ενα φιλι απο εκεινα

Πλησιάζοντας το σπίτι της έχει αυτο το συναίσθημα πάλι. Το χαζό το παιδικό. Αν μπορούσε θα περπατουσε σαν τον ροζ πάνθηρα. Ενθουσιασμός. Παει να ζήσει κάτι για πρώτη του φορά. Το κεφάλι του ένα μπουρδέλο απο σκέψεις. Φαντάζεται ενα σωρό εκδοχές του τί πρόκειται να συμβεί. Χτυπάει το κουδούνι. Ανεβαίνει και συνειδητοποιεί οτι η φαντασία τελειώνει κάπου εδω. Η πόρτα μισάνοιχτη. Γαμώτο, χάθηκε ενα παραδοσιακό "βρε καλως το παιδιιιι.. περασε Γιάννη μου". Οχι οτι δεν του αρέσει κι έτσι. Είναι απο αυτα τα μικρά πραγματάκια που σε αποσυντονίζουν. Το cd παίζει Αngelo Bandalamendi το soundtrack Twin peaks. Γλυκό και μυστηριώδες. Σαν εκείνη. Ενα ινδικό στικ καιει. Οταν της ειχε πει για τις μυρωδιες εννοουσε άλλο πράγμα. Για τις φυσικές μυρωδιές του σώματος.Όμως κι αυτο του αρεσει. Και τον μπερδευει ακόμα περισσότερο. Εκείνη κάθεται και τον παρατηρεί ενώ αυτός είναι στην κοσμάρα του. Κάθεται και πίνει ένα ποτήρι Vinsado. Γι αυτο την γουστάρει κι αυτός. Γιατί είναι και μερακλού. Την βλέπει και της χαμογελάει. "Γειαααα!!!!" Το βλέμμα της του ψιλοκόβει την ένταση του χαμόγελου. Οχι δεν είνάι αυστηρό. Έχει μία υποψία χαμόγελου αλλα κρύβει γεγονότα. Ξέρει τα πάντα. Τί θα του κάνει; Θα τον δέσει; Θα τον μαστιγώσει; Είδε και το βίντεο που είναι ντυμένος ξανθούλα τις απόκριες και κάτι σκέφτηκε. Ω θεοι.Τί εχει βάλει στο μυαλό της αυτη η γυναίκα; Νοιώθει τα μαγουλα του να ζεσταίνονται απο αμηχανία. Εκείνη το βλέπει και σηκώνει το φρύδι της. "Μη φοβάσαι". Το λέέι ομως με ένα τρόπο που σε κάνει να χεστεις απο φοβο. Και το κάνει γιατι της αρέσει βλέποντας τον να κοκκινίζει. "Οχι βέβαια, δεν φοβάμαι, να... αφου γελαώ!κοιτα; ,,ε χε χε,εγω...δεν!. οκ, σκαω" Πίνει μια γουλιά. Νοιωθει σαν να του λεει "θα σταματησεις να γελάς σε λίγο αγοράκι."
"θες λιγο κρασί;"
"Ναι θα ήθελα λιγουλάκι αν δεν εχετε..."
"Θα περιμένεις. Οχι ακόμα. Αργότερα. Ολα με τη σειρά τους."
Εχει σχέδιο η ρουφιάνα. Το ήξερε.Ήταν σίγουρος οτι θα είχε.
"Γδύσου. Δεν ηρθες εδω για να ακουσεις το cd ουτε να δεις τι κάνω. Για να σε δω λοιπον. πως θα ξεκινησεις;"
