Ψεματα (γενικως.....)

πιστεύω ότι στην πρόταση αυτή κρύβεται ο μηχανισμός που μας κάνει να λέμε ψέματα. όχι τα απλά "λευκά ψέματα" που αφορούν επουσιώδη θέματα (αργοπορία, αφηρημάδα, έλλειψη επιθυμίας για κάτι που ο άλλος επιθυμεί κλπ κλπ) αλλά τα ψέματα που αγγίζουν την ύφανση του χαρακτήρα μας. πολλές φόρες λέμε ψέματα για να αποκρύψουμε την αλήθεια που γνωρίζουμε για μας από τους άλλους. δεν είμαστε ικανοποιημένοι με τον εαυτό μας, τον έχουμε ήδη κατακρίνει και όταν κάποιος μας πιάσει με το χέρι μέσα στο βάζο με το γλυκό...αυτόματα καταφεύγουμε στο ψέμα. μάλλον ελπίζουμε έτσι ότι αν το ψέμα περάσει έχουμε ...εξαγνίσει και τον εαυτό μας.τελικά έτσι κοροϊδεύουμε κυρίως τον εαυτό μας. αυτός είναι ο λόγος που με κάνει πολλές φορές να συγχωρώ έναν ψεύτη και να τον λυπάμαι.

ψέματα έχω πει πολλά και πολλά έχω ακούσει. όσο όμως βελτίωνα τη σχέση μου με τον εαυτό μου (δεν έκανα κάτι σπουδαίο, απλά πάθαινα, μάθαινα και ωρίμαζα) τόσο συχνότερα έπιανα τον εαυτό μου να επιλέγει τον ευθύ και ειλικρινή τρόπο.

η απόκρυψη και η παραπλάνηση @Seirios_79 κατά τη γνώμη μου ισοδυναμούν με ψέμα και αξιολογούνται παρόμοια ανάλογα με τα αποτελέσματά τους.

έχω όμως μια ευαισθησία με το ψέμα μέσα σε μια bdsmικη σχέση. δυσκολεύομαι να το αποδεχτώ τόσο από έναν Κ όσο και από μια υ. αλλά αυτό θέλει ένα νήμα από μόνο του. κάπου υπάρχει ένα τέτοιο παλιό νήμα....το θυμάται κάποιος/α; υπάρχει κάποιος/α με αρχαιολογικό ταλέντο να το αναζητήσει;

 

Eντάξει, ότι πεις ...
Έρχεται η άλλη πχ σου λέει πως είναι 30, ενώ είναι 40.
Ότι έχει χάσει τον άντρα της, ενώ είναι παντρεμένη και έχει και 2 παιδιά.
Ότι αγαπάει όλο τον κόσμο κι ότι το ελλ. βουδουσουμού είναι σαν την Ντίσνειλαντ
Αποκρύπτουμε την αλήθεια, που θα τους ξεμπροστιάσει, όταν αντιλαμβανόμαστε ότι οι άλλοι είναι σαν
τον Μιντχάουζεν, αφήνοντάς τους να νομίζουν πως το χάψαμε. Αυτό
είναι τακτική επιβίωσης και το κάνουμε πάντα στη ζωή.   οι περισσότεροι.

 

Εχω πει ψέμματα. Πολλά. Για να επωφεληθώ.
Λέω ψέμματα. Λιγότερα. Για να προστατευτώ.
Θα συνεχίσω να λέω ψέμματα. Ελάχιστα. Για να προστατέψω τους άλλους (στόχος)

Κάθε φορά που λέμε ψέμματα δε νιώθουμε καλά. Εντάξει, αισθανόμαστε μεν ανακούφιση επειδή τη σκαπουλάραμε ή ικανοποίηση εβραίου εμποράκου επειδή "τα πήραμε όλα". Αλλά νιώθουμε πως δεν είμαστε εντάξει. Ενα πλάκωμα στο στήθος, ένα σφίξιμο στο στομάχι, ένα "ούφ!" που μετριάζει κάπως το "θρίαμβό" μας. Η χημεία του οργανισμού αναστατώνεται...

Αντίθετα, όταν λέμε αλήθεια (την αλήθεια μας, τα πιστεύω μας) καμαρώνουμε σαν τον Τραβόλτα στο stayin' alive. Αυτή η αλαφράδα, η λύτρωση, η άνοδος της αυτοεκτίμησης, μας φτιάχνει, μας ανεβάζει. Ακόμα και όταν η αλήθεια μας κοστίσει, η απώλειά μας είναι πιό γλυκειά, πιό διαχειρήσιμη, επειδή χάσαμε με το κεφάλι ψηλά.

