ενα φιλί απο εκείνα (the real story)

Εχει ερθει στην πολη μου για να με συναντησει. Δεν μπορω να το χωνεψω τωρα πια. Ηταν μια τοσο μικρη συναντηση πριν δεκα μερες στην Αθήνα. Μια συναντηση που δεν ελεγε με τίποτα οτι θα ακολουθουσε ολο αυτο. Πως εγινε αληθεια; Τωρα μπορω να πω με σιγουρια το "πως" εγινε αυτο. Οπως κι ολα τα αλλα που ακολουθησαν. Οι τρελες συμπτωσεις. Να γραφεις μια ιστοριουλα για να την καυλωσεις, και την ωρα που τη στελνεις , να σου εχει γραψει ήδη το ίδιο πραγμα για να καυλωσει αυτη εσενα. Να ξυπνας 13.17 αποτομα, να τρεχεις στο κινητο για να της στειλεις μηνυμα , και το κινητο σου να φεγγει και να γραφει επανω "ενημερωση μηνυματος"απο εκεινη. Επρεπε να γινουν ολα λοιπον. Ετσι για να χαζεψω εντελως. Το "ένα φιλί απο εκείνα" ήταν μια ιστοριουλα που της ειχα στειλει για να δει πως εχω στο μυαλο μου εγω το παιχνιδι μιας Κ με εναν υ. Ειχα μπει βεβαια μεσα στην ιστορια και την ζουσα. Εβαλα λεπτομεριες με το μποξερακι, λεπτομεριες με τις χαζες σκεψεις που κανω εγω σε ασχετες στιγμες.... Ηθελα να την διασκεδασω. Να την παρω τηλεφωνο και να την ακουσω να γελαει παλι. Ομως αυτο δυναμωνε. Τι δυναμωνε ρε πουστη μου; Τα μηνυματα απο το μσν και απο το κινητο; Ποσο να δυναμωσει τελικα μια σχεση μεσα απο sms και email; Μια σχεση που δεν ειχε καν αρχίσει. Αλλα μην ξεχναμε οτι αυτα τα πραγματα ειναι του διαβολου...

Εχει ερθει τωρα πια. Δεν μπορω να το πιστεψω οτι ειναι μολις λιγα χιλιομετρα απο κοντα μου. Απο συμπτωση τελευταια στιγμη το βραδυ μετα το "παμε πακετο" ξεκιναω μονος μου να την συναντησω. Μιλαμε στο τηλεφωνο καθε τοσο και μου δινει οδηγιες για το πως θα βρω το δωματιο στο ξενοδοχειο. Παει η πρωτη μου σκηνη που βρισκω την πορτα ανοιχτη και την ψαχνω και πινει το γλυκο κρασι απο τη Σαντορίνη. Το ξερω οτι παει περιπατο. Δεν πινει κατ αρχας τιποτα. Μονο νερο και καφε. Η φωνη της ειναι τοσο γλυκεια. Πως θα με ψαρωσει τελικα; Με αυτη τη φωνουλα; Με περιμενει κι αυτη με λαχταρα οπως κι εγω. Δεν υπαρχει περιθοριο για σεναρια και παιχνιδια. Θελουμε επιτελους να αγγιξουμε ο ενας τον αλλο. Να δωσουμε ενα φιλι απο εκεινα. Δεν θα περιμενουμε. Πρεπει να μαθουμε πως ειναι. Αν ανταποκρινονται στις περιγραφες και στις προσδοκειες μας.

Εχω φτασει στο ξενοδοχειο. Με καθοδηγει απο το τηλεφωνο. Την εντοπιζω απο μακρυα να στεκεται σε ενα παραθυρο. Βλεπω τη σκια της. Πολλα παραθυρα , πολυ μακρυα, αλλα το ρανταρ μου την επιασε. Σιγα που θα την αφηνε. Περπαταω και μιλαμε ακομα απο το τηλεφωνο. Φτανω στην σκαλιτσα που οδηγει στο δωματιο και συναντιομαστε. Κοιταμε ο ενας τον αλλο και μιλαμε ακομα απο το κινητο ενω μας χωριζουν τρια μετρα αποσταση. Γελαμε και το κλεινουμε. Ηθελα να της πω "γεια" πριν το κλεισω αλλα θα ενοιωθα γελοιος. Ως εδω ηταν ολα καθαρα στο μυαλο μου. Απο εδω και περα χανω το μπαλακι. Υπαρχουν ασαφειες. Την φιλησα οταν εφτασα εξω απο την πορτα; Η οταν κλεισαμε την πορτα; Μηπως και εξω και μεσα; Νομιζω απ εξω, αλλα ηταν λιγο αγχωμενο φιλί. Οταν κλεινει η πορτα μπορουν ολα να ξεκινησουν . Με ενα φιλι απο εκεινα. Μου γνωριζει τον φιλο της τον αγιο αλβουρογιωργη και μπαινουμε στο απεναντι δωματιο. Η πορτα πια εχει κλεισει. Ειναι εκει μπροστα μου ζωντανη. Με παρατηρει και βλεπει την αμηχανια μου.

