Χωρίς φετίχ;

To "φετίχ" πλέον είναι σαν την κόκα κόλα, πάει με όλα.
Όπως η "φιλοσοφία" και η "τέχνη". (βλ. η φιλοσοφία του καφέ, η τέχνη του κουραμπιέ κ.ο.κ.)

Δεν πιστευώ ότι είναι γλωσσικό το θέμα κι έχει ξεφύγει προς πολλού από το εννιολογικό πλαίσιο από την στιγμή που έχει περάσει σε μυαλά και συνειδήσεις ως "lifestyle" (whatever that means).
Κι εκεί είναι το θέμα, ο καθένας το αντιλαμβάνεται διαφορετικά διότι τον επηρρεάζει σε προσωπικό επίπεδο διότι μπορεί να έχει διαφορετικά σημεία αναφοράς από τα οποία μπορεί να άγεται και να φέρεται.

That said, σε ένα φόρουμ τέτοιας υφής δεν μπορώ να καταλάβω προς τι ο τόσος ντόρος. Επειδή κάποιος είπε ότι θεωρεί ότι όλοι οι άνθρωποι έχουν φετίχ; So what?

 

@Stilvi ειδικά σε "ένα φόρουμ τέτοιας υφής" οι όροι πρέπει να είναι ξεκάθαροι αλλιώς όλοι λεγόμαστε κ για παράδειγμα.Τρέχα γύρευε...
Αν ο καθένας χρησιμοποιεί τον όρο όπως θέλει,δε θα υπάρχει συνεννόηση ... όπως έχω αναφέρει και προηγουμένως...

 

Μμμμ, την επόμενη φορά που θα παραγγείλεις σπαγγέτι και θα σου σερβίρουν φουζίλι, να μη γκρινιάξεις όμως! Γιατί εκείνοι έτσι τα αντιλαμβάνονται τα σπαγγέτι.

 

@estelwen

Aνάλογα με το θέμα και τα κέφια μου, μ' αρέζει να παρακολουθώ κάποιο νήμα που κολυμπάει στην παπάτζα, ιδιαίτερα όταν αρχίζει το πράμα και γίνεται γουστόζικο στο στιλ "πες τα μεγάλε κι εγώ μαζί σου, να, δες με, βάνω κι εγώ πράμα και τα χώνουμε" ή "και λίγα λες, δες εδώ τεφαρίκι που βάνω" και τέτοια που παλιά τα λέγαμε ακατάσχετη "τσιμπουκολογία" στο πλαίσιο της δικής μας συνδρομής στο ζωντανό της γλώσσας...
Η παρακολούθηση της άρθρωσης του μηχανισμού της παρέας, της ομάδας, με όλα τα καλούδια πάντα με άρεζε.
Μετα με αρέζει να βλέπω τα λάικ σε δεύτερο χρόνο, δηλ. το "κάτσε να δω πού θα βάλουν λάικ οι δικοί, να βάνω κι εγώ" ή σε τρίτο "να βάνω λάικ ως εκεί για να στείλω πμ μετά, μη μας πούνε κάπως" γεγονός που αποτυπώνεται λίγο στο ξεκούδουνο στα πόστια ενός νήματος μεταξύ των πι-εμ-ούντων, ανάλογα αν έχει πέσει χου ή όχι...
Εν προκειμένω, αυτό το νήμα το είχα κόψει για παπατζωτό και έτρεφα μεγάλες προσδοκίες...

 

Οι ορολογίες και τα πρωτόκολλα είναι guidelines δεν είναι πανάκεια.

Βρίσκω τουλάχιστον διασκεδαστική την σύγκριση σπαγγέτι με έννοιες που ακόμη ψυχανεμιζόμαστε το τι μπορεί να σημαίνουν για τον καθένα μας. Η φιλοσοφία του καφέ εν δράσει.

 

γιου αρ αμιούζντ! Γιεα!  
Γουί ολ αρ!  