Βγάζει τα παπούτσια του πρωτα. Τις κάλτσες μην ξεχαστουν και μοιαζει με κατι τυπους σε γερμανικές ερασιτεχνικές τσόντες.Είχε βάλει τα καλά του. Οχι τίποτα ιδιαίτερο. Απλα δεν είχε το ροκ ντυσιμο της πρώτης συναντησης. "Συνέχισε". Συνεχίζει. Βγάζει το πουκάμισο. Νοιώθει αμήχανα για το σώμα του. Έχει τρίχες και δεν είναι και γυμνασμένο. Φοράει το παντελόνι και στέκεται λίγο. Γυρίζει προς το μέρος της. "Συνέχισε..." Λύνει τη ζώνη του, ξεκουμπώνει το παντελόνι. Ξέρει πως οταν το βγάλει θα χαλάσει η ατμόσφαιρα. Μα, αφου το ξέρει,τοτε γιατι δεν ειχε κανει κατι για να το αλλάξει; Γιατί ειναι στη φύση του. Δεν αλλάζει εύκολα. Κατεβάζει το παντελόνι. Μένει με το μποξεράκι. Γαλάζιο με σουπερμαν σε διαφορες πόζες που πετάει. Τα γάμησε όλα; Όχι. Εκείνη δεν γελάει αν και μαλλον σφίγγεται μεσα της. Δεν θα της τα χαλάσει ένα μποξεράκι με σούπερμαν.
"Πως είσαι έτσι βρε κακομόιρη;"
Κοκκινιζει απο ντροπή πλέον. Εκείνη το βλέπει. Γρυλίζει ελαφρα απο ικανοποίηση. Τον πλησιάζει. "Θες λίγο κρασί;" τον ρωτάει. Το στόμα του στεγνό απο αγχος και αμηχανία. Και λαχτάρα παράλληλα.
"Ναι, λίγο."
"Γονάτισε πρώτα."
Αυτός υπακούει. Πίνει εκείνη πρώτα λίγο. Του δίνει να πιει λίγο άγαρμπα και χύνεται λίγο έξω απο τα χείλη του. Πρίν προλάβει να καταπιεί τον αρπάζει απο τα μαλλιά και βυθίζει την γλώσσα της στο στόμα του. Νοιώθει το δικό του στόμα να γεμίζει απο αυτήν. Να τον πνίγει. Νοιωθει τη γεύση της, την ανάσα της, τη γεύση του γλυκου κρασιού, το σάλιο της και την γλώσσα της να τον ζαλίζει μπαινοβγαίνοντας, διεκδικόντας τη δική του. Αυτος έχει πλέον παραδοθεί. Εχει κλήσει τα μάτια του και εχει ενα υφος που λέει "είμαι δικός σου." Δεν ξερει τι θα του κάνει. Θα εχει σχεση με BDSM; Θα είναι κάτι άλλο; Δεν ξέρει. Είναι άσχετος. Το έχει δηλώσει απο την αρχή. Και νοιωθει υπεροχα που το έχει κάνει. Οτι και να αποφασίσει εκείνη, αυτός θα είναι δικός της. Να παίξει , να βγάλει την καύλα της, ότι θέλει.
Παίρνει ένα μαντήλι και του δένει τα μάτια. Ξαφνικά. Τωρα δεν βλέπει τίποτα. "Μη φοβάσαι. Νομίζω οτι οι επιθυμίες μου θα ταιριάξουν με τις δικές σου. Σήκω. Ενωσε τα χέρια σου μπροστά." Του περασε χειροπέδες. Τον χαϊδέυει στο λαιμό. Του βάζει κάτι. Δεν βλεπει. Δεν ξέρει τί. Θυμάται μόνο οτι λουράκια, μαστιγια, και κατι άλλα είναι τα αγαπημένα της παιχνίδια. Τον τραβάει απο το λουρακι δεμένο. "Απλωσε τα χερια σου μπροστα και σκυψε ελαφρά" Απλωνει τα δεμένα χερια του σαν τυφλός που ψάχνει να καταλαβει που βρίσκεται. Ακουμπάει σε ένα τοιχο. Κατι του θυμίζει αυτό. "Για να δουμε το κωλαράκι σου τωρα. Είχα δίκιο;" Κατεβάζει το μποξερακι. "Μμμμμμ". Εκείνος αμίλητος. Ξαφνικά τον χτυπάει με την παλάμη της. Πολύ δυνατά. "Απαπααααα.. τι βαράς καλε;" Εκείνη σκάει στα γέλια. "Θα μου το πληρώσεις που με έκανες να γελάσω." Βηματα. Ησυχία. Τα βήματα επιστρέφουν. Κενό. Το μόνο που ακουγεται είναι το "Laura's theme" του Bandalamenti.