσταση" κάποιας, μπορεί κάλλιστα να συνυπάρχει με τις άλλες, δίχως η μεν να "καπακώνει" τις δε...
Αλλά θέλει κότσια, κότσια για να τα βρεις πρώτα με τον εαυτό σου και μετά να τον αποδεχθείς για κείνο που είναι...
Γράφοντας εκεί που δεν πιάνει μελάνι τα όποια στερεότυπα και σίγουρα τα κατάλοιπα πιθανής νοητικής ομολογοποίησης...
Καθώς και το τι θα ήθελαν οι όποιοι άλλοι ή η "κενωνία" από σένα...

Το ζήτημα παραμένει εσύ τι θέλεις να είσαι αγαπητή γυναίκα...Κατάλαβε το, σιγουρέψου, μην "ντρέπεσαι" και υπερασπίσου την επιλογή σου...
Κανείς δεν έχει μεγαλύτερη αξία από καμία μόνο βάσει φύλου...
Και η όποια Κυριαρχία έχει ανάγκη κάποιας υποταγής για να εκφρασθεί...

Συμπληρωματικές έννοιες...συμπληρωματικά φύλα...

Αυτά...

 

Μιά φεμινίστρια θα μπορούσε να είναι ότι θέλει. Αυτό δεν είναι το νόημα του αγώνα της? Να επιλέγει η ίδια πώς θα διαθέσει τον εαυτό της.

Και κάτι άλλο: Ο φεμινισμός θα δικαιωθεί όταν δεν θα έχει λόγο ύπαρξης...

 

Φίλτατε @peleas όταν πάψουμε να πιστεύουμε, ότι για να βρούμε την "διάσταση" μας, πρέπει να είμαστε αντί-κάτι, ή κακέκτυπο/αντιγραφή εκείνου/ης που μας "λένε" να είμαστε...
Κατ' εμέ όλοι/ες βρίσκουμε την "θέση" μας...
Τουτέστιν, - και αφού μιλάμε για γυναίκες φεμινίστριες και υποτακτικές -, αν εσύ μου πλασάρεις τον εαυτό σου σαν αδύναμη/υποκρίτρια/κακιασμένη/ανώριμη/αγενή...
Θα σου φερθώ όπως θα φερόμουν σε μια αδύναμη/υποκρίτρια/κακιασμένη/ανώριμη/αγενή...
Όχι επειδή είμαι ανώτερος σαν άντρας ή σαν Κ ( το σου δεν το γράφω, γιατί με μια γυναίκα που θα είχε αυτά τα χαρακτηριστικά, ούτε καφέ δεν θα ήθελα να πιω ), αλλά επειδή σαν άτομο δεν μπορώ να σε σεβαστώ...
Και ο σεβασμός κερδίζεται, δεν χαρίζεται, ούτε στους άντρες, ούτε στις γυναίκες...

Δεν χρειάζεται να είναι κάποια φεμινίστρια για να παλεύει για τα δικαιώματα της...
Δεν έχει ανάγκη από ετικέτες για να είναι κάποια...
Ούτε της χρειάζεται να φοράει καπέλο τον "τίτλο" της υποτακτικής...
Το τελευταίο είναι απλά σύμβαση, για να ερχόμαστε σ' επαφή και να γνωρίζουμε εκ των προτέρων κάποια πάνω κάτω κοινώς αποδεκτά χαρακτηριστικά...
Αλλά δεν γίνεται και να είσαι υποτακτική a la carte, καλώς ή κακώς η υποταγή που υποτίθεται ότι αναζητάς και διάλεξες, βασίζεται σε κάποια δεδομένα...
Εντάξει ότι τα όρια, οι κανόνες, οι όποιοι "κώδικες" είναι ζήτημα των εμπλεκομένων...
Αλλά ακόμη κι εκεί υπάρχουν κάποιες "τελείες"...Αν θεωρείς ότι η υποταγή που διάλεξες να παραχωρήσεις σε κάποιον, σε μειώνει σαν γυναίκα...
Κατάλαβες κάτι λάθος...
Η πέτα τις όποιες ενοχές και τα πρέπει στα σκουπίδια και ζήσε το, δίχως να σε βαραίνει...
Η μην σκέφτεσαι καν να μπεις στο "παιχνίδι"...Γιατί δεν σου κάνει και δεν είναι διόλου κακό, να μην σου κάνει...

Αν ο όποιος εκείνος σε θεωρεί κατώτερο ον, επειδή είσαι υποτακτική, πάλι επιλογή σου είναι, αν "μπλεχτείς"/συνεχίσεις μαζί του ή όχι...
Αν σε ζορίζει το πως σε βλέπει, μα "μπλέχτηκες"/ συνεχίζεις μαζί του, ας πρόσεχες...
Η υποταγή δεν σου σβήνει με σφουγγάρι τον εγκέφαλο, ούτε σου αφαιρεί το δικαίωμα της επιλογής και όσο και αν έχεις λιγότερες ευθύνες από τον Κ, δεν σημαίνει ότι δεν έχεις και καμία...
Για μένα όποιος Κύριος πιστεύει ότι η υποτακτική του, είναι κατώτερη του επειδή είναι γυναίκα ή υ, είναι τουλάχιστον...( αυτολογοκρίνομαι )...

