η προτίμησή της

Η παραχώρηση του δικαιώματος της επιλογής στο υ μέλος της σχέσης,όσο βολική ή ευχάριστη κι αν είναι,θα πρέπει κατ'εμέ να γίνεται με φειδώ,στοχευμένα,έχοντας καταστήσει σαφείς τους λόγους για τους οποίους γίνεται και έχοντας κατά νου πως είναι εκεί που είναι για να μην επιλέγει και να μην αποφασίζει.
Ειρήσθω εν παρόδω πως σε περίπτωση που το "κακό" παραγίνει, συνήθως ακολουθεί δυσφορία,ξενέρωμα, τα αποτελέσματα των οποίων διαπιστώνονται όταν είναι μάλλον αργά.

 

Όταν μου δίνεται μια τέτοια ευχέρεια, νιώθω ότι αυτό συμβαίνει επειδή στον Κ αρέσουν οι επιλογές μου και επειδή επίσης ο Κ θέλει να με έχει σε κατάσταση να μπορώ να αποφασίζω εύκολα και απλά και να είμαι σε επαφή με τις επιθυμίες μου, άσχετα απ όλα τ άλλα.

 

Στην πέμπτη και έκτη διατύπωση, αναφέρεται η περίπτωση, ο κυριαρχικός να αφήσει την επιλογή στην υποτακτική.
Εγώ αναφέρομαι σε ανάθεση έργου και αξιολόγηση του αποτελέσματος.
Μοιάζουν μεν, δεν είναι ίδια δε.

 

Η ιδιοτροπία είναι το αναμμένο τζάκι τέλος Ιουνίου ..  

Πέρα από την πλάκα, εγώ ταυτίζομαι με την έκτη και τελευταία άποψη (ότι η απόφαση λαμβάνεται από τον Κ).
Ως Κ όμως βρίσκω θεμιτό να ζητήσω την άποψη του υ. Ειδικά για πράγματα της καθημερινότητας που είναι σίγουρο ότι το υ θα έχει περισσότερη γνώση, εμπειρία, κλπ από εμένα (π.χ. νοικοκυριό, μαγείρεμα).

Το πρώτο (μόνο που με ρωτά υποσκάπτει την θέση του), δεν ισχύει, καθώς αυτός που αποφασίζει στο τέλος είναι ο Κ.

Το δεύτερο (θα ρωτούσα μόνον για να καταλήξω στην αντίθετη επιλογή υπογραμμίζοντας το ρόλο μου), θεωρώ αδύνατο να συμβαίνει συνέχεια.
Διότι εάν συμβαίνει συνέχεια, τότε ή θα σταματήσει να παίρνει απαντήσεις, ή το υ θα αρχίσει να λέει το αντίθετο από αυτό που θέλει, ξέροντας ότι τελικά θα γίνει αυτό που θέλει.

Το τρίτο (αν με άφηνε η όποια επιλογή αδιάφορο, ή αν βαριόμουν να επιλέξω) μπορεί να ισχύει, ναι. Δεν αναιρεί όμως το τελευταίο.

Το τέταρτο (που αποσύρθηκε), φρονώ πως καλώς αποσύρθηκε.

Το πέμπτο (όταν μου δίνει επιλογή, επιλέγω για λογαριασμό του) επίσης δεν ισχύει. Ισχύει όμως: (όταν μου δίνει εντολή να επιλέξω, επιλέγω για λογαριασμό του).

 

Δεν θα σχολιάσω, δεν θα σχολιάσω, δεν θα σχολιάσω    

 

Εβαλα τα γέλια. Εικάζω πως δεν εννοεί πως όλες οι γυναίκες υ είναι καλές και απαραίτητα πιο εμπειρες στο νοικοκυριό και στο μαγείρεμα, απλά λέει πως ο ίδιος δεν γνωρίζει τίποτα, συνεπώς κάθε υ δικό του, θα γνωρίζει περισσότερα. Γνωρίζω πολλά Κ που είναι καλύτερα σε μένα και στο ένα και στο άλλο.
εικάζω βέβαια, ο ίδιος να μας πει! χαχαχα

 

Ακριβώς αυτό ισχύει .. (εννοείται δεν ήτανε σεξιστικό σχόλιο)

Έχω την αυτογνωσία ότι από νοικοκυριό και ειδικά μαγείρεμα ... δεν το᾽ χω καθόλου.

 

Επί της αρχής την τελευταία, κατ' άρθρον, δεν βλέπω να διαδραματίζει καν ρόλο στις βαριάντες που ανοίγονται άμα τη εκχωρήσει της απόφασης επιλογής...

 

Δεν με ενδιαφέρει να σχολιάσω τις απόψεις που αναπτύχθηκαν πάνω στο ερώτημα ,θα προτιμούσα να καταθέσω την δικιά μου γνώμη.

