Φιλιά στο BDSM, ποια η θέση τους?

Αν είσαι ερωτευμένος κι αγαπάς, και μάλιστα μια αγάπη τόσο υψηλή (γιατί αυτό θεωρώ και θα θεωρώ πάντα ότι είναι κυρίως το bdsm κι ας καίγομαι κάθε τόσο, κι ας θεωρούμαι ουτοπικός) δεν στερείσαι το φιλί και τις αγκαλιές. Αυτό που βγάζεις από τα βάθη της καρδιάς σου και θες να το δώσεις στον άνθρωπο που πίστεψες και λάτρεψες, θα πρέπει να βρει πιασίματα. Δεν είσαι ένα σώμα άψυχο απέναντι σε ένα γυάλινο είδωλο που επικοινωνείς μαζί του με τηλεπάθεια. Είσαι άνθρωπος όπως όλοι, και έχεις όπως όλοι την ανάγκη το σώμα σου να δεχθεί και το μαστίγιο, αλλά και το χάδι. Είσαι κι εσύ άνθρωπος και έχεις την ανάγκη για τις τρυφερές στιγμές σου. Ενα σώμα να λατρέψεις, γονατιστός ή όπως αλλιώς μπορείς, μια ψυχή να δώσεις, έναν άνθρωπο που λατρεύεις να υπηρετήσεις. Ο έρωτας θα γεννηθεί και θα ανθίσει για δυο καρδιές. Σας αγαπώ Κυρία, θα Της πεις, Σας λατρεύω, και θα την φιλήσεις στο στόμα μια μέρα. Θα το θελήσει κι Εκείνη, εάν πράγματι σε αγάπησε, εάν πράγματι σε βλέπει ως έναν αγαπημένο σκλάβο και όχι ως ένα άψυχο αντικείμενο ή έναν τραπεζικό λογαριασμό.

 

γιατι καλε τα αντικειμενα δεν τα αγαπαμε????
εγω χωρις το αρκουδακι μου το μητσο δεν παω πουθενα!!!
....μη μιλησω για το Μπαμπινο το δονητη, αυτο κι αν ειναι αγαπημενο αντικειμενο...χαχαχχχα
Και για να μην πειτε οτι ειμαι εκτος θεματος...
bdsm ειναι η ελευθερια στο τροπο με τον οποιο εκφραζουμε πολλα "θελω" που αλλοι καταπνιγουν για πολυ καιρο ..ισως και μια ολοκληρη ζωη!
Γιατι λοιπον θα πρεπει να μπει φραγμος στο φιλι?
Τοσο extreme ειναι?
Ε λοιπον σε μενα αρεσει πολυ να ξεπερναω τα ορια, δοκιμαστε το
...ποναει λιγο αλλα αντεχεται 

 

Δυο πραγματα με κανουν και ανατριχιαζω τοσο και να παρακαλω με ολο το κορμι μου για αυτα..τα ματια οταν μου μιλουν με ποθο και τα φιλια οταν με γλυκα μου παιρνουν τη καψα που νιωθω
Ειναι στιγμες που ενα φιλι ηρεμο και αισθησιακο μας κανει να μουδιαζουμε και να χανομαστε αναλαφροι και κατι αλλες στιγμες που ενα παθιασμενο γεματο δυναμη,ενταση δαγκωνοντας χειλη και με τις ανασες να ακουγονται πιο πολυ και απο τον χτυπο της καρδιας εκεινης της στιγμης να μας κανουν να λυσσαξουμε για ερωτα και πολεμο

Νομιζω πως ειναι απαραιτητα τα φιλια,ειναι η αρχη,η μεση,το τελος της καθε στιγμης που ενωνει τον/την καθε υποτακτικο/η με τον/την κυριο/α του/της
Ειναι για καπους/ες ανταμοιβη εγω θα το χαρακτηριζα δωρο
Δωρο απο εκεινον για μενα αδιαφορωντας για το αν τον κανει λιγοτερο η περισσοτερο κυριο στα ματια μου η μεσα μου!

