απειρα Κυριαρχικα ατομα vs εμπειρα Υποτακτικα

Το σημαντικό είναι να δίνεται κανείς σε αυτό που εξασκεί για όσο καιρό το εξασκεί με τον εαυτό του ολόκληρο, με ενδιαφέρον και αφοσίωση να μάθει, να ερευνήσει,να ζήσει και να μοιραστεί... Να μάθει να συνομιλεί με το βαθύτερο εαυτό του και να μη φοβηθεί τη συνομιλία αυτή να την κάνει και με τον άλλον, είτε είναι του λίγου, είτε είναι του πολύ... Αν κάποιος είναι υ ας θέλει και ας φροντίζει να είναι όσο το δυνατόν και κάθε μέρα όλο και καλύτερο δηλαδή όλο και πιο συνειδητό άρα και πιο ελεύθερο υ... Αν είναι Κ, ας θέλει να είναι όσο το δυνατόν και κάθε μέρα όλο και καλύτερο δηλαδή όλο και πιο συνειδητό άρα και πιο ελεύθερο Κ... Δύσκολο να λαθέψουν μεταξύ τους ανεξαρτήτως του βαθμού εμπειρίας δύο άνθρωποι αν είναι έτσι τοποθετημένοι απέναντι στον εαυτό τους και στον άλλον ακόμα και αν ανακαλύψουν στην πορεία ότι δεν είναι συμβατοί... Θα έχουν μάθει πολλά όμως και θα έχουν προχωρήσει και οι δύο πολύ...

Στο συγκεκριμμένο "άθλημα" υπάρχει δομή και κανόνες... Σε αυτή τη δομή κάποιος χρειάζεται να είναι Κ και κάποιος χρειάζεται να είναι υ... Το ερώτημα ίσως δεν είναι για πόσο καιρό θα είναι κανείς Κ ή ύ, αλλά πως τοποθετείται κανείς στη θέση που παίρνει όσο είναι μέσα σε αυτή... Θα τολμήσει να μπει στα βαθιά; Να αφιερωθεί για όσο είναι μέσα σε αυτή; Θα τη σεβαστεί και θα την εξερευνήσει;

Για να παίξει κανείς καλά το οποιοδήποτε "παιχνίδι" φροντίζει πρώτα να μάθει τους κανόνες του παιχνιδιού και να τους τηρεί... Όπως φροντίζει να μάθει κανείς και τη θέση που παίρνει και τις κινήσεις που του επιτρέπονται να κάνει σε αυτή τη θέση και από αυτή τη θέση... Μετά μέσα από αυτή τη θέση μπορεί και να διαπρέψει, να απογειωθεί, να παίξει με το δικό του στυλ και προσωπικότητα... Δεν παίζεις ποδόσφαιρο αν διαρκώς αμφισβητείς την αναγκαιότητα του τερματοφύλακα... Όταν τον αποδεχτείς και γουστάρεις που υπάρχει τερματοφύλακας μπορεί να ρίξεις και γκολ...

Όσο αποδέχεσαι τους κανόνες αυτούς με χαρά, ενθουσιασμό και καύλα περισσή, όσο παίρνεις τη θέση της επιλογής σου την αγαπάς και την ασπάζεσαι και όσο περνάει ο καιρός αρχίζεις και κατανοείς βαθύτερα και τη θέση σου και τους κανόνες του παιχνιδιού, αλλάζεις και μεταμορφώνεσαι μαζί τους καθώς αποβανιλοποιείσαι και φτάνεις και κάποια στιγμή να τους παίζεις στα δάχτυλα και να ζωγραφίζεις, είτε ως Κ είτε ω υ... Αν θέλεις και σε απασχολεί να γίνεις "παικταράς" σε αυτό το "παιχνίδι" γιατί το "παιχνίδι" αυτό σου αρέσει...

Αν πάλι όχι, υπάρχουν τόσα άλλα που μπορεί να κάνει κανείς κι ένα σωρό άλλα παιχνίδια να εφεύρει...

Στην πορεία της αυτοπραγμάτωσης και ειδικά της ηδονιστικής και θα φάμε καρπαζιές και θα δώσουμε, και φόλες θα φάμε και φόλες θα ρίξουμε... 'Εχουμε μέσα μας όμως την προμηθεϊκή φωτιά να θέλουμε να το ζήσουμε, να γίνουμε δημιουργοί και να θέλουμε να συνειδητοποιούμε αυτό που ζούμε και αυτό που δημιουργούμε;

Α.

