Φεμινισμός και Υποτακτικές γυναίκες.

Έχει παιχτεί μπέρδεμα και έχει ως εξής.
Εκεί που δεν έχουμε λύσει τα βασικά, κοινώς γυναίκες σκοτώνονται για το φύλο τους, γυναίκες απαγορεύονται να κυκλοφορούν, γυναίκες καλύπτονται ολόκληρες, γυναίκες που κακοποιούνται γιατί θεωρούνται ιδιοκτησία, πατέρα ή συζύγου, εμείς ασχολούμαστε με το αν το μωρό δύο μηνών κλαίει δυναμικά ή ευαίσθητα(έλα τώρα), ποιο είναι το ποσοστό των φεμινιστριών στο γιουκει(dont give a fuck), αν ο φεμινισμός ξεκίνησε από τους προτεστάντες (δεν τους ξέρω του κύριους αλλά την ευχή μου να χουνε), τελικά τι σημαίνει δυσφορία φύλου (αφού δεν μου λέτε , το έψαξα και εγώ στον γουγλη).

Εμένα στην τελική αυτό που με νοιάζει δεν είναι το παιχνίδι του τρίχρονου, ειναι να μην ζω σε μια κοινωνία που το να βρεθεί η κόρη μου στο νοσοκομείο ή στο χαντάκι γιατί είπε όχι είναι συνηθισμένο και εν μέρη δικαιολογισιμο.
Δεν ζητάω πολλά νομιζω.

 

Καλησπερα. Ο χαρακτηρισμος του κλαματος του μωρου εχει ερεθισμα απο τις πατριαρχικες αντιληψεις. Πιθανον, τι ποσο δεν γνωριζω, ενα αγορι που μεγαλωνει σε σνα περιβαλλον το οποιο "αξιολογει" ακομη και το κλαμα του "αρσενικο" τοτε ισως ειναι ενας αυριανος εγκληματιας, οχι απαραιτητα βεβαιως.
Αν εστιασουμε μονο στο πως να σωθει μια γυναικα απο μια βιαιη συμπεριφορα, τοτε το πολυ να σωσουμε τον εναν, δλδ τη μια τριχρονη τώρα (σχηματικα η ηλικια) τον τριχρονο, δεν πρεπει να τον αωσουμε κι αυτον;

 

Δυσκολευομαι να καταλαβω το disclaimer, ποια ευθυνη αποποιεισαι, εκτος κι αν ειναι κατι διαφορετικο.

Γραφεις η δικη σου στατιστικη. Καταλαβαινω οτι θες να πεις με βαση της εμπειριας μου, οποτε οτι γραφεις δεν μπορει να ελεγχθει. Παντως προκυπτουν τα ερωτηματα:
Α. Μεγιστη ηλικια των υποκειμενων σε μηνες;
Β. Ισομερης ποσοστοση των παιδιων καθε φορά:
Γ. Ποια παιχνιδια χρηΣΙμοποιουσαν πριν βρεθουν στον χωρο που εκανες τις στατιστικες σου?

 

Που;

 

Σύμφωνα με τις ρατσιστικές θεωρίες που παρουσιάζονται εδώ, η κόρη σας βρίσκεται στη θέση που της αντιστοιχεί σύμφωνα με την μοιρασιά που έγινε και άρα δεν μπορείτε να τη βοηθήσετε.

 

Οι προσωπικές προσδοκίες όσο σεβαστές κι αν είναι δεν αποτελούν τον γνώμονα στη διαμόρφωση μιας κοινωνίας. Γενικότερα όσο μεγαλύτερη η παρακμή τόσο πιθανότερες και περισσότερες οι παραβατικές συμπεριφορές.
Παρ' όλα αυτά δεν μπορούν να εξαληφθούν παντελώς από τον χάρτη. Η αντίληψη , ο αντρούλης μου , το σπιτάκι μου, το παιδάκι μου γενικότερα δεν βοηθάει σε συλλογικό επίπεδο.

 

Οι κόρες μας, μετά τον αγώνα μας και τον αγώνα των πατεράδων τους, έχουν την παιδεία και την επιλογή να ξέρουν από που πηγαίνουν και πώς ώστε να μη βρεθούν «στο χαντάκι». Ούτε είναι των γυναικών μόνο πρόβλημα αυτό, γιατί προχθές μια συμμορία έλιωσε το κεφάλι κάποιου άντρα που απλά διεκδίκησε τον δημόσιο χώρο που του αναλογούσε. Είναι πρόβλημα όλων.

 

Επειδή εμένα τα "πολύ σεξιστικά" δεν μου αρέσουν , θα εμπλουτίσω την αρχική ερώτηση.
Θα μπορούσε ένας Φεμινιστής να είναι και υποτακτικός;

 

Θλιβερό αλλά ευτυχώς είναι μόνο εδώ μέσα. Έξω από εδώ ιδίως στις νέες γενιές τα πράγματα αλλάζουν. Διατηρώ συγκρατημένη αισιοδοξία.

 

Η "αρσενική" κουραδομάγκικη συμπεριφορά, δημιουργεί συμμορίες που σαπίζουν στο ξύλο έτερους άνδρες ώστε να αναδειχθεί ο δυνατότερος πιθηκάνθρωπος.
Πράγματι, στη ζουγκλοειδή τέτοια κατάσταση, το σαπάκιασμα γίνεται αδιακρίτως.

 

Σύμφωνα με αυτό δηλαδή , ο δολοφονημένος στη Ραφήνα δυστυχώς δεν είχε την παιδεία ώστε να μη βρεθεί δολοφονημένος. Ας πρόσεχε! Όπως και οι τόσες γυναίκες που βρέθηκαν βιασμενες ή και δολοφονημένες.
Ατυχεστατο σχόλιο θεωρώ.

 

Αυτή είναι άποψη και όχι δεδομένο, ούτε βασίζεται σε δεδομένα. Διακρίνεται για την απανθρωπιά της και για τον ακραίο λαϊκισμό της και φυσικά είναι και ρατσιστική.
Φαίνεται πως δεν σας διάβασα καλά εκεί που λέγατε ότι τάχα μου τα σύγχρονα φεμινιστικά κινήματα δεν περιλαμβάνουν και μίσανδρες τάσεις. Εννοούσατε ότι παντού μπορεί να εκδηλώνεται μίσος προς τους άνδρες εκτός από τα φεμινιστικά κινήματα;