εγώ, η femsub Του, πήγα με vanilla εραστή

Αυτό αποτελεί όντως μια ενδιαφέρουσα παράμετρο (όπως και οι προαναφερθέντες λόγοι που αποσκοπούν, κατά κανόνα, σε slut training). Ίσως ο Κυρίαρχος θέλει να απατηθεί για να νιώσει ότι θέλει να διεκδικήσει ξανά την femsub Του και με αυτόν τον τρόπο να επαληθεύσει την Κυριαρχικότητά Του επάνω της. Πρόσωπα που εξιτάρονται κυρίως από την καθεαυτή διαδικασία της διεκδίκησης, παρά από την ίδια την κατάκτηση που είναι ο στόχος.

Με βρίσκεις σύμφωνο pleasing[Str] σε όλα τα μήκη και πλάτη της φράσης σου! Είναι ανούσιο να επενδύει κάποιος σε μια σχέση χωρίς να μπορεί να εμπιστευτεί τον άνθρωπό του.

Το φαινόμενο της απάτης με vanilla εραστή απαντάται συχνότερα σε M/s D/s σχέσεις εξ' αποστάσεως, ιδίως όταν ο Κυρίαρχος, λόγω Κτητικότητας, αρνείται την σεξουαλική επαφή με άλλους άνδρες στην sub Του. Συγκεκριμένα, οι κατηγορίες 3 και 4 του poll βρίσκουν την συνηθέστερη εφαρμογή τους σε αυτήν την περίπτωση σχέσεων. Από την στιγμή που λόγοι ικανοί κρατούν τον Κυρίαρχο μακριά από την υπό Του (ή το αντίστροφο αν σας καλύπτει), εαν η sub παρατηρήσει την έντονη ανάγκη σεξουαλικής δραστηριότητας είναι σαφώς προτιμότερο να το αναφέρει στον Αφέντη της παρά να δράσει εν αγνοία Του. Σε περίπτωση που ο Κυρίαρχος και πάλι αρνηθεί αυτήν την επαφή, θα πρέπει να δράσει ο Ίδιος κατά το δοκούν, χωρίς να πεί ένα αφοριστικό "Όχι! Και τέλος η συζήτηση!". Αν μη τι άλλο, ας αναγνωρίσει την ευθύτητα της υποτακτικής Του, η οποία ρισκάρει ακόμα και το release προκειμένου να υπάρξει ειλικρίνεια ανάμεσά τους.

Κλείνω την παρέμβασή μου με μια φράση που με ακολουθεί τα τελευταία χρόνια, η οποία ειπώθηκε κάπως έτσι και από άλλο μέλος σε ένα meeting της Θεσ/νίκης: "Κυριαρχικότητα σημαίνει να Έχω την πόρτα ανοιχτή για να φύγει όποτε θέλει... και εκείνη να μένει δίπλα Μου επειδή δεν νοεί τον εαυτό της μακριά Μου."

 

Τελικά έχουνε κάνει μεγάλο κακό τα σεμινάρια Αλεκούκο .

Αυτή εδώ η δημοσκόπηση μου φαίνεται πως θέλει να τα έχει καλά με όλους:
Τους μάστερς τους σαμπς τους φαλλοκράτες, τους κερατάδες, τις κερατούδες , τους σεξ αντίκτιτ και τους ρομαντικούς. Πολύ λάιτ για το άγριο BDSM μας.

Επί της ουσίας τώρα.

Αν είσαι ένας καθώς πρέπει μάστερ όσο και να το παίζεις «απελευθερωμένος», είναι οδυνηρό να κυκλοφορείς έστω και με λουρί την σκλάβα σου και κάθε λίγο και λιγάκι να κοντοστέκεται και να ασπάζεται διάφορους «βανίλες παιδαράδες»

Δεν παραβλέπω το γεγονός ότι πολλοί εκ των κυριάρχων φτιάχνονται με λεπτομερέστατες περιγραφές για το τι ακριβώς (και πώς το) έκαναν στη σκλάβα τους οι βανίλα εραστές της.

Όσοι εκ των αγαπητών φίλων εδώ έχουν εντρυφήσει στην ψυχολογία και κυρίως στον Φρόιντ θα μπορούσαν να παρατηρήσουν ότι στην περίπτωση της προτροπής ή του εξαναγκασμού από τον κυρίαρχο για συνεύρεση σκλάβας – βανίλα εραστή ενέχει ένα είδος λανθάνουσας ομοφυλοφιλίας, δεδομένου ότι το αντικείμενο του πόθου δεν είναι η ίδια η σκλάβα με τις εξαναγκαστικές βανίλα ερωτικές εμπειρίες της, αλλά οι βανίλα εραστές της .