Με πιανει απο το λαιμο και με κατεβαζει να με φερει στο υψος της, περναει το χερι της μεσα απο τα μαλλια μου. Εγω της πιανω το προσωπακι της με τα δυο μου χερια και την φιλαω απαλα στα χειλη. Δειλα δειλα η μια γλωσσα ακουμπαει την ακρη της αλλης. Τα χερια της περασμενα ακομη στα μαλλια μου. Τα τραβαει και η γλωσσα της αρχιζει να εξερευνει το στομα μου. Οσο πιο βαθεια παει η γλωσσα της μεσα πνιγοντας με τοσο πιο δυνατα τραβαει τα μαλλια μου. Η δικη μου κανει το ιδιο, ψαχνει , βρικσει την μπροστινη πλευρα της γλωσσας της τοσο απαλη και νοστιμη, και της κλεβω οσο απο το σαλιο της μπορω πριν τελειωσει αυτο το πρωτο φιλι. Αυτο που σε αφηνει παραδωμενο με κλειστα τα ματια. Αδυναμο κι ευτυχισμενο.

(Συνεχιζεται)

 

Φοβερη εμπειρια. Ευχαριστουμε.
Μια και εχει συνεχεια την περιμενουμε με αγωνια.
Μην αργεις. Ανυπομονουμε

 

Δεν θα γραψω τη συνεχεια μαλλον. Ηδη δυο ατομα πληγωθηκαν χωρις να το θελω. Και αυτο που ηθελα ήταν να μοιραστω και να φωναξω αυτο που εζησα. Αυτο που μου ηρθε απο εκει που δεν το περιμενα. Δεν ηθελα να κανω επιδειξη ουτε να το παιξω σπουδαιος. Στην ψευτικη ιστορια ο σκοπος ηταν καθαρα ψυχαγωγικός. Σε αυτη ο λογος ηταν αλλος. Αναγκη.
Καλυτερα να μην γραψω τη συνεχεια λοιπον.

 

Ωχ καημένε εξτριμ. "Πληγώθηκαν" λέει… Σιγα μην εμειναν κι' αναπηροι.
Κι αν πληγώθηκαν τι έγινε?
Πιστεύεις ότι υπάρχει «αθώο θύμα» σε αυτά τα πράγματα? Λοιπόν σου λεω οτι δεν υπάρχει.
Και για να σου αποδείξω ότι δεν υπάρχει «αθώο θύμα», άκου. Ξέρω ένα λεβεντόπαιδο,
το οποίο λίγους μήνες πριν είχε κοτσάρει μια ερωτική υπογραφή ΝΑΑΑΑ (με το συμπάθιο)
Ούτε τον ένοιαζε ποιος την έβλεπε και για την ακρίβεια ούτε που του είχε περάσει
απ το μυαλό ότι μπορεί ,αυτή η υπογραφή, να πληγώνει κάποιον. Δεν το είχε σκεφτεί καθόλου.
Η υπογραφή η ίδια βέβαια δεν του πρόσφερε τίποτα παρ εκτός ίσος από
την ικανοποίηση μιας μικρής ματαιοδοξίας του τύπου «κοιταξτε με , ζω» η «κοιταξτε
τι ωραία περνάω και πόσο ερωτευσιμος και ερωτευμένος είμαι»
Γι αυτό σου λέω … γράψε εκεί πέρα τη συνέχεια ,με όλες τις πιπεράτες λεπτομέρειες
,να γουστάρουμε ,κι’ όποιος "πληγώνετε" να πάει να πιει ξύδι. Θα του περάσει.

ΥΓ Αν ειναι και θεμα αναγκης ,οπως λες, ενας λογος παραπανω να γραψεις
για να μην πληγωθεις εσυ αν δεν γραψεις.

 

Απάντηση: ενα φιλί απο εκείνα (the real story)

Εχει δικιο ο cornilios πρεπει να συνεχησεις για σενα και σε οποιον αρεσει  

 

Ενα φιλί απο εκείνα (the real story)

Εξτριμόπουλε γράφε και άσε τα πείσματα.

Θες παρακάλια;

Άϊντε ντεεεεε...
​

 

Το "..............." πέθανε, λέγε με καβάντζα. Το πέταξες όμως, (αυτο που ειχαμε) και ουσιαστικά χωρίς δεύτερη σκέψη, επειδή δημοσίευσες αυτή την ιστορία στο forum πριν με ενημερώσεις. Τόσο πια δεν μπορούσες να κρατηθεις; Δεν μπορούσες να το επικοινωνήσεις πριβέ σ'εκείνη; Έπρεπε φαντάζομαι να κάνεις επίδειξη στους φίλους σου στο forum, σε βαθμό που η πιθανότητα να το δω εγώ είτε δεν σου πέρασε καν από το μυαλό, είτε απλώς δεν σε αφορούσε. Και στις δύο περιπτώσεις αυτό ονομάζεται σταρχιδισμός πρώτης διαλογής. Εάν σκεφτώ δε ότι μπορεί και να το έβαλες για να το δω, για τους οποιουσδήποτε δικούς σου λόγους, τότε είσαι αυτό που ελπίζεις να μην είσαι στο τέλος του σημερινού μηνύματος. Όχι μαλάκας, το άλλο... Θέλω όμως να ελπίζω ότι δεν έχω πέσει τόσο έξω στην εκτίμηση μου για σένα.


