Χυλόπιτα στα φετίχ μας :(

Τι γίνεται όταν δεν βρίσκουμε ανταπόκριση στο φετίχ μας... δηλαδή όταν τρώμε χυλόπιτα; Τι κάνουμε; Πως διαχειριζόμαστε μια τέτοια κατάσταση συναισθηματικά, επικοινωνικά κλπ;
Όσοι έχουν "σπάνια" φετίχ, θα καταλάβουν...

 

Κουραγιο και υπομονη. Τροχος ειναι και γυριζει. Που θα παει...θα γυρισει  

 

  Θετικο πνευμα

 

αρνητική πραγματικότητα....

 

Η χυλοπίτα είναι όντως πολύ άσχημη κατάσταση.. σε ρίχνει ψυχολογικά .
σε κάνει κουρέλι.
νιώθεις ένα κάψιμο στην ίδια σου την ψυχή .
μια μαυριλα, ένα τεράστιο κενό στο οποίο πέφτεις διαρκώς.
Νιώθεις πως δεν έχεις τίποτα να ελπίζεις, πως σταμάτησε να γυρίζει η γη.
Όλα τα θεωρείς μάταια και λίγα. Τίποτα δεν μπορεί να καλύψει την δίψα σου.
Στεγνώνει το μέσα σου. Φτάνεις στο χείλος της απελπισίας και νιώθεις την ανάσα σου να κόβεται σιγά σιγά.
......
..........
...............

Και τότε εκεί που είσαι λίγο πριν τον συναισθηματικό θάνατο.. πριν παραδώσεις την ψυχή σου σε κάποιον απλό ποταπο βανίλα που ουδεμία σχέση έχει με αυτά που θες εμφανίζεται ως δια μαγείας αυτό που ποθουσες! Magic!!!
(Γράμμα στον αγιοΒασίλη έγραψες?!? Δεν έγραψες!!! Καλό παιδάκι ήσουν?! Εσύ ξέρεις!!! Μην απογοητεύεσαι!!καπου καπως κάποτε θα γνωρίσεις την κατάλληλη κλισματο-υποθετολαγνα!!!)

[η περιγραφή των συναισθημάτων μετά την χυλοπίτα δεν βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα. οποιαδήποτε ομοιότητα είναι συμπτωματική. Δεν το έχω ζήσει ποτέ..! ]

 

Την ημερα που ξεπερνάς την φοβία μήπως μείνεις μονος, μήπως η κοινωνία σε απορρίψει, μήπως δεν αρέσει μια επιλογή σου σε φίλους και γνωστούς, απελευθερώνεσαι. Τότε είσαι εσύ, ο εαυτός σου και όχι αυτό που ήθελαν οι άλλοι να είσαι.

 

Πας παρακάτω.

Αρνητικό σημείο πραγματικότητας.

Όχι συνολική πραγματικότητα.

Έχει άπειρα άλλα σημεία.  

 

Λέμε απλά πως ήμασταν με λάθος άνθρωπο!

 

Aπό το 1800 έως το 1860 στην Ελλάδα έσπασε ρεκόρ ο <<κομπογιαννιτισμός>>.

Ξακουστός από τους πολλούς κομπογιαννίτες της εποχής ήταν ο Παρθένης Νένιμος από τα Γιάννενα, που έζησε γύρω στο 1815 κι έμεινε ονομαστός για τις αγυρτείες του αλλά κι για το περίφημο παρακάτω ............ γιατρικό του!

Στους βαριά ερωτευμένους νέους που είχαν στο νου τους κάποια κοπελιά, οι μανούλες τον καλούσαν για να κάνει καλά τα παλικαριά τους.

Ο Παρθένης έφτιαχνε χυλό από σιτάρι ψημένο στον φούρνο μαζί με μπαχαρικά κι έδινε το φάρμακο στον ερωτευμένο άνευ ανταπόκρισης για τρία πρωινά, τελείως νηστικός κι οι μανούλες πλήρωναν όσο όσο για να βρει τα μυαλά του ο κανακάρης τους.

Από το περίφημο αυτό γιατροσόφι έμεινε η έκφραση <<έφαγε την χυλόπιτα>> και ισχύει μόνο για άντρες!!!!!!!!!!!