Τελειώνοντας θα ήθελα να απευθύνω μια ερώτηση με όλο τον σεβασμό προς σε εσάς.

Στην περίπτωση που ο βανιλα-εραστής αποδειχτεί στην πράξη ότι διαθέτει το φυσικό τάλαντο ενός κυριάρχου και είναι πολύ καλύτερος από τον μέχρι τώρα κυρίαρχο .
Δηλαδή χωρίς να το γνωρίζει προσφέρει ηδονή μέσα από αυτοσχεδιαστικές τεχνικές ( BDSM ) και μπορεί να προσφέρει δυνατότερους οργασμούς και κυρίως ένα ευρύτερο και πολύ πιο δυνατό πλαίσιο «ελέγχου – καθοδήγησης ) στην «σκλάβα»

Τι γίνετε τότε κορίτσια ;

 

Απάντηση: Re: εγώ, η femsub Του, πήγα με vanilla εραστή

Αν ζεις με τον φόβο πως θα βρεθεί κάποια στιγμή καλύτερος οδηγός από σένα που θα σε κάνει να «φας χώμα», τότε μην καβαλάς αμάξια  

 

Re: Απάντηση: Re: εγώ, η femsub Του, πήγα με vanilla εραστή

Προφανής απάντηση αν η ερώτηση απευθυνόταν στο «κυρίαρχο» μέλος.

Το ερώτημα απευθύνετε στα κοριτσάκια που βλέπουν να χάνει την «πρωτοκαθεδρία» ο νυν κυρίαρχος και μάλιστα από κάποιον που αυτόπροσδιορίζετε βανιλα

 

Υποθέτω ότι θα πρέπει να διευκρινίσω υπερασπιζόμενος τις θέσεις που παρέθεσα πιο πάνω μάλλον συνθηματικά.

Ας δούμε για τι μιλάμε. Τι είναι ερωτική απάτη? Η ερωτική διάθεση προς κάποιον τρίτο πέραν του νομίμου ή συμβατικού ερωτικού συντρόφου, η ομολογία της ερωτικής αυτής διάθεσης στον τρίτο, μερικά φιλιά χωρίς περεταίρω πράξεις (τον θέλω αλλά δεν πρέπει - ένα αθώο φιλί ήταν), το άγριο μπαλαμούτιασμα χωρίς διείσδυση, η διείσδυση χωρίς να το μάθει κανένας, η διείσδυση αφού έχει αποκαλυφθεί?

Η βάση όλων αυτών είναι η ερωτική διάθεση η οποία, εφ’ όσον δεν έχει τοποθετηθεί στο μαυσωλείο, δεν περιορίζεται από ηθικές, «νομιμοποιήσεις σχέσεων», «συμβόλαια υποδούλωσης» και τέτοια, αλλά εκδηλώνεται απροειδοποίητα και προς κατευθύνσεις απρόβλεπτες.

Από κει και πέρα το ζήτημα είναι θέμα γενικότερης ή προσωπικής ηθικής. Το σημείο από το οποίο στοιχειοθετείται «απάτη» εξαρτάται από τα όρια ηθικής ανοχής του καθενός.

Αφέντη μου ένα αθώο φιλί ήταν – δεν τον άφησα να με γαμήσει. Είχα πιει και λίγο….., ήταν κι αυτό το ηλιοβασίλεμα….

Φανατικοί ηθικολόγοι (BDSM ή μουσουλμάνοι δεν έχει σημασία) μπορεί να έχουν μηδενική ανοχή αλλά να θεωρούν ικανοποιητική την εφαρμογή μιας σκληρής τιμωρίας. «Διεφθαρμένα» άτομα μπορεί να μην αποδέχονται καν την έννοια της «απάτης» αλλά να λειτουργούν απρόβλεπτα, δηλαδή όπως τους έρθει.

Συμπερασματικά:

θεωρώ την έννοια της «απάτης» ηθικολογία και τις δηλώσεις περί «μη απάτης» τουλάχιστον απατηλές

Αν με πήγαινε στο δικαστήριο o αντεραστής που μου ΄φαγε την γκόμενα και του ’σπασα τα μούτρα δεν θα χρησιμοποιούσα το ηθικό επιχείρημα «περί απάτης» γιατί θα ένιωθα κατάπτυστος (εχω κι εγώ την ηθική μου).
Τα πολύ πολύ να ζητούσα ως ελαφρυντικό τον «βρασμό ψυχής».

