απειρα Κυριαρχικα ατομα vs εμπειρα Υποτακτικα

Το πλαίσιο σε βοηθάει να εκφράσεις τη συντροφικότητα, αυτό το καταλαβαίνω. Αλλά αν δεν υπήρχε το πλαίσιο, δε θα μπορούσες να τη νιώσεις ή να την εκφράσεις "με δικά σου λόγια"? Θα μου πεις, και με δικά μου λόγια να εκφραζόμουν, πάλι στα ίδια θα κατέληγα. Οι επιφυλάξεις μου εντοπίζονται στη χρήση του πλαισίου αβασάνιστα, χωρίς να σκάψουμε βαθύτερα μέσα μας, χωρίς να αφουγκραστούμε τον εαυτό μας και τον άλλο.

 

Προσβλητική η ερώτησή σου. Το μοντέλο του D/s δεν κάθεται στο σβέρκο ως αντίγραφο, οι σχετιζόμενοι άνθρωποι το δημιουργούν.
Μάθε να σέβεσαι κάτι που για σένα δεν είναι οικείο.

 

Με κάλυψε η απάντησή σου.
Η ερώτηση έγινε με σκοπό να μάθω κάτι που δε μου είναι οικείο. Μάθε να μη κάνεις δίκη προθέσεων.

 

'Αρχισαν οι νεροπιστολιές.

 

Μα τί να είναι τέλος πάντων ένα έμπειρο υ και τι να είναι ένα άπειρο Κ και πως μπορούν να σχετιστούν;

Μην είναι οι τεχνικές; Είναι και οι τεχνικές... Δεν είναι εκεί όμως το ζουμί... Πάντα θα υπάρχουν τεχνικές άγνωστες μέχρι να αρχίσουν να γίνονται γνωστές... Και κανείς δε σταματά ποτέ να μαθαίνει... Δεν είναι εκεί το θέμα λοιπόν...

Για Εμένα το νόημα και η κουβέντα περί ενός έμπειρου υ έχει να κάνει με το ότι ένα υ, έχει περάσει αρκετά βιώματα που το έχουν οδηγήσει και βοηθήσει να αποδεχτεί την υποτακτικότητα του και πλέον να την επιθυμεί και να την προσφέρει χωρίς ενοχές... Να έχει τη δυνατότητα να αφήνεται μέσα σε αυτήν χωρίς να μπαινοβγαίνει από αυτήν σα να είναι ρούχο που το φοράμε και το βγάζουμε όποτε δε μας βολεύει ή ζοριζόμαστε, να είναι δηλαδή δομημένο υ, μέσα από το βίωμα και όχι μέσα από τη φαντασίωση και μόνο... Αυτό σημαίνει ότι έχει περάσει, γνωρίσει, αναγνωρίσει κάποια ζόρια σε αυτήν την πορεία και πλέον όταν συναντάει την όποια δυσκολία στην παράδοση ελέγχου, δεν μπερδεύεται από αυτήν ώστε να πανικοβάλλεται, να αναρρωτιέται, να κρίνει και να προτρέχει, απλά γνωρίζει ότι είναι ένα στάδιο και τίποτε παραπάνω, κι εξ αιτίας αυτής της βιωμένης γνώσης έχει αναπτύξει εσωτερική υπομονή και δομή υποτακτική... 'Εχει βρεθεί σε θέση να έχει σπάσει κάποια όρια άρα γνωρίζει και αυτή τη διαδικασία εσωτερικά...

'Ενας άπειρος Κυρίαρχος δεν είναι κάτι άλλο από τον Κυρίαρχο εκείνο που δεν έχει βρεθεί σε θέση να απλώσει και να ξετυλίξει τον Κυριαρχικό εαυτό του με ένα υποτακτικό με κάποια διάρκεια, ελεύθερα, δυναμικά, χωρίς άγχος και χωρίς ανησυχία μήπως βλάψει τον άλλον, κυρίως ψυχολογικά, δεν έχει και εκείνος ακόμα απενοχοποιηθεί...

Αν ένας άπειρος Κυρίαρχος βρεθεί με ένα υποτακτικό δομημένο, μέσα από το δώσιμο και τη συγκέντρωση του υ, τη διαρκή παραμονή στη θέση του, μπορεί να αρχίζει να ξετυλίγεται και να αναπτύσσεται ως προς τη δική του δομή, να μη μπαινοβγαίνει κι αυτός στην Κυριαρχία του αλλά να ωθείται να τη διατηρεί... Αυτή είναι και η προσφορά ενός έμπειρου υ... Η δυνατότητα του να είναι στη θέση του, ωθεί και τον Κυρίαρχο να είναι στη θέση του... Και να σπάει κι αυτός με τη σειρά του τα δικά του όρια μιας κι έχει πεδίο ελεύθερο να το πράξει... Τι κερδίζει το έμπειρο υ μέσα από αυτό; Κυριάρχο κερδίζει... Μπίγκο...

