Φεμινισμός και Υποτακτικές γυναίκες.

@subwhat
Θα ήθελα να μάθω, αν έχεις όρεξη να μου εξηγήσεις, ποια είναι κατά την άποψη σου, η πηγή των διακρίσεων;
(Νομίζω ότι είμαστε εντός θέματος)

 

Ποιος μίλησε για σύγκριση; Ποιος μίλησε για αντίπαλη ομάδα;

 

αφού δεν ισχυρίζεστε ανισότητες δεν περιλαμβάνεται στο φεμινιστικό αφήγημα η ανάλυσή σας.

να σταματήσουν τώρα όλοι οι φόνοι, αλληλούια.


υγ: όσο χαζός και να είμαι, να μου προτείνουν ανισότητες χωρίς σύγκριση, κάπου ώπα, ούτε φεμινιστής δεν το τρώει.

 

Δεν νομίζω πως το να κάτσω να περιμένω να "πέσει το κεφάλαιο" είναι η λύση στο πρόβλημα της ανισότητας.
Πρώτα απ όλα το κεφάλαιο δεν πέφτει γιατί κανένας δεν προσπαθεί το ρίξει, ας μη γελιόμαστε.

Προσωπικά δεν μπορώ να πάρω στα σοβαρά την μαχητικότητα των παρατάξεων που στις μεγάλες κρίσεις κάνουν όσο πιο ησυχία μπορούν για να μην φαίνονται.
Κοιτάμε τις φωνές που υπάρχουν, που εξακολουθούν να αγωνίζονται και όχι τους βολεμένους που πληρώνονται για να κάτσουν φρόνιμα και ψιψιρίζουν χαμηλόφωνα κάτι γκρίνιες. Έχει βγάλει ρίζα ο κώλος τους και έχουν το θράσος να κρίνουν τις όποιες άλλες κινητοποιήσεις του κόσμου. Τα βάλανε με τους αγανακτησμένους, τα βάζουνε τώρα με τον φεμινισμό. Όλα αυτά τα βλέπει και τα καταγράφει η ιστορία και όλοι εμείς που τα ζούμε ασχέτως πεποιθήσεων.

Δεν μπορώ να μην σέβομαι τον φεμινισμό που φέρνει αποτελέσματα, ενημερώνει, δημιουργεί νόμους, προβληματίζει και δημιουργεί νέες νοοτροπίες στο σήμερα, στο τώρα.

Μόνο τα φανατισμένα μυαλά βρίσκουν εμπόδια και βάζουν παρωπίδες. Τα πράγματα για τον απλό άνθρωπο είναι απλά, πέρα από πολιτικές ιδεολογίες, είτε λέγονται κοινωνικές διακρίσεις, είτε φυλετική ανισότητα, είναι στην ίδια κατεύθυνση. Το θέμα είναι ποιος κάνει κάτι γι αυτό επί της ουσίας και ποιος απουσιάζει.

 

Δεν έχω καταλάβει γιατί το να βελτιωθούν οι συνθήκες ζωής του γυναικείου φύλου σημαίνει στο δικό σου μυαλό ότι θέλω να χειροτερέψουν οι συνθήκες ζωής του ανδρικού.

Το ότι με το ζόρι πρέπει να με βγάλεις μισανδρη γιατί αυτό ταιριάζει στη θεωρία σου, κάπου ωπα.

 

Ξέρεις τι θα έκανε έναν άνθρωπο πραγματικά ευτυχισμένο? Να μπορεί να φτιάξει έναν κόσμο όπως ακριβώς του αρέσει, να έχει τον καιρό που του αρέσει και τα χρώματα που του αρέσουν και ο χρόνος/μέρα/ώρα να έχει την διάρκεια που του αρέσει και μέσα σε αυτόν να ζουν μόνο οι άνθρωποι που ζουν και συμπεριφέρονται όπως εκείνου του αρέσει.

