Ψυχικά Νοσήματα και M/s: μια απόπειρα ένταξης.

Και για να απαντήσω σοβαρά να μη μου λέτε συνεχώς ότι τρολάρω. Καμία σχέση δεν είναι σαν καμία άλλη. Ο μη λειτουργικός είναι μη λειτουργικός παντού. Υπό αυτή την έννοια καθόλου ανεδαφικό δεν είναι αυτό που λέω.
Και μέχρι εδώ καλά. Θεμιτή και η διαφωνία και όλα. Οι υποδείξεις για τον τρόπο που επιλέγω να εκφραστώ προς τι; Ευχαριστώ αλλά έχω το δικαίωμα τόσο να εκφραστώ όπως κρίνω εγώ όσο και στο να κάνω λάθος.

 

σας ευχαριστώ για την κατάθεση... Με συγκίνησε βαθιά...

Ως υποτακτικός το έχετε επικοινωνήσει Στους/Στις Κ που έχετε συνδεθεί;
Και εάν ναι, πώς το διαχειρίστηκαν;

ΥΓ Μην φοβάστε... είστε ένας δυνατός και ώριμος άνθρωπος
Μην φοβάστε, γιατί επιτέλους πρέπει να ξεκινήσει αυτή η κουβέντα, όσο δύσκολη και αν είναι και όσες αγκυλώσεις και αν φέρει...
Τις διακρίνετε άλλωστε 

Με εκτίμηση

Iagos

 

Σας ευχαριστώ πολύ για το μήνυμα σας. Δεν συνηθίζω να μιλάω για το πρόβλημα μου. Οποτε όχι δεν το γνώριζαν,μολονότι αρκετές φορές ήταν πολύ δύσκολο να το κρύψω.Ξερετε όταν ξαφνικά αυξάνεται το άγχος μέσα σε 5 δευτερόλεπτα και αρχίζει η ζάλη,είναι δύσκολο να το κρύψω.Συνηθως με ρωτούσαν,αν είμαι καλά και αν έχω κάτι.Εγω απλά απαντουσα ότι όλα είναι εντάξει. Και αυτό το κάνω παντού,όχι μόνο στο bdsm. Αλλά γενικά στη ζωή. Είναι ένα πρόβλημα που δεν φαίνεται γενικώς, αλλά με ταλαιπωρεί. Πολλές φορές βλέπω που γίνονται συναντήσεις εδώ στο φόρουμ και θέλω να έρθω,αλλά φοβάμαι ότι αν εκεί που θα είμαι ζαλιστώ τι θα γίνει. Πως θα το πάρουν οι άλλοι. Με εμποδίζει σε έναν βαθμό στην κοινωνικοποίηση. Αν δεν αντιδρούσα είναι σίγουρο οτι θα ήμουν κλεισμένος στο σπίτι. Αλλά δεν υπήρχε εναλλακτική, ή θα προσπαθούσα να βγω έξω ή θα εμένα για πάντα μέσα.

 

Εγω θα προτεινα σε ολους να ΜΗΝ συμμετέχουν σε αυτό το νήμα και να προστατέψουν ΑΥΤΑ τα προσωπικά τους δεδομένα.
Προσωπικά θα το βάλω στην αγνόηση.

 

Λίγους μήνες πριν, θα χειροκροτούσα τον @Iagos για την δημιουργία ενός νήματος που πραγματικά θα μπορούσε να αποτελέσει πεδίο συζητήσεως επί πλέον ή ουσιαστικού θέματος. Θα έδινα αυτό το "χειροκρότημα", όχι από την καθέδρας οπτική του ποιητού Φανφάρα, επί θεωρητικών δοξασιών, αλλά γιατί η βιωματικές μου εμπειρίες αφορούσαν περιπτώσεις ανθρώπων που αυτό που λέμε οι μη κατέχοντες την επιστημονική γνώση "ψυχικό νόσημα", ήταν, ας μου συγχωρεθεί ο βαρβαρισμός, light, σε επίπεδο στο οποίο η ύπαρξη μιας Ισχυρής και σωφρόνως δομημένης προσωπικότητος πλάι τους, σε επίπεδο M/s είχε θετικά καταλυτικό χαρακτήρα.
Ναι...με όλο το υπερφίαλό μου ύφος, τοποθετούμαι και λέω ότι σε ελαφρά καταθλιπτικούς ανθρώπους, η εμπλοκή σε M/s δύναται, σαφώς υπό προϋποθέσεις οι οποίες αφορούν τον Κ., να είναι έως και θεραπευτική ή σε κάθε περίπτωση να έχει θετικό αντίκτυπο.

