Ψυχολογικός σαδισμός

Χμμμ.... Τόσο φλου είναι δηλαδή το λεγόμενο Consensual που ευαγγελίζονται διάφοροι;
Θεωρώ αρκετά επικίνδυνη αυτή τη λογική.

Συναινώ όταν δίνω την έγκρισή μου (με όποιον τρόπο και αν επιλέγω)!

Τα υπόλοιπα (αφού δεν είπες όχι, το ήθελες) είναι λογικές δικαστηρίων...

 

Ακριβώς! Η συναίνεση είναι, όπως είπες, φλου.
Ωστόσο, αυτό δε σημαίνει πως είναι και επικίνδυνο. Υπάρχει πάντα η δυνατότητα να πει ο υποτακτικός τη μαγική λέξη "όχι".
Επικίνδυνο γίνεται όταν, λόγω καύλας, υπερβολικής εμπιστοσύνης, ή ακόμα και βλακείας, δε θέλει να πει αυτό το "όχι".

 

Tελικά μόνο ιδέες και εμπειρίες δεν έχουν πέσει στο thread!  

Άντε κάντε κάποιος την αρχή, είμαι περίεργη! Και μετά θα μου πείτε με το δίκιο σας γιατί δεν την κάνω εγώ....okey.

Φαντάζομαι πως μιλάμε για ψυχολογικό σαδισμό στα πλαίσια παιχνιδιού πάντα.
Νομίζω πως το όλο παιχνίδι με την αξιοπρέπεια και την υπερηφάνια του άλλου έχει ενδιαφέρον, μαθαίνεις σιγά σιγά τι τον/την τσιτώνει ποιές είναι οι ανασφάλειες του και ποια νομίζει πως είναι τα δυνατά σημεία του και πατάς εκεί...μεθοδικά και σταδιακά. Παίζεις με τα συναισθήματα του σαν να ναι καλοκουρδισμένο μουσικό όργανο. Του αναιρείς ένα ένα αυτά που θεωρεί δεδομένα, τα γυρνάς όλα τούμπα στο κεφάλι του σε σημείο που να μην ξέρει πια τι είναι αλήθεια και τι όχι....Και μετά είναι έρμαιο στα χέρια σου περιμένοντας την παρηγοριά σου και την καθοδήγιση σου...Φυσικά κάτι τέτοιο είναι πάρα πολυ δύσκολο και θέλει γερό μυαλό, υπομονή, όρεξη και καλή γνώση του υποκειμένου...σε καμμία περίπτωση δεν ισχυρίζομαι πως το 'χω καταφέρει...ίσως κάποτε!  

Άσε που αυτή η διαδικασία είναι και παιδαγωγική, γιατί σκληραγωγείται ο άλλος και πιθανόν να ξεπεράσει και κάποια ταμπού του...

 

Ένα αρκουδάκι...

Ένα γούνινο αρκουδάκι...

Από αυτά που θα λατρέψει.

Ένα σιδερένιο κλουβί, στο μέγεθος του.

Αυτό μέσα και μετά στο όχι ακόμα αναμμένο τζάκι.

Ξύλα και οινόπνευμα και ένα μεγάλο σπίρτο.

Να κάθεται δίπλα σου και να το διαπραγματεύεστε...

 

Λοιπόν, για να ξεκαθαρίσω τη θέση μου, για μένα consensual δεν σημαίνει "κάθομαι και δεν σηκώνομαι να φύγω", το οποίο μπορεί να γίνεται για ένα κάρο λόγους. Consensual σημαίνει "σου παραχωρώ ρητά το δικαίωμα να το κάνεις".

Με αυτό το δεδομένο, και με βάση τις απαντήσεις σας, συμπεραίνω ότι με τα δικά μου κριτήρια ο ψυχολογικός σαδισμός δεν μπορεί να είναι συναινετικός. Συνεπώς, για μένα δεν υφίσταται ως πρακτική που μπορεί να αποτελέσει θεματολογία σε αυτό το φόρουμ, και διακόπτω κάθε συμμετοχή μου σε αυτό το νήμα.

 

Να σου πω, εαν του εχωνα την κεφαλα στην λεκανη, αφου πρωτα τον ειχα κανει μπαουλο στο ξυλο και αποπατουσα ή κατουρουσα στην μουρη του, οχι απλα θα ερεθιζομουν, μην σου πω πως θα ειχα και οργασμο!  

 

Απάντηση: Ψυχολογικός σαδισμός

Περαστικά σας!
Ωραίο παιχνίδι!

Σκληραγωγείται ή διαλύεται;
Θα ήθελες να δείξεις (με σχετική ανάλυση ή παράδειγμα ίσως) πόσο πιο σκληραγωγημένος είναι κάποιος με όλα όσα θεωρεί δεδομένα τούμπα στο κεφάλι του; κάποιος που δεν ξέρει πια τι είναι αλήθεια και τι όχι;
Η συναισθηματική απάθεια που μπορεί να αποκτήσει κάποιος ως συνέπεια ψυχικής κακοποίησης δεν είναι σκληραγώγηση.

.

 

επειδή η εικόνα είναι ασαφής, π.χ.