Δεν θα ήταν πολύ ωραία το μεγάλο ψάρι να μην τρώει το μικρό αλλά όλα τα ψάρια να χορταίνουν με το νερό της θάλασσας και το κάτουρο τους να ξαναγίνεται θάλασσα ? Άλλα πότε ρωτήθηκες για το πως σου αρέσει να τρέφονται τα ψάρια.

Ο κόσμος που ζούμε είναι ένας κόσμος που βρήκαμε και δεν θα είναι ποτέ ένας κόσμος που επιλέξαμε, ένας κόσμος που ποτέ δεν μας ρώτησαν εάν μας αρέσει να ζούμε σε αυτόν που κανένας κάποιος ονειρεύτηκε και έφτιαξε σύμφωνα με τα γούστα του. Είναι ένας κόσμος με ένα κοινό χαρακτηριστικό για όλους μας, δεν είναι ο ιδανικός κόσμος κανενός. Για άλλους είναι λιγότερο ιδανικός για άλλους περισσότερο και αυτό έχει να κάνει με την μοναδικότητα, διαφορετικότητα και την διαφορά ενός καθ έκαστου μας.

Αν θα θέλαμε έναν κόσμο με πιο ευτυχισμένους ανθρώπους, όπου το πιο ευτυχισμένος το ορίζουμε πάντα με την κατ αίσθηση βεβαιότητα του τι είναι πιο ευτυχία βάσει της δικής μας δυστυχίας, θα έπρεπε να χαλάσουμε συθέμελα τον κόσμο αυτό και πάνω του να χτίσουμε έναν άλλο. Δεν ζητάς λίγα.

Ξέρεις ποια είναι η βασική διαφορά μεταξύ καπιταλισμού, φιλελευθερισμού, νεοφιλελευθερισμού και μαρξισμού ? Τα τρία πρώτα περιγράφουν μια κατάσταση που ζήσαμε και ζούμε όχι γιατί κάποιος έτσι το όρισε αλλά γιατί έτσι μονάχα θα μπορούσε να εξελιχθεί για μας τους ανθρώπους στις περιοχές που το ζούμε που είναι πολύ διαφορετικές από τις περιοχές που δεν το ζούνε. Το τέταρτο ορίζει πως θα είχαμε πιο ευτυχισμένους ανθρώπους σύμφωνα με τις ονειρώξεις ενός γερμανού μουσάτου οικονομολόγου.

Κάπως έτσι είναι η ίδια διαφορά μεταξύ της πατριαρχίας όπως την ζούμε τώρα και του φεμινισμού έτσι όπως κατάντησε.

Θα μπορούσαμε να μεγαλώσουμε τα κορίτσια μας ως αλήτισσες και να στειρώσουμε τα αγοράκια μας, μπορεί να μην πιστεύεις στα έμφυλα χαρακτηριστικά αλλά όταν θέλουμε έναν σκύλο ή ένα άλογο με λιγότερο επιθετική συμπεριφορά του κόβουμε τις μπάλες (ως φιλόζωοι και για το καλό του) και να δούμε τα αποτελέσματα. Η γνώμη μου είναι ότι δεν θα δούμε κάτι διαφορετικό από τα φαινόμενα που καταγράψαμε τόσο ως διάρκεια όσο και ως ευτυχία όταν εφαρμόσαμε τον μαρξισμό σε κοινωνικά σύνολα.

Με τρομάζει η πιθανότητα να μεγαλώσει το παιδί μου είτε είναι αγόρι είτε είναι κορίτσι είτε είναι στραιτ είτε είναι γκει με καλλιεργημένες πολλές και δυνατές ευαισθησίες.

Εαν το παιδί μου μελαγχολεί το φθινόπωρο θα πρέπει να το κάνω να αντέχει τους χειμώνες γιατί κάθε χρόνος έχει και φθινόπωρα και χειμώνες και αυτό ως γονέας δεν μπορώ να το αλλάξω. Εαν έχει ευαισθησίες στην απόρριψη θα πρέπει να του μάθω πως να εμπνέει αποδοχή και πως να επιβάλει σεβασμό. Εαν τραυματίζεται στην θέα της αλεπούς που τρώει τα λαγουδάκια μπροστά στην πανικοβλημένη μάνα τους που χτυπιέται ανήμπορη να κάνει κάτι θα πρέπει να του διδάξω τι είναι η τροφική αλυσίδα και το πως τα πράγματα λειτουργούν βάσει απαράβατων κανόνων της φύσης.