 

Λετε ολοι βλακειες. Εν ετη 2015 πως ο αλλος θα παει να σπουδασει σε σχολη Κυριαρχιας; 2 χρονια με 1255 ευρω το εξαμηνο; Κριση εχουμε. Το 1994 που ηθελα να γραφτω εγω ο my father μου λεει : ΄΄Κωστα...δεν υπαρχουν λεφτα γι αυτην την σχολη...΄΄ Στεναχωρηθηκα...Απο 5 χρονων ενω τα αλλα παιδακια παιζανε με αυτοκινητακια, εγω επαιζα με μανταλακια, καλωδια και σελοτειπ. Μετα μου λεει : ΄΄Εαν θες υπαρχει και σχολη για διακοπτες που ειναι και δημοσια. Θες; ΄΄ Τον κοιταω στα ματια και του λεω : ΄΄Μα ηλεκτρολογος;; Δεν θελω! ΄΄ Μου εξηγησε υστερα το τι σημαινε αυτο. Δεν ειχα ιδεα οτι υπαρχουν κι αυτοι οι μαλακες. Ηξερα μονο για σχολη σκλαβων αλλα εκει δεν ηθελα. Λεω δεν γαμιεται, ας παω. Πηγα λοιπον...ομορφες εμπειριες δεν λεω...αλλα ηταν δυσκολακι λιγο. Με το ζορι περασα. Φαντασου να πηγαινα στην σχολη Κυριαρχιας. Δεν θα επαιρνα πτυχιο. Μου ειπαν οτι αυτη η σχολη ειναι για λιγους. Χρειαζεται παρα πολυ διαβασμα και σκληρη εκπαιδευση. Π.χ. 3 μηνες για την χρηση του cane, 4 μηνες για την χρηση του flogger, 2 μηνες για την χρηση gags, 8 μηνες για να δενεις με σκοινια ( αυτο κι αν ειναι Τεχνη! Οχι που εγω πηγα να μαθω κιθαρα και σε μια εβδομαδα ειχα μαθει να παιζω και να συνθετω. Ευκολακι. ) , 7 μηνες για να μαθεις πως να επικοινωνεις με τον αλλον, να τον σεβεσαι, να τον διαταζεις, να τον καθοδηγεις, να τον μαστιγωνεις ( προσοχη : τα σημαδια πρεπει να ειναι καταλληλα διαμορφωμενα και κατανεμημενα πανω στην σαρκα. Αλλιως κοβεσαι. ), να τον εχεις 24 ωρες την ημερα καυλωμενο, να μαθεις κανονες, ορολογιες κ.τ.λ. Ακομα ειχα ακουσει και το εξωφρενικο : Σου μαθαινανε πως να δενεις την αλλη απο τον πολυελαιο, να την μαστιγωνεις και παραλληλα να πηδας μια σκλαβα απο κατω. Φοβερο. Το επιχειρησα και εγω με την σειρα μου αλλα δεν τα καταφερα και καλα. Η κοπελα επεσε απο τον πολυελαιο. Πριν γινει αυτο πηδηξε και η γατα μου πανω στην σκλαβα και αρχισε να την γρατζουναει θελοντας να μπει κι αυτη στο παιχνιδι. Η ζηλιαρα. Και μετα η μητερα μου : ΄΄Κωστακηηηηηηηη! Ελα το φαι ειναι ετοιμο! ΄΄ Ε δεν ηταν κατασταση αυτη. Τελος παντων. Λιγη κατανοηση δεν βλαπτει σε καιρους κρισης. Ευχαριστω.

 

Σε αντίθεση με την γνώση, ο μοναδικός τρόπος για να αποκτήσεις εμπειρία σε κάτι είναι να ζήσεις ή να κάνεις αυτό το κάτι. Τούτου δοθέντος, αναρωτιέμαι, με ποιον τρόπο ένα άπειρο Κυριαρχικό άτομο θα αποκτήσει εμπειρία, αν όχι συνάπτοντας D/s σχέσεις, με απώτερο σκοπό όχι προφανώς την απόκτηση εμπειρίας, αλλά την προσωπική ευδαιμονία, η οποία ταυτόχρονα, εδώ που τα λέμε, δεν μπορεί παρά να αποτελεί βασικό κίνητρο και για το έμπειρο υ, προκειμένου να μπει στη σχέση.

Το σχήμα, άπειρο Κυριαρχικό-έμπειρο Υποτακτικό άτομο μπορεί κάλλιστα να λειτουργήσει υπό ορισμένες προϋποθέσεις. ΄Οπως υπό προϋποθέσεις λειτουργεί και οποιοδήποτε άλλο σχήμα με διαφορά ή έλλειψη εμπειρίας μεταξύ των μελών.
Από εκεί και μετά, κάθε συνδυασμός έχει τις πιθανότητες επιτυχίας του, τα ιδιαίτερα ζόρια του και τις ιδιαίτερες χαρές του.
Ετσι κι αλλιώς, πέρα απο τα σχήματα, όπως έχει ήδη λεχθεί, τον πρώτο λόγο έχουν οι άνθρωποι.
΄Ισως τελικά αυτοί να είναι η μόνη προϋπόθεση.

 

Αγαπητή μου νομίζω οτι κατανοείς κι εσύ οτι οι σπουδές σε κάποια σχολή δεν είναι το ίδιο ή έστω ανάλογο με το να διαβάζεις κάποια site ή forum όπου ο καθένας μας λέει το κοντό του και το μακρύ του...και εμένα μου αρέσει η Black Metal μουσική και διαβάζω και ανταλλάσω απόψεις σε ανάλογα site και forum και παίζω κιθάρα...αλλά αυτό δεν με κάνει κιθαρίστα του ίδιου επιπέδου με κάποιον απόφοιτο του Berklee για παράδειγμα.

