Ψυχολογικός σαδισμός

Κοιτάχτε, δεν πάω πάνω από τον άλλον να τον τραμπουκίσω με τα λόγια και να τον κάνω σκουπίδι. Αν μου δώσει ωστόσο λόγο να του φερθώ άσχημα, τον ήπιε big time.

Για τον ίδιο λόγο αποφεύγω σαν το διάολο το λιβάνι τους παθητικούς αλγολάγνους, ειδικά αυτούς που διαφημίζουν ότι έχουν τεράστιες αντοχές. Δε θέλει κόπο, θέλει τρόπο.

Η βασική αρχή είναι η ίδια πάντα: δεν ανταγωνίζεσαι σαδιστή.

 

Εγώ δεν καυλώνω με το σαδισμό, η υπακοή με καυλώνει.

Κοίτα, μου αρέσει να τσιγκλάω τις παρτεναίρ μου αλλά ως ένα βαθμό και εκεί έχει πάντα after care και φυσικά τονίζω ότι ήταν πείραγμα/παιχνίδι.

 

Ο ψυχολογικός σαδισμός πάντως είναι κακοποίηση.
Είναι σαν να λέμε το θέμα του νήματος είναι "η κακοποίηση που δεν είναι κακοποίηση"
Μάλλον το νήμα θα έπρεπε να έχει άλλο τίτλο. (Ίσως "φετιχιστικά παιχνίδια ρόλων, με προσομοίωση ψυχικού σαδισμού")

 

Κοιταχτε, στο ψυχολογικό κομμάτι του σαδισμού τοποθετώ τη ταπείνωση και τον εξευτελισμό. Για μένα αυτό είναι ψυχολογικός σαδισμός.
Σε αυτό το κομμάτι δεν συμφωνούμε και είναι οκ αυτό, είμαστε σύμφωνοι εδώ; 

Το νήμα έτσι όπως στοιχειοθετήθηκε αφορά το ψυχολογικό σαδισμό.
Πόσο φετιχιστικό είναι το S/m εντός ή εκτός M/s - D/s?

 

It's just a thought  

 

Αυτό ωστόσο έχει διάφορες εκφάνσεις, μέσα στα πλαίσια μιας σχέσης ο λεκτικός εξευτελισμός/ταπείνωση δεν είναι παρά παιχνίδι. Έξω από αυτή, όχι. Βέβαια αυτό δεν αφορά μόνο το ψυχολογικό κομμάτι αλλά και το σωματικό.

Η ουσία είναι, όπως το βλέπω εγώ τουλάχιστον, ένας ενεργητικός αλγολάγνος μπορεί να ταιριάξει υπέροχα με ένα παθητικό αλγολάγνο. Εκτός και αν αφορά αποκλειστικά καυλοπαίχνιδο, η προσωπική μου εμπειρία έχει δείξει πως ενας σαδιστής δε θα τα πάει καλά ούτε με παθητικό αλγολάγνο ούτε, ακόμα περισσότερο, με μαζοχιστή. Για μένα, τουλάχιστον, αυτός ο συνδυασμός είναι τζιζ-βαβά

 

Ναι σωστά.

 

Δικαίωμα σας.  
Αλλά "ψυχολογικός σαδισμός" με όρους και κανόνες είναι απλά φετιχιστικό παιχνίδι, δεν είναι καν σαδισμός.
Είναι σαν να λέμε ότι είναι βιασμός το «Βίασε με βίασε με».

 

Όπως και το ότι η ταπείνωση κι ο εξευτελισμός δεν πονάνε, μάλιστα..

 

Έχετε απόλυτο δίκιο
Τα παιχνίδια που παίζουν οι φετιχιστές στους οίκους ανοχής, είναι καθαρό ορθόδοξο S/m και ακόμη περισσότερο το απαύγασμα του D/s.
Δεν μπορώ να προβάλω αντεπιχειρήματα σε τέτοια στερεότυπα.
Συμφωνώ λοιπόν μαζί σας, ευχόμενος να μην συναντήσετε ποτέ στην διάβα σας Ψυχολογικό Σαδιστή, γιατί τότε θα καταλάβετε τι λέω, αλλά θα είναι αργά.
Δεν νομίζω ότι μπορώ να συνεισφέρω περισσότερο σε αυτού του είδους δημόσιο διάλογο.
Κλείνοντας παρακαλώ ανατρέξετε στο νήμα και βρείτε κάποιον (εκτός του γνωστού like) που να συμφωνεί επακριβώς με τι θέσεις σας.

 

Συνοπτικά και περιληπτικά θα μπορούσα να αναφέρω το είδος, το μέγεθος, όπως και να το πει κανείς, της εμπιστοσύνης ( και συνεπώς των όσων οδηγούν σε αυτή ) που απαιτείται προκειμένου να υπάρξει-με ασφάλεια-ψυχολογικός σαδισμός.

Στο παράδειγμα:
"α. Πήδα, θα σε πιάσω. Και πηδάς διότι ξέρεις( μιλημένα-ξηγημένα, συμφωνημένα και ενίοτε ήδη αποδεδειγμένα ) πως θα σε πιάσει.
β. Πήδα. Και πηδάς διότι ξέρεις πως δεν αφήνει να πάθεις κανένα κακό."
...η εμπιστοσύνη της δεύτερης περίπτωσης δεν νομίζω πως αποτελεί χαρακτηριστικό ή ζητούμενο στην τυπική τουλάχιστον s/m σχέση.

ΥΓ: ( Έτσι κι αλλιώς η απόλαυση του ψυχολογικού σαδισμού είναι συνήθως βραχύβια και έχει πάντα ορατό τέλος )