Φεμινισμός και Υποτακτικές γυναίκες.

πάρα πολύ δύσκολα προσβάλλομαι. αν ποτέ.

 

Disclaimer: Αυτό που θα γράψω δεν σημαίνει καθόλου ότι διαφωνώ με το ποστ, απλά μοιράζομαι μια παρατήρηση μου, που μου έκανε εντύπωση καθώς ανέτρεψε όσα περίμενα. Επίσης δεν έχω διαβάσει πολλά ποστς από όσα προηγούνται ή έπονται αυτού άρα παίζει να είμαι εντελώς off. Δεν θα πτοηθώ όμως, θα πω τον "πόνο" μου  
Η προσωπική μου στατιστική λέει ότι αν αφήσεις πολλά παιδάκια πολύ μικρής ηλικίας (έχει σημασία αυτό) σε έναν χώρο με πολλά παιχνίδια, να διαλέξουν αυτά που προτιμούν, τα αγοράκια πάνε συχνότατα στα τροχοφόρα και τα κοριτσάκια στα λούτρινα και τα ανθρωπόμορφα. Εξαίρεση αποτελεί το παιχνίδι κουζίνα που τους τραβάει εξίσου το ενδιαφέρον.

 

Αυτό συμβαίνει γιατί τόσο τα αγοράκια, όσο και τα κοριτσάκια που θα μαζευτούν σε ένα χώρο έρχονται από σπίτια που ήδη τα έχουν ντρεσάρει, όχι μόνο στο τί παιχνίδι θα παίξουν αλλά και στη συμπεριφορά γενικότερα. Πολλά αγόρια έχουν λούτρινα στο σπίτι τους αλλά όταν είναι με συνομηλίκους τους δεν θα παίξουν με λούτρινα (δημόσια) γιατί αυτά είναι "κοριτσίστικα". Για τους ίδιους λόγους άλλες ταινίες βλέπουν τα αγόρια και άλλες τα κορίτσια. Τα παιδιά δεν γεννιούνται εν κενώ αλλά εν κοινωνία και υπάρχει τεράστιο peer pressure αναφορικά με τα παιχνίδια και τις συμπεριφορές. Με την κουζίνα παίζουν όλα γιατί η κουζίνα παραπέμπει και σε μηχάνημα (αγόρι) αλλά και σε μαγειρική (κορίτσι). Προσωπικά, επειδή είχα μεγαλύτερο αδελφό και στο σπίτι κατ' εξαίρεση για Ελλάδα, δεν υπήρχε κανένας διαχωρισμός αγόρι -κορίτσι έπαιζα κοριτσίστικα και αγορίστικα παιχνίδια με μεγάλη άνεση και στο σπίτι και στην πλατεία γιατί δεν μου έκανε διαφορά. Έπαιζα με κούκλες και φλυτζάνια και λάστιχο με τις φίλες μου με την ίδια άνεση που έπαιζα στρατιωτάκια, πόλεμο και stratego με τους φίλους μου και ήμουν αποδεκτή και από τις δύο έμφυλες ομάδες.

 

Η σύγχρονη αναπτυξιακή ψυχολογία αναφέρεται σε "Όλα τα παιχνίδια για όλα τα παιδιά".
Σύμφωνα με μελέτες, οι αυτοεκπληρούμενες έμφυλες προσδοκίες εκκολάπτονται από την βρεφική ηλικία όπου το έντονο κλάμα βρέφους θηλυκού γένους, η οικογένεια το αποδίδει σε ευαισθησία ενώ της ίδιας έντασης κλάμα σε βρέφος αρσενικού γένους, αποδίδεται σε δυναμισμό και διεκδίκηση.
Τα κορίτσια έχουν καταφέρει, σε μεγάλο βαθμό, να διεκδικούν τα παιχνίδια της αρεσκείας τους. Στα αγόρια όπου το σφιχτοδέσιμο των προσδοκιών παραμένει σε υψηλά επίπεδα, δεν ακολουθούν την ατομική τους κλίση. Είναι ένα γεγονός που το εκφράζουν πλέον οι άνδρες ως ενήλικες. Ότι δεν ακολούθησαν το ταλέντο τους.

 

δεν υπάρχουν κορίτσια κι αγόρια. είναι ηθοποιοί.

 

Έχουμε παρόμοια εμπειρία καθώς κι εγώ μεγάλωσα μαζί με ξάδελφο που η σχέση μας και οι συνθήκες ήταν αδελφική οπότε έχω κι εγώ την εμπειρία που αναφέρετε. Και δεν διαφωνώ καθόλου στις επιπτώσεις του κοινωνικού conditioning.
Έβαλα όμως μια επισήμανση σε παρένθεση, ότι αναφέρομαι σε παιδιά πολύ μικρής ηλικίας. Και έβαλα την παρένθεση για να τονίσω ότι έχει σημασία η ηλικία και δεν αναφέρομαι γενικά σε "μικρά παιδιά".

 

για να αποδώσεις κλάμα βρέφους σε.. ευαισθησία χρειάζεται να είσαι ηδη φεμινιστής ή ακόμη πιο βλάκας.
μάλλον χρειάζεται επιπλέον να έχεις δει βρέφος μόνο σε φωτογραφία στο κινητό, όπως ακριβώς με τους μπονομπο.

