ερωτικές συνταγές

Το καλύτερο καλοκαιρινό φαγητό!

 

Το φαγητό αποτελεί μια ηδονική διαδικασία.

Για Εμένα αποτελεί ύψιστη απόλαυση.

Η καλύτερη κουζίνα είναι η κουζίνα της προσφοράς, δηλαδή της κουζίνας που όλοι Ε/έχουμε στα σπίτια Μ/μας.

Το ηδονικό φαγητό είναι εκείνο που προσφέρεται και όχι εκείνο που πουλιέται από τους εμπόρους.

Αυτό μπορεί είναι νόστιμο σε κάποιες εξαιρετικές και ακριβές περιπτώσεις, αλλά την ποιότητα του φαγητού που μοιράζεται δεν την φτάνει.

Ζούμε στη χώρα του γευστικού οργασμού.

Από τις κουζίνες των σπιτιών μας, αιώνες τώρα, έχουν δημιουργηθεί και έχουν μοιραστεί τόνοι γευστικών θαυμάτων.

Άπειρα φαγητά με πολλά και διαφορετικά υλικά από άκρη σε άκρη αυτού του γευστικού παραδείσου που περικλείεται εντός του Ελληνικού κράτους.

Φρούτα, λαχανικά, κρέατα, γάλατα, σιτηρά, βότανα μαγειρεύονται με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους που όπου και αν βρεθείς δεν βαριέσαι ποτέ.

Αρκεί να είναι φτιαγμένα από χέρι που θέλει να το μοιραστεί και όχι να το πουλήσει.

Τραπέζια σε ζεστά σπίτια, σε δροσερές αυλές, σε ταράτσες, σε παραλίες συνθέτουν μια γευστική πανδαισία.

Από την ηπειρωτική κασόπιτα μέχρι το κρητικό αντικρυστό ανάμεσα σε λαδερά, κιμάδες, σούβλες, γάστρες, ψησταριές, κατσαρόλες, γλυκά του κουταλιού, ψάρια, τυριά, βότανα, κρασιά και τσίπουρα η Ελλάδα δεν χρειάζεται τους εμπόρους.

Πρόσφατα γεύτηκα ένα θεϊκό κατσικομούνουχο στον Κοσμά Κυνουρίας.

Μαγειρεμένο από χέρια προσφοράς.

Η καύλα και οι αδερφές της....

Ε/εσάς τι σας απογειώνει τη γευστική ηδονή;

Τι ρόλο παίζει το φαγητό που σας προσφέρουν;

Iagos

Ένα από τα πιο ερωτικά τραγούδια που Έχω ακούσει



Από μικρή τής άρεσε, μες στην κουζίνα μόνη
τις ώρες να σκοτώνει
με τη μαγειρική,
και πέφτανε τα δάκρυα θυμώντας τη ζωή της
και δίναν στο φαΐ της
μια γεύση μαγική.
Κύμινο, μοσχοκάρυδο και κόκκινο πιπέρι,
ποτέ δεν είχε ταίρι
ν’ αλλάξει μιαν ευχή,
να χαμηλώσεις τη φωτιά μετά την πρώτη βράση,
να γίνονταν η πλάση
ξανά απ’ την αρχή.
Ψιλοκομμένος μαϊντανός, και σκόρδο μια σκελίδα,
να ‘φεγγε μιαν ελπίδα
στα μάτια τα μελιά,
και προς το τέλος πρόσθεσε ένα ποτήρι λάδι,
να ‘νιωθε ένα χάδι
μια μέρα στα μαλλιά.
Μια νύχτα έπιασε φωτιά μέσα στο μαγερειό της,
που `κανε το φευγιό της
να μοιάζει με γιορτή,
τέτοια που γύρω φύτρωσαν άσπρα του γάμου κρίνα,
ολόιδια με κείνα
που είχε ονειρευτεί.
Πόσες καρδιές που γίνανε αναλαμπή κι αθάλη,
μας κάμανε μεγάλη
κάποια μικρή στιγμή,
κι αθόρυβα διαβήκανε απ’ της ζωής την άκρη,
χωρίς ν’ αφήσει δάκρυ
σε μάγουλο γραμμή