δοξάζοντας την (ή τον) κυρίαρχο

Αντιληπτό. Τωρα έχω πλήρη εικόνα!

 

Δεν στάθηκα σε μια λέξη αλλά σε ολόκληρη τη φράση, η οποία μπήκε ως πρόλογος και επάνω στην οποία δομήθηκε ολόκληρο το σχόλιο.
Για να μπω και λίγο στην ουσία του νήματος όμως, δεν καταλαβαίνω τον λόγο που στιγματιζουμε τόσο έντονα και δίνουμε τόσο αρνητική χροιά στην επιβεβαίωση. Για τη ψυχολογία του υποτακτικού ατόμου και το πόσο μεγάλο ρόλο παίζει η επιβεβαίωση από το Κ του, πιστεύω πως υπάρχουν πολύ εμπειρότερα και συνειδητοποιημένα μέλη από εμένα για να το εκφράσουν. Θέση μου είναι πάντως, πως αποζητούν την επιβεβαίωση και την επιβράβευση.
Από τη μεριά του κυριαρχικού ατόμου, η επιβεβαίωση του υπό του δεν του δείχνει τον δρόμο; Εφόσον μιλάμε για ερωτικοσεξουαλική σχέση, θεωρώ πως το αντίθετο της επιβεβαίωσης είναι η αδιαφορία ή η τυπικότητα. Προσωπικά, αν είχα ένα υπό που δεν μου δείχνει (λεκτικά, πρακτικά , ακόμη και με το βλέμμα του) για ποιο λόγο θέλει και είναι υπό μου, θα ήμουν σχεδόν σίγουρος πως με χρησιμοποιεί εκείνο.
Τα δεδομένα αλλάζουν όταν δεν μιλάμε για ερωτικό D/s. Εκεί ναι, ξεκάθαρα δεν χρειάζεται επιβεβαίωση, εκεί απλά τα μέλη αυτής της σχέσης καλύπτουν άλλες ανάγκες τους.
Υγ: Φυσικά και δεν φτάνω στο άκρο του ένα Κ να κάνει ότι θέλει το υπό του για να παίρνει επιβεβαίωση. Αυτονόητα δεν μιλάμε για Κ.

 

Δεν θέλω να σας απογοητεύσω ...αλλα
δεν έχετε μπει στην ουσία του νήματος  

 

Ίσως   για εμένα πάντως το να στείλει ένα Κ το υπό του σε τρίτο άτομο και να εκφράσει κάτι, δείχνει πρακτικές. Είτε ταπείνωσης του υ είτε επιβεβαίωσης κυριαρχίας (ίσως και άλλα όχι μόνο αυτά τα 2). Αν είναι του γούστου μας ή όχι, αλλουνού παπά ευαγγέλιο. Το αυτό κι αν πάει μόνο του το υπό. Τι θα επιφέρει η πράξη του (αν πάει αυτοβούλως) επίσης αλλουνού παπά ευαγγέλιο και δεν μας πέφτει λόγος.

 

Μια μικρή ιστορία ...επιβεβαίωσης.
Μπομπίρι γυρνάει σαν σβούρα στο καθιστικό.
Σε λίγο το μπομπίρι χτυπάει το κεφάλι του σε μια καρέκλα και βάζει τα κλάματα,
Μαμά μπομπιρίου καταφτάνει ασθμαίνουσα να δει τι έγινε.
Το μπομπίρι λέει πως χτύπησε το κεφάλι του στην καρέκλα.
Μαμά αγκαλιάζει μπομπίρι και χτυπώντας την καρέκλα λέει:
- Νταντά παλιοκαρέκλα, να μάθεις να μη χτυπάς το παιδάκι μου το καλό.
Δικό σας...

 

Συμπυκνωμένη -υ- βδσμικη λαϊκή σοφία .... αιώνων.

Αν δεν παινέψεις το Κ σου, θα πέσει και θα σε πλακώσει. 

Αυτή ξέρει.  

 

Εύστοχα λέτε οτι μια, δυό ή τέσσερεις λέξεις, μπορεί να είναι ο πυρήνας της ιδέας ενός κειμένου. Να είναι καθοριστικές στο νόημα.

Δεν ξέρω γιατί το κάνετε αυτό. Συχνά συνδέεται με ανασφάλεια.
Δεν συμμερίζομαι την χροιά που δίνετε και ούτε την υπονόησα.

Νομίζω κι εγώ πως είναι χρήσιμη, όπως κι αν εκφράζεται.
Δεν αφορά όλους, όπως ισχυριστήκατε πριν.

Δεν νομίζω.

Δεν αποκλείω να χρειάζεστε επιβεβαίωση, ούτε μου πέφτει λόγος.

Το καταλαβαίνω το τελευταίο που λέτε, και συμπεριλαμβάνω και το ερωτικό d/s. Με τα άκρα δεν έχω καταλάβει τι εννοείτε. Λίγη επιβεβαίωση; Νομίζω πως δίνετε εσείς χροιά στη λέξη "επιβεβαίωση".

Κ ειναι αυτός που διαμορφώνει τα κριτήρια σε σχέση με τα οποία γίνεται η επιβεβαίωση. Αν τα διαμορφώνει άλλος τα κριτήρια, κ είναι ο άλλος.