 

να σου πω εγώ Χάινριχ?

[ αφού πρώτα παρατηρήσω ότι η στατιστική τούτου του νήματος έδειξε ότι καμμιά σχεδόν δεν θα πηγαινε οικειωθελώς με vanilla εραστή. Οι περισσότερες είπαν ότι θα πήγαιναν μόνο αν τους το επεβαλε ή αν τους έδινε την άδεια ο Κυρίαρχος σε περίπτωση εκτάκτου ανάγκης]
- όντως το νήμα είχε διπλωματία στην τοποθέτησή του και σαφώς το συμπέρασματα μάλλον δυσχερή-

Οι άλλες, όχι αυτές που απάντησαν και όχι αυτές που απλά εκτελούν μια εντολή (διαφέρει σημαντικά το ξαναείπα στο ποστ # 12), θα ξεχάσουν και υποταγές και πρωτόκολλα και θα τρέξουν πίσω από τον "νέο" δώρα φέροντα βανιλίζον εραστή. Αυτό θα γίνει , διότι θα βρουν κάτι νέο , πρωτόγνωρο ξανά!

Όπως πρωτόγνωρος τότε στην αρχή ήταν και ο πρώην, ο Κυρίαρχος …κοκ.

Και το θέμα δεν είναι ηθικό. Μα καθόλου ηθικό!
(η ηθική δεν είναι στα κρεβάτια και στον αριθμό των εραστών ,είναι σε πολύ σημαντικότερες αξίες της ζωής...όπως η ειλικρίνεια , ο σεβασμός, συνέπεια , η αλληλεγκύη κλπ κλπ.!! Η άρση των ταμπού δεν σημαίνει ανιθηκότητα... και δεν είναι ανάγκη να είσαι bdsmer για να ξεφύγεις απο τα ταμπού... Ομως, είναι ανάγκη, να είσαι ηθικός και να έχεις αξίες αν είσαι bdsm και αν είσαι Άνθρωπος.)

συχγωρέστε με για την παρένθεση αλλά την έκρινα απαραίτητη, και συνεχίζω.....

Δεν είναι λοιπόν θέμα..."ηθικής " κακώς νοούμενης.
Απλά έτσι είναι η ζωή: "ότι καινούριο και πρωτόγνωρο κερδίζει το πλείστον της προσοχής μας".
Αν δε το καινούριο δεν είναι καλό...τότε απλά επιβεβαιώνουμε ...τι καλά που είμαστε εκεί που είμαστε!!! Μέχρι κάτι άλλο να ταράξει τα νερά μας.

Κλασικές παλινδρομήσεις , όλοι τις έχουμε κάνει από καιρό σε καιρό…!

Μέχρι που περνούν τα χρόνια και κάποια στιγμή ξυπνάμε ένα βροχερό πρωινό…και συνειδητοποιούμε τι??
ότι προσπαθούμε χρόνια τώρα να καλύψουμε τις ανάγκες μας… και κανείς δεν μπόρεσε μέχρι σήμερα να τις καλύψει όλες…!!
Έτσι όταν μας έλλειπε η υποταγή…ψάχναμε γι’αυτή , όταν μας έλειψε η στοργή και οι βανίλιες…στραφήκαμε σ’αυτές… όταν μας έλειψε η μοναξιά μείναμε μόνες…όταν θέλαμε συντροφιά…βάλαμε τη συντροφικότητα ως προτεραιότητα!!

Η φύση του ανθρώπου είναι πάντα να θέλει περισσότερα και καθόλου κακό δεν είναι. Μόνο λάθος είναι όταν μας παρασύρει τη λογική, η μεμονωμένη « ανάγκη». Όταν μας τραβάει σαν μαγνήτης αυτό που μας έχει λείψει πιο πολύ εκείνη τη δεδομένη περίοδο και ξεχνάμε ότι υπάρχουν και άλλες ανάγκες μας… Ξεχνάμε τον εαυτό μας, να τον κοιτάξουμε από μακριά και να του αποδώσουμε (ή να προσπαθήσουμε έστω) αυτά που του αναλογούν . Έτσι του χαρίζουμε διαμάντια, λούσα και πολυτελή ζωη (πχ) μέχρι που τα χορταίνει το μάτι , τα μπουχτίζει και ας είναι ‘διαμάντια’. Και τότε συνειδητοποιούμε ότι μας έχει λείψει η βόλτα με τα πόδια και το παγωτό χωνάκι… Συνειδητοποιούμε ότι είχαμε λαχταρήσει τόσο πολύ τα διαμάντια και όταν πέρασε ο καιρός.. δεν τα βαρεθήκαμε αλλά… μας λείπαν και τα faux…   μας έλλειψε το ταβερνάκι με το χύμα κρασί , το τριαντάφυλλο κομμένο άτσαλα στα γρήγορα για χάρη μας από το διπλανό κήπο….