Το συγκεκριμενο κομματι ηταν η εναρξη της παραστασης που είχε χασει εκεινη πριν μερικους μηνες, κι αυτος λες κι απο τότε ήξερε και το επαιζε κοιτοντας αν θα φανει στην είσοδο. Ενα pad παίζει μινόρε. Cm , Ab/C και πάλι Cm. Απίστευτα θλημμενα ακκόρντα αλλα παραλληλα αισθησιακά. Η μουσική γίνεται μετα απο λίγο ματζόρε και μπαινει ενα γλυκο πιανο. Νιωθει παραλληλα το μαστήγιο της να χτυπάει στην πλάτη του. Τινάζεται πίσω. Δεν έχει ξανανιώσει πόνο απο γυναικεία χέρια. Τα χτυπήματα συνεχίζονται και εκείνος ταξιδεύει με την μουσική. Σφίγγεται για να μην πονάει. Για να φέρει τον πόνο στις αντοχές του κάνοντας τον μαγεία. Ξαφνικά ένα χάδι στην πλάτη του παίρνει τον πόνο. Νοιωθει την γλώσσα της και τα χείλη της να τον εξαφανίζουν. Ενα φιλί απο εκείνα. Ενας ψύθιρος στο αυτί του. "Ξαπλωσε..." Υπακούει χαμογελόντας. Τι να κανεί; Να πει "yes mistress" με το υφος του αβουλου σκλαβου; αφου ειναι ευτυχισμενος. Ξαπλώνει. Δεν βλέπει. Νοιωθει κατι σταγόνες στο προσωπο του. Σταματανε. Ακουει τη φωνη της. Βραχνη και ερεθισμενη. "χμμμμ μαλλον όχι. αυτο πρεπει να το δεις. Βγάλε το μαντήλι." Υπακούει. Βγαζει το μαντήλι. Την βλέπει να στεκεται πανω του όρθια. Καθεται σιγα σιγα σε βαθυ καθισμα εχοντας το μουνί της σε απόσταση αναπνοης απο τα χείλη του.
"Μην κάνεις τίποτα. Μυρισε το. Σου αρέσει; Ετσι. μόνο μυρισε το. Τώρα σαν καλό παιδί άνοιξε το στόμα σου. Μην κάνεις τίποτε άλλο. Αυτό μονο. Ανοιξε το."
Κολλάει το μουνί της στο στόμα του. Απομακρύνεται λιγα εκατοστά....."
Για λιγα δευτερόλεπτα δεν συμβαινει τιποτα. Ξερει οτι αυτή είναι η στιγμή του αλλα θέλει να το ευχαριστηθεί και η ίδια οσο περισσότερο μπορεί. Καθε στιγμή πρέπει να έχει κάτι δικό της, κάτι απο τον χαρακτήρα της. Είναι η στιγμή που τον κατακτά ολοκληροτηκά. Δεν βολεύεται έτσι. Γέρνει μπροστά. Κάθεται στα γόνατα και τον σημαδεύει. Εκείνος στέκεται και δεν μπορει να το πιστέψει αυτό που πρόκειται να του κάνει. Ενας ζεστός πίδακας πετάγεται απο μέσα της, μέσα του. Απότομος αλλα μικρός. Στο στόμα του. Σταματάει. "Θέλω να καταπιείς". Εκτελεί. Γιατί τόσο λιγο; Φυσικά γιατι θέλει να δει αν μπορει εκεινος να ζήσει κατι τετοιο, ή αν είναι όλο λόγια και ιστορίες. Πρέπει να είναι ολα τέλεια. Τον κοιτάζει με περιέργια. "Πως σου φανηκε;". Μα τι μαλακας που είναι ο μαλακας. Στο μυαλό του έρχεται αυτο που έλεγε η θειά του οταν επινε ζεστο αναψυκτικό το καλοκαίρι. "Πως να μου