Ωφελεί το BDSM ?

Καλά, αυτό θα ήταν το πλέον εύκολο σωστά; Αλλά δες το κι αλλιώς...
Στην Χριστιανική θρησκεία ο Χριστός αφήνει πίσω το ανθρώπινο κομμάτι του και ξανά περνά στην Θέωση μέσω της σταύρωσης. Κανενας δεν λογιζει τους Ρωμαίους στρατιώτες ως ιερείς ή τον ρωμαϊκό νόμο ως βιβλιαράκι οδηγιών. Είναι η αντίληψη, η αποδοχή και τέλος η μετουσίωση του πόνου και του θανάτου που οδηγεί στη θέωση.

 

Έτσι εξηγείται λοιπόν που ο Κύριος είναι και Θεός.

Αχ! χαμογελώ    

 

το Bdsm είναι μια ιδέα, μια αίσθηση, μια τέρψη...ωφελεί όσο ωφελεί μια ευχάριστη δραστηριότητα ή μια δραστηριότητα που έχει προστιθέμενη αξία στο μυαλό, τη καρδιά , τη ψυχή...
είναι εκείνη η επιλογή η οποία ξυπνάει τις αισθήσεις, την καύλα, κάνει τις μικρές τριχίτσες στο κορμί να σηκωθούν

εντελώς πεζά ωφελεί εκείνους που με κανέναν θεό δεν θα μπορούσαν να δουν χαρά στα σκέλια τους και βρήκαν μια ευκαιρία να το κάνουν με το πρόσχημα του d/s / s/ m

κατά τα άλλα, ναι κάνει καλό στην υγεία ο,τι κάνει καλό στη ψυχή μας και μας δίνει χαρά

 

Στον Προμηθέα Δεσμώτη ο πόνος και η τιμωρία μοιάζουν δυσανάλογες με το αμάρτημα, ακόμη και για τον αθάνατο Προμηθέα.
Η θέωση είναι δεδομένη, αυτό που αμφισβητείται είναι η εξουσία και γι΄αυτό επέρχεται η τιμωρία.
Στην περίπτωση του Θεανθρώπου, ο πόνος της Σταύρωσης είναι συνυφασμένος με την Θέωση, γνωρίζει την πορεία και την έχει συνειδητά επιλέξει, γιατί ο ανθρώπινος πόνος θα τον οδηγήσει στην αγκαλιά του Πατέρα.
Τα δύο παραδείγματα νομίζω δείχνουν την υπέρβαση ουσιαστικά, της οποίος ο πόνος είναι απλά μία έκφραση.
Στις ανατολικές φιλοσοφίες, αλλιώς προκύπτει το υπερβατικό στοιχείο.
O Αρτζούνα πονά όταν πρέπει να στραφεί και να ασκήσει βία κατά των δικών του ανθρώπων. Ο Θεός Σίβα τον καθοδηγεί όμως. Αυτός υποτάσσεται στις Θεϊκές εντολές, κατακτά απρόθυμα το βασίλειό του.
Ο Χάιντακαν Μπαμπατζί πέρασε 45 μέρες διαλογιζόμενος, είναι ασύλληπτο αυτό για τον άνθρωπο, είναι κι αυτό μια μορφή Θέωσης όπως καταλαβαίνετε.
Η σχέση των παραπάνω με το bdsm, σχετική, όπως όλα τα πράγματα.
Αν μέσω του bdsm νικιέται ο πόνος και επιτυγχάνονται μορφές ανώτερης συνειδητότητας απ΄ότι το άτομο μπορεί να φτάσει με διαφορετικό τρόπο, τότε σίγουρα λειτουργεί υπερβατικά. Δεν είναι διαγωνισμός όμως, ούτε τεστ αντοχής, ούτε για όλους έτσι.
Πρωτίστως είναι συναίσθημα, απελευθέρωση του εαυτού και εναρμόνιση όλων των ''κομματιών'' μας.
Αυτή θεωρώ πως είναι και η ανώτερή του λειτουργία.
Είναι σα να είμαστε εξαιρετικοί οργανοπαίκτες, αλλά χωρίς τον κατάλληλο ενορχηστρωτή, ή διευθυντή ορχήστρας, να μην μπορούμε να εκφράσουμε το μουσικό μας ταλέντο.
Ίσως το bdsm, να είναι αυτή η αποκωδικοποίηση αυτού που κάποιοι άνθρωποι κρύβουμε μέσα μας.
Παλιότερα, νόμιζα πως οι άνθρωποι είναι οι καταλύτες. Εσχάτως, το ψιλοαμφισβητώ αυτό.
Νομίζω πως εμείς είμαστε η πρώτη (εκρηκτική) ύλη, το φυτίλι είναι το bdsm και οι άλλοι (οι συγκεκριμένοι άλλοι, όχι οι οποιοιδήποτε) είναι το σπίρτο.

