η μοναξιά του BDSMερ.

Πιάνω πολλές φορές τον εαυτό μου να σκέφτεται για την μοναξια που υπάρχει στον χώρο μας.. Άνθρωποι πίσω απο οθόνες με ψευδώνυμα που αναζητάμε μέσα στα διάφορα φόρα κάποιον/κάποια που να μας κρατήσει συντροφιά και να αρέσκεται στα ιδιαίτερα γούστα και προτιμήσεις που έχουμε όλοι κατα βάση .

Κι όμως τελικά υπάρχει τοση μοναξιά και τόσος φόβος ,που ενώ όλοι αναζητούμε τον άνθρωπο που θα μπορέσουμε να κάνουμε πράξεις και ουσία τα θέλω μας τελικώς μένουμε στο να κρυβόμαστε πίσω απο την ανωνυμία μας.

Ίσως να ειναι μια θέση που βολεύει , ίσως και αυτο να αρκεί .. ενα μικρο χαζολόγημα και μια χαζο συζήτηση
ισα ισα για να εξάπτετε η φαντασία μας και να ευχαριστιόμαστε για λίγο..
Μα και πάλι εδω. στο ίδιο " χωριό " ξεγελώντας τα θέλω μας και καλύπτοντας τα με διάφορες δικαιολογίες και φοβίες . Πολλές εξ αυτών ειναι βάσιμες . πάντα όμως υπάρχει ένα αλλά στο τέλος .
το θέμα δεν έγινε με σκοπό να αλλάξω κάτι.

Το νήμα δεν το ανοίγω γιατι θέλω να πάρω απαντήσεις ( δεν ειναι αυτός ο σκοπός του) , αλλα γιατί μετα απο καιρό εδω μέσα νιώθω πιο μόνος , και δεν ξέρω αν ειναι ενα συναισθηματικό καυγαδάκι του εαυτού μου ή φταίει οτι δεν πήρα την ειλικρίνεια που είχα ανάγκη απο τους ανθρώπους .
Η μόνη ερώτηση που κάνω στον εαυτο μου και σε εσάς ειναι η εξής ( και καλύτερο κριτή απο τον ίδιο μας τον εαυτο δεν θα βρούμε ) .

Τελικά η μοναξιά σας εξαγριώθηκε εδω μέσα? είναι τόσο άδειος ο κόσμος γύρω μας ? ή εμείς / εγώ και η στριμάδα μου το βλέπουμε έτσι.??

​

 

Νομίζω το έχω γράψει και σε άλλο νήμα...όσο περισσότερο ``επενδύεις`` σε ένα πρόσωπο ή γενικά μια κατάσταση και κάτι πάει στραβά τόσο περισσότερο επηρεάζεσαι και νιώθεις συναισθήματα όπως αυτό της μοναξιάς, της στεναχώριας κ.τ. λ. Όλοι μας έχουμε περάσει από το στάδιο της μοναξιάς....ανθρώπινο είναι και αυτό...το θέμα είναι για πόσο είσαι εσύ διατεθιμένος να άφησεις τον ευατό σου να αισθάνεται αυτό το πράγμα....επίσης, τουλάχιστον εσύ νιώθεις και κάτι έστω και το συναίσθημα της μοναξιάς...υπάρχουν και χειρότερα...να είσαι συναισθηματικά κενός και να μην αισθάνεσαι τίποτα όταν ο άλλος σε έχει ``αδειάσει``...
Και για να απάντησω πιο straight στις ερωτήσεις σου....
Όχι δεν εξαγριώθηκε η μοναξιά μου εδώ μέσα, τουλάχιστον όχι μέχρι στιγμής...Ο κόσμος μπορεί να είναι και άδειος και γεμάτος...εξαρτάται η δική σου οπτική....δε νομίζω ότι το βλέπετε μόνο εσείς -η στριμάδα σου και εσύ-...όλοι την έχουμε δει έτσι τη φάση ....ίσως οι περισσότεροι και όχι μόνο εντός φόρουμ αλλα και εκτός...
Καλή συνέχεια και εύχομαι να πάρεις τα πάνω σου σύντομα!

 

Επιτέλους ένα νήμα ( μια σκέψη, ένας μονόλογος, ένα ότι στα τσακίδια είναι ) που έχει κάτι να πει ( σε μένα τουλάχιστον ). Επιτέλους - ξανά - κάτι με ψυχή και ουσία ( πάλι για μένα ).
Το λοιπόν, δεν θα σεντονιάσω, δεν θα περιαυτολογήσω, δεν θα κάνω κρίσεις ( ειλικρινά δεν μου καίγεται καρφάκι να το κάνω, όχι πια ).
Δεν δίνω καμία απάντηση ( ή μάλλον την δίνω πλαγίως ). Μόνο ερωτήσεις που αν θέλεις κάνεις ( ή επαναλαμβάνεις ) στον εαυτό σου. Αφού δεν νομίζω ότι θα σου γράψω κάποια σοφία.