That’s life !!!

 

Ε αυτό πάει πολύ . Δεν έχω πια δουλειά εδώ μέσα . Δεν αντέχω . Νοιώθω σαν το KKE όταν του την βγαίνουν από αριστερά .

 

Vanilla εραστής

Θα ήθελα να κάνω μια παρέμβαση με μερικές απορίες που μου προέκυψαν διαβάζοντας τα post σε αυτό το ενδιαφέρον thread. Μια γυναίκα femsub ή slave δεν έχει καύλες και δεν αποζητά την σωματική ικανοποίηση; Δεν υπάρχει περίπτωση να αναζητήσει, να επιθυμήσει ή ακόμα και να επιδιώξει την σωματική της ικανοποίηση εκτός σχέσης (ιδιαίτερα αν υποθέσουμε ότι κάτι τέτοιο είναι μέσα στα θεμιτά όρια της συγκεκριμένης σχέσης); Γιατί είναι «κακό» να υπάρχουν επαφές που να καλύπτουν αυτή τη μεμονωμένη «ανάγκη»;

illusion

 

Κυρίες και Κύριοι,
απατάται οικτρά ή μάλλον, ανοικτιρμόνως, μόνον όποιος αυταπατάται πως δεν θα απατηθεί ποτέ. Η ψευδαίσθηση οποιουδήποτε "μαστερόπουλου" ότι οι περιορισμοί, όσους συναισθηματικώς και "ηθικώς" επιβάλει στο έτερον του ήμισυ, είναι δεσμευτικότεροι εκείνων ενός βανίλα με γοητευτική κυριαρχικότητα, άσχετου προς το μπιντιεσέμι, οδηγούν σε λάθος υπολογισμούς, το αποτέλεσμα των οποίων είναι πάντοτε ένα κέρατο, ταπεινό ή μεγαλοπρεπές.
Οι μυθολογίες των κοριτσίστικων λευκωμάτων της δεκαετίας του '50 κανοναρχούν, πλέον, το "χώρο" και τον καθιστούν εκπαιδευτήριο χρηστομαθείας ή σέκτα βαθύτατα διαποτισμένη από το χριστιανικό-πουριτανικό ιδεολόγημα της "απόλυτης αφιέρωσης".
Εδώ μέσα, ίσως γράφεται ως φάρσα η νέα εκδοχή της Σταχτοπούτας. Και συνάμα μια σχιζοειδής αφήγηση της τάχατε ανιδιοτελούς περιαγωγής των ανθρώπινων όντων σε ιδιόκτητα πράγματα.
Όποιος αντιλαμβάνεται το σεξ, αποκλειστικώς ως πρόκληση πόνου ή ταπείνωσης, είτε είναι γνήσιος αυτοτιμωρούμενος χριστιανός είτε επιχειρεί να αποτινάξει το άγος του χριστιανισμού, θαρρώντας ότι ψευδοπαραβατικές, εν πολλοίς, συμπεριφορές, θα του χαρίσουν τη "γεύση της ανατρεπτικής αμαρτίας".
Στην ουσία όμως διευρύνει το πεδίο ισχύος της (ιερα)αποστολικής αγαμίας, έστω μονογαμίας, και αναδεικνύεται ζηλωτής τρεχόντων στερεοτύπων - με ολίγη από πυγοράπισμα ή πουτσοσκάμπιλο, έτσι για να τυπτόμεθα αφού ατακτήσαμε.
Έπεται η απόλυτη εμπορευματοποίηση της Επιθυμίας και ο καταποντισμός της στο φερώνυμο "bdsm" lifestyle. Δηλαδή το υπαρξιακό "τίποτα" του sex shop διονυσιασμού.
Αν στον Sade, η ηδονή είναι η αλληγορική παράσταση της εξουσιαστικής σχέσης, στο (bd)sm η απόλαυση μοιάζει με ακύρωση, συχνά, τόσο του ηδονισμού όσο και της εξουσιαστικής πρωτοκαθεδρίας.
Τα παραπάνω ισχύουν για το D/s. Το S/M παραπέμπει σε άλλες διαστάσεις ψυχοπαθολογίας της libido.