 

η αλήθεια είναι πως το μουνάκι και το πεος που γεννιουνται κορίτσια και αγόρια αντίστοιχα είναι ένα λάθος της φύσης. Κανονικά θα έπρεπε όλοι να έχουν ακριβώς την ίδια ιδιομορφία και τα ίδια χαρακτηριστικά κσι όχι να στιγματίζονται εκ φύσεως τόσο ρατσιστικά και ανελέητα χωρίς το δικαίωμα επιλογής. Για να μην πω πως η ίδια η φύση είναι ένα λάθος από μόνη της και πρέπει να την αλλάξουμε. Μαζικά, ολιστικά, κινηματικά.  

 

Τί ηλικίας;

 

Που;

Επειδή διακρίνω πως είστε καλλιεργημένος άνθρωπος που ξημεροβραδιάζεστε στο bbc σας στέλνω τα παρακάτω άρθρα.
είμαι σίγουρη πως εσείς που έχετε φάει το bbc με το κουτάλι θα τα γνωρίζετε αλλά δεν είναι πρόβλημα να σας φρεσκάρω τη μνήμη.

Το πρώτο είναι αυτό.
https://www.google.com/amp/s/www.bbc.com/news/world-europe-48132191.amp

Εδώ λοιπόν το αγαπημένο σας bbc μας λέει για μια ομάδα ανδρών στην Ισπανία που μοιράζονται ανοιχτά τις προκαταλήψεις τους και την έλλειψη κατανόησης απέναντι στις γυναίκες. Αυτοί οι άνδρες έχουν κατανοήσει ότι τα στερεότυπα δεν τους επιτρέπουν να δουν έως τώρα διαφορετικά τις γυναίκες και έχουν αποδεχτεί πως τα στερεότυπα τους κάνουν δύσκολη τη ζωή και τις σχέσεις τους με τις γυναίκες. Προσπαθούν λοιπόν να σπάσουν τα στερεότυπα γιατί έτσι πιστεύουν πως θα είναι ευτυχισμένοι.
Εσάς @tithon όλοι αυτοί σας φαίνονται ότι είναι κάποιοι Ισπανοί άνδρες καθολικοί που διαβρώθηκαν από τους προτεστάντες.
Επίσης σας είναι αδιανόητο ότι θα μπορούσατε σκεφτείτε σαν αυτούς. (Γιατί άραγε; )
Όμως το αγαπημένο σας bbc προβάλλει ως θετική για την εξέλιξη των ανθρώπων και των κοινωνιών αυτή την αλλαγή στον τρόπο σκέψης.

Το δεύτερο είναι αυτό.
https://www.google.com/amp/s/www.bbc.com/news/uk-politics-47006912.amp

Εδώ λοιπόν το αγαπημένο σας bbc παρουσιάζει μια σοβαρή έρευνα της Dr Christina Scharf που αφού πρώτα μας ενημερώσει πως το ποσοστό των γυναικών στο Ηνωμένο Βασίλειο που δηλώνει ότι είναι φεμινίστρια ανέρχεται στο 34% το 2018 έναντι του 27% το 2013 προσπαθεί να διακρίνει τους λόγους που οι γυναίκες δεν δηλώνουν φεμινίστριες. Σίγουρα δεν αναφέρεται στους λόγους η ωριμότητα και η ανωριμότητα των γυναικών όπως γράφτηκε παραπάνω. Κάτι τέτοιο δεν είναι λόγος που μπορεί να συμπεριληφθεί σε μια επιστημονική έρευνα. Σε καμία περίπτωση.
Ποίοι όμως είναι οι λόγοι;
Σύμφωνα με την Christina Scharf είναι τα στερεότυπα.
Οι γυναίκες δεν θέλουν να δηλώσουν φεμινίστριες επειδή φοβούνται ότι θα ταυτιστούν με το στερεότυπο της αξύριστης αγάμητης με το ταγάρι.

Αυτά λέει το bbc που με επιμέλεια διαβάζετε.

Από τα δυο άρθρα του bbc, που αποτελεί τον καθημερινό σας σύμμαχο στην ενημερώση, προκύπτει ότι αυτό που εμποδίζει την αλλαγή που θα βελτίωσει την επικοινωνία και τον συσχετισμό των ανθρώπων, που θα προάγει συντροφικές σχέσεις φροντίδας και θα αμβλύνει τον εγκαθιδρυμένο ανταγωνισμό μεταξύ των φύλων είναι τα στερεότυπα και αυτοί που τα συντηρούν.

Εσείς @tithon είστε ένας από αυτούς.

Φρονώ όμως πως αν, μετά τα δυο άρθρα που παρέθεσα, συνεχίσετε να διαβάζετε το bbc, μπορεί και να αλλάξετε μυαλά.

welcome to the world of bbc and have a pleasant stay.

 

αν με ρωτήσει κάποιος συνομιλητής, θα τον βοηθήσω να το βρει.

δεν κάνω προσωπικές συζητησεις δημόσια.

 

Τι είδους μελέτες είναι αυτές που προσπερνούν τα πρωταρχικής σημασίας ενός βρέφους ΄΄πεινάω/διψάω/πονάω΄΄ και πόσες μπορεί να είναι οι οικογένειες ανά τον κόσμο που προσπερνάνε επίσης αυτές τις ανάγκες του παιδιού τους αποδίδοντάς το κλάμα του σε ιδιότητες ευαισθησίας ή δυναμισμού;