Αν το ζήσει λοιπόν αυτό ένας Κυρίαρχος, σημαίνει ότι πλέον έχει το βίωμα της Κυριαρχίας του επί κάποιου άλλου κι έχει μάθει αρκετά για τον εαυτό του που να τον βοηθήσουν σημαντικά στην επόμενη σχέση του, ή στο να αναπτυχθεί περεταίρω στην παρούσα... Αν είναι Κυρίαρχος ένα μόνο θα του συμβεί μέσα από μία τέτοια κατάσταση: θα ανθίσει θα πάρει στροφές και η εξέλιξη μπορεί να είναι και ραγδαία... Τόσο που μπορεί το "έμπειρο υ" πολύ σύντομα να τρίβει τα μάτια του και να τρέχει να προλάβει.... χαχαχα....

Εκεί λοιπόν είναι η προσφορά ενός έμπειρου υ, στο δώσιμο, στο άφημα... Οποιαδήποτε άλλη κατάσταση που έχει να κάνει με "χειρισμό" όποιας μορφής του υ προς τον/την Κ είναι πλακίτσες να κάνουμε, μπερδεψοδουλειές να κάνουμε, και κανείς στο τέλος δεν περνάει καλά...

Α.

 

Καλά κάνεις και είσαι ανοιχτή στις απόψεις των άλλων. Κι εγώ έμαθα πολλά στα χρόνια της παρουσίας μου στο φόρουμ. Το κυριότερο που έμαθα είναι ο πολύπλευρος τρόπος που σκέφτονται οι άλλοι. Το καλειδοσκόπιο των απόψεων, με κάποιες από τις οποίες μπορεί να διαφωνώ, τις σέβομαι όμως και προσπαθώ να τις καταλάβω.

Ο αφορισμός μιάς άποψης, όσο ακραία και αν μας φαίνεται, δε βοηθάει στην αναζήτηση της αλήθειας μας. Προσωπικά έχω εκφράσει τις αντιρρήσεις μου με έντονο τρόπο, άλλοτε για να προκαλέσω τη συζήτηση, άλλοτε παρασυρόμενος από την αδυναμία να κατανοήσω το διαφορετικό. Τελικά προσπαθώ να κρατήσω το μεδούλι όλων των απόψεων. Ακόμα και στην πιο ακραία άποψη υπάρχει ένα ψήγμα αλήθειας.

Η γνώμη των άλλων για μας μπορεί να γίνει η φυλακή μας...

 

Φαντάζομαι καλύτερος σε αυτό που συνειδητοποιήσει ότι τελικά είναι, όποιο και αν είναι αυτό... Και μόνο να γλιτώσεις το βάσανο να προσπαθείς να είσαι κάτι που δεν είσαι, ή να μη μπορείς να απολαύσεις αυτό που είσαι και έχεις νομίζοντας ότι είσαι κάτι άλλο και κάτι άλλο θέλεις από αυτό που έχεις είναι λυτρωτικό... Δεν το βλέπω για τέλος του κόσμου αυτό... Μάλλον για την αρχή... Σε αυτήν την περίπτωση όμως δε μιλάμε απλά για άπειρο Κυρίαρχο, αλλά για κάποιον που δεν ήταν Κυρίαρχος...

Α.

 

Καλή η εμπειρία...αλλά η πραγματικότητα είναι οτι ο κάθε άνθρωπος που γνωρίζεις είναι τόσο διαφορετικός/η απο τον/την προηγούμενο/η που η όποια σου εμπειρία περιορίζεται απλά στις BDSMικες πράξεις και οχι στη διαχείριση του ανθρώπου που έχεις εκείνη την στιγμή ως εραστή/ερωμένη σύντροφο ή οτιδήποτε άλλο.

Το οτι χρησιμοποιώ cane 32,5 χρόνια με κάνει να ξέρω πως να το χρησιμοποιώ...δεν με κάνει να ξέρω πόσο και πως πρεπει να το χρησιμοποιώ στην "νεα" ερωμένη μου.

Το οτι κάνω 40 χρόνια γλειφομούνι δεν σημαίνει οτι και η "νέα" ερωμένη μου θα το ευχαριστηθεί το ίδιο όσο και η πρώην.

Η εμπειρία θα με βοηθήσει να καταλάβω πιο γρήγορα τα "θέλω" της νέας μου ερωμένης αλλά στην πραγματικότητα το "παιχνίδι" πάλι σχεδόν απο την αρχή αρχίζει.

Στις ανθρώπινες σχέσεις ...όπως και το σεξ...(παντα κατα την προσωπική μου άποψη)....όσο ζεις μαθαίνεις.

 

δεν θα εκτιμούσες την ειλικρίνεια;