α)το κλουβί σε ποιανού το μέγεθος; του "αρκουδακίου" ή του ψυχολογικά βασανιζόμενου;

β) Ποιό θα ναι μέσα και ποιό έξω;

Τα ξύλα και το οινόπνευμα το πιασα..για να βάλεις φωτιά στο αγαπημένο της λούτρινο (ή μήπως σ' αυτήν και να το διαπραγματεύεσαι με το αρκουδάκι; )

Τον ψυχολογικό σαδισμό δεν βλέπω πουθενά αλλά οκ.

 

Η άντληση παντός είδους ηδονής, ευχαρίστησης, διέγερσης από την διαδικασία υποβολής της υποτακτικής - μαζοχίστριας σε διαδικασίες, καταστάσεις που δημιουργούν ή πολλαπλασιάζουν το «ψυχικό / ψυχολογικό stress» της. Την συναίνεση την θεωρούμε δεδομένη όπως άλλωστε συμβαίνει σε ότι διέπει το bdsm. Φυσικά και η υποτακτική αντλεί με την σειρά της την όποια ηδονή ή ευχαρίστηση από την ένταση και την ψυχολογική πίεση που δέχεται. Το χημικό κοκτέιλ στον εγκέφαλο της μετά από αυτό την «αναβαπτίζει» ψυχικά. Οι τεχνικές / μέθοδοι του ψυχολογικού σαδισμού διαφοροποιούνται ανάλογα με το ψυχολογικό προφίλ της υποτακτικής.

 

Δεν ξέρω για τους υπόλοιπους, εγώ πάντως όταν λέω συναινετικά, δεν εννοώ απλά κάθεται ο άλλος και δεν φεύγει, αλλά πως σου παραχωρεί ρητά το διακαιώμα να το κάνεις, ξεκάθαρα. Αλλιώς μιλάμε για άλλου είδους ψυχολογική βία και "bullying" που προσωπικά δεν θα έκανα.

Διαλύεται η "κοσμοθεωρία" του αν θες, αλλά παροδικά, και την ανασυνθέτεται μαζί ξανά.
Θα προσπαθήσω να βάλω τον εαυτό μου στο ρόλο του "θύματος" για να σου εξηγήσω τι θέλω να πω. Υπάρχουν κάποια δεδομένα που έχω στο κεφάλι μου σχετικά με τον εαυτό μου, τον κόσμο και το σύμπαν κλπ. Αν κάποιος μου τα αναιρέσει, (και δεν μιλάμε απότομα και βίαια αλλά μαλακά και σταδιακά) πιθανάν να μπερδευτώ για λίγο αλλά αν αυτός ο άνθρωπος έχει σαν σκοπό όχι να με καταστρέψει ψυχολογικά αλλά να "παίξει" με το κεφάλι μου παραγωγικά και με σκοπό να δημιουργήσουμε εκ νέου μαζί μια δικιά μας κοσμοθεωρία, τότε πιστευώ πως δεν θα με έκανε πιο απαθή αλλά πιο ανοιχτόμυαλη. Και αυτό γιατί γενικά πιστεύω πως έχουμε την τάση να φυλακιζόμαστε σε συγκεκριμένα "mind patterns" και στεγανά η άμυνες που στίσαμε (γιατί κάποτε στη ζωή μας τις χρειαστήκαμε και μετά απλά ξεχάστηκαν εκεί) και που μας κάνουν συχνά να μένουμε πίσω.

Τώρα η έκφραση "ψυχική κακοποίηση" είναι λίγο βαριά. Εγώ νόμιζα πως μιλάγαμε για ψυχολογικό σαδισμό στα όρια του bdsm. Υπάρχει διαφορά, όπως υπάρχει διαφορά μεταξύ του παιχνιδιού μεταξύ Κ/υ και της σεξουαλικής κακοποιήσης. Και όσο προσεκτικός πρέπει να ναι ο Κ στην μια περίπτωση τόσο πρέπει να ναι και στην περίπτωση του ψυχολογικού σαδισμού...αν όχι ακόμα περισσότερο.

 

Για το αρκουδάκι μιλούσα   ομορφιά μου.
Ένα κλουβί για πουλιά κάνει.

Δε νομίζω να με βλέπεις τόσο άρρωστο ώστε να βασανίζω την κοπέλα ώστε το αρκουδάκι να υποφέρει  

 

Απάντηση: Ψυχολογικός σαδισμός

ομορφο νημα...

ο ψυχολογικος σαδισμος μου φερνει στο μυαλο ενα τραγουδι: "σ αγαπω σαν αμαρτια σε μισω σαν φυλακη..."

Οσο τον λατρευω και θελω να παιζουν με την ψυχη μου -και πολυ διαστροφικα μαλιστα- , τοσο τον φοβαμαι γιατι παιζει με ενα πολυ ευαισθητο κομματι του "Εγω" μου! Αυτος που θα το επιχειρησει πρεπει να με γνωριζει τοσο καλα οσο θα γνωριζε τον εαυτο του και ειναι ελαχιστοι αυτοι που μπορουν να παιξουν ετσι τοσο καλα, τοσο μαγικα, απολαμβανοντας καθε στιγμη χωρις ομως να καταστρεψουν κατι που τους ανηκει...