φανεί; σαν κατρουλιό είναι. δεν εχεις καμια παγωμένη;" Ευτυχως κανει το σωστο και δεν εξωτερικέυει αυτες τις αναρχικες γελιες σκεψεις. Τη κοιταζει με ύφος που δεν περιγραφεται (αναλύεται ομως) με γεμάτα μάτια. Βλέπει τα δικά της γυναικεία μάτια. Καταλαβαίνει τωρα ποσο του αρεσε και της απανταει. "Άλλο;" Αρχίζει να τον κατουράει με πίεση. Δεν άντεχε να κρατηθεί άλλο. φευγουν λίγα στο πρόσωπο. Σημαδεύει καλύτερα στο ανοιχτό ΄του στόμα και καταλαβαίνει οτι τον ξεδιψάει κανοντας τον δικό της ακόμα πιο πολύ. Δεν της φτανει αυτο όμως. Σε δευτερόλεπτα τον αρπάζει απο τα μαλιά και τραβαει το κεφαλι του πανω της. Κολλάει τωρα το μουνί της στο στόμα του."Ναι, έτσιιι." Εκείνος προσπαθει να καταπιεί το υγρό που πετάγεται ακόμα με μεγάλη πίεση μέσα στο στόμα του, κατευθείαν στο λαρύγγι του. Δεν είναι δυνατον να συμβει αυτο και ενα ρυάκι τρέχει στο μάγουλο του πλέον. Τον βλέπει ομως συνεχίζει λίγο ακόμα. Δεν θέλει να σταματήσει.Της αρέσει να τον βλέπει να πνίγεται. Δεν θέλει ομως και να τελειώσει αμεσως το παιχνίδι τους ,οπότε υπολογίζει, και μετά απο λίγα δευτερόλεπτα σταματάει. Του αφήνει το κεφάλι κάτω. Πόσο να κρατήσει ολο αυτό. Μισό λεπτό; Ένα; Στέκεται πάλι όρθια. Εκείνος, λαχανιασμένος ελαφρά μενει ξαπλωμένος. Κάνει να σηκωθει. "Δεν θυμάμαι να σου είπα να σηκωθεις. Κατω." Συνεχίζει τώρα να τον λούζει απολαμβάνοντας το θέαμα απο ψηλά. Είναι στο έλεος της. Στα πόδια της. Και τον κατουράει οχι γιατι ειναι το βιτσιο του. Τον κατουράει γιατι έτσι της γουστάρει. Μερικες σταγόνες ακόμα σαν τις αρχικές. Εχει βραχεί τωρα και αυτή ετσι οπως ήταν όρθια. Καθεται στο πρόσωπο του. "Καθάρισε με". Ρουφάει τις σταγόνες απο πανω της με φιλιά. Δεν θέλει να αρχίσει να την γλύφει σαν σκύλος και να την γεμίσει σάλια. Θέλει να τα κάνει ολα με ενα αισθησιασμό. Βρήσκει την ευκαιρία και χωνει τη γλωσσα του μέσα της. "Α α α! Όχι ακόμα. Τί σόι σαδίστρια είμαι αν σε αφήσω να το κάνεις αυτό απο τώρα;". Ναι σιγά μην ήταν αυτός ο λόγος. Μαλλον με αυτα και με αυτά δεν ήθελε και πολύ΄να τελειώσει με δυο τρεις γλυψιές του. του καθοδηγεί το κεφάλι παντα πιανοντας τον απο τα μαλλια αλλα στηριζοντας το παραλληλα απο πίσω. Τον βάζει να της καθαρίσει τα μπουτια της και τον κώλο της. Αχ ο κώλος της. Θέλει να βαλει το κεφάλι του μέσα και να πεθάνει εκεί. Σηκωνεταί όρθια και τον επαναφέρει στη ζωή. "Κοίτα πως με έκανες. Λερωθηκαν και τα παπουτσια μου. Συνέχισε." Του βάζει το παπουτσι της στο στόμα και γυρίζει το πόδι