Δεν ισχυρίζομαι πως το ψέμμα δεν θα είναι μέρος της καθημερινότητάς μας. Ας προσπαθήσουμε όμως να εφαρμόσουμε όσο περιισότερο μπορούμε την ευθεία προσέγγιση. Οχι για να είμαστε εντάξει με τους άλλους, αλλά με τον εαυτό μας...

 

Δε μου άρεσε το κρυφτό, από τότε που ήμουν παιδί.
Δε μου άρεσε για δύο λόγους
πρώτον γιατί σε αυτό το παιχνίδι κυριαρχεί ο φόβος του μην σε βρουν,
και δεύτερον τελειώνει πάντα με φτύσιμο…

 

Θα απαντήσω μόνο σ' αυτό το ερώτημα (προς το παρόν) :
Όποιος ισχυρίζεται ότι δεν έχει πει τέτοια ψέμματα κι εννοώ ΤΑ ΚΑΤΑ ΣΥΝΘΗΚΗΝ ΨΕΥΔΗ όπως τ' αποκαλεί ο Ζ. Ρουσσώ στο ομώνυμο βιβλίο του , θεωρώ ότι ψεύδεται , παριστάνοντας τον Ήρωα ή τον Άγιο !!!
Αυτά τα κατά συνθήκην ψεύδη δεν αποτελούν πάθος, απάτη, εκμετάλλευση κλπ. Πρόκειται απλά για μια παθητική θα έλεγα άμυνα, κυρίως με απόκρυψη της αλήθειας και με βάση τις επικρατούσες συνθήκες.
π.χ. αν εγώ είμαι επώνυμος, ή κυβερνητικός, ή δικαστής, ίσως το αποκρύψω από εσάς εδώ μέσα , διότι μπορεί να υπάρξει κυβερνητική κρίση, να μου ασκηθεί πειθαρχικός έλεγχος κλπ. ... δηλαδή ίσως υποστώ εγώ ή κάποιοι άλλοι σοβαρές επιπτώσεις από το "μη ψεύδος" μου αυτό, ενώ ταυτόχρονα η αλήθεια δεν θα ωφελούσε κανέναν ιδιαίτερα !
Άλλο παράδειγμα .. αν εγώ είμαι πατέρας κάποιου ή κάποιων παιδιών και το αποκρύψω ποιόν θα προστατεύσω κι αντίστοιχα ποιόν θα βλάψω (και ποιόν αφορά τελικά) ?
Πέρα βέβαια από αυτά τα κατά συνθήκην ψεύδη που λέμε (παθητικά αμυνόμενοι) μέσα στα πλαίσια μιας αδηφάγου κοινωνίας που καιροφυλακτεί να κατασπαράξει κάθε προστατευόμενο προσωπικό μας δεδομένο, είτε με τη μορφή μεμονωμένων κομπλεξικών ή μη υγιών ψυχικά ατόμων, είτε ως ομάδες ατόμων προσώπων που μπορούν και θέλουν να πλήξουν κάποιον ή κάποιους εκ συμφέροντος πάντα ορμώμενες , .... υπάρχουν φυσικά και τα συνειδητά κι εξ αμέσου δόλου (επιθετικά λεγόμενα ψεύδη σκοπού), που εκδηλώνουν απάτη , εκμετάλλευση, κακοήθεια, κλπ. Αυτά βέβαια κρίνονται όχι τόσο από την σκοπιμότητα, την προσωπικότητα, την αξία κι ηθική του "ψεύτη", αλλά κυρίως στις συνέπειες ποσοτικές και ποιοτικές που θα επιφέρουν στο θύμα, τον αποδέκτη του εκάστοτε ψεύδους !
Εκεί έγκειται η απαξία ενός ψεύδους και σε μια σχέση (κάθε είδους σχέση), όχι απλά σε τι αποσκοπεί το ψέμα, πόσο μεγάλο μυστικό αποκρύπτεται ή πόσο υπερμεγέθες είναι το ψέμα .... αλλά πόση ζημιά (υποκειμενικά κι αντικειμενικά) μπορεί να προκαλέσει στον αποδέκτη του, ο οποίος μπορεί σ' αυτό το ψέμα να στηρίξει όλη του τη ζωή, τις ελπίδες, τα όνειρά του και την περιουσία του ακόμη !!!
....αυτά προς το παρόν .... καλά μας μπάνια μέσα σε τούτο τον ψεύτικο και μάταιο κόσμο .... με τις μικροχαρές του όμως πάντα   ...

 

Θες να σου πω την αλήθεια ή ψέματα ? και πως θα καταλάβεις την αλήθεια ? Θα δεχτείς την υποτιθέμενη ειλικρίνειά μου με κλειστά(για να μην πω δεμένα ) μάτια ?  

 

αλήθεια

 

Mην φοβάσαι Πρόεδρε είμαστε όλοι μαζί σου  

 

Τα ψέματα έχουν πλάκα άμεσα η εμεσα.