- Τα έχεις βρει αληθινά με τον εαυτό σου? ( και όχι μόνο αναφορικά με τις όποιες διαστροφές/σεξουαλικές "περιέργειες" σου )
- Είσαι της ίδιας άποψης με μένα? Δηλαδή, ότι όσο αναζητάς σπασμωδικά κάτι, πιθανότατα και να μην το βρεις ποτέ και πουθενά. Αφού δεν θα ικανοποιήσει σε καμία περίπτωση τις όποιες προσδοκίες σου?
- Μοναξιά ή μοναχικότητα? Σ' αρέσει η δεύτερη?
- Ο κόσμος είναι μόνο οι άλλοι κι εμείς δεν είμαστε μέρος του στο παραμικρό?
- Περιμένεις να σου ανοιχτούν, πριν ανοιχτείς ή κάνεις εσύ το πρώτο βήμα/δίνεις το "παράδειγμα" στην άλλη? ( Κι αυτό δίχως να περιμένεις ποιος ξέρει τι αντάλλαγμα. Αλλά το κάνεις έτσι, γιατί εσύ νιώθεις καλά ).

Όλες τις απαντήσεις ( αν βέβαια το θελήσεις ), πρόσφερε τες στον εαυτό σου, όχι σε μένα.
Ίσως κι εσύ κάποτε να καταλήξεις στο δικό μου συμπέρασμα, δηλαδή ότι το "ταξίδι" είναι μοναχικό με κάποια μικρότερα ή μεγαλύτερα διαλείμματα συντροφιάς.
Και ότι ο πιο σημαντικός σου σύντροφος, είσαι και θα παραμείνεις εσύ. Όσο και να θέλουμε να κρυφτούμε απ' τον εαυτό μας, αργά ή γρήγορα μας στήνει στον τοίχο και μας τα "ψέλνει" ( στην καλύτερη ).
Και τότε δεν υπάρχει καμία ανωνυμία, καμία οθόνη, κανένα προστατευτικό δίχτυ ( περί της ειλικρίνειας που λέγαμε ).

Υ.Γ.

Συγνώμη αν δεν έδωσα βουδουσουμοφετιχιστική ενδυμασία στις ασυναρτησίες μου, δεν το ένιωθα. Άσε που θα τις μείωνα ακόμη περισσότερο.
Όπως έλεγαν και οι Τρύπες : Η ζωή είναι μικρή για να είναι θλιβερή μωρό μου. Η ζωή είναι μεγάλη, μην την κάνεις καρναβάλι.
Θα είχα κι άλλα τσιτάτα/κείμενα "χλιδάτων" ( με τα κιλά ), ακόμη και δικές μου "εξυπνάδες", να σ' αραδιάσω...Δεν χρειάζεται...Να είσαι καλά, έτσι απλά...Από ταξιδιώτη σε ταξιδιώτη...

 

Ισορροπήστε και καθαρίστε τα τσάκρα, αυτό φταίει.  

 

μου φαίνεται πως είναι ακριβώς όπως έξω.

 

Τι;;; Δεν θα γνωρίσω εδώ μέσα το ταίρι μου; Την Αφέντρα της ζωής μου; Τσάμπα ξημεροβραδιάζομαι στο φόρουμ εδώ και χρόνια και πληρώνω ίντερνετ; Πέφτω από τα σύννεφα....!        

 

@Dom M βγες για έναν καφέ και για μια δια ζώσης συνάντηση με όποιο άτομο θεωρείς ότι έχει κάτι σου πει  
Όχι, δεν εξαγριώθηκε η μοναξιά μου. Δεν είχα όμως υψηλές προσδοκίες.

 

εν μερει εχεις ενα δικιο. για τα φετιχ. και με μενα το ιδιο εχει γινει. το D/s ομως? με βανιλλα το εκπληρωσες?

 

σε ευχαριστώ @Tenebra_Silente !! αυτές οι ερωτήσεις ειναι το κίνητρο μάζι με τις σκέψεις μου . μεγαλώνοντας άλλαξα πολλές φορές τις απαντήσεις και πάντα σαν κινούμενη άμμο θα τις μεταμορφώνω !   σε ευχαριστώ και πάλι για την απάντηση σου !!

 

δεν μπήκα με προσδοκίες (μιλώντας αποκλειστικά σε πρώτο ενικό ) . πάντα είχα την απορία ώμος για το ταίριασμα και την γεύση που σου αφήνει .. ίσως τα χρόνια μου να το κάναν πιο έντονο ! σε ευχαριστώ για την απάντηση σου