της για να το καθαρίσει. Καποιες τυχαίες ματιές συναντανε το πρόσωπο της. Θελει να την βλέπει κι αυτός αλλα να μην τον καταλαβαίνει γιατι ντρέπεται. Το προσωπο της ειναι ικανοποιημένο. Της κάνει αυτό που της αρέσει. Και τον κανει να το απολαμβάνει και αυτός. Αυτος που απορεί με τον εαυτό του. Τι κάνει εκεινη τη στιγμη; γλυφει ενα παπουτσι; Και ποιος την βρησκει τελικα τωρα; το παπουτσι δεν νιωθει τίποτα. Η γλωσσα τι να νιωσει πανω σε ενα νεκρό παπούτσι; Η ικανοποιηση της ομως τον ηλεκτρίζει και της το κανει οσο καλύτερα μπορεί. "Σήκω τώρα." Κάνοντας να σηκωθει νοιωθει οτι στάζει και γυρίζει να δει. Το πάτωμα είχε λιγη απο την βροχή της. Την περισσοτερη την είχε πιει. "Ξερεις τι πρεπει να κανεις η θες να σου πω εγω;" Με το στόμα στο πάτωμα τωρα την δίχνει οτι ξέρει. "Μπραβο. Πηγαινε στο μπάνιο τωρα. Σε περιμένω μεσα." Του βγάζει τις χειροπέδες.
Πάει στο μπάνιο. Την ήθελε μαζί του αν και βαριέται γενικα να κανει μπανιο με άλλο άτομο. Είναι η στιγμή του. Η προσωπική. Θα πλύνει το πουτσο του, τ'αρχίδια του, αχαρο θέαμα για μια βασίλισα. Μπαίνει και πλενεται σχολαστικά. Λουζει τα μαλλιά του. Βρησκει και ένα λιστεριν και νιωθει πλεον σαν να βγήκε απο έκθεση. Τζιτζι. Μόνο που δεν έχει πετσέτα. Νοιωθει απαισια. Τα μαλλιά του φαίνονται λίγα τώρα και δεν μπορει να τα κανει λιγο με την πετσετα να φουντωσουν. Και δεν είναι δυνατόν να φωνάξει "ΕΕΕΕΕ. Καλεεεεεεεε; Μου φερνεις μια πετσέτα;" Δεν γίνεται. Σαν να έβλεπες τόση ώρα μια ταινία του Truffaut και ξαφνικα να της έβαζες Βέγγο. Ωραιος ο Βεγγος αλλα δεν ταιριαζει. Τινάζεται οσο μπορει μεσα στη μπανιερα, την καθαρίζει με το νερο απο διαφορες τριχουλες και παει μεσα, μισοστάζοντας. Εκεινη βρισκεται στο κρεβατι με το ποτήρι της. Εκείνος στην πορτα κοιταζοντας κάτω. Ξερει οτι οσο πιο ταπεινος δίχνει, τοση μεγαλυτερη η καυλα της. Ξερει ομως κι αυτη οτι δεν είναι η φύση του κλασσικου σκλαβου και απολαμβανει και τον αντρα που βλέπει να στεκεται στην πόρτα της ετοιμος να κανει ότι του ζητησει βαζοντας και λιγη απο τη φαντασία του.
"Δεν είχε..." και δείχνει....
"ΣΣΣΣσσσσσ..." και σηκώνεται απο το κρεβατι. Ηθελε να τον νοιωσει βρεγμένο. Στεκεται πίσω του. Τον χουφτώνει και τον φιλάει στο λαιμο. Νοιωθει το στηθος της στην πλάτη του. Κάνει τα χέρια του πισω και την χαϊδεύει. Τον αφήνει. Τον φιλάει αυτή τωρα στο σωμα του και τον στεγνωνει λιγο. Του σκουπιζει τρυφερα τα μαλλια με μια πετσετα και ξαναπαει στο κρεβατι. Ξαπλώνει μπρούμυτα