Το παιδί μου πρέπει πρωτίστως να μάθει να επιβιώνει σε ένα κόσμο ολοένα πιο τρελό και απρόσμενο και δευτερευόντως να έχει αρχές που το αποτρέπουν δραστικά να λειτουργεί με τρόπους που προσωπικά δεν εγκρίνω. Οι ευαισθησίες θα του φανούν πολύ χρήσιμες εάν οι άλλοι μεγάλωναν τα παιδιά τους με γνώμονα αυτές και εκείνο πουλάει εταιρική ευθύνη ή διευθύνει ΜΚΟ.

Έχουμε lgbtqi άτομα που χαίρουν αποδοχής. Δυστυχώς σε κάποιους σπόνσορες δεν αρέσει αυτό.

Πάντα είχαμε και ένα θέμα το lgb να δεχθει το t και το t να δεχθεί το qi. Είναι περίπλοκο το πρόβλημα, υπάρχουν κάποια εσωτερικά θεματάκια προς άμεση επίλυση, όταν διευθετηθούν και το lgbtqi αποδεχτεί και το ίδιο την διαφορετικότητα του και οριστεί τι ονομάζουμε αποδοχή και τι είναι αυτό που σε γενικές γραμμές, σε πολύ γενικές έστω, απαιτείται και ξεφύγουμε από την ειδική ξεχωριστή μαλακία του κάθε ξεχωριστού που σήμερα θέλει να ξεχωρίζει έτσι και αύριο αλλιώς τότε θα έχουμε τις προοπτικές να αλλάξουμε και κάποια πραγματάκια στην μη lgbtqi συνείδηση.

Μναι.. δες τι γίνεται. Είμαι στραιτ κυριαρχικός λευκός άντρας, δεν ξέρω γιατί κατάντησα τέτοιος αλλά όπως και να το κάνουμε τέτοιος είμαι και λίγες πιθανότητες βλέπω να αλλάζω. Ως τέτοιος λοιπόν μου αρέσει να πίνω το ποτό μου εκεί που συχνάζουν υποτακτικές (bi κατα προτίμηση) γυναίκες με κάπως συγκεκριμένη αντίληψη περι υποταγής. Είναι οι γυναίκες που με ενδιαφέρουν περισσότερο για ζευγάρωμα, νομίζω φυσιολογικό είναι, δεν είναι ?

Εαν τελικά ζευγαρώσω και η υποτακτική μου δείξει την υπακοή και την αφοσίωση που ψάχνω και που είναι δουλειά μου να της εμπνεύσω τότε της γίνομαι πατέρας, παππούς, θείος, προιστάμενος, προτεστάντης πνευματικός, ορθόδοξος εξομολογητής, καθολικός ιεροεξεταστής, εβραίος τραπεζίτης και ότι θέση εξουσίας μπορείς να φανταστείς που ζέχνει πατριαρχικά κατάλοιπα.

Κάποια που θα δεχθεί όλη αυτή την καταπίεση και τους περιορισμούς και θα ζήσει άνετα και ευτυχισμένα σε ένα τέτοιο περιβάλλον είναι συνήθως κάποια που ψάχνει κάποιον να σκοτώσει τους δαίμονες της ή έστω να τους διώχνει μακρυά της, κάποια που έχει κουραστεί να κολυμπάει στα πελάγη των ανασφαλειών της και ψάχνει λιμάνι, κάποια ίσως που ψάχνει ουραγό στην επίτευξη των ονείρων της και νιώθει έτοιμη να θυσιάσει κάποιες ελευθερίες της. Αυτές είναι μερικές κάποιες αλλά το μοτίβο το βλέπεις.

