Χαμένη στα δαιδαλώδη μονοπάτια της σακατεμένης λογικής μου...

.....................

 

Τα δύσκολα τώρα αρχίζουν Σειρήνα..
Να είσαι δυνατή, να μην κάνεις μαλακίες και να βοηθάς τους δικούς σου, ειδικά τα παιδιά και την γυναίκα. Ξέρω..

 

Δυναμη ευχομαι Σειρηνουλα με ολη μου τη ψυχη,ειναι δυσκολο ξερω...αλλα οπως λεει ο γουρουνης στηριξε αυτους που εμειναν πισω

 

Μόνον έτσι προχωράμε μπροστά.
Ζώντας.
 

 

Είχα πολλά χρόνια να νιώσω αυτό το κρύο..
Την παγωνιά αυτή την απόλυτη.. Τη σκληρότητα της.
Τη γεμάτη υγρασία, αυτή την παγωνιά που μου τρυπούσε τα κόκαλα.
Που με έκανε να κλαίω, αφού ήμουν μικρό παιδί.

Γιατί το κάνω αυτό στον εαυτό μου.
Γιατί γύρισα σε αυτό το παλιό σπίτι, με τις τόσες αναμνήσεις, που με κάνουν και νιώθω πάλι εκείνο το μικρό παιδί.

 

Μια ελπίδα απατηλή. Μια ψευδαίσθηση.

Μια σκοτεινή λαχτάρα.

Αυτό με κρατάει κοντά σου.

Το σκοτάδι μου που λαχταρά να γευτεί ξανά το δικό σου.

Γιατί θέλω το αίμα σου να ρέει πάνω μου.
Μέσα μου.
Να το γεύομαι από τις φλέβες σου.

Με φοβάσαι.
Καλά κάνεις και με φοβάσαι.
Όπως σε φοβάμαι κι εγώ.
Είμαστε επικίνδυνοι ο ένας για τον άλλο.

Μη βάζεις την ασπίδα σου μπροστά μου.
Μην με αποκλείεις.
Βάλε με μέσα σε αυτήν, όπως σε έχω και εγώ στη δική μου.

Κάντο όμως γρήγορα.

Η φλόγα μου έσβησε.
Τα κάρβουνα μου εξασθενούν.
Δεν έχω πολλή σπίθα ακόμη .
Τελειώνει ο χρόνος Μας.

Όταν παγώσει η καρδιά Μου, και αναλάβει η λογική... Εκεί έχασες.
Χάσαμε.


25/03/17

 

να θυμασαι μικρη   κι ο παγος φωτια ειναι κι ο παγος μπορει να σε καψει.. κι αφηνει χειροτερες ουλες

 

Always aware my dear @mad_hatter
Thank you for your comment

 

  σους