η πρώτη φορά

Η καλύτερη σκλαβα ειναι παντα η γυναικα καποιου αλλου. Ειδικα αν την εχεις εκπαιδευσει και μυησει προσωπικα. Απο την αλλη ο σωστος αφεντης οφειλει να μεριμνα ωστε να παραμεινει γυναικα του αλλου... 

 

με το συμπάθειο κυριαρχικέ, να γίνει η πουτάνα του ήθελε η γυναίκα οπως εξηγεί, όχι η γκομενά του. Και μαλιστα το ήθελε να συμβεί χωρίς να έχει αυτή τον έλεγχο και την ευθύνη.

ευχαριστουμε πολυ για την ιστορία , κι εαν εχεις καμιά ακόμη εδώ είμαστε να μας εχεις υποψη σου.

 

Μια χαρά γράφεις...Με επιβεβαιώνεις σε αυτό που νιώθω...Δηλαδή δεν έχει σημασία η εμφάνιση αλλά το πως θα σου συμπεριφερθεί ο Αφέντης/ Αφέντρα. Και αυτό που μας εξιτάρει είναι η αυταρχική συμπεριφορά του/Της, στην οποία οφείλουμε και νιώθουμε να υπακούσουμε!

 

Και στην ιδια πουτανα να πας πανω απο μια φορα, καποιας μορφης "σχεση" μπορεις να πεις οτι υπάρχει. Customer loyalty το λενε στο marketing... 

 

Απάντηση: Re: η πρώτη φορά

σκεψεις....
ποιος μιλησε για γκομενα? κατι για σκλαβα αντεληφθην ....
εστω γκομενα του ..λεω εγω ... αποκλειει αυτο να ειναι και πουτανα του?
χωρις να εχει αυτη τον ελεγχο.... μαλλον ορθως αντεληφθην κατι περι σκλαβας
 

οριστε παρασυρθηκα και δεν εγραψα αυτο που ηθελα στη zoh

βασικα μεσα απο την απλη και μεστη περιγραφη των γεγονοτων αναδυονται συναισθηματα στα οποια δεν αναφερεσαι, για την ακριβεια δεν μιλας πουθενα για τι ενοιωσες ενοιωθες, θα ηθελες να μοιραστεις μαζι μας και αυτη την πλευρα της ιστοριας σου?
 

 

χωρις τώρα να σκίσουμε το νήμα της κοπέλας με τις άσχετες δικές μας ερμηνείες ή όλη μου αντίρηση ήταν στο σχόλιο του κυριαρχικού για το "Η καλύτερη σκλαβα ειναι παντα η γυναικα καποιου αλλου. Απο την αλλη ο σωστος αφεντης οφειλει να μεριμνα ωστε να παραμεινει γυναικα του αλλου".

Από οσο κατάλαβα εγώ διαβάζοντας, πουθενά η γυναίκα δεν αναφέρει πως ήθελε να σταματήσει την ήρεμη ζωή της, πόσο μάλλον να γίνει σκλάβα κάποιου. Αυτό που την συνέπαιρνε με τα δικά της λόγια είναι να έχει ο άλλος τον έλεγχο στο πλαίσιο της επαφής που οριζόταν ως " μία συναρπαστική βραδιά όπως έλεγε στο πίσω μέρος από το φορτηγάκι του. "

Φυσικά κι αυτό ήταν ένα ωραίο καβλωτικό κείμενο, φυσικά και ειναι απόλυτα σχετικό με το bdsm αλλά δεν υπάρχει λόγος να του φορέσουμε μία από 5-10 ταμπελίτσες που διαθέτουμε έτοιμες...

 

Απάντηση: η πρώτη φορά

Ευχαριστώ πολύ για τις τόσες πολλές απόψεις και συγνώμη που άργησα να συμμετέχω και εγώ στα όσα γράφετε.
Mesodo πολύ σωστά το λες, ότι το άφησα να συμβεί και δεν το μετανιώνω ούτε για ένα λεπτό γιατί με έκανα να δω και να καταλάβω τι είναι αυτό που θέλω πραγματικά έστω και εάν έκανα καιρό να το καταλάβω.
Thaleia μου αυτό που ένιωσα ήταν στην αρχή αμηχανία, παγωμάρα ίσως φόβο και ντροπή αλλά μετά έντονη έξαψη και ηδονή. Να το κάνω παρομοίωση, έχεις ποτέ σε πολύ ζέστη μπει κάτω από ντους με παγωμένο νερό. Στην αρχή νιώθεις ένα μούδιασμα πάει να σπάσει η καρδούλα σου και μετά έρχεται σιγά η απόλαυση. Ε ένα τέτοιο πράγμα.
yiannis_slv είπες καλέ μου την μαγική πρόταση. Αυτό που με εξιτάρισε ήταν η αυταρχική συμπεριφορά του. Δεν το περίμενα, δεν το είχα ξαναζήσει και δεν φανταζόμουν ποτέ ότι μπροστά σε αυτή την συμπεριφορά θα έλιωνα έτσι.
Kyriarxikos με όλο τον σεβασμό γιατί εσείς οι άνδρες θέλετε τη γυναίκα σας κυρία σεμνή και ταπεινή σε όλα και την γκόμενα πουτάνα ? Και δεν νομίζω ότι έχει να κάνει με αξία και κορώνα στο κεφάλι σας γιατί τότε ποτέ δεν θα αναζητούσατε την γκόμενα που για όλους σχεδόν τους άνδρες είναι εμμονή να αποκτήσουν.
Και τέλος john_slave96 για μένα μόνο αφροδισιακό δεν ήταν η διπλή ζωή. Ήθελα πολύ και τις δύο ζωές αλλά φοβόμουν και πολύ να μην χάσω καμία από τις δύο. Πολλά θέλω μάλλον.

 

Re: Απάντηση: η πρώτη φορά

 

Re: Απάντηση: η πρώτη φορά

Σε εξιτάρουν και οι δύο ζωές; Μπορείς να ζεις έντονα τόσο μια τυπικά ερωτική σχέση (βανίλα) όσο και μια αυταρχική (bdsm); Ενδιαφέρουσα προσέγγιση. Καλό θα ήταν αν ανέπτυσες και το θέμα του ερωτισμού και στις δύο σχέσεις, άρα τις δύο εκφάνσεις του ερωτισμού.

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: η πρώτη φορά

 

Δεν ειναι θεμα κριτικης, ειναι θεμα αντιληψης κ επικοινωνιας. Προσωπικα δεν εχω τις αντιληψεις κ τις αναστολες που περιγραφεις. Αν οι αντρες που εσυ γνωριζεις τις εχουν τι να πω? Ας προσεχες?  

 

τρελλαααααθηκα με το παθημα της κοπελλας!!!..
το καταλαβαινω ομως απολυτα...και την νιωθω...
το οτι καποιος αναλαμβανει τον ελεγχο ειναι σημαντικο....
και γραφει και πολυ ωραια.