Τι θα γινόταν με κάποιον σαν και μένα αν γεμίζαμε το κυνηγετικό του πεδίο με γυναίκες γεμάτες αυτοπεποίθηση, χωρίς κανένα δαίμονα στο μυαλό, γυναίκες απελευθερωμένες και ανεξάρτητες με γνώση θάρρος και τόλμη να επιβάλουν τα θέλω τους και την προσωπικότητα τους ?

Κατα την γνώμη μου η κυριαρχία δεν έχει να κάνει με βόλεμα ή κόμπλεξ ανωτερότητας ή ναρκισισμούς που είναι και τα πιο συνήθη μέρη που βλέπω ολοένα και περισσότερο ότι απαντάται. Κυριαρχία είναι η φυσική τάση κάποιου να επιβάλλεται και αυτή η τάση διαμορφώνεται ανάλογα με το περιβάλλον πάνω στο οποίο αυτή επιδρά προκειμένου η επίδραση να συνεχίσει να είναι εφικτή.

Η απάντηση είναι ότι σε ένα τέτοιο φανταστικό κόσμο θα προσπαθούσα να μεταλλαχτώ σε έναν φανταστικό κυριαρχικό.

Δεν έχω να φοβάμαι κάτι αν κάτι αλλάξει. Θα πρέπει να κουραστώ περισσότερο σίγουρα.

Ευτυχώς όμως για κάποιον σαν και μένα, αντί να πάμε προς αυτή την κατεύθυνση πάμε προς την αντίθετη. Σε μία κοινωνία που με επιτυχία τιγκάρει τους κοινωνούς της με ευαισθησίες, εκείνοι με τις λιγότερες θα είναι πάντα η όαση που όλοι οι άλλοι θα ψάχνουν διψασμένοι.

Εύχομαι ότι αποτελεσματικά γκρέμισα οποιαδήποτε αμφιβολία σου ότι είμαι εκείνο το λευκό στρειτ σοβινιστικό γουρούνι που απεχθάνεσαι περισσότερο από οτιδήποτε άλλο.

Αλλά θα ήθελα να σου πω και κάτι άλλο, σε ότι ειδικεύομαι και επαγγέλλομαι και σε ότι θεωρώ ότι ξέρω καλά για να κρίνω έχω γνωρίσει γυναίκες και άντρες που από εμένα το έκαναν καλύτερα και αυτό που κάνουν και το σεβάστηκα και το ακολούθησα και από αυτό διδάχτηκα πως να κάνω καλύτερα πράγματα που ήθελα.

Εάν βγάλουμε τους άντρες από την μέση ότι διδάχτηκα από γυναίκα το διδάχτηκα επειδή σε εκείνη της δόθηκε η ευκαιρία ή είχε η ίδια την ικανότητα να αντιπαρέλθει κάθε εμπόδιο προκειμένου να γίνει αυτό που ήθελε και αυτό ήταν που με βοήθησε και μένα να γίνω καλύτερος και το ίδιο ισχύει για κάθε γυναίκα που μου αποδεικνύεται καλύτερη. Θα ήμουν βλάκας να αρνηθώ ότι αυτά που ήθελα να κάνω τα έκανα με μεγαλύτερη ευκολία λόγω του φύλου μου.

Είμαι σίγουρος ότι ο γιος μου δεν θα χρειαστεί να παραδεχτεί κάτι τέτοιο γιατί κάτι τέτοιο δεν θα δει.

Αυτό που βλέπω και θα δει είναι κάποιοι άνθρωποι να πηγαίνουν μπροστά και να θριαμβεύουν ενώ κάποιοι άλλοι προσπαθούν να πείσουν τους άλλους ότι δεν πρέπει να ντύνουν τα αγοράκια με μπλε. Και όλα αυτά την εποχή που το πορτοκαλί είναι το νέο μαύρο.

Αυτό που ίσως βλέπεις είναι ότι είμαι ο νέος προσαρμοσμένος φαλλοκράτης όχι ο παλιός τύπος στερεοτυπικών προδιαγραφών.