Πάντα, με κάθε επιφύλαξη, νόμιμο δικαίωμα υπαναχώρησης, μέχρι αποδείξεως του εναντίου, κλπ κλπ
Επέλεξα αντί να τρολλάρω στο παρόν νήμα, πού ομολογώ πως μού πέρασε από το μυαλό, να τοποθετηθώ όσο σοβαρά μπορώ, ελπίζω να μην το μετανιώσω.

 

Δεν ξέρω για εσάς, εμένα πάντως το bdsm μου κάνει ένα δέρμα μούρλια!!

 

Πολύ ωραία όλα αυτά που γράφεις και συμφωνώ. Well put. Τον Μπαμπατζί όμως βρε κοπέλα μου που τον ανακάλυψες;;;;;;!!!

 

Προσοχή, αναφέρομαι στον Χάιντακαν Μπαμπατζί και όχι στον Μαχάβαταρ Μπαμπατζί, που φυσικά διατυπώθηκε η άποψη ότι είναι το ίδιο πρόσωπο σε άλλη ενσάρκωση, αλλά ιστορικά διαχωρίζονται.
Τον ΧΜ λοιπόν, τον είχα δει σε ένα ντοκυμαντέρ πριν από χρόνια, προτού ασχοληθώ με τις ανατολικές φιλοσοφίες, αφού είχα διαβάσει ένα άρθρο σ΄ένα περιοδικό γιόγκα για τον παπλιάκο, τον Prahlad Jani, που επιβίωνε με αέρα κοπανιστό, που δεν έτρωγε και δεν έπινε και έγινε κάποια στιγμή και αντικείμενο παρατήρησης επιστημόνων. O σκεπτικισμός μου με οδήγησε στην διερεύνηση και όχι κανενός είδους πίστη.
Με δεδομένη την πορεία των πραγμάτων, το να αμφισβητείς τα πάντα, σε κάνει να βρίσκεις πιο πολλά μονοπάτια γνώσης, από την βεβαιότητα ότι ξέρεις. Άλλωστε αυτός που νομίζει ότι ξέρει τα πάντα, δεν μαθαίνει ποτέ τίποτα νέο.
Καρακαταϊσχύει και στο bdsm αυτό...

 

Ωφελιμιστικές προσεγγίσεις...
Πόσο πάτωμα πχια...
Εμένα πάντως μ' αρέσει το Μπαμπατζί(μ) με σαφράν...
Και το καλό φαγητό...
Και οι σοκολάτες με τετραπλό κοντσάρισμα...

 

Είσαι μεγάλος αλήτης τελικά, μ΄έβαλες να ψάχνω το κοντσάρισμα, αλλά είναι κονσάρισμα, ουφ... 
Την ION DARK με super fruits την δοκίμασες? 
Μπαμπατζίμ, ''σεβαστέ μας Πατέρα'' ή ''πατερούλη'', όλα συνδέονται, και ως τσίπουρο, γαμεί και δέρνει, η αλήθεια να λέγεται...
Πειράζει που είμεθα και κομμάτι ωφελιμισταί? 

 

Οι βιομηχανικοί το λένε κοντσάρισμα, οι ζαχαροπλάστες που το κάνουν με τη σπάτουλα στο μάρμαρο το λένε κονσάρισμα... Πφφφ!
Άντε ρε... "Ευκοπώτερον ει κάμιλος" κλπ κλπ...
Ωραία πράματα...

 

Τώρα που μαθαίνω σιγά-σιγά τα Καντιανά, και μιάς και το θυμήθηκα, αυτό με το πάτωμα, πάλι δεν το΄πιασα.
Είναι κακό?
Πονάει?
Χρειάζεται εμβόλιο?
Wtf? Πόσο χρόνο ζωής έχουμε?
Προλαβαίνω να κάνω διαθήκη?
Τόσα μικρόβια στα πατώματα... 

 

Και να μάθεις να σε υπηρετεί. Όχι να το υπηρετείς.