ακουμπαει το κεφάλι της πάνω στα χεράκια της, τινάζει τα μαλλια της απο την άλλη μερια και περιμένει. Είναι η ώρα του. Θα πρεπει να ανακαλυψει το σώμα της. Της χαϊδέυει την πλάτη αργα και απαλα για να νιωσει τη στιγμη περισσότερο, σαν να παταει μεσα του ενα slow motion. Της δίνει ένα υγρό φιλί στο αυτί της και αρχίζει την εξερευνηση. Η γλώσσα του παρέα με τα χείλη του την γέυονται παντού. Τους απαλους της όμους, τον λαιμό της, τα μάγουλά της. Χωνει το προσωπο του στις μασχάλες της. Δεν γαργαλιέται και αυτος το απολαμβάνει. Κατεβαίνει στην πλάτη της. Παει στα πλευρά της. Την νιωθει να τινάζεται. Μηπως γαργαλιεται εκεί; Απαλύνει το φιλί του και συνεχίζει. Την φιλάει στο πλάι των ποδιών της. Δεν περνάει απο τον κώλο της όσο και αν το θέλει. Αν παει εκεί θα σταθει και θα αφήσει τα υπόλοιπα. Την φιλάει στις ΄γάμπες, στην κλείδωση και στα δύο πόδια και φτανει στα πέλματα. Η πατουσίτσα της ειναι τοσο μαλακή που θέλει να την δαγκώσει. Μεταφερει την ένταση του στο φιλί για μία ακομη φορά. Παίρνει τα δαχτυλά της στο στόμα του και γλυφει ρουφωντας απαλά ένα ένα δάχτυλο στην αρχη περισσότερα στη συνέχεια. Ξαναπάει προς τα πάνω φιλωντας , γλυφοντας, δαγκωνοντας απαλά και φτάνει στον κώλο της. Της δείχνει με ΄χαδια ποσο τον λατρεύει. Τον φιλάει κατω απο τα κωλομέρια, γύρω γύρω δαγκωνοντας που και που. Παραμερίζει τα κωλομέρια και βρησκει με την γλωσσα του την τρύπα του κώλου της. Την βάζει απότομα μεσα ακουγοντας ενα άηχο "Αχχχ" μονο απο την αναπνοή της.
"Σταμάτα. Ξάπλωσε. Τωρα είσαι δικός μου."
Ξέρει οτι είναι παντρεμένος, ξέρει οτι μένει μακρυα, ξερει οτι ισως δεν τον βλέπει και πολυ συχνα. Τα ήξερε αυτα πριν τον γνωρίσει. Ξέρει όμως πως οταν θα ειναι εκεί θα είναι δικός της και της αρκεί αυτό. Ξαπλώνει και του κάνει κατι που δεν το περίμενε. του δένει τα χέρια και τα πόδια στο κρεβάτι. Παει να του κλείσει τα μάτια.
"Μη. Σε παρακαλώ. Θέλω να σε βλέπω, ότι κι αν κάνεις."
-"θα σε μαστιγώσω παλι μωρο μου. Τί να δεις;"
-"το πρόσωπό σου."
Πέρνει το μαστίγιο και αρχίζει να τον χτυπάει πάλι. Αυτός την κοιταζει στα μάτια και αντλει με αυτον τον τρόπο ενα μέρος της ηδονής της. Αυτη το βλέπει στο βλέμμα του. Και συνεχίζει κανοντας τον να χάνεται για μια ακόμη φορά. Σταματάει. ανεβαινει στο κρεβάτι και καθεται στο πρόσωπό του ανάποδα κλεινοντας του τα μάτια με τον κώλο της. Η στύση του είναι αυτόματη. Τριβει το μουνι της πανω στο στόμα του και παρατηρει της συσπάσεις που κανει ο πουτσος του. Δεν τον είχε δεί τόση ωρα. Μαλλον της αρεσει. Ξέρει πως αυτη τον έκανε να φαίνεται έτσι.