Ο ιδιοκτήτης σου ποτέ μέχρι τώρα στο προφίλ του κάπου αλλού δεν είχε φωτογραφίες με γυναικεία κορμιά που του ανήκουν και που δείχνει να είναι πιο κοντά στις υπόλοιπες φωτογραφίες με γυναικεία κορμιά που αρέσουν και σε ένα στερεοτυπικής αισθητικής γουρούνι σαν και μένα.

Αντί να διδάσκουμε λύτρωση μήπως θα έπρεπε να εξασκούμε λύτρωση ?



Υ.γ.

Είμαστε πολλοί και είμαστε σκόρπιοι. Ίσως θα πρέπει να αναθεωρήσεις ποιος πρέπει να φοβάται ποιον αγαπημένε μου.

Υ.γ.2
Εάν είπα κάτι που τόσο σε θύμωσε και έφυγες και τώρα μιλάμε via proxy πες τι θέλεις από μένα να κάνω να ξαναγυρίσεις.

 

δεν μου πέφτει και λόγος αν είστε ή δεν είστε μίσανδρη. οποιοσδήποτε μπορεί να εφεύρει έναν "δικό του" φεμινισμό ο οποίος να μην είναι μίσανδρος και μισογύνης, στο μυαλό του. έχουμε και τεχνογνωσία στο φόρουμ σε τέτοιες εφευρέσεις.

γιατί αυτό είναι το φεμινιστικό αίτημα. είναι πυρηνικός ισχυρισμός σε όλη τη διάρκεια του κινήματος. για να στηριχτεί μάλιστα η προφανής γελοιότητα της αντιπαλότητας πηδαει καλλιτεχνικά ανάμεσα στο "και συγκρίνω και δε συγκρίνω, θα δω" και καταφεύγει εξ ίσου χορευτικά και στο "για το καλό σας σας μισώ, για να απαλλαγείτε από τα μισητά χαρακτηριστικά σας".

 

Το ότι όλες οι φεμινίστριες είναι και μισανδρες είναι ένα δικό σου αλλά και πολλών άλλων διήγημα. Χειριστικο, βολικο και αποπροσανατολιστικο.

 

Το λες και ιδεασμό  

 

Εμ, δεν το λες;
Ειδικά όταν κάποια σου λέει ότι δεν ισχύει για την ίδια και εσύ επιμένεις σα να ξέρεις καλύτερα από τον ίδιο της τον εαυτό.

 

Α εγω ειμαι η καλύτερη σε αυτά. Και δικό μου βδσμ κάνω. Αμέ.

Νοπ δεν είναι. Μπορεί για κάποιες που πραγματικά έχουν θεματάκι(στατιστικά δεν το γλιτωναμε αυτό), αλλά οι περισσότερες γυναίκες αγαπούν τους άνδρες και δεν θέλουν το κακό τους. Βλέπεις οι άνδρες δεν είναι κάτι απρόσωπο. Είναι οι παππούδες μας, οι πατεράδες μας, οι γιοι μας, οι έρωτες μας, οι φίλοι μας. Αυτό που θέλει το γυναικείο φύλο και διεκδικεί μέσω του φεμινιστικού κινήματος είναι ελευθερία, ισότητα και τερματισμό των κοινωνικών διακρίσεων και της εμφυλης βίας.

Σε τι διαφωνείς από τις απαιτήσεις αυτές;

 

Μπορεί

να μην Μ/μας πείσατε ότι είστε φανατικός αναγνώστης και τηλεθεατής του BBC, όμως είναι εμφανές ότι, στην ελληνική τηλεόραση έχει καθορίσει τις ιδέες σας ο "Σάκης ο υδραυλικός".

Δεν θα σταματήσω να ερωτώ: που;

μέχρι να παραδεχτείτε πως τις ιδέες σας προσπαθείτε να τις στηρίξετε με ψέμματα.

Ακόμα και αν δεν το παραδεχτείτε ποτέ, γιατί ως γνωστόν ο "Σάκης ο υδραυλικός" δεν ζητά συγνώμη, το συμπέρασμά Μ/μας

δεν αλλάζει.