Τώρα πλέον, με όλη την εκτίμηση την οποία τρέφω στον νηματοθέτη, θα τον παρακαλούσα να ακολουθήσει την προτροπή του @bumblebee στο post #16.
Όχι λόγω προστασίας προσωπικών δεδομένων, αλλά διότι λίγους μήνες πριν άτομο με διεγνωσμένο ψυχικό νόσημα, έγινε μέλος του φορουμ και απεδείχθη με τον πλέον δυσάρεστο τρόπο (για το ίδιο) ότι οι προσωπικές αντιλήψεις όταν δεν υπάρχει υπόβαθρο επιστημονικής γνώσης, συχνά γίνονται καταστροφικές. Και εδώ δεν μιλάμε για το "ξέφυγε το bull και έκανε ουλή που θα μεινει εμφανής", μιλάμε για ανθρώπους.

@Iagos εντίμως και με όλη την εκτίμηση, παρακαλώ είτε να ζητήσετε να κλειδωθεί το νήμα ή τουλάχιστον να θέσετε ο ίδιος τον όρο, τροποποιώντας ίσως τον τίτλο του, ότι συζητάμε για ψυχικές παθήσεις ας πούμε αρμοδιότητος ψυχολόγου και όχι ψυχιάτρου.
Ας μην λησμονούμε άλλωστε το γεγονός ότι αφ' ενός δεν έχουν περάσει πολλά χρόνια που αποδεκτές πλέον σεξουαλικές επιλογές, είχαν καταταχθεί στα ψυχικά νοσήματα, αφ' ετέρου δε και ίσως κυρίως, ότι σοβαρή ενασχόληση με το βδσμ, δίχως να έχεις φάει μια πετριά κάπου στο κεφάλι, μάλλον δεν γίνεται.

 

Τρομακτικό μου ακούγεται

Χωρίς να έχω ιατρικές γνώσεις, αν αυτό που λέτε αφορά το υ μέλος το κατανοώ και το βρίσκω λογικό να έχει θετικό αντίκτυπο.
Η απορία μου είναι, σε περίπτωση αποδέσμευσης, εφόσον η εμπλοκή τους έχει λειτουργήσει θετικά για την πάθηση τους, δεν θεωρείτε επικίνδυνη πιθανότητα την υποτροπή;
Δεν αναφέρομαι στην πιθανότητα να επιστρέψουν εκεί που ήταν άλλα να χειροτερέψει η κατάσταση τους

 

Αν είναι Master κι έχει αναλάβει την ευθύνη αυτού του ατόμου, θα φροντίσει για την ομαλή απεμπλοκή του από τη σχέση.
Αν το "Μαστερ" είναι καλλιτεχνικό ψευδώνυμο και επειδή το διάβασε στο φόρουμ θεωρεί πως μπορεί να διαχειριστεί μια τέτοια περίπτωση, βοήθεια τους....

 

Πρόσφατα απαντήσαμε σε σχετικό νήμα. Θεωρώ ότι οι απαντήσεις όσον τοποθετήθηκαν στο "δεν θα βοηθήσω" ήταν ειλικρινείς. Για τις υπόλοιπες δεν γνωρίζω αν ήταν ειλικρινείς στο σύνολο τους.

 

1. Πολύ ευαίσθητο θέμα που απαιτεί εξειδικευμενες γνώσεις, κλινική εμπειρία και δια ζώσης εκτίμηση καθε περίπτωσης ξεχωριστά. Πόση αξία μπορεί να έχει μια συζήτηση μη ειδικών;

Τηλεδιαγνωση, στατιστικές δείγματος "ενας γνωστός μου"; ψυχιατρική/κλινικη ψυχολογια δισελιδων αρθρακιων ιντερνετ αμφίβολης αξιοπιστίας, υπεργενικευση προσωπικων εμπειριων και υποκειμενικων εκτιμησεων σε καθολικους ψυχολογικους νομους, είναι μερικα απο τα προβληματα που αναποφευκτα θα εμφανιστουν σε μια τέτοια συζητηση.
Μήπως τελικά κάνει πιο πολλή ζημιά παρά ωφεληαει/αποδειχτεί χρήσιμη μια τέτοια συζητηση;

2. Οταν λεμε ψυχική πάθηση τι εννοούμε;
Στην κατάθλιψη πχ συμπεριλαμβανεται και η απλη δυσθυμία, οπως και η κλινική καταθλιψη με επιπολαζοντα αυτοκτονικό ιδεασμό. Οποτε
- Ψυχικο νοσημα ειναι αυτό που αναφέρεται στο DSM 5? Τοτε ενα καρο παραφιλιες και φετιχ ιναι στην καλυτερη περιπτωση διαταραχές, αν οχι συμπτώματα πολύπλοκων ψυχικών παθησεων. Η δε περιπτωση της ομοφυλοφιλιας που λογω της αυξανομενης κοινωνικης της αποδοχης επαψε να αποτελει διαταραχή, ειναι μια χαρακτηριστική περίπτωση σχετικοτητας και ελαστικοτητας του τιναποτελει ψυχικη διαταραχη ή παθηση
- Ψυχικό νόσημα ειναι αυτο που σηκώνει συνταγογράφηση χαπιών για την αντιμετώπιση του;
Πλεον η ψυχιατρική βιομηχανία και αντίστοιχα οι ψυχίατροι προσφερουν χαπια μεχρι και για την απλη διασπαση προσοχης σε μαθητες (το Ritalin εινακ μια κλασσικη περίπτωση).
Τι συμπεριλαμβάνεται στο ψυχικο νοσημα; ψυχιατρικές παθησεις; ψυχολογικες διαταραχες; τραύματά και μετατραυμαυικο στρες; βουλιμια; διαταραχες παρορμησης; εθισμοι (αλκοολ, τζογος, ιντερνετ κλπ); οι διαφορες "μανιες", απο κλεπτομανια μεχρι τριχοτιλλομανια;
Τι θα περιλαμβάνει τελικα μια σχετικη συζητηση;