 

εντάξει, όλα αυτά έχουν γραφτεί ξανά και ξανά και θα ξαναγραφτούν πάλι.

Φεμινισμός και σκλάβα όμως γίνεται; ή αφήνουμε το s/m έξω από το πλαίσιο συζήτησης;

 

Βασικά το νήμα το άνοιξε άλλος, όχι εγώ...
Άρα δεν ξέρω τι να σου πω...
Εγώ Φεμινισμός και υποτακτικές γυναίκες διάβασα, όχι σκλάβες...
Αλλά πάλι για μένα τα ίδια θα ίσχυαν...
Αφού και η σκλαβιά ( δηλαδή η BDSMική ) επιλογή είναι...

Υ.Γ. Αγαπητέ, όλα έχουν γραφτεί και ξαναγραφτεί. Τα θέματα αυτά είναι, οι σκέψεις πάνω κάτω οι ίδιες είναι...

 

Φυσικά, μπορεί κάλλιστα να συνδέεται με ένα "θέατρο παραλόγου" (ντελιριακού τύπου) που οι γραμμές του βρίσκουν θέση στον Γυναικείο Σωβινισμό (female supremacy).

 

Δεύτερη επαναφορά λοιπόν ενός - από τα πλέον ενδιαφέροντα - νήματος, όπου πρωτογενώς αναπτύχθηκε ένας πλούσιος , υψηλού επιπέδου διάλογος , που κάλυψε επαρκέστατα, πιστεύω, όλες τις παραμέτρους του θέματος.
Προσωπικά έχω πεί ο,τι είχα να πω και θα ήθελα μόνο να σχολιάσω μιά αναφορά του Tenebra που έχει άμεση συνάφεια με τον φεμινισμό ,κάποια πλευρά του τουλάχιστον.

Ακριβώς.
Αυτή η συνειδητή επιλογή υποταγής, συνιστά συνειδητή επιλογή (αυτο)διαχείρισης της , υποτακτικής τάσης, σεξουαλικότητας της.
Ε λοιπόν, η αυτοδιαχείριση του σώματος και της σεξουαλικότητας της γυναίκας ήταν, είναι, ένα απο τα κυρίαρχα ζητήματα αιχμής μιας μερίδας του φεμινιστικού κινήματος.
Ο φεμινισμός επομένως όχι μόνο δεν "κουτουλάει" (για να θυμηθώ μια χαρακτηριστική έκφραση του παρελθόντος του νήματος) με την διαχείριση της γυναικείας υποτακτικότητας αλλά μπορεί και συμπλέει άνετα.

Αν υπάρχει κάπου ενα ζήτημα ,-λέω εγώ τώρα ,κατόπιν εμβριθούς και ωρίμου σκέψεως- αυτό έγκειται στο πως και κατά πόσο ο ήδη κοινωνικά εδραιωμένος άνισος καταμερισμός εξουσίας μεταξύ των δυο φύλων, διοχετεύεται απο τα πρώτα χρόνια της ζωής και επηρεάζει την σεξουαλικότητα της γυναίκας ,προς την κατεύθύνση της υποτακτικότητας.
Δεν έχω απάντηση, δεν θυμάμαι να ήμουν ο Λακάν στην προηγούμενη ζωή μου και απλά το καταθέτω ως προβληματισμό.

 

Λιγο φεμινιστρια, λιγο αφεντρα, λιγο σκλαβα.

Θεατρο του παραλογου οπως ορθα λεχθηκε παραπανω.

Ταιριαζει και με τα πολιτικα δρωμενα της εποχης. Οσο μια φεμινιστρια γινεται σκλαβα κατ´ επιλογη, αλλο τοσο ειναι αριστερη η κυβερνηση μας.

 

Ας μην παραβλέπουμε το λεγόμενο φεμινιστικό ακτιβισμό ή μαχόμενο φεμινισμό. Ειδικά τα χρόνια του '60-70 πολλές γυναικείες οργανώσεις εμπότιζαν τα μέλη τους με φανατισμό που άγγγιζε τα όρια της αμφισβήτησης της αναγκαιότητας ύπαρξης του άντρα (ποιός δε θυμάται το περίφημο "γυναίκα χωρίς άντρα είναι ψάρι χωρίς ποδήλατο"). Σε αυτές τις περιπτώσεις κάθε συζήτηση για υποτακτικότητα είναι μάλλον άκυρη...

 

Ειχα παντα την απορια αυτες οι γυναικες στο σεξ ηταν αγριες οπως στον αγωνα τους ή πλακα;