η κοπελα δεν ειναι απο το φορουμ. της εξηγησα τι εγινε, πως, γιατι, ποτε..... τα παντα. Δεν της αξιζε να διαβασει κατι τετοιο ξαφνικα. Ειχε δικιο που μου τα εχωσε. Και αυτο με εκανε να σκεφτω λιγο καλυτερα. καποια στιγμη θα γραψω τη συνεχεια. μπορει να το κανω καπου και με καποιο τροπο ωστε αν τυχων και ξαναμπει να μην μπορει να το διαβασει. Δεν ξερω. Αυτο που εζησα ...... τελος παντων.... οκ thanx.

 

Απάντηση: Re: ενα φιλί απο εκείνα (the real story)

Φίλε μην μασάς!
Το ξέρεις αυτό που λένε τα παιδιά συνήθως στα λευκώματα; "Αν αγαπάς κάτι άστο να φύγει. Αν σ' αγαπάει πραγματικά θα ξαναγυρίσει".
Η κοπέλα που θίχτηκε από τη δημοσιευσή σου θα έπρεπε κατά την αποψή μου (αν πραγματικά αισθάνεται πράγματα για σένα) να το περάσει μόνη της και να μην σε γεμίσει τύψεις, να απομακρυνθεί και να σ' αφήσει να ζήσεις αυτό που τόσο σε ανεβάζει χωρίς να σε "χαλάει".
Μάλλον αυτό όμως κάνουμε οι sub μόνο.
Ζήσε ότι τραβάει η ψυχή σου χωρίς ενοχές. Μια ζωή την έχουμε στο κάτω κάτω και οι σημαντικές εμπειρίες έρχονται μια φορά μόνο στη ζωή μας.
Φιλιά. 

Φίλε μην μασάς!
Το ξέρεις αυτό που λένε τα παιδιά συνήθως στα λευκώματα; "Αν αγαπάς κάτι άστο να φύγει. Αν σ' αγαπάει πραγματικά θα ξαναγυρίσει".
Η κοπέλα που θίχτηκε από τη δημοσιευσή σου θα έπρεπε κατά την αποψή μου (αν πραγματικά αισθάνεται πράγματα για σένα) να το περάσει μόνη της και να μην σε γεμίσει τύψεις, να απομακρυνθεί και να σ' αφήσει να ζήσεις αυτό που τόσο σε ανεβάζει χωρίς να σε "χαλάει".
Μάλλον αυτό όμως κάνουμε οι sub μόνο.
Ζήσε ότι τραβάει η ψυχή σου χωρίς ενοχές. Μια ζωή την έχουμε στο κάτω κάτω και οι σημαντικές εμπειρίες έρχονται μια φορά μόνο στη ζωή μας.
Φιλιά. 

 

Re: Απάντηση: Re: ενα φιλί απο εκείνα (the real story)

δεν θιχτηκε φίλε μου. Πληγωθηκε και είχε και καθε δίκιο. Δεν ειναι σωστο να μαθαινεις κατι με αυτο τον τροπο. Δεν της ειχα μιλησει, και μιλαμε για μια γυναικα η οποια μου ειχε δωσει τοσα και τοσα. Τις εμπειρίες μπορω να τις ζήσω οσο θελω. Την ζωη μου μπορω να την ζησω επισης οπως θελω. Να πληγωνω για να γουσταρω, δεν μπορω να το κανω. Θελω να μοιραστω αυτο που εζησα. Θελω να το ζω για παντα. Καποια στιγμουλα θα γραψω τη συνεχεια. Γνωμη μου οτι δεν πρεπει να το κανω τωρα.

 

Το περιεργο ειναι οτι και εγω μιλαω εδω και κατι μηνες με μια κοπελα μεσω του msn. Δεν νομιζα ποτε οτι θα κολλησω τοσο αλλα τις εχω πει και μου εχει πει τοσα πολλα. Μιλαμε για ωρες και ωρες και δεν χορταινουμε. Θα ερθει ισως αθηνα σε καναν μηνα και κατι. Δεν ξερω ποσο θα αντεξω ακομα.

 

Απάντηση: Re: ενα φιλί απο εκείνα (the real story)

Αυτό εδώ ήθελες να το ποστάρεις φίλε? Μήπως μπέρδεψες τα νήματα???  
εμένα πάντως με μπέρδεψες. Πού κολάει??? 

 

Στο οτι παρομοια ιστορια περιγραφεται και στο πρωτο ποστ του νηματος.  
Κανω λαθος πουθενα;