Γέρνει μπροστά και τον κοιταει απο κοντα. Τον ακουμπάει στο προσωπο της και του δίνει ενα φιλι. Φαινεται οτι όλη αυτη η ωρα τον εχει φέρει στο αμην. Εκεινος γλυφει πιο γρηγορα απο το ρυθμο που του δεινει η βασίλισα του κανοντας την να πλησιαζει στην κορυφωση. Του φοραει ενα προφυλακτικό με γρήγορες κινησεις. Γυριζει και καθεται πάνω του. Μετα απο τόση ωρα ήταν λυτρωση και για τους δύο. Στεκεται ακινητη πιέζοντας προς το μέρος του δινοντας παραταση στον οργασμό της. Γερνει πάνω του προσφέροντας του το στήθος της. Εκεινος ακινητος και δεμενος δεν μπορει να κανει και πολλα. Αυτος ειναι ο σκοπος της. Να κανει μονο αυτα που θελει αυτη. Της ρουφαει απαλα το στήθος της. "Ελα , ρουφηξε το, δαγκωσε το."
Ανασηκώνεται. Του ρουφάει τωρα αυτη τις ρόγες. Δεν αντέχει αλλα το υφος του μαρτυράει άλλα. Ανασαίνει σαν τρελος. καθε τοσο ψυθιρίζει
"Θεε μου"...
"Σε γαμαω αγόρι μου. Σε γαμαω...".
Η φωνη της τρέμει καθως χορευει πανω στον πουτσο του ο οποιος φουσκωνει καθως νιωθει τον οργασμο της. Μαγικά. Ο ένας νιωθει τον οργασμο του άλλου να πλησιαζει σε δευτερόλεπτα. Του αρπαζει το κεφαλι παλι απο τα μαλλια και χωνει τωρα την γλωσσα της εντελως ατσαλα μεσα στο στομα του πνιγοντας τον. Τα χείλη της εχουν κολησει στα δικα του. Νοιωθει τον πουτσο του να φουσκωνει και να τιναζεται καθως αδειαζει το σπέρμα του. Τον δαγκωνει στα χειλη , και βλεπει το προσωπο του τη στιγμη που χύνει και αυτή πανω του. Δεν φωναζει. Κραταει ολη την ένταση μέσα του. Εκείνη βγαζει κραυγες αλλα στο τελος δεν μπορει να βγει φωνη απο την καυλα. εχει απλα ανοιχτο το στόμα της και τωρα πια σφίγγει τα ματια της κλειστα. Το μονο που θελουν τωρα και οι δυο τους ειναι ενα υγρο φιλι απο εκεινα.......

 

ένα φιλι απο εκεινα

Eπιτέλους Γιαννάκη..  



​

 

Μ'αρεσε πολυ,ειδικα γι'αυτο το αερακι χιουμορ και αυτοσαρκασμου που διαπερναει ολο το κειμενο.

 

Awesome wowww 

 

καταπληκτικό κείμενο...όμορφη εμπειρία....

(το φούξια με χαλάει:crazy: )

 

thanx! χαιρομαι που σας αρεσε. Ο σκοπος μου ηταν να σας ψιλοκαυλωσω βεβαια.... το φουξια το αλλαξα

 

καλύτερο ηταν το φούξια!!!!!!!!!!!!!  

 

Γκρρρρρρρρρρρρρρ  

 

Τώρα τελευταία δεν είσαι τόσο γκρινιάρης πια... 

 

οντως αλλα μην ανησυχεις. οπου να ναι θα γκρινιαξω λιγο. ετσι για το καλο

 

Απάντηση: Re: ενα φιλι απο εκεινα

 

 

Εξτρημόπουλε, έσκισες. Έσκισες φίλε μου. Έσκισες.