 

@Stilvi

Εύγε άριστα 10, το λάιφστάιλ από μόνο του γιένεται πχια αντιληπτό ως φετίχ, με την καλή έννοια (φωνή Ψινάκη), και φυσικά μαζί του πάει οτιδήποτε το αγγίζει (και το ίδιο το φόρουμ), γεγονός που αν μη τι άλλο δημιουργεί μια κάποια αμηχανία σε όλα και όλους και όλα.
Σε τέτοιες περιπτώσεις έχουμε ενδιαφέρουσες αντιδράσεις και αντιμετωπίσεις, καταδείχνουσες με σαφήνεια τις υπό διαμόρφωση ροπές, με μόνο σίγουρο αποτέλεσμα την σαλαμοποίηση, η οποία υπό προϋποθέσεις αντιλαμβάνεται το παραχθέν αποτέλεσμα με σηκωμένο φρίδι και "μύγα δεν σηκώνω στο σπαθί μου".
Εδώ σταματάω, διγιότι θα πέσουμε στα βαρειά και δεν κάνει...

 

Indeed και είναι μέρος του παιχνιδιού. Οι παραλείψεις υπάρχουν γιατί το αυτονόητο του ενός διαφέρει από το αυτονόητο του άλλου. Το εν λόγω παράδειγμα είναι για να καταδείξει ότι τέτοιες αστοχίες μπορούν να συμβούν ακόμα και σε μέρη που οι διαδικασίες 6σ είναι η καθημερινότητα.

Συμφωνώ με την ανάλυση ωστόσο διαφωνώ προς το συμπέρασμα. Δεν είναι τέχνασμα, είναι παράδειγμα.

Μπορείτε να αναδιατυπώσετε τις δύο τελευταίες γραμμές; Δεν καταλαβαίνω τι θέλετε να πείτε.

 

@Stilvi γιατί αποδέχεσαι άλλες έννοιες κι αυτές τις αμφισβητείς;
Τι διαφορετικό υπάρχει;

Αν ψάχνει κάποιος να βρει τη σεξουαλική του ταυτότητα πως θα το κάνει αν δεν υπάρχει σταθερότητα έστω ως προς την έννοια;αλλού τις ντομάτες θα τις λένε πατάτες,αλλού κολοκύθια...Δε θα ξέρει ποια είναι η ντομάτα κι αν υπάρχει και πως λέγεται...

Τι συζητήσεις να γίνονται άμα λέμε σαλάτα κι ο άλλος εννοεί κοτόπουλο;

Μπορει ο καθένας να βάλει τη δική του τη σάλτσα αλλά αυτό είναι προσωπικό,δε βάζουμε τη σάλτσα μας στα κοτόπουλα άλλων και ακόμη πιο πολύ δε αντικαθιστούμε τη σάλτσα μας με το ίδιο το κοτόπουλο.Άλλο να λέμε αυτό δεν είναι κοτόπουλο κι άλλο να λέμε το κοτόπουλο για εμένα είναι σάλτσα....Μπορούμε να το μαγειρεύουμε όπως θέλουμε αλλά μην αμφισβητούμε την ύπαρξη του ίδιου του κοτόπουλου ή να τα κάνουμε όλα σάλτσες...

 

Εκτός αυτού έχει και τη χάρη να μπορεί να παρεισφρέει εκεί που άλλες έννοιες δεν θα μπορούσαν χωρίς να εγείρονται φόβοι. Γι' αυτό και η πρώτη γραμμή επίθεσης ήταν ευθύς εξαρχής το φετίχ. Έτσι τα χτίσαμε τα μαγαζιά. Αμ πως...

 

Αναμφισβήτητα ενδιαφέρουσες οι παρακολούθηση και ταυτοποίηση ρητών και αρρήτων δυναμικών, αλλά πλην της φόρμας παρουσιάζει κάποιο ενδιαφέρον και το θέμα κάθε συζήτησης, για όποιον θέλει προφανώς. Αφελές ε;

 

Ποιές έννοιες αποδέχτηκα και ποιές αμφισβήτησα;

Εξήγησα ότι οι έννοιες και τα πρωτόκολλα είναι guidelines αλλά κατ'εμέ δεν είναι ο μοναδικός τρόπος να βρεις την σεξουαλική σου ταυτότητα (sic). Βοηθάει αλλά δεν είναι το παν ειδικά όταν μιλάμε για πολύπλοκα θέματα όπως σεξουαλικότητα.

υ.γ. Υπάρχει κάποιο underline theme με τα μαγειρικά παραδείγματα ή απλά το φόρουμ πεινάει;