Αυτό το "δεν μιλάμε για κ" το καταλαβαίνω καλά, αλλά σε βδσμ φόρουμ δεν το λέμε. Απέχει απ την ορθότητα που απαιτεί να μην κρίνουμε συμπεριφορές όποιου επιθυμεί να δηλώνει κ ή υ από μόνος του, γιατί μπορεί να θεωρήσει πως λοιδορήθηκε, ή γιατί προσβάλουμε το φετιχ του να δηλώνει κ ή υ.

Κάποια χαρακτηριστικά εκδηλώνουν τα κ για να είναι κ, και κάποια χαρακτηριστικά εκδηλώνουν τα υ για να είναι υ.

Αν

...το ίδιο πράγμα, όποιο κι αν είναι, τότε δεν υπάρχουν χαρακτηριστικά διαφοροποίησης. Είναι όλοι ίδιοι κι όλα ίδια.

Δυό χέρια και δυό πόδια έχουν σχεδόν όλοι.

 

Όχι και τόσο. Ο εκθειασμος, κάποιες φορές, δείχνει αρέσκεια, προσοχή έστω, εστίαση.
Το πώς εκδηλώνεται η αρέσκεια, και τι εκλαμβάνει κανείς ως επιβεβαίωση δεν το προσδιόρισα.

Νομίζω θα έχεις ακούσει τη λέξη "μπράβο ". Ταυτόχρονα δείχνει αρέσκεια αλλά και εκθειάζει, βεβαιώνει. Ομοίως και μια μπουφλα.

Το ζήτημα ξεκινάει από την σηματοδότηση της λέξης "επιβεβαίωση" είτε με θετικό, είτε με αρνητικό πρόσημο. Πόσο μάλλον όταν συνειδητά ή ασυνείδητα, συνδέουν ορισμένοι την επιβεβαίωση με την ανασφάλεια, γιατί η αγορά απαιτεί ανεξάρτητους κι αυτάρεσκους καταναλωτές, κι επιβεβαιώνει η ίδια με τα δικά της κριτήρια.

Δεν μίλησα τυχαία για "γυναικεία ανάγκη επιβεβαίωσης " ως χαρακτηριστικό. Χωρίς κανένα πρόσημο.
Βλέπεις τα χαρακτηριστικά των φύλων, δεν έχουν πρόσημο. Αυτά είναι.

Αν ζητάς ή αν χρειάζεσαι, λοιπόν, εκθείαση, όπως κι αν εκφράζεται, ζητάς μια επιβεβαίωση, από τον εκφέροντα ή από τον ακροατή, ή μια διακήρυξη (μιά υπογραμμισμένη επιβεβαίωση). Επιβεβαίωση αρεσκειας; Πόθου; Λατρείας; Επιλογών;
Επιβεβαίωση πάντως.
Ξαναλέω. Χωρίς πρόσημο.
Και βέβαια αυτό μπορεί να δημιουργήσει καύλα. Κατά κανόνα, δημιουργεί.

Η επιβεβαίωση με την είσπραξη λατρείας, λεκτικής, σωματικής, υπερβατικής ή ξερωγω, μπορεί και να σχετίζονται. Χωρίς πρόσημο.

Γιατί το χαρακτηριστικό παίρνει πλέον πρόσημο.

Έχει διαφορά το να μιλήσω «τρυφερά» για τον αφέντη μου (πχ σε μια φίλη ή φίλο), χωρίς σκοπό. Χωρίς επιδίωξη. Γιατί έτσι νιώθω και το εκφράζω.

Από την άλλη, η στοχευμένη καλλιέργεια φήμης σε τρίτους για το πόσο γαματο αφεντη έχω, με σκοπό, με επιδίωξη, (η στοχευμένη καλλιέργεια φήμης έχει σκοπό και επιδίωξη), έρχεται να καλύψει ανάγκη προβολής ή αυτοπροβολής ή να υπηρετήσει άλλη πρόθεση. Μαλλον υστερόβουλη. Υστερόβουλη ως προς αυτόν που επιδιώκει την καλλιέργεια φήμης, όποιος κι αν είναι.
Αλλά η υστεροβουλία είτε μας καυλώνει είτε δεν μας καυλώνει. Οχι μιά το ένα μιά το άλλο.
Μπερδευόμαστε τα σουμπιά.

Το μόνο που αλλάζει από το αν δόθηκε ή όχι εντολή, είναι ποιανού την ανάγκη επιβεβαίωσης ή την υστεροβουλία εκφράζει. Και από τις δυό κατευθύνσεις.

Γράφω υστερόβουλα;  

 

Δεν ξέρω.
Ξέρω ότι για μένα γράφεις μπερδεμένα, έννοιες κατά πως ισχύουν για εσένα, δύο τρεις τελείως διαφορετικές για την ίδια λεξη. Πάλι εξηγείς δίνοντας μου " αποφάσεις " για το πώς λειτουργεί καποιος, σύμφωνα με εσένα. Οπότε δεν ξέρω πως να απαντήσω και αν μπορώ να μπω στη διαδικασία.
Συν ότι πρέπει να ανατρέξω πίσω, γιατί έχει περάσει καιρός και έχω ξεχάσει τι λέγαμε. Θα το κάνω όταν βρω χρόνο, γιατί εκτιμώ τον δικό σου χρόνο να μου απαντήσεις.