Πότε;
1.Όταν ο "πάνω" δεν ενδιαφέρεται για το ζήτημα ή αξιολογεί εξ ίσου τις πιθανές επιλογές ή ο "κάτω" γνωρίζει εκ πείρας ποιές επιλογές απαρέσκουν στον "πάνω".
Με ποιό τρόπο;
Με απ' ευθείας ανάθεση έργου.
Σε ποιό βαθμό;
Ολοκληρωτικά.

2.Όταν ο "πάνω" για χ,ψ ζ λόγους θέλει να δεί τους χειρισμούς και τις επιλογές του "κάτω" στο ζήτημα.
Με ποιό τρόπο;
Mε παρουσίαση όλων των πιθανών επιλογών και εισηγητική πρόταση του "κάτω" για την κατα τη γνώμη του επικρατέστερη.
Σε ποιό βαθμό;
Στο βαθμό που συμπίπτουν οι γνώμες "πάνω" και "κάτω".

 

Σε Μ/μας έτσι γίνεται.  
Συνήθως βέβαια όταν μου ζητά το Αφεντικό να κάνω την επιλογή, την υιοθετεί κιόλας ακριβώς γιατί έχει σκεφτεί και ξέρει γιατί μου δίνει την επιλογή, σε κάθε περίπτωση που μου τη δίνει.
Υπάρχουν βέβαια και φάσεις που ενώ μου έχει δώσει την επιλογή δεν υιοθετεί αυτό που επιλέγω γιατί δεν βρίσκομαι σε σωστό μουντ, οπότε επιλέγω λάθος. Σε αυτές τις περιπτώσεις μου τραγουδάει το γνωστό άσμα παραφρασμένο "last christmas I gave you the chance αλλά φέτος θα πάρεις τα π@π@ρια μου", παίρνω homework να σκεφτώ γιατί συμβαίνει αυτό κι επανέρχομαι  
Πάντως από την αρχή δεν είχε ποτέ θέμα να αναγνωρίσει ότι κάτι, κάποιον τομέα μπορεί να τον γνωρίζω εγώ καλύτερα οπότε να κάνω καλύτερη επιλογή επ' αυτού.

 

- και μόνο που με ρωτά υποσκάπτει την θέση του.

Υπερβολη. Υποσκαπτεται ο ρολος κάποιου οταν υπαρχει προσπαθεια για να τηρηθει.

- αν την ρωτούσα θα το έκανα μόνον για να καταλήξω στην αντίθετη επιλογή γιά να υπογραμμίσω το ρόλο μου.

Καποιος που θελει και χρειαζεται να υπογραμμισει το ρολο του σημαινει οτι κατι κανει λαθος.

- θα την ρωτούσα μόνον αν με άφηνε η όποια επιλογή αδιάφορο, ή αν βαριόμουν να επιλέξω (η άποψη του κ του περιστατικού).

Λανθασμενη επιβολη ελεγχου.


- όταν μου δίνει επιλογή, επιλέγω για λογαριασμό του.

Σωστο.


- είναι απόφασή μου να της δώσω επιλογή, και απόφασή μου επίσης αν θα υιοθετήσω την επιλογή της.
Ακομη πιο σωστο.

 

Επι της ουσίας συμφωνώ, αλλά θα ήθελα να θέσω τα ερωτήματα που έθεσα και στον εαυτό μου, όταν άρχισα να απαντώ αυτό το ερώτημα.
Έχουμε δικαίωμα να ορίσουμε εμείς τι είναι λάθος για όσα επιλέγουν οι άλλοι;
Αν ο άλλος έχει κάποιες ανασφάλειες -που ΟΛΟΙ εχουν και τις περισσοτερες όσοι θεωρούν πως δεν έχουν- για τις οποίες έχει ανάγκη από κάποια πρωτόκολλα, διαδικασίες για να μπει στο πετσί του ρόλου, γιατί γι αυτόν είναι ρόλος και μ αυτό ικανοποιείται, είναι αυτό λάθος;
Αν η επιβολή ελέγχου, στον βαθμό που την επιθυμούν οι συμμετέχοντες είναι γι αυτούς ικανοποιητική, τότε είναι λανθασμένη η επιβολή ελέγχου;
Ποιος εν ολίγοις μπορεί να αποφανθεί για το τι εστί Ορθό και τι Λάθος, όταν το θέμα αφορά διαφορετικά άτομα με διαφορετικές ανάγκες, διαφορετικά μονοπάτια, διαφορετικές αντιλήψεις, εφόσον όλα όσα κάνουν δουλεύουν για τους συμμετέχοντες;

Πολύ με απασχολεί αυτό.