Κάπως έτσι κατάλαβα το παράδειγμα που δίνεις...εκτός κι αν εννοείς κάτι άλλο.

 

Παραδίδω στον άλλον σώμα και πνεύμα λόγω εμπειρίας... Το ακούσαμε κι αυτό...

 

Όχι απαραίτητα. Ισχύουν πάντως αυτά που λες.-

 

Αυτό. Έχεις την εντύπωση.

 

Δεν χρειάζεται να τα ισοπεδώνουμε όλα. Ένας ρόλος δεν σημαίνει κατ ανάγκη υποκρισία. Όλοι έχουμε ρόλους στην ζωή μας. Ο ρόλος του πατέρα, της μητέρας, του φίλου, του συζύγου κ.τ.λ. Το θέμα είναι να μην γίνεσαι σκλάβος του κάθε ρόλου. Η υποκρισία είναι θέμα Ανθρώπου και σίγουρα ζει και βασιλεύει παντού. Για τον αυθορμητισμό συμφωνώ, καθότι αυθορμητισμός =ελευθερία. Αλλά κι αυτό είναι στο χέρι του καθενός πόσες σταγόνες θα βάλει μέσα σε μια σχέση, είτε σ αυτόν τον χώρο είτε έξω απ αυτόν το χώρο. Όσο για την πραγματική ζωή εκεί έξω, μπορείς να βρεις αυτό που ψάχνεις αλλά δεν είναι και τόσο εύκολο. Λίγοι στην Ελλάδα ασχολούνται με το bdsm και ακόμα πιο λίγοι έχουν ανοιχτό μυαλό και σέβονται την διαφορετικοτητα. Βέβαια έχουν αλλάξει τα πράγματα σε σχέση πριν 10, 20 χρόνια. Εάν έχεις τα μάτια σου ανοιχτά κάτι μπορεί να βρεθεί. Και με τον κατάλληλο τρόπο μπορείς καλιστα να βάλεις κάποιον στο μονοπάτι του εναλλακτικού ερωτισμού. Και ναι κακώς πολλές φορές που αποκλείουμε άτομα επειδή θεωρούμε ότι δεν ανήκουν στον χώρο και μάλιστα αξιολόγα. Κι αν ανήκουν; Η κι αν κρύβουν κάτι μέσα τους και με τον κατάλληλο τρόπο μπορέσουμε να τους το βγάλουμε; Έχει κι αυτό την μαγεία του. Όσο για την βαρεμάρα που λες...Αυτό θα μπορούσε κάποιος να το πει και για το απλό σεξ. Τα ίδια και τα ίδια...Και όχι...ένα υ δεν χρειάζεται να σπάσει κανένα βάζο.  

 

Δεν νομίζω να έχεις διαβάσει εκτενώς τα κείμενα που βρίσκονται σε αυτό το φόρουμ.
Θα είχες αντιληφθεί ότι υπάρχουν πολλές διαφορετικές απόψεις σχετικά με αυτό.

Δεν είναι δύσκολο να γνωρίσεις τέτοια άτομα έξω από δω. Μπορεί κάλλιστα να έχουν τις ίδιες προτιμήσεις, ή και πιο ακραίες, ότι και να σημαίνει αυτό, και να μην βρίσκονται στο "χώρο".

Το οποίο δεν βρίσκεις ότι ισχύει και σε μη-bdsmικές σχέσεις; Think again.

Μπερδεύεις ρόλους με υποκρισία και στερεότυπα. Ρόλους διάφορους έχουμε όλοι. Εργαζόμενοι, γονείς, φίλοι.
Και αναρωτήσου. Δεν έχεις δει στον "κανονικό κόσμο" (sic) σχέσεις "χωρίς αυθορμητισμό" όπου γίνονται "τα ίδια και τα ίδια πράγματα συνεχώς"; Φαντάζομαι πως ναι, άρα η διαφορά ΔΕΝ είναι στο bdsm.

Μάλλον είναι πολλά αυτά που δεν διάβασες, ή δεν διάβασες με προσοχή.
Βάλε τη σκέψη σου να λειτουργεί πριν κριτικάρεις κάτι που δεν κατανόησες.

 

Kαι; Τι περίμενες να βρεις, την Απόλυτη Αλήθεια Για Το BDSM Που Κανείς Δεν Τολμάει Να Πει;
Βρες μου εκατό άτομα που ασχολούνται με ποδόσφαιρο και πες μου πόσοι συμφωνούν μεταξύ τους, και μετά πες μου τι νόημα έχει αυτή η μέτρηση. Φόρουμ είναι, ο καθένας λέει την άποψή του.

Και αν δεν έλθουν και οι δυο σε οργασμό; Δεν καταλαβαίνω τον συλλογισμό.

Εμ, έλα που στο προηγούμενο ποστ είχες. Λίγη περισσότερη ταπεινοφροσύνη δεν βλάπτει.

 

Κανείς δεν θίχτηκε. Απλά το αρχικό σου post ήταν αφοριστικό και καθόλου ευγενικό. Ξαναδιάβασε το.