 

Λατρεεεεεεεεεεεευω τα φιλιά!!!
Με τις ώρες!!!! Με πάθος, πόθο, γλύκα, ηρεμία... και πολλλλλά σάλια    

 

Είμαστε ολοι θνητοί μέχρι το πρωτο φιλί... και το δεύτερο ποτήρι κρασί..  

 

ο έρωτας μιλά τη γλώσσα των φιλιών..

 

Τα χείλια που έχουν γεύση από δάκρυα είναι -όπως λένε- τα καλύτερα για φίλημα.
Dorothy Parker

Τω όντι.

 

Εχω φιλιά και φιλιά..να δώσω..
φιλιά οικειότητας - καθημερινότητας που δεν εχουν ιδιαίτερο νόημα, απλά μου βγαίνουν
φιλιά εκφρασης-θέλω να σου πω κάτι, ή σε βλέπω να κάνεις κάτι ( οτιδήποτε που εμένα με κάνει να χαμογελώ ) και θέλω κάπως να στο δείξω..οτι με έκανες  
φιλιά καθαρής κάυλας
φιλιά ευγνωμοσύνης
φιλιά τρυφερότητας
φιλιά λύσσας-οταν με πιανει και θέλω με κάθε δυνατό τρόπο να του δείξω πράγματα..είναι και το φιλί ένας τρόπος.
φιλιά ευάλωτα- μετά απο s/m
φιλιά που περιέχουν πόνο

Αυτά μπορώ να σκεφτώ,προχειρα.


Απο εκει και πέρα προσωπικά,
τα φιλιά τα έχω ως κάτι πολύ σημαντικο..αρνούμαι να φιλήσω για να φιλήσω, πάντα θα πρεπει να το νιώθω ( για όποιον απο τους παραπάνω λόγους) αλλα να το νιώθω ΦΟΥΛ! αλλιως δεν είναι καλό το φιλί, δεν αξίζει!
Δεν κατάφερα ποτέ..μα ποτέ μου να δεθώ ή εστω να βρεθώ ( ακόμη και μόνο για σεξ) με άνθρωπο που δεν ταίριαζε το φιλί μας, παραπάνω απο μια φορά.
Είναι μεγιστο σημάδι για εμένα, σημαδί χημείας, κουμπώματος κ.α.. χαζό? κοινότυπο? ίσως! Αλλα..εκπτώσεις δεν κάνω..και στο φιλί ειδικά ούτε καν το διαπραγματευομαι, απλά δεν συνεχίζει το πράγμα, μπλοκάρεται οτιδήποτε, μπορεί να μου έχει βγάλει ο αλλος, με ένα ''μέτριο ή κακο '' φιλί.

Σε ο,τι αφορά το d/s
Μου επιτρεπονται αβέρτα? οχι!
με δυσκολευει αυτό? απειρα! σε σημείο όταν με πιάσει *** και κάνω φόκους οτι θέλω να τον φιλήσω..να μην μπορώ να συγκεντρωθώ ή να έχω ένα χαμόγελο απο άκρη σε άκρη ζωγραφισμένο.
με χαλάει? καθόλου!
Γιατί έτσι έχω μάθει να τα εκτιμώ ακόμη παραπάνω. Γιατί ξέρω οτι ένα φιλί, οταν τελικά μου επιτραπεί, σημαίνει οτι το αξίζω, σημαίνει οτι είναι ευχαριστημένος, σημαίνει πολλά ή τελοσπαντων για εμάς σημαίνει πολλά. Σαν κώδικα επικοινωνίας δικό μας το βλέπω,πλέον, το φιλί, υπάρχει λόγος όταν συμβεί και υπάρχει λόγος οταν δεν συμβαίνει. Δεν το μετράω πια ως δεδομένο ή ως στανταρ τρόπο εκφρασης της σχέσης..Δεδομένο μου φαίνεται το ''παρακαλώ, ευχαριστώ'' που θα πω μέσα στη μέρα, παρά το να τον φιλήσω. Εχει πάρει άλλη σημασία, για εμένα.

Υ.Γ Αλλα γαμώτο! μπορώ να τον φιλάω και να τον γλειφω όλη μέρα!!!!

 

φιλιά=not for me....!