3. Και κατι λιγότερο σχετικο, αλλα ενδεικτικό της δυσκολίας της συζήτησης. Τις τελευταίες δεκαετιες η ψυχιαυτρικοποιηση της καθημερινότητας ειναι Ραγδαία και ασταμάτητη. Περα απο τη σχετικη καταγγελτικη κριτική του Szass και άλλων, η ψυχιατρική βιομηχανία εχει τζιρο που αυξανεται αλματωδως κάθε χρονο και πλεον ανερχεται σε εκατοντάδες δις ευρω ετησίως.
Τη βλέπει κανεις και στη διαφορα του ογκου του DSM 3 με το DSM 5, με το τελευταιο να ειναι σχεδον διπλασιο σε ογκο. Τοσο πολυ αποτρελαθηκαμε ολοι μεσα σε 33 χρονια;
Το βλεπει κανεις και απο τα αμετρητα εκλαικευμενα σχετικα βιβλια που κυκλοφορουν, απο την εισβολη διαφορων ειδικων ως απαραιτητων μεχρι και στα παιδια προσχολικης ηλικιας, αλλα και απο κατι πιο χειροπιαστο: τη μεταβολη της γλωσσας.
Η αγωνια εξαφανιστηκε απο την καθημερινη γλωσσα κι αντικαταστασθηκε απο το αγχος. Η αγωνια δεν αντιμετωπιζεται με χαπια. Το αγχος ομως ναι.
Λέξεις οπως ακεφια, μελαγχολια, θλιψη, απελπισία εχουν πρακτικα εξαφανιστει απο την καθομιλουμενη κι εχουν αντικαταστασθει απο την καταθλιψη. Κι αυτες δεν αντιμετωπιζοντακ με χαπια. Η καταθλιψη ομως ναι.

Με ολα αυτα, η συζητηση αυτη μπορει να καταληξει σε κατι χρησιμο η σε πιο γενικα συμπεράσματα;
Αυτη ειναι η δικη μου απορια.

 

Το να έχει κάποιος μια ήπια ψυχική διαταραχή είναι πλέον εξαιρετικά σύνηθες. Δεν πιστεύω ότι τον καθορίζει ως άνθρωπο, είμαστε αρκετά περίπλοκα όντα για να μας καθορίζει μια κάποια δυσκολία μας.

Αυτό που νομίζω είναι καλό σε αυτες τις περιπτώσεις είναι το άτομο να πηγαίνει σε ψυχοθεραπευτή ή ψυχίατρο, αναλόγως, και να δουλεύει το θέμα του αντι να το φορτώνει στον Κ (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ο Κ δεν πρέπει να λαμβάνει υπόψιν του το οποίο θέμα). Νομίζω ότι αυτή η προσέγγιση είναι και ένδειξη ανάληψης ευθύνης.

 

Ειλικρινά δεν ξέρω πως να αντιμετωπίσω ένα τέτοιο σχόλιο σε ένα τέτοιο νήμα. Μπορεί να υπάρχει η καλύτερη πρόθεση αλλά... αλλά...

Ο Μάστερ δεν είναι θεός, δεν είναι ψυχολόγος, δεν είναι ειδικός. Ακόμη και να είναι ψυχολόγος στο επάγγελμα, πιο σπάνια περίπτωση, όταν εμπλακεί προσωπικά με κάποιον
μπορεί να χάσει την αντικειμενικότητά του.
Δεν έχει καμία απολύτως σημασία να εξετάσουμε το πόσο Μάστερ είναι ο Μάστερ γι' αυτές τις περιπτώσεις που περιγράφει το νήμα. Μπορεί να είναι εξυπνότατος, ικανότατος και με τις καλύτερες προθέσεις
και πάλι να μην καταφέρει να βοηθήσει σε καταστάσεις ψυχικής διαταραχής.

Είναι, για μένα, πολύ λάθος η προσέγγιση ότι μπορεί να αναλάβει κάποιος "την ευθύνη" ενός τέτοιου ατόμου κι όχι μόνο αυτό, θα κληθεί και να αποδείξει και τον τίτλο του.

 

Και την άδεια ασκήσεως επαγγέλματος από τον Ιατρικό σύλλογο, αν δεν απατωμαι.